Chapter 27

Wall

I lost my appetite but Papa made an effort to stay still and calm despite the circumstance. He bought us food and his little effort moved my heart.

Hindi kami nagkikibuan nang kumain kami sa cafeteria ng ospital. Humihikbi pa rin si Keith at si Ate Gladys ang nagpapatahan sa kanya. Nakatitig lang ako sa aking pagkain at sinusubukang kainin iyon.

"Gladys, ang life plan ng Mama mo saan nakalagay?" Papa simply asked.

"Nasa kuwarto ko po lahat ng dokumento."

We were then enveloped by silence once again. Hindi ko alam kung anong maaari kong itulong dahil kahit ako'y tuliro na.

I am also worried of my studies. Kailangan kong magpasa bukas. I have to go to Manila tomorrow but I don't know anymore. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

"Pa. Ako na-na lang mag-aayos ng death certificate ni Mama. Ibibigay naman ng ospital yung cause of death 'di po ba?" Keith volunteered. Tumango si Papa at in-explain kay Keith kung ano ang mga gagawin.

Ako... anong gagawin ko?

"Mare. Magpapasa ka buka