Chapter 25"Is there something wrong with your wrist again?" Jacques spoke as he drove back home.I pursed my lips and nodded. I was staring at him quietly. It warms my heart to have someone who cares about me, and he deserves to know how I'm feeling right now. Para bang gusto kong magpa-baby sa kanya ngayon, ganoon ko siya na-miss. "But I'll treat it later with a cold compress, just like we did last time," I said. Ganoon nga ang ginawa ko noong makauwi na kami. Jacques, as usual, assisted me once more. "Please remember to take care of yourself, baby," he said as he gently patted the ice compress on my wrist.Parang nahihirapan pa siyang tingnan ang kamay ko. Nanatili akong nakatitig sa kanya. Siya na rin ang naglagay ng splint. Habang ipinupulupot niya ang bandage ay kunot-noo siyang nakatitig sa kamay ko. Nang mag-angat siya ng tingin ay lumambot ang puso ko sa lamyos ng titig niya sa akin. "Nakakalimutan mo na ang sarili mo. I understand how difficult it is to work two jobs, bu
Chapter 26My heart felt heavy as I was repeating what he had just said to the press conference. "No. She is not my girlfriend.""No. She is not my girlfriend.""No. She is not my girlfriend."Sa inis ko ay bumaba ako sa pavilion kung saan naroroon sina Nǎinai, Tita at ang ilan sa mga kasambahay. They were playing their mahjong very seriously habang may nakalagay na baso ng red wine sa kani-kanilang harapan. Tsaa naman ang iniinom ni Nǎinai. Josue is inside, watching Bob, The Builder. "Would you like some?" Nǎinai wondered when she noticed me staring at the red wine."Kukuha po ako ng baso, Miss Jen," prisinta ng isa sa mga kasambahay. Akma na sana siyang tatayo sa puwesto niya ngunit pinigilan ko. "Ako na pong bahala sa sarili ko. Baka matalo ka sa mahjong, sayang po ang tiles mo," sabi ko sa masiglang boses. They all laugh out loud. Anim silang naglalaro. Everyone was in a good mood as they laid their tiles. "Oo nga naman, Liya. Hayaan mo na ang pamangkin ko. Hindi 'yan sanay
Chapter 27Madaling-araw noong kumalam ang sikmura ko dahil sa gutom. "Kaartehan mo 'yan," bulong ko sa sarili ko habang nagsusuot ng sweater at pinaresan ko iyon ng paborito kong puting denim shorts. I'm in the mood for pares kaya balak kong pumunta sa may intersection sa Moalboal. Naiwan dito ang isa sa mga kotse ni Jacques kaya iyon na lang ang gagamitin ko. Dahan-dahan ang ginawa kong pagbukas ng pintuan at paglalakad pababa. Everyone is quiet now, and they are most likely all sleeping. Tanging ang tunog lang na likha ng antique na pagoda clock ang naririnig ko. Bubuksan ko na sana ang malaking pinto sa bulwagan nang mapansin kong nakatayo kaagad ang mga iniwang bodyguard ni Jacques na sina Deukalíōn at Clytius.Bigla tuloy akong nahiya dahil nasa kasarapan na sila ng tulog base sa hilik nila. Gusto kong mamangha dahil konting langitngit lang naman ng pinto ang ginawa ko, nagising na kaagad sila. "Saan ka pupunta, Senyorita?" anas sa akin ni Deukalíōn. "Nagugutom kasi ako,"
Chapter 28A bad day with a client is nothing new to me. In fact, I am quite accustomed to it. Sanayan na lang talaga lalo na kapag kailangang-kailangan mo ng pera. Pagdating ko sa bahay, naghugas ako ng kamay. Ayokong dalhin ang stress na dulot ng kliyente ko hanggang doon. Kung hindi ko gagawin ko iyon, masisira ang susunod kong araw. Pagkatapos ng bawat sesyon ng masahe, naghuhugas ako ng aking mga kamay bilang bahagi ng aking ritwal. I'm washing everything I don't want to bring with me. Pagkatapos kong magpalit ng pajama, nagbuhos ako ng mainit na tubig sa mug. Gusto kong magkape ngayong masama ang loob ko. Yayayain ko na sana sina Deukalíōn at Clytius pero pinigilan ko ang aking sarili. Marahil ay natutulog na sila o nagpapahinga sa loob ng kanilang sasakyan.I urged them to sleep inside, but they said it was fine to sleep in the car. They claimed it was due to the nature of their job.I was halfway through my coffee when I realized I hadn't opened my phone. It vibrated
