Warning: This story contains mature scenes, explicit sexual content, and sensitive topics that are not suitable for young readers. Reader discretion is advised.
CHAPTER 1"SARDINGAN nak man, Janus. Kaaabot ko lang sa 'yo ng pera noong isang araw. Umayos ka!" ("Stop it, Janus. I just gave you money the other day. Get your act together!")Nangagalaiti ako sa bunso kong kapatid habang ka-videocall ko siya sa kabilang linya. Humihingi ng 5,000 pesos gayong kabibigay ko lang ng allowance niya.Katatapos lang ng capping and pinning ceremony nila na dinaluhan ko noong Biyernes. He is now a student nurse at SLU-La Union."Sige na, Manang. Kulang din 'yong ipinadala ni Tatang noong nakaraan." Alam kong naglalambing lang siya base sa tono ng boses niya ngunit ayaw kong sinasanay siya ng ganoon. Kada hingi, bigay agad. Mamumulubi talaga kami dahil sa kursong kinuha niya at sa private university pa talaga nag-aaral!"Haanak agtaktakki ti kuwarta, sinalbag ka nga talaga nga ubing!" Galit kong sabi na ikinahaba ng nguso niya. Ipinagsalubong ko ang kilay ko dahil sa inis na nararamdaman ko. "Huwag mo akong aartehan ng ganyan, Janus. Mabuti sana kung may may punong namumunga ng pera rito sa Cebu, maibibigay ko agad ang gusto mo, pero wala. Hindi ka na naawa sa 'kin."Huminga ako ng malalim at kumalma. Ayaw ko rin namang kinokonsensiya ang kapatid ko ngunit sumusobra na siya minsan."Pshh.." Nakita ko ang pag-irap ng mata niya ngunit hindi siya sumagot sa akin. Instead, he bites his tongue to avoid saying something he might later regret. Siya rin ang mawawalan kapag sinalungat niya ako. No allowance siya for one month, makikita niya."Magkano ang ipinadala sa 'yo ni Tatang?" tanong ko. Our father is a nurse in Riyadh, Saudi Arabia. Simula noong ipinanganak ang bunso namin ay OFW na siya.Inis niyang ginulo ang bagong gupit niyang buhok at padabog na umupo sa monoblock chair na nasa likuran niya. "Twenty thousand lang.""Nilalang-lang mo lang iyon?" sigaw ko. Ipinikit ko ang mata ko at huminga akong muli ng malalim. Hindi ako mamamatay sa pagod sa pagtatrabaho kundi sa konsumisyon sa kapatid ko."Manang, mas malaki pa sana ang ipinadadala niya kung hindi siya nag-asawa ng iba roon. Responsibilidad niya akong suportahan sa pag-aaral ko. Kulang pa nga iyon. Bakit? Magkano ba ang ipinadala niya sa 'yo?" Ganti niyang tanong."Sapat lang para sa pambayad kay Tita at sa gamot ni Josue," sagot ko.Sinenyasan ko si Tita Melda, ang kapatid ng ina ko na siyang nag-aalaga sa kapatid kong sumunod sa akin. Papasok na kasi ako sa pang-gabi kong trabaho. Sinusuklayan niya ang bagong ligo kong kapatid. Mabuti at hindi siya nagwawala ngayon. Hinalikan ko siya sa noo. "Be good, okay?" Malambing kong sabi sa kanya."Mmm. Jo-sue, g-ood." Maraming beses siyang tumango habang hinahaplos niya ang kamay kong nakahawak sa pisngi niya. Nakangiti siya ng ubod-tamis sa akin. Bakas na sa mukha niya ang antok at humikab siya ng napakalaki. Nahawa rin tuloy ako; napahikab ako nang wala sa oras.Tumingin ako sa orasan na nakadisplay sa tuktok ng 23-inch na telebisyon ni tita, mag-aalas otso pa lang ng gabi."Pasok na ako, 'ta." Paalam ko sa tiyahin ko.Tinanguan niya ako. "Ingat ka sa daan." Paalala niya. Lumabas na ako ng bungalow niyang bahay. Nag-iisa lang siya sa buhay dahil mas pinili niyang maging matandang dalaga. Nasaktan daw kasi siya ng sobra dahil sa first love niya, ayon sa ina ko.Pumara ako ng tricycle na patungo sa The Sweet Desire Resorts and Spa. Doon ako nagtatrabaho bilang masahista. Ito ay isang nightclub na may mga swing, stripper poles, at mga seksing babae sa loob. At sa likod nito ay ang Spa, doon ako banda nabibilang."Kung hindi sana siya nag-asawa ng iba, e, 'di kumpleto sana ang inireremit niyang pera sa atin. At hindi ka sana nagpapakahirap sa pagtatrabaho sa araw at gabi." Himutok ni Janus. Bahagya akong nagulat dahil nasa kabilang linya pa rin pala siya. Inayos ko ang earphones sa magkabilang-tenga at tuminging muli sa screen ng phone ko.Ipinagsawalang-bahala ko ang sinabi niya. Walang