2. เทรนเนอร์มือหนึ่ง

หลังจากได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น นอกจากนิสัยที่ต่างกันจนเข้ากันได้ยาก และความปากหมาแล้ว บีเจเป็นเทรนเนอร์ที่เก่ง เขารักงานที่ทำ และจริงจัง เมื่อบอกต้องการลดน้ำหนัก ก็วางแผนเป็นขั้นเป็นตอน ในแต่ละช่วงเดือน และกำหนดเป้าหมายไว้ให้ ไม่ใช่แค่โปรแกรมออกกำลังกาย แต่รวมถึงโภชนาการการกิน การดื่ม ที่คิดตามน้ำหนัก และการใช้ชีวิตประจำวัน ตารางเข้มข้นต่างจากพี่ยอด ที่เขาแนะนำกว้าง ๆ เหมาะสำหรับเริ่มต้น

แม้น้ำหนักตัวของเจเล่จะลดลงไปเป็น 10กิโลแล้ว แต่ก็ยังเกินร้อยอยู่ หนุ่มร่างท้วมยังเข้ายิมออกกำลังกาย จากสั้น ๆก็ ต่อเนื่องนานได้เป็นชั่วโมง จากสองวันต่อสัปดาห์ กลายเป็นวันเว้นวัน เหมือนชอบมาให้เขาด่าเขาว่า วลีเด็ด แต่ละวันไม่มีซ้ำ

“วิ่งให้มันดี ๆ ตูดบิดแล้ว”

“ย้อยแล้วแม่ ฮึบไว้!”

“ขึ้นสุดลงสุด! ขึ้นสุด ลงสุด! ขามีแค่นี้หรือไง? งอไว้ทำไม?”

คำว่าต่าง ๆ นาๆ สรรหา ชอบล้อชอบว่า ชอบตบมือเร่งเหมือนต้อนวัว ต้อนควายเสียงดังอายคนอื่น

วันนี้ขณะทำคาดิโอ ทำความเร็วตก ก็โดนดุ แต่เมื่อชินกับนิสัยดุดัน ขี้เก๊ก ของเทรนเนอร์โหด และสุดทนกับความปากหมาของมัน เจเล่ก็ขึ้นเสียงเถียงกลับ เมื่อเขาเป็นผู้ใช้บริการ จ่ายเงินจ้างนะ

“พูดดี ๆ ได้ไหมน่ะ! ทำไมต้องตะคอก!”

“ตะคอกอะไร เสียงเป็นงี้อยู่แล้ว! แล้วทีคุณชอบบีบเสียงอ้อแอ้ยังไม่เคยมีปัญหาเลย!”

“บีบเสียงอะไร?! เกิดมาก็เป็นงี้เหมือนกัน”

“อ้อหรือ? เป็นงี้เลยนะ นึกว่าอ้วนมากเลยหลอดเสียงตีบ! เวลาเจอผู้ชายไม่ได้เลย—”

เจเล่โดนจับได้ว่าเป็นเกย์ ที่จริงเขาก็ไม่ได้ปกปิด แต่ก็ไม่คิดว่า คนขี้เก๊ก ปากหมา อย่างบีเจจะสนใจ ดูออก ที่สำคัญดันรู้ด้วยว่าเขาแอบชอบพี่ยอด เวลาโดนว่า ยกเรื่องนี้ขึ้นมาก็ไม่กล้าเถียงด้วยต่อ

“ครบแล้วก็ไปยืดเส้น! แล้วคราวหน้าเอาชุดว่ายน้ำมาด้วย”

“เอามาทำไม”

“ใช้สระนะ”

หนุ่มเจ้าเนื้อไม่มั่นใจหุ่นตัวเอง จึงไม่ชอบว่ายน้ำ

“ผมว่ายน้ำไม่เป็น”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวสอน! จ่ายเงินแล้วก็ใช้หน่อย”

เจเล่ชักสีหน้าใส่เมื่อเขา ไม่ได้จับอุปกรณ์ออกกำลังกายบางเครื่องเลย เพราะไอ้คนพูดนี่แหละห้ามเขาใช้ แล้วจะมาบอกว่าใช้ไม่คุ้ม

“ไม่ว่ายน้ำไม่ได้หรือ?”

