PAGLABAS NI DR. Cavendish mula sa labor and delivery room ay tumayo agad ako na mabilis namang sinundan ng buong pamilya ko at mga kaibigan upang sa tingin ko ay kumustahin din ang kalagayan ni Deon at ng anak namin.
“Doc, kumusta na po iyong partner ko at ang baby namin?” pambungad na tanong ko sa kanya.
Dr. Clemento Cavendish removed his face mask before giving us a smile and answering, “Congratulations, Ms. Pereira. You have one healthy baby boy and a tough partner. First-time niya pero talagang lumaban siya para isilang ang anak niyo through normal delivery.”
Napatakip ako ng bibig ko gamit ang mga palad ko habang naluluha sa labis na tuwa. When I recovered, I quickly made the sign of the cross and looked up to thank God for this miracle and blessing. Maraming-maraming salamat Po, Panginoon…
“Because he underwent normal delivery, Mr. Primo still has to recover from the operation. He needs to rest t
Your gems, reviews, and comments will be highly appreciated as they will help me a lot in my writing journey here. Thank you and God bless! đź’—
ANG UNFAIR-UNFAIR LANG talaga…Ayokong bumalik si Deon sa dati niyang buhay kung saan pakiramdam niya ay nakakulong siya at kailangan niyang magtago mula sa lugar na dapat sana ay tahanan niya kaso… kaso kailangan kong gumawa ng sakripsiyo kagaya ni Tito Khalil. Pagkakasyahin ko na lang siguro ang sarili kong alalahaning buhay siya at ligtas kahit na hindi na niya kami maalala pa ni Miracle.Nanghihinang napaupo ako sa bench na nasa tabi ko lang habang nakatulala pa rin. Ano nang gagawin ko? Alam ni daddy na hinding-hindi ko sila kayang iwanan, na lagi ko silang pipiliin over everyone and everything else. He was always expecting me to do it.“Sweetheart…”“Mom, please… iwanan niyo na muna a-ako…” pumipiyok na pakiusap ko kay mommy nang hindi siya tinitingnan.I just cannot look at her or daddy right now. Ang sakit-sakit at ang sama-sama na ng loob ko sa kanila. Pero kahit g
IT HAD BEEN two months since Deon gave birth. Our family returned to the mortal world to resume living their so-called normal lives. Nanatili naman kami ni Deon at Miracle sa Abseiles. Ito ang payo ni daddy sa amin. We should stay here for a year to fully recover from everything. Kapag kasi umuwi kami agad sa mortal world at nahanap si Deon ng pack niya, maaaring magulo raw ang pamumuhay namin. It was better living here and this way while Miracle was still this young. We can assure that he will be safe with us and the beasts around. Sa loob ng dalawang buwan din na iyon ay nagpatuloy kami sa pag-aaral ni Deon sa kolehiyo. He was pursuing Culinary Arts while I was attending a fashion school. Kasama rin namin sina Chadleen at Felix dito, pero nasa kabilang penthouse pa rin ang boyfriend ng pinsan ko nakatira. Official na sila kay Tito Khalil pero bawal pa rin silang magsama sa iisang bubong. Understandable naman kung bakit para sa mga katulad naming Witchita.
WARNING: This chapter contains explicit and graphic scenes not suitable for readers under eighteen years of age. Reader's discretion is advised. PAGKATAPOS KONG MASIGURONG soundproof na ang buong kwarto at naka-enclose na sa isang komportable at maliit na dome ang buong kuna ni Baby Miracle ay sunod ko namang ginawa ang protection spell para sa amin ni Deon. Mabuti nang sigurado kasi baka hindi na umobra ang condom sa laki ni Deon. I knew someone before na bunga nang butas na condom kaya mabuti nang maging sure with magic. Ang hirap pa namang magbuntis ulit. I was speaking in behalf of Deon, of course. This was what I called utilizing all that I have learned from the magic school.Sa loob ng dalawang buwan ay ilang ulit na ring may nangyari sa amin ni Deon, but we made sure that we were doing it safely with magic spells for protection. Natuto na kami the hard way. We now understood why protected
