LOGINLiam’s POV
Nakatayo ako sa gitna ng balkonahe ng mansion, hawak hawak ang baso ng whiskey. Tahimik ang paligid, tanging huni ng mga kuliglig at hampas ng hangin sa mga dahon ang maririnig. Mula rito, tanaw ko ang malawak na hardin na nilulunod ng ilaw ng buwan.
Humigop ako ng hangin, pilit pinapakalma ang sarili. Selena’s asleep, siguro pagod na pagod iyon sa maghapong pamimili nila ni Isa.
“Isa…” mahinang bulong ko, halos pabulong sa hangin. “Pero… ‘Bela’ suits her better.” Napangiti ako nang hindi sinasadya.Agad kong itinago ang ngiti, napailing sa sariling kahibangan. What the hell am I thinking? Bakit hanggang ngayon, hindi ko pa rin makalimutan ang inosenteng mukha ni Isabela? Akala ko, wala nang babaeng makakapagpabilis ng tibok ng puso ko, pero iba siya. Iba ang epekto niya sa akin.
Nilagok ko ang natitirang whiskey, mariin kong hinawakan ang baso hanggang sa maramdaman ko ang lamig ng salamin sa aking palad. Bakit parang nararamdaman ko pa rin… ang mga labi niya sa labi ko?
Tila may naiwan na apoy sa bawat hibla ng alaala. Napapikit ako, hinaplos ang labi ko, at doon sumiklab muli ang init ng eksenang pilit kong nililimot. Ang lambot ng kanyang labi, ang amoy ng kanyang buhok, at.. Diyos ko, ang marahang pagdikit ng kanyang dibdib sa dibdib ko.Bigla kong iminulat ang mga mata.
“Damn it…” mariin kong bulong. “I’m out of my mind.”She’s just like her mother… dangerous. Poisonous. Dapat umiwas ako. Dapat kalimutan ko siya bago pa ako tuluyang lamunin ng tukso.Ibinaba ko ang baso sa lamesa, tumayo, at lumabas ng kwarto. Work. I need to work. Anything to keep me busy.
Ngunit pagdaan ko sa dulo ng pasilyo, napatingin ako sa pinto ng silid ni Isabela. Naisip kong lumayo, pero bago pa ako makatalikod, biglang may tumama sa aking dibdib.“Ouch…” mahinang ungol niya. Napaatras siya, muntik nang matumba kaya mabilis kong hinawakan ang kanyang beywang upang alalayan.
Mainit ang balat niya sa ilalim ng aking mga palad, masyadong mainit. Napatitig ako sa kanya. Namimilog ang mga mata niyang tila naguguluhan, at sa pagitan ng pagtama ng aming mga tingin, para bang huminto ang oras.Ngunit nang bumaba ang tingin ko, napakurap ako.
Shit…Ang nipis ng suot niyang pantulog. At oo, wala siyang suot na bra. Kita ko ang banayad na paggalaw ng kanyang dibdib sa bawat paghinga niya. Para akong pinagsabugan ng apoy mula ulo hanggang paa.Mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko, hindi ko na alam kung para pigilan siyang matumba… o para pigilan ang sarili ko.
“S-sorry po… Daddy,” mahina niyang sabi, halatang kabado. Mabilis niya akong itinulak at tumakbo pabalik sa kanyang kwarto, isinara ang pinto na may malakas na kalabog.“Daddy.”
Isang simpleng salita lang, pero may kung anong kuryenteng dumaloy sa aking katawan nang marinig ko iyon mula sa kanyang bibig. Ang boses niya… malambot, nanginginig, may halong kaba at kung anong hindi ko maipaliwanag na enerhiya.
Hindi ko alam kung bakit gano’n ang dating, tila may halong paggalang, pag-aalangan, at isang hindi maipaliwanag na tensyon na nagpatigil sa mundo ko.
Napalunok ako, pilit pinapakalma ang sarili habang ang boses niya ay parang echo na paulit-ulit sa isip ko.
Naiwan akong nakatayo sa pasilyo, naninigas, at nilalabanan ang init na kumukulo sa loob ko.
“ She is like a Goddess earlier, or should I say Demoness…” bulong ko, sabay mariing iling.Hindi na ako tumuloy sa opisina. Sa halip, tumungo ako sa banyo at binuksan ang malamig na shower. Habang dumadaloy ang malamig na tubig sa aking katawan, pilit kong pinapatay ang apoy na iniwan ni Isabela. Pero kahit gaano kalamig ang tubig, hindi maalis sa isip ko ang kanyang mukha… ang kanyang mapanuksong tinig … at ang dibdib niyang tayong tayo na tila kay sarap…
“ Shit!” inis kong sigaw pilit pinipigilan ang sarili. I need some release.
Itinaas ko ang aking ulo at sinalubong ang nahuhulog na tubig mula sa shower sa aking mukha habang hinihimas ang malaki at tayong tayo kong alaga.
“ Aaaah” I can't help but gasp habang naaalala ko ang malambot na labi ni Isabela na tumama sa aking labi at hindi lang yun. Mas sumiklab ang init ng aking katawan nung maalala ko ang tagpo namin kanina. Ang malambot niyang katawan sa aking mga palad at ang katamtamang laki ng kanyang dibdib na sa tingin ko ay sakto sa aking malaking kamay..
