REVENGE GONE WRONG
ASHY’S P.O.V
Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis ang pagkakangiti ko. I smell success! Nararamdaman ko na tagumpay ako ngayong araw na ito!
Pagkatapos kong magpalit ng pambahay--- a simple oversized shirt and a shorts--- ay agad na akong lumabas ng kwarto ko.
Pupunta ako sa kitchen to check if there’s something I can eat. `Tapos, tatambay ako sa garden. Kakain habang nagbabasa ng paborito kong libro.
Pasipol- sipol pa ako habang naglalakad pababa ng hagdanan.
Hanggang sa makarating ako sa kitchen ay nakangiti pa rin ako at sumisipol.
‘’Oh, hija, mukhang masayang- masaya ka, ah?’’ nakangiting bati sa akin ni Manang Ising, ang cook namin.
‘’Oh, yes, Manang. ‘Cause you know what?’’ excited na sabi ko sa kanya. ‘’Nagantihan ko si Cyruz Keith kanina!’’
Kunot ang noong tumingin siya sa akin.
‘’Ano’ng ibig mong sabihin na nagantihan mo siya?’’ nagdududang tanong niya,
‘’He made me feel embarrassed in front of our class kasi, eh! `Tapos, he stole my burger pa! Kaya… noong paalis na kami ni Jamie, I shouted na mabulunan sana siya!’’ nakangusong saad ko.
Tumawa naman siya.
‘’Oh, nasaan ang pagganti mo doon, hija? Maaari namang hindi siya mabulunan doon. Hindi ka nakasisiguro.’’ sabi ni Manang. ‘’At tandaan mo, hindi sa lahat ng oras ay mabuti ang naidudulot ng pagganti.’’
‘’Of course I knew it, Manang! But that… that guy? He deserves all the revenge in this whole wide world! Nakakainis siya!’’ nanggigigil na sigaw ko.
‘’Eh, ano nga’ng ginawa mo?’’ tanong niya ulit.
Naalala ko naman agad ang ginawa ko kaya napangiti na ako.
‘’I leave a bottle of drinking water sa table namin ni Jamie. At kapag nabulunan siya, he has no choice but to drink the water. And I put something sa water na iyon kaya---‘’
‘’I knew it. Sinadya mo ang lahat ng iyon.’’
Suddenly, I froze.
Pamilyar sa akin ang boses ng lalaking bigla na lang nagsalita mula sa likuran ko. At sigurado ako na si… si Cyruz Keith iyon!
Dahan- dahan akong humarap sa kanya.
He’s staring at me blankly.
‘’B- bakit ka ba nandito, ha? B- bakit… B- bakit ka nakikinig sa usapan ng may usapan---‘’
‘’I’m here ‘cause my mom’s here. Sinama niya ako.’’ walang emosyon na saad niya. ‘’At nakikinig ako sa usapan n’yo ni Manang Ising dahil kung hindi ako nakinig, malamang na hindi ko mapatunayan na ikaw nga ang may gawa ng nangyari sa akin sa cafeteria. Well, alam ko naman na ikaw talaga ang may kasalanan.’’
Napalunok ako.
‘’Here’s the recording, by the way.’’ sabi niya pa sabay taas sa cell phone niya. ‘’I record what you’ve said earlier. And since your mom’s here and my mom’s here, too, ipaparinig ko na sa kanila ang recording na ito ngayon mismo. So that they can finally see kung gaano ka kasama.’’
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
‘’You can’t do this to me, you---!’’
‘’Sinimulan mo na, Chram. I’m just playing with you all along. Pero sa ginawa mo kanina? You officially start the war between us. And to tell you what? I gladly accept this battle. At hinding- hindi ako magpapatalo sa iyo. Bare that in your mind.’’
Naiwan akong tulala sa kinatatayuan ko.
Kung hindi pa ako tinapik ni Manang Ising ay hindi pa ako mababalik sa katinuan ko.
‘’W- where did he go?’’ naiiyak na tanong ko sa kanya.
‘’Sa study room yata ng daddy mo, hija.’’ sagot niya naman.
Dali- dali akong tumakbo paakyat sa taas. Papunta sa study room ni Daddy.
Walang babala kong binuksan ang pinto.
