Chapter 5

Ally's POV

After the civil wedding, deritso sila sa Hotel para

magtanghalian. This was the exclusive Hotel for the rich and famous. Everything is expensive here, from food down to accommodation. Pagkapasok na pagkapasok nila sa Hotel lobby napanganga si Ally sa kabuuang bulwagan nito. It's very grandiose and elegance speaks for itself. Nalula siya sandali sa nakikita sa paligid. At mas nagpalula sa kanya ng pumasok sila sa restaurant ng Hotel. Very accommodating and comfortable. The ambiance is different from the other hotels na napasokan nya. It's so warm at napakakomportabling sa pakiramdam. The aroma of the restaurant is pleasantly penetrating in her nose. Napatingin siya sa paligid puro at mayayaman ang kumakain doon. Naaasiwa siya, hindi siya sanay sa ganitong mga bagay. Napalingon siya kay Cooper at tinapik ito sa likod.

" anong gagawin natin dito?" what a stupid question na binitawan nya kay Cooper

"we're going to eat here, I'm starving". casual nitong sagot sa kanya. At hinila siya sa misa sa dulo malapit sa glass window.

" eh ang mahal mahal kaya dito, mag jollybee na lang tayo,sir" dagdag katwiran nya dito

" it's on me," tipid na sabi nito habang nakatingin sa menu. "and don't call me sir, I'm your husband now" dagdag pa nito na salubong ang mga kilay.

" yes boss!," napahiyang saad niya dito at bahagyang tumawa. Napasulyap lang si Cooper sa kanya sandali na para bang nagpipigil ngumiti dahil sa mga sinasabi nya, at balik agad ang atensyon sa menu book. Walang ano-ano ay tinawag niya ang waiter at tinuro ang pagkain gusto nito.

" How about you? Have you picked your dish already ?Sunod sunod nitong tanong. Napailing iling si Ally dahil ni isa ay wala siyang kilalang pagkain. " ikaw na lang pumili para sa akin boss, kahit ano..." nakangiwing turan nya dito. Hindi napigilang tumawa ni Cooper dahil subra siyang na-amuse kay Ally. He likes the way Ally calls him Boss. Parang may kakaiba sa endearment na iyon. Kunot noo siyang nakangite habang itinuturo sa waiter ang pagkaing napili niya para kay Ally. Pagkatapos nilang umorder ay mataman niyang tinitigan si Ally na pigil na ang ngiti. " Hindi ka pa talaga nakapunta sa mga ganitong lugar?, then you'll use to it ...." saad nitong nakatitig sa mata ni Ally. Namumula na naman ang pisngi ni Ally dahil sa simpling titig ni Cooper sa kanya. Kinikilig siya tuwing titigan siya ng lalaki. May kakaibang hatid sa kanya ang mga titig ni Cooper na ikinapula ng kanyang pisngi. Para maiwasan ang mga titig na iyon, ibinaling nya ang mata sa paligid.

Matapos nilang mag-lunch, ay agad naman silang umalis sa Hotel. Lulan na sila ng kanilang sasakyan, at habang nasa byahe, mukhang alam na ni Ally kung saan ang punta nila. There heading to Ten Mile Point, Victoria.Subalit mas pinili nya paring tanongin si Cooper kung saan sila patungo.

" e uuwi mo na ba ako sa inyo?" deretsong tanong nya dito.

" yeah, we're heading home" maikling sagot ni Cooper sa kanya. Napasinghap siya sa binitawang salita ni Copper. Sa pagkakabigkas nito ng Home, parang ang sarap sa pakiramdam na kabahagi siya nito. Pero napabuntunghininga siya ng maisip kung ano ang kahihinatnan niya sa pamamahay ni Cooper. Isang malaking adjustment para sa kanya ang lahat. Mula sa simpling pamumuhay nya at ngayon isa na siyang may bahay ng isang bilyonaryo" Sophia is waiting for us" dagdag pa nito sa kanya na pumukaw sa kanyang pag iisip.

" wala akong dalang mga gamit" pahapyaw nyang sabi kay Cooper.

" there's no need to bring anything from your place, we can buy those things." casual nitong hayag sabay sulyap sa kanya. Kung makailang beses siyang bumuntong hininga sa byahi ay di na niya mabilang. Para siyang hindi siya dahil nagpatianod siya sa gusto ng lalaki. Hindi ganyang ang personality nya, palaban siya at kung pwede palang pag -awayan ang mga bagay-bagay, pag- aawayan niya talaga, basta nasa tama lang siya. Pero ngayon pigil niya ang sarili. Para siyang robot. Actually hindi na niya naiisip ang 10 milyon na nakuha galing kay Cooper. Parang ngayon siya na-eexcite sa kanyang pinaggagawa sa buhay niya. Lumingon siya kay Cooper na sa pag-aakala nyang nakapikit parin ito dahil hawak parin nito ang kanyang kamay, subalit pag-angat nya ng tingin ay nakatitig rin pala ito sa kanya. Nagsalubong ang kanilang mga mata. Para siyang matutunaw sa mga titig nito, samot- saring emosyon ang nakikita niya sa mga mata nito na hindi niya maintindihan. Unang bumawi ng titig si Cooper at bumaling sa tanawin sa labas. Napamaang nalang siya at ibinaling din ang mata sa ibang dereksiyon.