NAGPAALAM NA KAMI sa parents ko tungkol sa plano namin ni Deon na pag-uwi sa kanila sa Sidero at ang pagsama rin namin kay Miracle roon. Of course, they disagreed. Ilang araw ko rin silang kinulit na payagan na lang kami. Mahaba-habang kumbinsihan ang naganap. I kept assuring them that I can now control my chi and Deon had already unlocked his Alpha potentials. If there will be emergencies, we can surely fight and protect Miracle and ourselves. At the end, they still did not agree.“Hindi ko maintindihan, Chad. Hanggang ngayon ba naman ay hindi pa rin nila ako pinagkakatiwalaan?” tanong ko sa pinsan kong tahimik na nagtutupi ng mga bagong labang damit ni Miracle.It was Deon who washed them, by the way. Ako lang talaga ang nagligpit dahil nga may pasok pa siya sa University of Portofino. Hindi ko rin naman natapos sa pagtutupi dahil umiyak si Miracle at nanghihingi ng gatas kaya pinapadede ko na muna siya ngayon habang nakatayo ako at marah
RAMDAM NA RAMDAM ko ang bigat at tensyon sa pagitan nina Deon at ng Beta ng pack nila na si Igor. Kung hindi ako nagkakamali ay siya rin ang tatay ni Richelle. Ngayon ay alam ko na kung saan nagmana ang isang iyon.“Nasaan si papa?” mahinahon ngunit madiing tanong ni Deon kay Igor.He looked calm and serious, but it was the kind of calm before the raging storm. His fists were also clenched and the veins in his forearms were now visible. I know that he was trying so hard to control his anger. Halatang-halata iyon sa kulay pula na niyang mga mata. Pinipigilan niya lang talaga ang sariling sumugod agad. I hugged Miracle more. Hindi ko hahayaang may mangyari sa kanilang dalawa.“Inilagay ko lang naman niya sa dapat niyang kalagyan,” nakangising tugon ng Beta, iniinis at pilit na pinipigtas ang natitirang pagpipigil ni Deon.“Uulitin ko… nasaan si papa?”I had also observed that some men who we
RUBY LANE HAD taken us to her family home. Gusto pa sanang sumama ni Ross sa amin pero pinagbawalan na siya ni Ruby Lane. To make him really stay, she told him to take good care of Miracle while we were away. Hindi naman na umangal pa si Ross at pumayag na lamang na manatili roon. Hindi na rin kami nagpahatid pa sa drayber niya dahil iyong sasakyan na nirentahan na lamang namin ni Deon ang ginamit namin papunta kina Ruby Lane.When we reached her place, we found her abode to be simple yet seemingly bright and alive. There were different sorts of plants in their yards which ran a gamut from flowering to non-flowering and from big to small. The plants beautifully matched and ornamented their house’s white wall with brown outlines for doors and windows that were made from wood. It gave a certain type of peace and familiarity. Iyon bang kahit na hindi magara ay naroroon iyong tunay na kayamanan sa loob, sa bawat miyembro ng pamilya nila.“I lik
OUR TALK WENT on where we found out more about the past of the Acosta Family that can be traced back to us and also to what happened to Deon’s pack.“I-I am sorry…” pausal na paghingi ng paumanhin ni Tupe sa akin habang nakayuko pa rin ang ulo niya.Thinking about the things that happened in the past, I suddenly realized that Tupe scared the hell out of me and yet… he never hurt me. Looking at him now, I understood why. He might look terrifying but he was never the type who will hurt anyone. Nakayuko lang iyong ulo niya na para bang nahihiya akong tingnan sa mga mata ko kahit na hindi naman niya ako talagang nakikita. Tama nga si Tita Dimples. She did not raise her children to become violent and evil. Tupe seemed more like a gentle giant to me. Mukhang napilitan lang talaga siya noon…Tinanguan ko siya at sinabihang, “Naiintindihan ko na ang lahat ngayon. You have my forgiveness.”Dahan-d
WE WENT IMMEDIATELY to the Cavendish Palace. Pagdating namin ay agad kaming iginiya ni Ruby Lane sa parang meeting hall ng lugar. Ross was still attending to the kids kaya hindi agad namin siya nakita o nakausap man lang. Dumiretso lang kaming lahat dito. Inihiga ni Deon ang wala pa ring malay na si Tito Leon sa upholstered couch na nasa tabi.“Manang, pwede pong pakitawag si mama rito?” magalang na utos ni Ruby Lane sa katulong na umalalay sa amin papasok dito. “Pakisabi na rin po sa kanyang dalhin po iyong mga niluto niya kasi kailangan na po namin dito.”Naalala kong kaya palang magpagaling ng mga pagkaing nagagawa ni Tita Dimples. Hindi ko tuloy maiwasang mapapatitig sa kalmadong si Ruby Lane habang nagbibigay ng iba pang mga panuto sa empleyado. She was calm and really… smart. Pulidong-pulido iyong plano niya and not a slightest sight of panic can be observed from her. Sobrang talino ni Chadleen but she would sometim