Hindi ako nakakilos agad nang mapansin ko na nandoon nga si Mommy at si Tita Klara. Kasama si Cyruz Keith. At ngayon ay nakatitig silang lahat sa akin.
‘’Ashy, anak, come here.’’ pormal na utos ni Mommy.
Nakayukong naglakad ako palapit sa kanila.
‘’Why did you do that, huh? Bakit mo nilagyan ng pamurga ang inumin ni CK?’’ marahang tanong ni Tita Klara.
‘’H- he… H- he made me feel embarrassed, Tita!’’ naluluhang sumbong ko. ‘’H- he asked me about my virginity in front of the whole class!’’
Rinig kong napasinghap silang dalawa. Si Cyruz Keith naman ay tahimik lang.
‘’Anak! Why did you do that?!’’ nanlalaki ang mga mata at malakas na tanong ni Tita Klara.
‘’It’s not the issue here, Mom. Pinag- uusapan natin ang paglalagay ni Chram ng pamurga sa inumin ko.’’ nagtatagis ang mga bagang na sabi lang ni Cyruz Keith.
‘’Kahit na. You shouldn’t have done that. Malaking kahihiyan sa aming mga babae ang tanungin ng gano’ng bagay sa harapan ng maraming tao!’’ sabi naman ni Mommy.
‘’A- at isa pa, h- hindi ko naman gagawin na lagyan ng pamurga iyong tubig kung hindi mo ako pinahiya, eh. A- and it’s my water! S- sa akin iyon. K- kung hindi mo inagaw iyon, eh, ‘di sana hindi mo nainom iyon.’’ nakalabing sabi ko.
‘’Oh, my darling, Ashy…’’ sabi ni Mommy at niyakap ako. Ganoon din ang ginawa ni Tita Klara.
They’re both hugging me habang si Cyruz Keith ay hindi maipinta ang mukha.
Sa kabila ng namamasa kong mata dahil sa luha ay nagawa ko pa ring ngumiti ng mapang- asar sa kanya.
You said the war between us has already begun, right? Well, hindi rin kita aatrasan.
CK’S P.O.V
All this time, inakala ko na laru- laro lang ang lahat ng asaran at bangayan namin ni Chram. Never in my mind na tinototoo niya na pala ang lahat ng iyon.
And hell yeah, wala lang sana sa akin ang lahat. We’re just making fun of each other. Pero dahil sa ginawa niya? Hindi ko alam kung ano pa ba ang posible kong magawa magantihan lang siya.
Dinampot ko ang cell phone ko nang marinig ko ang biglang pagtunog noon.
One unread message from Jashler.
Binuksan ko agad iyon at binasa.
‘According to Jamie, papunta s’ya ng mall together with Ashy. Pero maghihiwalay din daw sila sa waiting shed. Ashy will just wait for a taxi there dahil hindi raw ito masusundo ng driver nila.’
Napangiti ako pagkabasa ko sa mensaheng iyon.
Okay, CK, it’s your time to shine.
Agad akong nagpalit ng damit--- all black outfit to be exact. Mula sa mask, hoody jacket, pants, at sapatos. Itim rin ang helmet at gloves ko na kapares ng kulay itim din na motor ko.
Humanda ka sa akin, Chram. I’ll never let you pass this trip without me doing a revenge for you.
Sumakay na ako sa motor ko at mabilis na pinasibad iyon palayo.
Habang umaandar ako ng mabilis ay hindi ko maiwasang mapangiti.
Makakaganti na naman ako sa iyo, my dearest Chram Ashy Monteflabio.
Hininto ko ang motor ko ilang hakbang ang layo sa waiting shed na malapit sa mall kung saan daw maghihintay ng taxi si Chram. Sa waiting shed kung saan ko gagawin ang pagganti ko sa kanya.
Pagkatapos ng halos kalahating oras ay nakita ko nang naglalakad sila ni Jamie papunta nga sa waiting shed.
Nag- usap pa sila saglit bago sila nagyakap. Then Jamie walked away from her.
Naghintay pa ako ng ilang sandali.
Magdidilim na rin kaya halos wala nang tao sa paligid.
Ini- start ko ang motor ko at mabilis na pinaandar iyon palapit kay Chram.
Nagulat siya sa mabilis na pag- andar ko at ginamit ko ang pagkakataon na iyon para kuhanin ang bag niya.