“ Aaaahh” isang malakas na ungol ang lumabas sa aking bibig nung ako ay nilabasan. Mabilis ganun kabilis. Ganun ang epekto ni Isabela sa aking katawan.
Ang hindi alam ni Selena, at wala rin akong planong aminin, ay ang katotohanang hindi ako impotent. Ang totoo, wala lamang siyang kakayahang gisingin ang matagal nang natutulog na apoy sa loob ko.
Ngayon ko lang napagtanto… dumating na ang babaeng may kapangyarihang magpabalik ng damdaming iyon.
At mas lalong nakakatawa, dahil siya mismo ang anak ng babaeng kinamumuhian ko.Si Isabela.Mukhang panahon na para palitan ko ang plano. Maaari kong gamitin si Isabela… hindi bilang laruan, kundi bilang kasangkapan upang ipaghiganti ang aking ina.
Habang nakatayo ako sa gitna ng shower, marahang bumubuo sa isip ko ang isang plano, matalino, maingat, at mapanganib.
At sa bawat segundong lumilipas, mas nagiging malinaw sa akin ang layunin.Hindi ko maitatanggi… mas lalo akong nasasabik na isakatuparan ang perpektong plano kong iyon.Adriane’s POV“Do this again? What kind of report is this?” “At ito, sa tingin ba ninyo, maayos na marketing strategy ito? Paano ko kayo mapagkakatiwalaang iwan ang kompanya kung simpleng report at proposal ay hindi ninyo magawa?”Kita ko ang gulat sa mga mata ng mga kasamahan ko sa trabaho. Tahimik lang akong nakaupo sa tabi, nakikinig sa mga bulyaw ni Sir.Nasa conference room kami para sa aming weekly meeting.Kilala ko na si Sir, hindi na bago sa akin ang pagiging istrikto niya. Pero ngayon na lang ulit siya naging ganito ka-bugnot.“Get out! All of you!”
Isabela’s POVPagbaba ko ng kotse ni Liam, mabigat ang bawat hakbang ko papasok ng campus. Parang may nakapatong na bato sa dibdib ko, hindi kita, pero ramdam sa bawat hinga.Sinubukan niya akong kausapin kanina. Paulit-ulit. Pero paisa-isa lang ang sagot ko.Hindi dahil ayokong makipag-usap… kundi dahil baka tuluyan na akong mabasag kapag nagsalita pa ako.Naiinis ako. Nasasaktan. At mas lalong naiinis dahil hindi ko alam kung
Isabela’s POVMabilis akong umakyat sa kwarto ko, halos hindi na humihinga. Pagkasara ko ng pinto, doon na ako tuluyang bumigay.Napasandal ako sa kahoy, at bago ko pa mapigilan ang sarili ko, sunod-sunod nang tumulo ang luha ko. Tahimik sa una, pilit kong nilulunok ang hikbi, pero kalaunan, hindi ko na napigilan.Tumakbo ako palayo dahil ayokong makita ni Liam na umiiyak ako. Ayokong makita niya kung gaano ako kahina.Ni hindi ko nga alam kung bakit ako umiiyak.Alam kong wala akong karapatan.
Liam’s POVTahimik ang loob ng kotse matapos kong ihatid si Celeste sa ospital. Halos hindi ako makaalis dahil iyak siya ng iyak sa sobrang takot. Hanggang sa dumating ang mommy niya, napakalma siya at nakatulog. Tsaka lang ako nakapagpaalam para umalis. Ni hindi ko namalayan ang oras. I was about to call or chat with Isabela, pero dead ang phone ko.“Shit!”“Kumusta na kaya si Isabela? Nasa bahay na kaya siya?” hindi mapakaling tanong ko sa isip.Paulit-ulit na nagre-replay sa isip ko ang mukh
Isabela’s POV“Ring… ring… ring…”Nagtinginan kami sa loob ng klase nang biglang umalingawngaw ang alarm. Ilang segundo muna kaming natigilan, sinusukat kung false alarm lang ba iyon o isa na namang fire drill. Walang kahit sino sa amin ang agad kumilos.Nasa computer lab kami noon, abala sa tinatapos na accounting sheet. Wala ang teacher namin, lumabas sandali, kaya lalo kaming nag-atubili. Sanay na kami sa mga drill, kaya kahit malakas ang alarma, walang nagmadaling tumayo.Hanggang sa biglang bumukas ang pinto.“Sunog! Bilisan niyo, lisanin ang room! May nasusunog sa kabilang lab!” sigaw ng teacher namin.Biglang sumikip ang di
Liam’s POV“You’re awake?” inaantok na tanong ni Isabela, halos pabulong, boses na bagong gising. “Matulog ka pa. Maaga pa,” sagot ko nang may maliit na ngiti.Ramdam ko ang init ng hininga niya sa dibdib ko nang unti-unti siyang muling nagsiksik sa akin at nakatulog. I closed my eyes, letting myself drift again with the warm of Isabela’s body.…Magaan ang buong linggo ko, kahit punô ng trabaho. May kakaibang saya sa bawat araw, siguro dahil mas ma