After an hour of driving. Medyo nakaidlip si Ally. Medyo nagulat pa siya ng may mahinang tapik siyang naramdaman. Pinupukaw pala siya ni Cooper dahil dumating na sila sa mansyon nito. Nauna nang lumabas ng sasakyan si Cooper at sumunod siya, habang ang kanyang paningin ay nakatanaw sa kabuuan ng manyson. Napahanga siya sa laki nito. Ang ganda, para siyang nananaginip dahil sa buong buhay nya ngayon lang siya nakatungtong sa bahay ng mga mayayaman. Napukaw lamang ang atensyon nya ng hawakan ni Cooper ang kanyang kamay at inakay siya papasok ng bahay. Doon mas lalo siyang humanga. Dahan dahan lamang ang kanyang paglalakad habang ang mga mata nya ay abala na nakatingin sa paligid ng bahay. Mataman lamang siyang tinitigan ni Cooper na para bang natutuwa sa nakikitang kamanghaan sa kanya. Napakurap-kurap siya ng may sumigaw na matinis na boses at tinawag na daddy si Cooper. Pababa ito ng hagdan at sinalubong ng yakap ang ama. Si Ally naman ay nabaling ang atensyon niya sa limang taung gulang na magandang bata. Ikinagulat pa niya ng Bumaling ito sa kanya at nginitian siya nito at binati rin.

" Hi, I'm Sophia, welcome to our house po" nakangiting bati at pakilala ng bata sa kanya.

" Hello Sophia I'm your aunty Ally. Nice to meet you babe" malambing niyang bati at pakilala rin niya dito habang nakatunghay sa bata.

" are you my new Mommy?" inosenteng tanong ni Sophia sa kanya. Napatingala siya kay Cooper at may kaba siyang napatingin dito at may gusto siyang ikompirma kung pwede bang tugunan ang tanong ng bata sa kanya. Bahagyang tumango si Cooper habang nakatitig din ito sa kanya.

" Yes baby." nakangite, mahina at tipid niyang sagot dito. Nang walang ano-ano ay niyakap siya ng bata. Tuwang-tuwa ito na para bang sabik na sabik sa isang ina. "you know Mommy, daddy told me that i have a new mommy, and i don't believe him." sumbong ng bata sa kanya" daddy I'm sorry for not believing you." malungkot na napabaling si Sophia sa ama habang humihingi ng paumanhin. Ngumiti lang si Copper at ginulo gulo ang buhok ng kanyang anak.

" come here sweetheart, let your Aunty Ally take a rest. You have a lot of time to be with her. She's always here for us"makahulugang sabi ni Cooper habang nakatitig sa kanya. Namumula na naman ang kanyang pisngi dahil sa kakaibang salita na binitiwan nito at kung paano siya titigan ni Cooper. Tinawag ni Cooper ang isa sa kanyang katiwala para igiya si Ally sa kanyang silid. Kinakabahan siya dahil baka iisa lang sila ng silid ni Cooper. Magigiba na talaga ang bahay bata niya. Napilig siya sa iniisip niyang iyong. Pero sa kabilang banda ay may parti ng utak nya na nag sasabi, eh ano ngayon, panahon na para matikman ang luto ng diyos. Napangiwe siya ng yong ang nasa isip nya, para siyang matatawa sa kapilyan ng isip nya ngunit pigil siya ngumite dahil baka mapagkamalan pa siya ng katulong na sira ulo.

Malaki ang bahay, maraming silid, subalit dinala siya sa kabilang bahagi ng bahay at itinuro sa kanya ng katulong ang kanyang kwarto. Itinuro din nito kung saan ang kwarto ni Cooper at ni Sophia. Magkakatabi lang pala sila nito ng silid at siya ay nasa kabilang dulo at ang silid naman ni Cooper sa kabila naman. Napagitnaan nila ang silid ng bata." Lumipat na pala ng kwarto si sir, siguro naliliitan siya kanyang kwarto lalo na't may bagong asawa na siya." Inosenteng saad ng katulong sa kanya. Tumango tango lamang siya dahil ayaw niya ring mapahiya sa katulong. Ipinakilala siyang asawa nito tapos magkaiba sila ng silid. Napatawa siya sa isipan. Binaliwala lang niya ang sinabi ng katulong at patuloy na nilinga linga nag kabuoan ng kwarto. Naiwan siyang mag isa ng magpaalam ng lalabas ang katulong sa kanyang silid. Napag- alaman niyang Emma ang pangalan ng katulong na halos kasing edad niya lang ito, lamang lang siya ng isang taon.

Malaki at maaliwalas ang kanyang silid. Maganda at malamig sa paningin ang kulay ang pintura nito. Very feminine at walang gaanong mwebles na isa sa nagpapaaliwalas dito. Bumalik ang isip nya sa sinabi ni Emma sa kanya kanina. May panghihinayang siyang nararamdaman, ngunit mas maganda rin para sa kanya na hindi sila magkatabi ni Cooper. Ang naging relasyon nila ay tanging sa papel lamang. Ayaw din niyang magmukhang gaga sa harap ni Cooper, dahil ang ayaw na ayaw nya ay ang napapahiya siya. Kailangan niyang i*****k sa kukote nya na hindi siya nito gusto o mahal. Ginagawa lamang nila ito para kay Sophia.