“ทำไมล่ะ? ว่ายน้ำเหมาะกับเราสุดแล้วนะ ช่วยลดภาระเข่า และออกกำลังได้นานขึ้น เผาผลาญดี และช่วยกระชับสัดส่วนทั้งตัว จะได้ไม่ย้วยเวลาไขมันเราลดลงเยอะ ๆ”

บีเจเป็นเทรนเนอร์ที่ดี แม้จะชอบดุ ชอบเสียงดัง แต่หากสงสัยและกล้าถาม เขาจะตอบอธิบายให้อย่างมืออาชีพ และใจเย็นไม่แพ้พี่ยอด แถมยังมีเคล็ดลับแนะนำเพื่อลดปัญหาสุภาพ เรื่องนิสัยการกิน การนอน หรือแม้แต่ท่าลุกท่านั่งประจำวัน เป็นเหตุผลให้ทำไมเจเล่ยังทนกับเทรนเนอร์ที่นิสัยเข้ากันไม่ได้ โกรธกันทุกวันคนนี้อยู่

เพราะใช้เวลาออกกำลังกายนานขึ้นทำให้กลับดึก วันนี้เจเล่อยู่เล่นจนเกือบถึงเวลาปิด เป็นอาหวังเพื่อโชคดีเจอพี่ยอดชวนไปต่อหลังเลิกงาน แต่แต้มบุญยังไม่ถึงสักทีวันนี้ก็ไม่มีวี่แววเหมือนเดิม แต่เมื่อเขามาที่ลานจอดรถ จะขี่รถป๊อปคันเดิมกลับบ้าน ก็เจอพี่เขาเลิกงานมาเอารถเหมือนกันพอดี

เจเล่หน้าบานกำลังจะทัก แต่เห็นชะนีนางหนึ่งโดดซ้อนท้ายรถพี่เขาไป หัวใจบาง ๆ ก็ไม่เหลือดี

หนุ่มวัยเบญจเพสอกหัก ได้แค่แอบรัก ไม่ทันได้ทำอะไรก็โดนตัดตอน เจเล่ไม่คิดว่าจะรู้สึกเจ็บ เมื่อไม่ได้มีหวังแต่แรก แต่พอเอาเข้าจริงก็สะเทือนใจไม่น้อยจนเลิกไปฟิตเนส แล้วเผลอตามใจปาก แต่ก็ได้แค่อาทิตย์เดียวเมื่อมีคนโทรมาตาม

[รับโทรศัพท์ได้ ยังอยู่สินะ]

ได้ยินเสียงก็รู้แล้วว่าไม่ใช่แก๊งคอลเซนเตอร์ที่ไหน

[...โทรมาทำไม?]

[ทำไมไม่ตอบแชต]

[…]

[อย่าเพิ่งวางนะ! เป็นอะไรงานยุ่ง?]

เจเล่จะร้องไห้เมื่อเขาแอบอกหัก ไม่มีใครรู้ ไม่มีคนสนใจ แต่คนที่ถามเขาคนแรกคือ ไอ้พี่เหี้ย ปากหมานี่ เขาอึดอัดอยากจะบอกความจริง ระบายออกมา แต่ก็ไม่กล้าเมื่อเขาเป็นเพื่อนร่วมงานกัน

[งานยุ่ง ปิดโปรเจกต์ครับ...]

[แล้วทำไม ไม่ตอบแชต แล้วไม่ถ่ายรูปส่งการบ้านเลย กินอะไร หลุดเกินไปเท่าไหร่แล้ว?]