mangyayari sa akin kung didibdibin ko ang lahat ng gulong nangyayari sa pamilya namin."Tumawag na ba si Inang sa 'yo?" Iniba ko ang usapan."Nag-asawa na rin iyon ng iba. Magtataka ka pa ba? Hindi na nga nagpaparamdam, eh!" Halata kong may pait sa boses niya. "Hayaan mo na lang sila kung saan sila masaya. Hindi natin sila kailangan sa buhay natin."Huminga ako ng malalim.Kung sana may pagkakataong pumili ng magulang, ginawa ko na.Mag-aanak sila tapos iiwan nila kaming parang pusa sa kalye.Ipinagsasalamat ko na lang na nagpapadala pa rin si Tatang para sa pantustos ng dalawa kong kapatid. Kung hindi, marahil ay hindi ko na alam ang gagawin ko."Natahimik ka na? Hindi mo ba talaga ako mapapadalhan ng pera?" muli niyang tanong.I sighed. "Kapag may sumobra sa allowance namin, padadalhan ulit kita. Siguraduhin mo lang na nag-aaral ka at hindi puro pagbubulakbol ang ginagawa mo. Matatamaan ka talaga sa 'kin kapag nakita ulit kita." Banta ko sa kanya habang gigil kong ipinapakita ang kamao ko sa kanya Takot niya lang sa akin. Mas matangkad siya sa akin ngunit malaki ang paggalang niya sa akin bilang nakatatandang kapatid niya."Alam ko naman ang hirap mo riyan. Promise, manang. Nag-aaral ako rito. Kahit itanong mo pa kay Manong Paeng."Si Paeng ay ang ex-boyfriend ko. My first boyfriend. Nakipaghiwalay ako sa kanya dahil isinama kami ng ina ko sa Maynila, kasama si Josue. Doon ay nagtrabaho siya bilang masahista. Iniwan namin si Janus sa La Union sa kalinga ng lolo ko, ang ama ni Tatang.Isang buwan lang kami sa Maynila dahil ayaw ni Josue sa ingay at pulosyon roon. Ang ginawa ng ina ko ay dinala niya kami rito sa Cebu, kung saan nakatira ang nag-iisa niyang kapatid. Sinabihan niya kaming babalik siya ngunit hindi na siya muling bumalik, limang taon na ang nakararaan. Maging ang tiyahin ko nga ay walang ideya kung saan na napadpad ang isang iyon. Baka nga tama si Janus, nagsawa na siya sa amin."Wala na akong kontak kay Paeng. Galit iyon sa akin." sabi ko. "Sige na. Narito na ako sa trabaho ko. Maturog kan, haan nga puro cellphone ta ub-ubram." Pinatay ko na ang tawag. Ibinulsa ko ang phone ko. Then I inserted my thumb into the biometric machine to register my attendance for the evening."Good evening, Jen; your first client will arrive in thirty minutes." Imporma sa akin ni Olivia, ang Spa receptionist ng TSD. She was dressed in a revealing red outfit. I was dressed similarly to her, but in skimpy white clothing. Nagpalit ako ng outfit kanina sa locker room namin.Unlike her, I'm not particularly gifted in the boob department. Sakto lang ang laki ng s**o ko. Hindi papaya, hindi rin naman ga-pasas. Tama lang ang laki, iyong may mahahawakan pa rin ang kung sinong lalaking pinapayagan kong humawak."Okay. I'm ready. Allow him to enter when he arrives," sabi ko sa matatas na salitang Ingles. Kahit high school lang ang natapos ko ay magaling din naman akong makipagtalastasan sa kanila.A man entered the room a few minutes later. Hindi na ako nanibago sa guwapo niyang mukha dahil karamihan ng mga client ko ay may itsura.I greeted him with a smile on my face. "Hi, Sir. Please make yourself at ease.""Hello, Miss Jen," maikli niyang bati.He then began undressing in front of me, beginning with his blue t-shirt, and I turned around to give him privacy. Unlike the other rooms that offer other "hot stuff," the room where I always work only offers a massage."I'm ready, Miss Salas," he said. Paglingon ko ay nakadapa na siya sa massage bed, with his bare bottom. I've already had professional massage, so this isn't new to me.I turned on some soothing music and dimmed the lights so he could relax and enjoy the full-body massage. I applied a generous amount of the warm oil he preferred from the information Olivia had sent me earlier.I dripped the lavender oil gently into his back, just below her neck. I began to massage the oil into his skin with my hands, using light pressure. I began with his neck and shoulders, squeezing and pushing my thumbs harder against his upper spine."Oh!" he