Walang nagsasalita sa amin nang maalala ko si Saji.
"Where's Saji?" Tanong ko
Sumulyap muna siya bago sumagot.
"Kasama niya kanina ang pinsan mo, Si Kenzo." Napatango ako
Pagkarating na pagkarating ko sa bahay ay nagulat ako dahil nasa sala si Saji.
"Sabing hintayin mo lang ako!" Makikita sa kanyang mga mata ang pag-aalala. Na guilty tuloy ako.
Buti na lang at kami lang mag pipinsan ang nandito, wala sila lolo.
"Be careful next time, Sunny." Sambit naman ni Kuya Kenzo sa likod.
Wala si Kuya Grayson at Ate Hally.
"Wag niyo sabihin kay Ate Hally." Sambit ko. Alam ko kong paano mag aalala si ate Hally.
Tumango naman si Kuya Kenzo. Buti nalang at wala din si Racey, sesermunan nanaman ako non, pag nagkataon.
"Alam na ni Grayson." Sambit ni Wesley na kakapasok lang. Alam ko naman yun, walang mai
Wesley's POV I stopped when I noticed a woman standing at the bottom of the stairs. The first time I saw her, something bothered me, as if I wanted to stare at her. May kong ano nang nangyare sa akin, na para bang gusto ko siyang titigan. Hindi ko pinahalata ang pagkatigil ko at sumunod kila Grayson at Easton. Ramdam ko ang titig niya sa akin, pero hindi ko sigurado kong ako o kong si Easton na nasa harap ko tinitignan niya. Nakasigurado lang ako na ako ang tinitignan niya nang maupos siya sa sofa na nasa harap ko. Palihim ko siyang tinignan at para akong napaso nang magkasalubong ang mga mata namin. Unang kita ko palang sa kanya ay masasabi kona na magiging habulin siya ng mga lalake. May iba sa mga mata niya na gusto kong titigan. She's simple, ni walang bahid ng kolorete ang mukha niya o kahit ang labi niya. Natural na mapula iyon. Napailing ako sa iniisip ko, para bang pinag nanasahan ko na siya dahil sa mga iniisip ko. Gusto kong murahan ang sari
"September 17. Kuya, that's my birthday." Mahinahon sambit ni Sunny.Alam ko, Sunny. Gusto kong sabihin sa kanya na alam ko at hahabol ako pero ayoko siyang umasa.Tumitig lang ako sa kanya at ilang sandali ay nagsalita ako."I know, why?" Pinilit kong wag magpakita ng pake."Hindi ka dadalo sa birthday ko?" Narinig ko ang pagpipilit na maging matapang sa boses niya. She stared into my eyes and I was surprised when I saw a little water in the corner of her eye."Huh? Bakit? Hindi naman ako kailangan don?" Ayoko muna siyang paasahin, hindi ko alam kong makaka abot ako sa Debut niya."Pero... Kuya---" pinutol ko siya."Saka, meron akong importanteng pupuntahan." Lumapit ako at tumayo sa harap niya. I really wanted to wipe the corner of her eye. I could see how she held back her tears."G-gaano kaimportante?" Napapikit siya.
When Ashra arrived and introduced herself as Alina, I used that opportunity to ask her if I could use her to pretend. Total ang alam naman niya ay may mahal akong iba kaya hindi ko siya magawa gawang mahalin.Ilang beses kong pinaramdam sa kanya na mahal ko si Ashra kahit hindi naman. Ilang beses ko siyang tinaboy, kahit ayaw ko."Ano pa bang gusto mong gawin ko para maniwala kang kami na ni Alina? Gusto mong halikan ko siya ngayon sa harap mo? Kong yun ang gusto mo para lang tumigil ka, I will ki--" Pinutol niya ako at napatigil sa sinabi niya."TAMA NA!!!" Napahagulgol na siya. "Titigil na ako! Titigilan na kita. Lalayo na ako! Maniniwala na akong kayo na, masaya ka na, ha? Masaya ka na?" Tinignan niya ako ng puno ng sakit. Nasasaktan ko siya, nasasaktan ko nanaman siya.Oo at sinabi kong tumigil na siya pero ayokong tumigil siya. Napaka selfish ko kasi nasasaktan ko na siya, pero ayokong tumigil siya, k
