LOGINLiam’s POV
Naiiling ako at napangiti nung nakita si Isabela na paakyat ng mansyon, parang maliit na daga na nagtangkang tumakas sa harap ng pusa. Hinila ko ang tie ko habang paakyat din ako papunta sa kwarto, pilit kinokolekta ang sarili.
Kinuha ko ang cellphone. Dalawang text mula kay Selene.
“Baby, baka madaling araw na ako makakarating. Mukhang mapapahaba ang meeting namin. Sorry, hindi kita makakasama tonight. I know you understand me and I know you love me. Mwaah.”“Huh! Spoiled wife,” naiiling kong sabi.“The hell do I care? I have her daughter in m
Liam’s POVNaiiling ako at napangiti nung nakita si Isabela na paakyat ng mansyon, parang maliit na daga na nagtangkang tumakas sa harap ng pusa. Hinila ko ang tie ko habang paakyat din ako papunta sa kwarto, pilit kinokolekta ang sarili.Kinuha ko ang cellphone. Dalawang text mula kay Selene. “Baby, baka madaling araw na ako makakarating. Mukhang mapapahaba ang meeting namin. Sorry, hindi kita makakasama tonight. I know you understand me and I know you love me. Mwaah.”“Huh! Spoiled wife,” naiiling kong sabi.“The hell do I care? I have her daughter in m
Isabela’s POVHalos tumakbo ako paakyat ng kwarto pagdating namin sa mansyon. Kanina ko pa gustong takasan si Liam. “Salamat sa dinner, akyat na po ako,” sabi ko, halos hindi ko na siya tiningnan. Hindi ko na rin hinintay ang sagot niya, basta’t umalis ako kaagad.Pagkasara ng pinto, dali-dali akong umupo sa kama, sabay kagat sa aking kuko habang ang isang kamay ay nakapatong sa dibdib kong mabilis ang tibok. “Anong nangyayari sa’kin? Bakit ba ako takot na takot sa asawa ni Mommy?”Humiga ako, pinikit ang mga mata, pilit pinapakalma ang sarili. Pero imbes na katahimikan, ang ngiti ni Liam kanina ang sumilay sa
Isabela’s POVPumasok ang sasakyan sa harap ng isang exclusive restaurant na tila para lang sa mga mayayaman at sikat. Pagkabukas ng pinto, marahan akong bumaba. Ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin, ngunit mas malamig ang kabang gumapang sa dibdib ko. Napalingon ako sa paligid, mga gintong ilaw, mamahaling kotse, at mga taong halatang sanay sa marangyang buhay.Anong ginagawa ko rito?“Magandang hapon po, Mr. Tejero,” bati ng receptionist na tila agad siyang nakilala.Napakunot ang noo ko. So madalas nga siyang pumunta rito...“This way, Sir,” sabi ng waiter na agad lumapit at magalang na inalalayan kami.
Isabela’s POV“Huy, tigilan mo na nga ‘yang kaka-stare kay Isabela, baka ma-in love ka na niyan!” biro ni Casey kay Erwine habang naglalakad kami palabas ng university gate.Napakamot si Erwine sa ulo, halatang nahiya, habang pilit na pinagtatakpan ang ngiti niya.Ramdam ko ang mga tingin ng ibang lalaki habang dumadaan kami ni Casey, mga tingin na dati ay kay Casey lang napupunta. Pero ngayon… alam kong ako na rin ang kasama sa dahilan ng mga iyon.Biglang uminit ang pisngi ko. Hindi ako sanay sa ganitong atensyon. Para akong gusto nang magtago sa likod ni Casey.“Well, you can’t blame me, Casey,” sabi ni Erwine, nakangiti.
Liam’s POV“Naayos na ba ang lahat ng papeles na pinahanda ko sa’yo, Adriane?”“Opo, sir. Handa na po lahat,” mabilis na sagot niya, medyo kabado.“’Yung mga pinaimbestigahan ko sa’yo, kumusta? May resulta na ba?”“Opo, sabi ng imbestigador, inaayos na po niya lahat ng impormasyon. Kapag kumpleto na, ipapadala niya agad.”“Good.” Tumango ako, malamig ang tono.“William!”
Isabela’s POV“Andito ako sa may bench malapit sa building natin,” sabi ko sa phone habang nakaupo at nakatanaw sa mga estudyanteng nagdaraan. I’m at school, at in an hour magsisimula na ang klase namin sa Business Law and Taxation.“Asan ka na ba? Andito na ako! Hindi ako nakapag-research, pakopya!” halos sumigaw na sabi ni Casey sa kabilang linya.Napangiti ako. The usual Casey.“Nakikita na nga kita, tignan mo sa harap mo!” natatawa kong sabi.Bigla siyang napalingon. At first, blanko lang ang mukha niya, parang loading pa ang utak niya. Pero nang tuluyang maregister sa isip niyang ako nga ‘yung nakatayo sa harap niya, namilog ang chinita niyang mata at halos malaglag ang panga niya.“Hahaha!” natatawa ako sa priceless niyang reaksyon.Lumapit siya sa akin, parang isang imbestigador na may bagong kaso, lumapit, yumuko ng bahagya, at tiningnan ako mula ulo hanggang paa, tapos bumalik ulit sa mukha ko na parang hindi makapaniwala.“Isabela Alcantara… ikaw ba ‘yan?! OMG!” halos mapasi