grunted, and I could tell he was enjoying my massage."You look so young, Miss Salas," he commented, grunting again when I put my hands on his armpits. "Oh, I wish my wife's massage was as good as yours."When I heard it, I raised an eyebrow. "You should tell her to take a massage therapy class, Sir. I'm confident she'll enjoy it and learn a lot."With the pressure on my hands as I massaged his back, he roared once more. "That's a nice suggestion. I would surely tell her."I thanked him and ushered him to the door. But I was taken aback by the man who came out of the door in front of us, staring coldly at me.His hunting gray eyes slowly scanned down my body. He was checking me out. I returned the favor, studying his cold gray eyes that shone like snow.His slightly thick lips made me pray that they would touch mine. I wondered how good of a kisser he was. My gaze traced down his neck to his broad chest, then to his chiseled abs, visible through his black t-shirt. Kahit ilang metro ang layo, naamoy ko na ang pang-mayaman niyang pabango. He was still breathtakingly handsome, even in the dim light. He was dazzling, and my eyes couldn't look away."It's great that you finished as early as I did, Jacques. I had a great time. How about you?" tanong ng lalaking minasahe ko. Hindi siya sinagot ng kausap niya.Mabilis na nanlaki ang mga mata ko nang mabanaag ko ang galit sa mukha ni Jacques."I'm screwed," I muttered to myself. Nagkaroon ako ng matinding paghanga sa kanya noong taong 2004, at hindi pa rin niya ako pinapansin. I've been trying to catch his attention every time I work as a waitress at the restobar, but with so many other girls vying for his attention, malamang hindi na niya ako maalala.I was about to turn away and close the door to room 111 when I realized something shocking. He had noticed me! The dim light in the corridor had made it hard to see, but I could have sworn that I saw a flicker of recognition in his eyes. My heart raced as I quickly shut the door behind me.I couldn't believe it. After all these years, he finally knew I existed!I am so grateful that you've reached this point. Thank you so much. May we all realize, especially the young generation, that anchoring yourself into positivity and self-growth is never selfish.Epilogue "How about you, Jacq? Naniniwala ka ba sa 'love at first sight'?" tanong ni Maximus habang inaabot sa akin ang isang shot ng Jack Daniels.I am doing my thesis in my study room, and here they are, invading my privacy. But it is fine with me; bihira na lang kaming magkita. They are all studying in Cebu; I am here in Manila.I scoffed. "That's bullshit." Nag-pass ako sa alak. Seryoso ako sa pagtatype ng conclusion sa laptop na nasa harap ko."Sinasabi mo lang 'yan, pero baka kapag tinamaan ka, wala ka nang kawala," Maximus said as he passed the glass shot to Miles, my half-Irish friend."I also don't believe it; crush at first sight, puwede pa," si Leon."Who believes in that? We belong to the new generation now; more girls, more fun!" Miles, who's beside me, takes a look at what I'm
Chapter 47This is the final chapter. Thank you for being with me on the journey with my babies. Please also support me in my next series! Abangan ang epilogue!"You look nervous, baby." Jacques tilted his head while gently holding my hands. "Come here." Hinila niya ako upang kumandong sa kanya."I am..." Yumuko at pinaglaruan ang engagement ring na nasa daliri ko. Isinuot ko iyon kanina pagkatapos kong maligo. Jacques also touched my ring. I could hear his breathing in my ear, and it tickled me."I promise you everything will be okay, hmm?"I pouted, trying to push back the fear that was threatening to overwhelm me. "I'm nervous. I don't know what to expect.""I'm here for you, sasamahan kita hanggang sa loob."We just arrived at the airport and boarded our special flight to Manila to visit my mother. Hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkabalisa."What if I trigger her emotions? Baka kung ano na naman ang sabihin niya sa akin Jacques..." Tiningnan ko ang kanang kamay kong magaling na
