Chapter 34

“Bigyan mo pa ako ng konti pang panahon… Huwag kang mag-alala, madali ko ng makukuha ang gusto ko,” banayad na wika ni Cely sa kausap nito sa telepono. Tumigil ito sandali at pinakinggan ang sinasabi ng nasa kabilang linya.

“L*nt*k naman, oo! Ano bang sinasabi mo? Nagpapakasanta na nga ako dito para lang hindi maghinala ang mga anak ko sa akin,” gigil na wika nito sabay hithit ng sigarilyo.

Nasa likod-bahay ito at maghahating-gabi na rin ng mga sandaling iyon. Sinadya talaga nitong lumabas ng ganoong oras para walang makarinig dito.

“Ay naku, Domeng! Walang pupuntahan ang pag-uusap nating ito. Sa ibang araw na lang ulit ako tatawag at 'wag na 'wag kang makatawag sa akin, naintindihan mo?" anito at mabilis na pinatay ang telepono. Ilang hithit-buga pa ang ginawa nito sa sigarilyo bago iniitsa sa damuhan ang upos niyon at tinapakan nang mariin.

“’Nay?”

Napapitlag si Cely ng marinig ang tinig na iyon ni Liana na nakadungaw sa may likurang pintuan.

“Ano hong ginagawa n'yo dito?” tak