Then I went away.
Nang medyo makalayo na ako ay huminto pa ako para tingnan siya.
She’s sitting on the floor. Looking so helpless.
Napangisi ako.
This is war, Chram. Sinimulan mo ito. At ikaw ang pumilit sa akin na gawin ito.
Sinakbit ko ang bag niya sa isang braso ko.
Tsaka ako nagpatuloy sa paglayo.
¤ ¤ ¤
Nagising ako sa kakaibang ingay sa paligid. Parang… Parang may gumigising sa akin.
Inis akong nag- inat at dumapa para ipagpatuloy ang tulog ko.
Nagtakip rin ako ng unan sa ulo para kahit papaano ay maibsan ang kung anong ingay na naririnig ko.
Pero kasabay naman noon ay ang paglakas ng pagyugyog ng kung sino sa balikat ko.
‘’Hmm… Ano ba iyon?!’’ inis na sigaw ko habang nakapit pa rin.
‘’CK, anak, ano ka ba naman?! Bumangon ka na nga diyan! We need your help. Nawawala si Ashy!’’
Napabalikwas ako ng bangon.
‘’M- Mom… w- what do you mean nawawala si Ashy?’’ kinakabahang tanong ko.
‘’N- nagpaalam lang daw siya sa Tita Eliza mo na may bibilhin sa mall kasama si Jamie. She must be at home by seven p.m!’’ naluluha n’yang sagot.
Automatic akong napatingin sa maliit na orasan na nakapatong sa bed side table ko.
Alas nuwebe na ng gabi…
Shit!
Dali- dali akong umalis sa kama ko at nagsuot ng damit.
‘’Anak? Saan ka pupunta?’’ nag- aalalang tanong ni Mommy habang sinusundan ako pababa ng hagdan.
‘’I’ll find Chram, Mom.’’
Tama. Kailangan kong hanapin si Chram. Dahil malamang sa hindi, ako ang may kasalanan kung bakit siya nawawala ngayon.
Gamit ang motor ko ay bumalik ako sa waiting shed kung saan ko huling nakita si Chram pero… wala na siya doon.
Napansin ko na may matandang nagtitinda sa gilid ilang hakbang lang ang layo sa mismong waiting shed.
Bumaba ako at naglakad palapit sa kanya.
‘’Uhm, m- magandang gabi po. I… May itatanong lang po sana ako.’’ nag- aalangang sabi ko.
Binalingan niya naman kaagad ako ng atensyon.
‘’Ano iyon, hijo? At ano’t nasa labas ka pa ng ganitong oras?’’ nagtatakang tanong n’ya.
‘’May… May napansin po ba kayong babae doon sa waiting shed kanina? M- maputi po siya. H- hanggang balikat ko siya. Mahaba ang buhok at naka- kulay blue na dress---‘’
‘’Ah, natatandaan ko sya, hijo. Siya ang dalaga kanina na naagawan ng bag, hindi ba?’’
Napalunok ako.
May nakakita sa nangyari at sa ginawa ko kanina…
‘’S- siguro po. N- napansin niyo po ba kung saan siya nagpunta?’’ tanong ko.
Saglit siyang natahimik na parang nag- iisip.
‘’Doon!’’ sabi niya bigla pagkatapos ng ilang sandali. Nakaturo siya sa direksyon na dinaanan ko kanina. ‘’Doon siya nagpunta pagkatapos ng nangyari kanina.’’
Tumangu- tango ako.
‘’Salamat po.’’ sabi ko agad,
Bago ako tuluyang umalis ay kumuha ako ng isang libo at inabot iyon sa kanya.
‘’Pakibantayan po muna iyon. Please.’’ sabi ko sabay turo sa motor ko na nakahinto sa hindi kalayuan. ‘’I’ll try to find her over there.’’
Hindi niya pa sana tatanggapin ang pera na binibigay ko pero iniwan ko na iyon sa ibabaw ng mga paninda niya.
‘’Babalik po ako kaagad.’’
Nagmamadali na akong naglakad sa direksyon na tinuro ng matandang tindera.
Damn. Sana lang talaga, makita ko na agad si Chram. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa oras na may mangyaring masama sa kanya.