[...ย-เยอะเลย]

เจเล่คิดว่าโดนด่าแน่ เตรียมใจรอฟัง แต่อีกคนกลับตอบกลับมาเหนือความคาดหมาย จนนึกว่าผีเข้า

[ไม่เป็นไร เดี๋ยวมาเริ่มกันใหม่]

[ครับ] เขาตอบสั้น ๆ อย่างว่าง่ายแทนจะประชดประชัน

[อย่าลืม Routine ว่างแล้วก็เข้ามา นึกว่าไม่อยากว่ายน้ำจนหนีไม่อยากมา แค่นี้แหละ]

บีเจพูดจบก็วางสายก่อน ไม่ได้สนใจเค้นคำตอบ ว่าเมื่อไหร่ ตอนไหนจะเข้ายิม เจเล่มองหมายเลขโทรศัพท์แล้วบันทึกลงเครื่อง ขณะนึกถึง หน้าเทรนเนอร์จอมโหด ก็มีแรงไปออกกำลังกาย พอได้ขยับตัวก็รู้สึกสมองโล่ง แล้วมาพิจารณาความเสียหายที่ตัวเองก่อในอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็เสียใจทีหลังยิ่งกว่าอกหัก

********************

เจเล่ไปยิมตามตารางเวลาเดิม เมื่อบีเจเห็นหน้าเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ กำลังจะวอร์มอัพ ก็โดนใช้คาลิเปอร์ หนีบไขมัน วัดทั่วร่างกาย ทำครีเอทีฟหนุ่มลุ้นระทึก

“ไปทำอะไรมา?”

แค่คำถามเดียวสั้น ๆ แทงใจคนฟัง

“แย่หรือครับ?”

“เปล่า ๆ แค่ถามสารทุกข์สุกดิบเฉย ๆ”

เจเล่ถลึงตาใส่ เพราะคำพูดไม่เคลียร์ทำให้ตื่นตูม นึกว่ารีบาวด์ เมื่อซักซ้อมคุยกันรู้เรื่องแล้ว เขาก็ออกกำลังกายเบา ๆ ตามรายการ แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อวันนี้จะฝึกว่ายน้ำ

อย่าพูดถึงสภาพแม้ว่าน้ำหนักจะลงไปบ้างแล้วแต่พุงก็ยังยื่นกางเกงว่ายน้ำขาสั้นสู้ชีวิตพยายามทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่

“ว่ายไม่ได้ มาใส่ชูชีพก่อน~” บีเจเอาชูชีพให้ใส่แต่ยัดไม่เข้าเพราะมีแค่ไซซ์L เล็กเกินไปจนมัดเซฟตี้ไม่ได้

เจเล่มองหน้าบีเจอย่างเงียบงัน ราวกับต่อว่าทางสายตาเมื่อเป็นคนดึงดันให้ลองว่ายน้ำ แต่แค่เริ่มก็ลำบากแล้ว แต่เทรนเนอร์หนุ่มทำนิ่ง ไม่รู้ไม่ชี้ เปลี่ยนใส่ปลอกแขนว่ายน้ำให้แทน เป็นการชดเชย

ทั้งคู่เริ่มจากพื้นฐาน สอนผ่อนคลายทำตัวลอยน้ำก่อน แต่ลองอยู่หลายทีก็ไม่สำเร็จ

“ผ่อนคลายไง! บอกให้ทำตัวสบาย ๆ แล้วจะเกร็งทำไม!”

“แล้วมันทำได้ไหมละ! บอกให้ไม่เกร็งแล้วจะไม่เกร็งหรือไง!”

“ก็อย่ากลัวเซ่!”

“ก็มันกลัว! มันจมเนี่ย! มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ?!”

“จะจมยังไง? ใส่ห่วงแขนนะ! แค่นอนหงายในน้ำมันยากยังไง!”

“ก็พอหงายแล้วมันจม! มันจม! เห็นไหมเนี่ย!”

เจเล่โมโหเมื่อเทรนเนอร์หน้าโหดเอาแต่ตะโกนสั่งโหวกเหวกที่ขอบสระ อายก็อาย เถียงกันไปกันมาไม่รู้เรื่อง บีเจเลยร่อนโฟมฝึกว่ายออกไป อีกฟาก

“ไปเก็บมา!”

“นี่คนนะไม่ใช่หมา!”

