Share
Kabanata 24.1
“Do you think… how long will your father sleep? Ang tagal na niyang nakahiga riyan.”
Hindi ko nasagot si mommy. Hindi ko rin naman kasi alam. Maski nga ang mga doctor hindi alam kung kailan iyon mangyayari. We‘re just hoping for the best. “Hindi naman kaya niyang daddy mong wala ako. He‘ll need me even in heaven, I‘m sure of that.”“Mommy,” suway ko. Patagal nang patagal ay mas nagiging negative lang si mommy. She wasn‘t crying. She is just wearing a straight face. Paulit-ulit siya sa mga ganitong bagay— kinukumbinsi niya ang sarili. Ayos lang naman sana iyon pero hindi sa ganitong paraan. “Hindi naman mawawala si daddy, gigising din siya. We‘ll just have to wait.”Isang buwan na rin kasi ang lumipas. Alam kong maiksi lang ang pisi ni mommy pero sana naman mas pagtibayin niya ang pag-asa niya sa panRelated chapters
Ways to his Heart Kabanata 24.2
Papunta sa bahay nina Osmond ay nagtatanong-tanong si mommy tungkol kay Osmond at sa kambal. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagta-trabaho ko, siguro ay sa ibamg araw ko na lang bubuksan ang topic na iyon kapag nagtanong na siya. Ayaw ko kasing makitang malungkot si mommy, I know she will not like the jobs that I get.Nang makababa ako sa harap ng subdivision nila ay nakasalubong ko ang pagbaba ni Osmond sa isang kotse. Nakita ko pa sa harapan no‘n si Oliver na tinanguan lamang ako.“Nandito ka,” gulat niyang saad.Ngumiti ako. Naka-simpleng t-shirt at pantalon lang siya. Kahit mukhang stress dahil sa itim sa ilalim ng mga mata ay gwapo pa rin talaga.“Alam ko naman kasing ‘di ko na maabutan iyong sa hearing kaya dumiretso na ako sa inyo.”Nakikita ko na ang pag-akyat nang gilid ng labi ni Osmond. Pangiti na sana siya nang tumikhim si mommy.
Ways to his Heart Kabanata 25.1
“Hindi talaga ako magaling magluto… kaunti lang ang alam kong putahe pero sa adobo talaga ako confident.”Ngumiti na lang ako nang lingunin niya ako.Kanina pa malalim ang iniisip ko. Baka kasi tampong-tampo na si Osmond ngunit ‘di lang nagsasabi sa akin. I like him… and I don‘t want it to blown away just because I couldn't keep my words.Gusto ko nang sabihin kaagad sa kanya ito pero kung gagawin ko iyon ay kailangan ko na ring magdesisyon. Hindi pa buo ang puso ko sa gagawin.Art gallery na iyon e, pinaghirapan ko ang piece na inilagay ko ro‘n para talaga masabit sa silid na iyon. Isa iyon sa mga pangarap ko. Bata pa man ay gusto ko nang makita sa mga gano‘ng lugar ang mga likha ko. But if I‘ll join… that just means that I will need to leave my father. I still have things to say about him… I still want to accommodate his needs, I want to take
Ways to his Heart Kabanata 25.2
Ilang buntong hininga ang nagawa ko. Ilang araw din akong naguguluhan pa rito… papalapit na nang papalapit ang susunod na linggo pero takot pa rin akong tingnan ang email na s-in-end sa akin.Maayos na si daddy. Halos isang araw lang din ay medyo um-okay ang kondisyon niya. Kalahati pa rin ng katawan niya ang hindi makagalaw pero nag-improve iyon kaagad dahil nakakasalita na siya.Hindi man malinaw pero naiintindihan.“Dion… wa.. ter,” tawag ni daddy.Lumapit ako na may dalang baso ng tubig. Tinulungan ko siyang inumin iyon, itinapat ko rin ang isang kamay ko sa ilalim ng baba niya upang hindi siya mabasa kung sakali. Hindi niya kasi masyadong nagagalaw ang itaas na labi, halos hirap din maging ang panga niya.Naupo ako sa kama niya nang matapos siya. Kinuha ko ang kamay ni daddy at hinilot gaya ng ginagawa ng therapist na pumupunta rito sa tuwing hapon.