Chapter 46"I love you, too, Jacques. Nagsinungaling ako noong sinabi kong hindi na kita mahal. Ang totoo, mahal na mahal pa rin kita nadaig lang ako ng galit noong makita ulit kita," I sniffed, and he held my hand gently. "I'm sorry if I push you away. I wasn't there for you; I'm really sorry."I still couldn't stop myself from crying while my breath came in ragged gasps. Parang pinipiga ng paulit-ulit ang puso ko.Jacques tenderly held me close and soothed my back. "I'm doing great now, baby. It was a lot to take in, but I healed myself for you; I healed myself because I want to be strong for you."I sniffled as I drew away from the hug. Jacques stared at me intently as he wiped the tears from my eyes. "I love you so much, Jacques," halos pabulong kong sabi."I know, and I love you too," he replied, placing a kiss on my forehead. "I'm so grateful to be back with you now."Jacques' touch was gentle and soothing, a balm to our wounded hearts. His words were like a magic wand, soothing
Chapter 45Nanginginig ang kaliwang kamay ko nang pulutin ko sa sahig ang nahulog kong mobile phone. The words from Leon bring a thud to my heart. Hindi pa iyon agad rumihistro sa utak ko."This can't be. You are lying," halos pabulong kong sabi sa kanya. "I'm telling you the truth. Jacques was kidnapped when your family was killed. Dalawang taon siyang pinaghahahanap ng mga tauhan nina Auntie Thylane. She never announced it to the media because it would jeopardize all of their businesses."Napaupo ako sa sofa sa sobrang panghihina. Niyakap ko ang dilaw na throw pillow, umaasang makaaamot ako roon ng suporta.Umiling ako ng maraming beses. No! This can't be, nagbibiro lang si Leon! Jacques was healthy when I saw him. Pumayat lang siya ngunit maayos pa rin naman ang anyo niya."He was so thin when Clytius and Deukalíōn finally found him tightly tied up in a dessert building somewhere in Santander, Cebu. Halos hindi na siya makilala dahil mukha siyang pinaglaruan ng mga taong kumuha sa
Chapter 44Kinakabahan ako habang paupo kami sa right-side balcony. I saw many familiar faces while we were entering the concert hall a while ago. Almost all of the royalties from all over the world attended."Sis, umayos ka nga!" Nala pinched my side.Ngumuso ako. Hindi ko siya sinagot bagkus luminga ako sa paligid namin. Wala naman akong nakikitang bantay ni Jacques. May isa akong napansin kanina, pero hindi niya ako nakilala dahil nakasalamin na itim at may balabal pa ang aking ulo."Parang hindi ka pa sanay manood ng concert niya, e halos siya nga ang pinupuntahan mo tuwing dumadaong ang barko sa mga concert events niya," dagdag pa niya. She then held me the binoculars. Medyo malayo kasi ang puwesto namin. "Baka nga mahuli ako," sagot ko."Bakit ba kasi ayaw mo pang magpakita? Ilang taon na rin, ah?""Wala lang. I'm still enjoying watching him from a distance." Sumilip ako sa binoculars. "Sus! Ang sabihin mo, na-enjoy mo na ang pagiging single. Mukhang ayos ka na kahit hindi ka
Chapter 43"Nag-usap na kayo?" Lucas whispered at me as we fell in line to board the cruise ship. Malayo sa amin si Jacques, nasa pinakadulo siyang pila. Sinadya yatang magpahuli."Hindi," maikli kong tugon. Marami nang passengers at napaaga ang balik nila kaya nakapila na rin sila para mag check-in. Some were so loud that I even put on my airpods to not hear them. Naintindihan naman agad ni Lucas na ayaw ko ng kausap, kaya tinigilan niya ako.I fight the urge to look back again and search for him.Nang matapos ay dumiretso agad ako sa cabin. I went to the bathroom to brush my teeth and take a bath. Natulog ako pagkatapos na matuyo ang aking buhok. Pang-gabi ako ngayon, kaya gigising ako mamayang hapon.When it was time, I got up and took a shower. As usual, ay marami nang customer noong magclock-in ako. As soon as I entered the restaurant, I immediately stepped back into the mode of working under excessive pressure. I love mingling with passengers and serving them.It's never a dull