“ไป ๆ ตีขาว่ายไป! ไม่ต้องบ่น! ออกแรง! ไม่ต้องใช้ปาก!”

เจเล่โดนสั่งให้ว่ายไปกลับดำผุดดำว่าย พักระหว่างรอบเพียงนาที ได้แค่ไม่กี่รอบก็แรงตก รู้สึกเมื่อยแต่คิดว่าไม่เหนื่อย จึงโดนให้เดินรอบสระอีกรอบ เท่านั้นแหละ แทบจะยกขาปีนขึ้นสระไม่ไหว บีเจต้องช่วยดึงทุลักทุเล

“วันนี้ดีมาก! อย่าลืมวอร์มดาวน์ และยืดเส้นคูลดาวน์ด้วย”

บีเจสั่งเสร็จก็หมดหน้าที่จึงไปทำอย่างอื่น ปล่อยเจเล่จัดการที่เหลือเองจนค่ำมืดตามเคย หนุ่มเจ้าเนื้อสะพายกระเป๋าเป้ ลากขาเดินผ่านทางออกเจอครูฝึกที่ยังไม่กลับ เขาไม่อยากทักก่อน เพราะความขี้เก๊กน่าหมั่นไส้ เหมือนทุกคนต่างอยากเข้าหาก่อน ทำให้เจเล่ต่อต้าน ชะลอเดินช้า ๆ หวังจะเดินผ่านเงียบ ๆ แต่อีกฝ่ายดันทักเขาก่อน

“ยอดกลับไปแล้วไม่ต้องรอ~”

“!?...ไม่ได้รอ!”

พอพูดถึงขึ้นมา เจเล่ก็คิดได้ว่าบีเจ น่าจะรู้ว่าพี่ยอดมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังล้อเขาแบบนี้ ทำให้ยิ่งเข้าใจผิด ก็พาลอยากรู้ขึ้นมาว่าทำแบบนี้ทำไม

“จะกลับแล้วครับพี่เจ แต่ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?”

“อะไรนะ?” เขาที่วุ่นกับเอกสารในมือเงยหน้าขึ้นมอง เพื่อฟังคำถาม

“พี่ยอดมีแฟนแล้วทำไมไม่บอกผมล่ะ?”

“...อ่าว! รู้แล้วหรือ?”

“เห็นซ้อนท้าย มอเตอร์ไซค์กันเมื่ออาทิตย์ก่อน…” เจเล่สารภาพ ทำบีเจเงียบไปนาน

“...ที่หายไปนี่ ก็เพราะอกหัก?”

“ผมถามพี่ก่อนไม่ใช่พี่ถามผม!”

“ก็กลัวจะเสียกำลังใจ ก็เลยไม่บอก”

“แล้วทำไมต้องพูดให้คิด!?”

เจเล่ย้อนเสียงสั่น เขาคิดว่าทำใจได้แล้วแต่พอพูดขึ้นมาน้ำตาก็หยด แหมะ ๆ ร่วงเรี่ยราด

“เฮ้ย? ไม่ร้อง จะร้องทำไม?”

“ถ้าไม่พูดให้คิด ก็ไม่เจ็บขนาดนี้!”

“แค่อกหัก! จะเอาใหม่กี่คนเดี๋ยวหาให้”

“หามาแล้วยังไง? ต้องถามเขาจะเอาผมไหมก่อน!” เจเล่เสียงดังใส่คู่กรณี แต่ความหมายคำพูดกลับทำร้ายตัวเอง บีเจฟังแล้วรู้สึกไม่ดี เขายกชายเสื้อ โชว์ซิกซ์แพ็ค วับ ๆ แวม ๆ เช็ดน้ำตาให้ แต่กลับโดนเจเล่สั่งขี้มูกใส่เสื้อกล้ามราคาพันห้า เป็นการตอบแทนน้ำใจ แล้ววิ่งหนีไป

“สกปรก!” บีเจสบถ ดูคราบน้ำมูกแล้วรังเกียจ และไม่รู้จะถอดเสื้อออกยังไง เพื่อไม่ให้โดนตัวเขา