Sunny's POVMabilisan akong nag impake. I only took some clothes and important things. Si Kuya na din ang bahala sa pagtransfer ko sa ibang bansa. Gusto kong mag aral malayo sa kanya.Kukunin ko na sana ang letrato namin ni Ate Hally sa lamesa ko na nasa gilid, nang mahagip ng paningin ko ang kalendaryo na sinulatan ko ng "Special Day" Kinuha ko yun at itinapon sa basurahan.Kakalimutan na kita, lahat ng may kinalaman sayo!Sinulyapan ko ang magagandang ulap. Sana sa paglayo ko sakanya ay hindi na ako masaktan. Sana makalimutan ko na siya.“Cabin crew, please take your seats for landing.” Umayos ako nang upo.Sisimulan ko ang paglimot sa kanya pagkababa ko ng eroplano. Ayoko na, ayoko ng masaktan. Gusto ko pa siyang mahalin pero nakakapagod na. Tama na yung ilang beses akong umiyak sa harap niya. Tama na yung hayaan yung sarili kong nagbubulagbulagang may mahal
"It's news that a big company is waiting for you in the Philippines. Is that true?" This is my last job here in the US, even if I don't want to go home to the Philippines, I can't do anything, I'm just not sure when I'll go home.Ngumiti lang ako at tumango sa mga kasamahang kong nagtatanong."But I'm not sure when or if I want to go home. I prefer it here." I said. I just finished my last job and I can go home to my condo.****"Yun sabi ni Kuya." Sambit ko kay Dino na nakaupo ngayon kasama ko sa sofa. Tinanong niya din kong talaga bang may naghihintay agad sa akin sa pilipinas na trabaho.Pinapauwi na ako ni Kuya dahil napasarap na daw ang buhay ko dito. Hindi gusto ni Kuya ang pagmomodel ko ng halos hubad, ang sabi ko naman sa kanya ay hindi naman kita dahil may harang. 
Tulala lang ako habang nakatingin sa pamangkin kong dalawang taong gulang na. Hindi parin ako makapaniwala sa nangyayare. Noong pumunta ako sa US binatang binata pa si Kuya, ni girlfriend nga ay wala.Noong pumunta ako sa US may namamagitan kila Alina... no, I mean Ashra at Wesley, pagbalik ko dito sila na ni Kuya Grayson at may anak na din sila! What the hell, nauna pa silang magkaroon ng anak kaysa ikasal! Saka buong akala ko, siya talaga ang totoong Alina!Dahan dahan akong lumapit sa pamangkin kong nakahiga at natutulog, nasa likod ko si Ashra at Kuya Grayson, pinapanood ako habang nagugulat na nakatingin sa pamangkin ko.Nang makalapit ay hinawakan ko ang buhok niya."Anong pangalan niya?" Tanong ko"Ashton Gray." Sambit ni KuyaNapakagat ako sa labi ko nang makita ng malinaw ang kanyang mukha, kamukhang kamukha ni Kuya Grayson. Ang mata lang ang nakuha ni Ashra.
Kabanata 33Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, is this joke? Ayaw niya kasi baka makawala ako? Kong sana noon niya sinabi ang mga salitang yun ay naniwala pa ako. Hindi na ako maniniwala sa mga sasabihin niya. Hindi ko siya hayaang pumasok muli sa buhay ko.Pilit kong tinanggal ang kamay niya, nagtagumpay naman ako dahil medyo lumuwag ang pagkakayakap niya dahil sa pagpilit kong pagtanggal sa mga kamay niya.Humarap ako at tinignan ko siya na para para makita niyang nakakatawa ang sinabi niya."Is this a joke? Kung oo, nakakatawa. Hindi ko alam na magaling ka palang magpatawa, akala ko kasi manakit lang ang alam mo." Sambit ko.Humakbang ako patalikod nang lumapit siya sa akin."Wag kang lumapit." Seryoso kong sambit.
Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar, saka ko lang maalala ang nangyare dahil may taong nakayakap sa akin. I can’t believe I gave it to him. I said to myself, I'm not going to let him into my life, but what is this? Why am I in his bed in his office? Bakit hinayaan kong tangayin niya ako dito? Naiinis ako sarili ko dahil ang nasa isip ko ay mga tanong at hindi ang pagsisisi. Hindi ko mahanap sa sarili ko na nagsisisi ako sa nangyare. Ramdam ko ang hininga siya sa leeg ko, Nakatagilid kasi siya habang yakap ako at ako ay nakaharap sa dingding. Mahigpit ang hawak ko sa kumot na nakabalot sa amin. Gusto ko ng umalis, bago pa siya magising. Hindi ko alam ang sasabihin ko kong may tanong siya. I slowly removed his hand from my waist and sat down while holding the blanket. Umupo sa gilid ng kama. Hindi ko maiwasang titigan siya. Ano ang ibig