THE PRESENT 5 YEARS LATER… ASHY’S P.O.V Five years ago, I almost died. And that became the reason on why my parents came to decide na dito na ako sa Japan pag- aralin at patirahin pansamantala. I never refused to do what they said dahil alam ko naman na para rin sa akin iyon. Kaya ito ako ngayon, limang taon na ang nakalilipas at nandito pa rin ako. Natapos ko na ngang lahat- lahat ang pag- aaral ko dito, eh! Pero kahit nandito ako, kahit minsan ay hindi ako nawalan ng komunikasyon sa mga taong malalapit sa akin na naiwan ko sa Pilipinas. Sila Mommy at Daddy, sila Tita Klara at Tito Peterson, at syempre, si Jamie. ‘’How are you there?’’ nakangiting pangungumusta ni Jamie sa akin. I’m talking to her as of now. Gaya ko ay graduate na rin siya sa Pilipinas. ‘’I’m fine. Ikaw?’’ masayang saad ko. ‘’Hmm, ito, okay rin naman.’’ sabi n’ya. ‘’By
WAR... BEGINS AGAIN? OR OVER? CK’S P.O.V It’s already quarter to seven but Chram’s still not here. Maybe, hindi niya talaga ako kayang harapin. Ganoon na ba siya kagalit sa akin? Na kahit sobrang importante na ng kailangan naming pag- usapan, ayaw niya pa rin na puntahan at kausapin ako? Napailing na lang ako. Pumunta ako sa mini bar ng condo ko at kumuha ng isang bucket na may yelo. Kumuha rin ako ng canned alcoholic beverage at nilagay sa bucket para manatiling malamig ang mga ito. Bumalik ako sa terrace kung saan tanaw ang nagkikislapang liwanag ng iba’t- iba at nagtataasang mga buildings. Tonight is definitely a great night. Hell yeah! Nagbukas ako ng isang lata at agad na ininom ang laman nito. ‘’Akala ko ba, idi- discuss mo sa akin ang mga problema ng kumpanya?’’ Hindi agad ako nakakilos nang marinig ko ang mataray pero malumanay na boses ni Chram.
THE DEL FUEGO’S SANTIAGO’S P.O.V Times flew so fast. Wala pang anim na buwan ay halos masaid na ng mga Del Fuego ang kayamanan na nasa kamay naming mga Monteflabio at mga Villarosi. Hanggang ngayon ay wala pa kaming ideya sa kung ano ang maaari naming gawin. ‘’Santi, do you think that it’s already time for us na sabihin sa mga bata ang totoo tungkol sa pinagmulan ng gulong ito?’’ Mabilis pa sa alas kuwatro na dumako ang paningin ko kay Peterson pagkaraan niyang sabihin iyon. ‘’Oh, no. Hindi pwede!’’ bulalas ng asawa ko. ‘’Baka nakakalimutan mo na ang nangyari sa anak natin five years ago?’’ ‘’Eliza’s right. At isa pa, kapag nalaman ng dalawang bata ang tungkol sa nakaraan ng kumpanya at natin mismong mga Monteflabio at Villarosi, baka imbis na magtulungan ay mas malaking gulo pa ang malikha sa pagitan nila! We all knew na mga bata pa lang sila ay malala na ang alitan nila. Mayb
THE BLACK DIAMOND CLAN ASHY’S P.O.V Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Shocks! Si Cyruz Keith ang umiinom. Pero bakit ako yata ang nalasing? ‘’We’re asking you. What’s happening here?’’ tanong ulit ng isang babae. Na walang iba kundi si… Mommy. Oo, sila nga ang dumating. Ang mga magulang namin ni Cyruz Keith. Pero… ibang- iba ang ayos at aura nila ngayon kumpara sa dating nakasanayan namin. Imbis na coat at tie kasi na office suit ang suot nila Daddy at Tito Peterson, they’re now wearing this kind of a gangster outfit. Sila Mommy at Tita Klara naman, imbis na dress ay nakasuot ngayon ng kapareho ring style ng damit. All black. At ang dating nila… ibang- iba rin. Bigla ay naging nakakatakot silang tingnan. They’re not even smiling. At ang boses nila… malamig at nakakatakot. Hindi na kami nagkaroon ng pagkakataon na sagutin ang tanong ni Tito Peterson a