Ways to his Heart Kabanata 26.1
Nakabalik ako kaagad pero dahil pang umagang flight na iyon ay hindi ko na alam kung maabutan ko pa.Ten am ang umpisa ng hearing at stuck pa ako sa traffic. It makes me feel so nervous. Pakiramdam ko ay nag uumpisa na sila at hindi na ako makakahabol.Ako:Text agad ha?Nang makadating doon ay saradong pinto ang naabutan ko. The hearing is still ongoing and I cannot come in. Ayaw na akong papasukin pa ng guard sa loob.“Baka naman po… pwede pa? W-wala pa naman atang isang oras nang mag-umpisa sila, kuya.”Nanatiling matigas ang ekspresyon ng guard. Umiling siya. “Hindi nga po pwede, ma‘am. Hintayin n‘yong matapos sila… saka bubukas nang kusa iyan.”I hold my pants tight while looking at the huge closed doors of the courtroom. Siguro nga‘y makapaghihintay ako… I will see the answer once it opens.&n
Ways to his Heart Kabanata 26.2
Nakatingin lang ako kay Osmond habang nasa daan kami. Talagang naguguluhan ako bigla sa mga sinasabi nina Luna. Anong cheated? Anong maaaring hindi anak? Is she making this up?Hindi ko na alam kung dapat ba akong maniwala. Bakit ba umabot pa sa ganitong punto?Hindi ko alam kung paano nakakuha ng private room sina lola dahil talagang nawawala ang isipan ko habang tangay-tangay ni Osmond ang kamay ko.Lahat ng tita ni Osmond ay nakaupo na sa magkabilang sofa, mahahaba ang mga iyon kaya may pwesto pa na para sa amin. Tumabi si Osmond kay tita Minda kasama ako. Ang ilang tito ni Osmond na sumama ay nasa likod ng mga sofa habang ang ilan ay nagpaiwan na lang sa van na dala nila.Sa gitna ay naroon si nanay Carmen na galit pa rin. “Oh sige! Usap na!”Inis na nagkamot si Osmond sa ulo. “Gusto ko na lang umuwi, nay. Anak ko ang dalawa. Tapos.”Tinuro ni nanay Carme
Ways to his Heart Kabanata 27.1
Sa bahay niya ay naupo lang kami sa sofa. He is thinking deeply. Ni hindi na niya ako binalingan o kinausap mula nang dumating kami rito.“Osmond… Osmond.”His eyes lacked emotion when he looked at me, he gave me a questioning stare.Bumuntong hininga ako. “Alam mo… ang daming nangyari ngayong araw. Sobra sa rami. And maybe… you should stop thinking about it first ‘di ba?”“Sana nga madali lang huwag isipin.”Ngumuso ako. “Kaya nga narito ako e!”Bigla siyang lumingon sa akin na may papaangat na labi. “Para maging clown ko?”“If being a clown means your date then… yes, I am.”He laughed and leaned on me. He let our foreheads touch while keeping his eyes shut. Osmond‘s calm breathing fan on my nose. He looks more relaxed than earlier.&ldquo
Ways to his Heart Kabanata 27.2
Dumating na ang gabi. Nakatulog na sila dahil sa maghapong paglalaro.Hawak-hawak ni Osmond ang kambal at parang ayaw pa niyang bitawan. Patuloy pa rin siya sa pag-ugoy, isinasayaw pa rin ang dalawa.It is a beautiful picture. A sight that I would treasure. A loving father that gives warmth and solace to his children. I know Osmond will love and protect them. He will be more than what he wanted— he will not just remain their good father but also their best friend.“Iakyat na natin sila?” tanong ko.Lumingon siya sa akin at tumango. Kinuha ko si Lilo sa kanya upang mas maging magaan ang pakiramdam niya. Dinala na namin sila sa kwarto niya dahil doon siya pumasok.Ngayon ko na lang ulit ito nakita. Puro mga laruan nina Lilo at Lala ang nandito. Nasa kama pa ni Osmond ang iba.Napatingin siya sa akin dahil siguro sa nagtatakang tingin ko. He tuck Lala on the bed
Ways to his Heart Wakas
“No! No! Mommy, no!” Nakagat ko na lang ang labi ko sa lakas ng plahaw ni Lilo. The people around us is staring, some of them are trying their best not to laugh while some elders grimace. Naupo na lang ako sa stool na siyang iminuwestra sa akin ng barber. Laging ganito ang eksena sa tuwing ginugupitan ng buhok si Lilo. Magti-three na siya next week, bago ang graduation ko kaya naman sinabihan na siya ng Daddy niya na dapat na raw siyang magpagupit. Ilang buwan na rin kasi siyang walang gupit-gupit dahil nga ganito lagi ang nagiging reaksyon niya. “Mommy, please! No!” Sinubukan niyang kuhanin ang mga nalalaglag na piraso ng buhok sa hita niya at idinidikit iyon ulit pabalik pero nang makitan
Latest chapter
