Chapter 3 | First Day

Katrina's POV

Matapos ng pag-uusap naming iyon ni Yawi. Hinayaan niya na akong magpahinga. Nakatulog ako sa kakaisip ng mga salitang binitawan niya.

I admit that I really want to stop pretending because I'm feeling so tired. Gustong-gusto ko naring gibain ang pader na binuo ko sa pagitan ko at ng aking pamilya pero kapag sinusubukan ko ay mabilis rin akong umuurong. I don't know what to do anymore.

I'm so tired. How I wish you're here, dad...

"Katrina Jean! Bangon na jan!" 

Malakas na sigaw at kalabog sa pinto ang gumising sa'kin kinabukasan. Hindi ko na kailangan pang buksan ang pinto para alamin kung sino yun dahil wala namang ibang tao sa bahay na 'to na sumisigaw nang ganyan kalakas.

He even completed my name. Tss.

"Gising na ako, pwede ka nang lumayas sa harap ng pintong yan para itago ang pinakamamahal mong gitara." 

As expected, after I threatened him, nawala na ang ingay sa labas. That's the time I took a bath and dressed up. I just wore my black over-sized shirt partnered with ripped jeans. Ngayon ang first day ko sa Lacson University at ngayon ko lang din makukuha ang uniform ko kaya bukas na ako makakapagsuot ng uniform. Exchange student ako sa dati kong paaralan. Sana lang ay hindi ako malasin sa araw na ito.

I suddenly remember the guy who saved my life yesterday. He really looks familiar to me. It seems like we already met somewhere?

"Ugh!" I shrugged my head to remove him on my mind. 

Sana lang ay hindi ko na siya makita ulit dahil nakakahiya yung pagtakbo ko paalis matapos niya akong iligtas. 

"Kath! It's already 7..." Natigilan siya nang bigla ko nalang buksan ang pinto.

"Do you hide your fvckin' guitar already?" I asked without showing any emotion. Gaya ng lagi kong ginagawa sa harap nila.

Inayos ko muna ang pagkakasukbit ng bag ko bago ko siya nilampasan. Naiwan pa siya dun pero agad ring sumunod.

"Uy, 'wag naman si Baby Zakiel ko!"

Natigilan ako sa paglalakad bago pa man makahakbang ang mga paa ko sa hagdan. Kunot-noo akong lumingon sakanya. 

"Baby what?!"

He pouted. "Baby Zakiel, y-yung gitara ko."

"What the hell--noon alagang-alaga lang tapos ngayon may pangalan na?! Hanep ka rin eh 'no? Baka sa susunod niyan pakasalan mo na yan." Tumuloy na ako sa baba bago pa sumabog ang pinipigilan kong tawa.

"Hoy! Ganun ko kasi yun kamahal! Wag ka ngang epal!" Sigaw pa niya at kahit hindi ko siya lingunin, paniguradong nakabusangot na naman ang pagmumukha niya.

"Good morning, Kath!" Bati ni mom na nasa sala pero nilampasan ko lang siya. I went to the kitchen instead.

"Hey Yawi! Can I have some?" Patukoy ko sa tinitimpla niyang hot choco.

"Naku, para kanino pa ba naman 'to?"

I smiled as she slid it on the table until I reached it. "Namiss ko talaga 'to." 

Naupo ako sa isa sa mga stools dito sa kitchen habang pinanonood si Yawi na iprepare ang breakfast ko.

"Asan ang akin?!" Pag-epal ng pinsan kong napakaburaot. "Yawi naman! May favoratism ka talaga!"

Umupo siya sa tabi ko at tinangkang agawin ang hot choco na hawak ko pero mabilis ko itong iniiwas. I glared at him when some of it spilled on the floor.

"Andamot mo kasi!" He shouted.

"Napakachildish mo kasi!"

"Hoy hindi ako childish!"

"Hindi nga. Isip-bata lang."

"Hoy, kayong dalawa, tama na nga yang asaran niyong yan! Magsikain na lang kayo dun sa dinning area, ayoko ng maingay dito sa kusina!" Kung hindi pa kami sinuway ni Yawi paniguradong pikon na pikon na 'tong katabi ko.

"Ikaw ang lumabas dito, ikaw lang naman ang maingay," ani ko.

"Hin--"

"Gusto mong mawala yung pesteng gitara mo?" I threatened.

"Sabi ko nga, lalabas na." I even heard him mumbled something but I just ignored it. Nilantakan ko na ang pagkaing nasa harap ko.

Matapos kong kumain, nagpahatid na ako kay Mang Pedring. Bago ako pumasok sa kotse ay narinig ko pang nagpaalam si mom pero inignora ko lang yun ulit.

For now, I'm not yet ready to talk to you mom. 

"Ma'am, ang bilin po ng pinsan niyo ay hantayin niyo raw po siya--"

Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Mang Pedring. Lumabas na ako ng kotse at kumaway sakanya para senyasang umalis na siya.

I don't need that annoying guy. I want peace and he will never give that to me. I sighed heavily as I walked towards the gate of my new school. I just hope my life will somehow change here.

"Hala, totoo ba yung chika? Yung gwapong MVP sa Remilton University magtatransfer na dito?!"

"Oo bes! Kaya nga todo paganda ako now! Malay mo, ako na pala yung 'The One' niya!" 

Ilan lang yan sa mga chismisan ng mga estudyanteng nakakasalubong ko. Hindi naman sa sinasadya kong pakinggan pero sa lakas ba naman kasi ng boses nila pati bingi makakarinig sa pinag-uusapan nila. Tss. May patili-tili pang nalalaman.

Sa paglalakad-lakad, narating ko ang Dean's Office. Sabi kasi ng kumag kong pinsan, hingin ko raw kay Dean Ramirez ang schedule ng klase ko.

I knocked three times before I slowly open the door. Bumungad sa'kin ang nakangiting mukha ng isang babaeng may kaedaran na. I smiled back at her before I walked towards her.

"Good morning Dean, kukunin ko lang po sana yung schedule ng klase ko." Napayuko pa ako nang mailang sa napakatamis niyang ngiti. 

"Oh, I see. I'll just get it, please be sitted first."

Umupo ako sa harapan ng desk niya nang makapasok na siya sa isa pang kuwarto sa loob nitong opisina. Nagkaroon ako ng oras para pagmasdan ang kabuuan ng opisinang ito. Nakakatuwa dahil napakasimple lang ng opisinang ito pero makikita ang kamahalan sa mga kagamitang nandito. Nakangiti kong pinagmasdan ang paligid hanggang sa madako ang paningin ko sa isang picture frame na nasa desk niya lang.

Kinuha ko ito para mapagmasdang mabuti. Isang babae na sa tingin ko ay mid-20 ang edad at isang lalaking teenager na napakapamilyar. Kumunot ang noo ko nang bigla kong maalala si dad.

I returned the picture back when I heard the sound of the door. I thought it is from the room inside this office but I'm wrong. Bigla nalang bumukas ang pinto kung saan ako pumasok at iniluwa nito ang isang lalaking hingal na hingal. Laking gulat ko nang humarap ito at magtama ang mga paningin namin.

Damn! It's him! The guy who just saved my life yesterday! The guy who looked so familiar to me! It's fvcking him!

"Zac? Anong nangyari sayo?"

To be continued...