THE DEL FUEGO’S HEIR MEETS ALISA SUAREZ TYLER’S P.O.V Pagdating ko sa accounting department office ay agad akong nakaramdam ng kakaiba. I’m sure of myself na may mga nagbago dito. ‘’Montes.’’ tawag ko sa head accountant ng V&M gamit ang pinakamalamig na tinig. ‘’Ah, s- sir, wala na po dito si Sir Montes. Iba na po ang head accountant ng kumpanyang ito.’’ Nilingon ko ang babaeng nagsalita. Who’s this shit? ‘’And you? Sino ka?’’ tanong ko sa kanya. ‘’I- I am Halsey Marqueza. N- newly hired na accountant ng V&M---‘’ ‘’Call your new head now.’’ putol ko sa sasabihin niya. ‘’Pero, sir---‘’ Walang sabi- sabing bumunot ako ng baril at tinutok iyon sa kanya. ‘’Call your fucking head or else I’ll kill you. Right here, right now.’’ pagbabanta ko. Unti- unting bumadya ang takot sa mukha niya. ‘’Hindi mo na kailangang gawin iy
THE... DATE? CK’S P.O.V Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na si Chram ang kasama ko sa ganitong klase ng situwasyon. Never in my whole fucking imagination na mangyayari ito. Imbis na diretso ko siyang ihatid sa bahay nila ay huminto kami sa isang kilalang bar. ‘Cause like what I’ve said to her earlier, I need to escape. ‘’Huwag ka lang aalis sa tabi ko. Everything will be alright.’’ bulong ko kay Chram na ngayon ay nakaupo sa tabi ko. We’re so close to each other. Literally. ‘’Just make sure, Cyruz Keith. Twenty one years of existence in this world, ngayon lang ako nakapasok sa ganitong lugar. You have to ensure my safety here.’’ sabi niya na panay ang lingon sa paligid. Tumawa ako ng mahina. ‘’You’re safe here with me. I promise.’’ Pagkasabi ko noon ay sumenyas ako sa waiter na malapit lang sa amin. ‘’Tequila and pineapple juice, please.’’ pagsa
TYLER JOSH DEL FUEGO TYLER’S P.O.V Kung may pinakaayaw ako sa lahat, iyon ay ang pinaghihintay ako sa wala. Katulad ng ginawa ng Alisa Suarez na iyon. Mariin ang pagkakahawak ko sa shot glass na kinalalagyan ng iniinom kong alak dahilan para mabasag ito at masugatan ang kamay ko. But I can feel no harm. Wala akong pakialam kahit bumaha pa ng dugo dito ngayon. Binukas ko ang palad ko at kasunod niyon ay ang tunog ng mga nagbabagsakang bubog mula sa kamay ko. Pagkatapos ay pinagpag ko iyon gamit ang isa ko pang palad na parang walang anumang nangyari. ‘’Is there any update about that fucking Alisa?’’ tiim- bagang na tanong ko sa tauhan kong si Hilario. ‘’Wala pa, boss. Masyadong misteryoso ang babaeng iyon. Mahirap sundan at---‘’ Hindi ko na siya hinayaang makatapos. Hinugot ko ang baril ko at walang pasabing tinutok at pinutok iyon sa noo niya. ‘’Misteryoso
BLACK DIAMOND CLAN VS. DARK IRON CLAN TYRONE’S P.O.V For the past two weeks, wala nang binabalita sila Tito Santi at Tito Peterson na nagiging problema sa kumpanya na kagagawan ng mga Del Fuego. Nakakapanibago, pero nakakatawa rin. Imagine, kung kailan nabuo at nagsama ang mga mafia clan ng mga Villarosi at Monteflabio, doon naman tumigil ang gulong nililikha ng mga Del Fuego. Ano ito? Nakaramdam kaya natakot? O nakaramdam kaya nanahimik pansamantalaga para gumawa ng plano? Tss. Wala sa sarili at bigla akong napatapak sa preno ng sasakyan ko dahil may babaeng bigla na lang tumawid sa kalsadang dadaanan ko. Damn! Magpapakamatay ba siya?! Inis na bumaba ako para tingnan ang babae. I was about to yell at her. Pero hindi ako nakagalaw at nakapagsalita nang makita ko ang ayos ng babaeng muntikan ko nang masagasaan. Punit ang damit, maraming gasgas, maraming p