Chapter 29"Bakit mo naman kasi ipinukpok ang mga garapon? Tingnan mo nga yang kamay mo, ang daming sugat," pangaral ni Tita habang hinahanap ang benda sa kwarto ko. “At bakit mo ipinamigay ang ipon mo? Pera mo 'yon, pinaghirapan mo."Hindi ako kumibo, nanatili akong tulala at nakalupasay sa harap ng basag na lamesa at mga garapon. Nakalaylay ang kamay ko habang patuloy na umaagos ang dugo. Napahikbi ako, pinipigilan ang mga luhang pilit na muling kumawala sa aking mga mata."Nasaan na ang first aid kit? Pinaglaruan mo 'yon kahapon, Sue. Halika nga rito at tulungan mo akong hanapin iyon. Saan mo inilagay?""W-wait lang Tita. Hin—hindi ko po matandaan kung-kung saan ko po in-inilagay," sagot ng kapatid ko. Nagbangayan pa sila ngunit nanatili akong walang imik sa sala. Tumahan na ang kapatid ko kanina paglabas na paglabas ng pinto ng aming ina.She's proving to me that we don't always get to be born into the family we want. Hindi natin mapipili kung sino ang magiging magulang natin p
Chapter 30Dalawang araw matapos inilahad ni Jacques ang plano kay Tita ay naiproseso agad ang mga dokumento namin. Ni hindi ko na nagawang makapagpaalam sa mga kaibigan ko. Gab went to Nǎinai's house at doon niyakap niya ako ng sobrang higpit bilang pamamaalam. Ipinaabot niya sa akin ang paghingi ng tawad ng kanyang asawa.Bago kami lumipad abroad ay dumaan muna kami ni Jacques sa Maynila upang bisitahin ang anak ni Ginang Valleroso.She is safe now. Mahimbing siyang natutulog. Inuubos na lang ang laman ng suwero at makakalabas na siya."Gusto ko sanang humingi ng tawad sa lahat ng nasabi ko sa 'yo, Miss Jen," magpagpakumbabang sabi ni Mrs. Valleroso. Ngumiti ako sa kanya. "Ayos lang po iyon. Kung sa akin din nangyari iyon ay baka hindi ko rin alam ang gagawin at iisipin ko.""Nahihiya ako sa'yo at nasaktan pa kita. Nahihiya ako sa inasal ko." Nagbaba siya ng tingin.Lumapit ako at hinawakan ang kamay niya. "Ang mahalaga po nasa maayos na kondisyon na po si Justine. Wala na po sa ak
Chapter 31"Jacques!" Napaawang ang aking labi while my heart is starting to leap with joy. Nadepina ang panga niya habang nakangiti sa akin. His gray eyes speak of calmness and serenity.He make it as an opportunity to crouched down and give my widened mouth a deep kiss. I immediately shut my eyes and feel his tongue as it probe inside mine. Ikinawit ko ang mga kamay ko sa batok niya at mas dinama ang tamis ng mga halik niya.Uhaw na uhaw na halik, may pangungulila. He scooped my bottom into his mighty arms and leaned me toward the bookshelves. Mas pinailalim pa niya ang halik, dumadama mula hita, paitaas ng aking bewang hanggang sa makarating sa right lower boob ko ang kaniyang isang kamay. Pumipisil ng marahan. I still have my clothes on, but I could feel the fire in his bold touch. "I miss you, Alyn," he muttered in his hoarse voice, gasping for breath while still rubbing my right boob.Napapikit ako at dinama ang init ng hininga niya. His voice and soft touch sent some pleasure
Chapter 32"Ah! Jacques!"I stopped myself from bobbing up and down with his huge shaft because of the tingling sensation he was giving me. His fingers are rubbing my folds thoroughly, and his tongue is poking my entrance.Mine was already sloppy and wet.Halos magdugo na ang labi sa kakakagat sa pagpipigil ng ungol ko. Hindi ko na kilala ang sarili, para na akong naligaw sa mundo ng pagnanasa.He stiffened his tongue and squirmed it into my opening. My mind was already lost in my sanity. I was moaning for his name so loudly from the tingling sensation that he was giving me.Napapaarko ang katawan ko tuwing ikinikiwal niya ang kanyang dila. Para na akong mababaliw sa sarap. Parang gusto kong ganoon na lang ang gawin niya sa akin araw-araw.Ayaw kong magpatalo. Ipinagpatuloy ko ang ginagawa ko sa kanya ngunit napapatigil ako tuwing inaangkin niya ang akin sa pamamagitan ng kaniyang dila.I held his huge flesh with both of my hands. How I wish I could see his expression while I am doing