1. เปลี่ยนแปลงตัวเอง

หลังจากเรียนจบ เจเล่ ฝ่าฟันสู้สึกในตลาดแรงงาน ทุ่มเทเพื่อความอยู่รอด พอรู้ตัวอีกที น้ำหนักก็ขึ้นเป็นสิบกิโล น่าแปลกคนอื่นลำบาก งานยุ่งน้ำหนักลงกัน ครีเอทีฟหนุ่มกลับตรงข้าม อาจเพราะ job description ที่นั่งติดโต๊ะทำงาน เตรียมโปรเจกต์ ถึงออกไปพบลูกค้า ก็ไม่ได้ไปไหนนอกจากร้านอร่อย แต่ถึงขนาดนั้นแล้วเจเล่ก็ยังไม่ได้รู้สึกเดือดร้อน

ก็อ้วนแล้วหนักตัวเองไม่ได้ไปหนักคนอื่น

ยิ่งเมื่องานประจำอยู่ตัว ได้สัญญาระยะยาว ไม่ต้องหางานเสริม เขาก็มีเวลาว่างทำช่องรีวิวขนม ของกินไปเรื่อย กระทั่งไปเจอกับชาเลนจ์อาหาร ไม่ว่าจะ ทำ หรือจะทาน ก็สนุก และ มีความสุขกับการบรรลุเป้าหมาย ยิ่งเมื่อทำชาเลนจ์สำเร็จ ได้ของแถมเป็นรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ มาเป็นทุนต่อยอดทำคอนเทนต์ต่อไป ทำให้มีกำลังใจขึ้นไปอีก

เขาสูง 165 เซนต์ ไม่ถึงปีน้ำหนักก็เพิ่มขึ้น ขาดไม่กี่สิบก็จะทันส่วนสูง หนุ่มอายุเพียงยี่สิบห้ามีปัญหาการใช้ชีวิตจุกจิกมากขึ้น แข่งกับน้ำหนักตัว พอรู้ถึงปัญหา ก็พยายามออกกำลังกายวันละ 15-20 นาทีทุกวัน แต่น้ำหนักก็ยังอยู่ที่เดิม ถ้าคุมการกินไม่ดี อาจน้ำหนักขึ้นเอาด้วย

เมื่อได้เวลาเจเล่ยังไลฟ์สดตามตาราง วันนี้เขาเลือกแซลมอน เมื่อเล่าขานกันว่าทานไม่อ้วนก็จัดเต็ม สนุกกับการทาน พลางอ่านข้อความของแฟน ๆ อันไหนไม่น่ารัก คอยป่วน ก็กดซ่อนความเห็น

ข้อความเชิงลบขึ้นมาทุกครั้ง ถึงบอกว่าไม่สนใจ แต่ใช่จะไม่รู้สึก เมื่ออ่านความเห็นด่าทอ ล้อเลียนทำให้ความสุขลดลง ก็ยิ่งอยากทานของอร่อยเพิ่มความสุข เป็นวงจรไม่จบ แม้เขาจะเลือก และคุมอาหารก็ตาม ยิ่งนานวันแอคเคาน์ผีใหม่ ๆ คอยตามล้อเลียน บูลลี่รูปร่างหน้าตา และลามไปถึงเพศสภาพ เมื่อรู้ว่าเขาเป็นเกย์และยังหาแฟนไม่ได้ สร้างพลังงานเชิงลบต่อเนื่อง ต่อให้เจเล่มองโลกในแง่ดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถทนกับความเป็นพิษนี้ได้ตลอด

เขาจึงนั่งเปิดใจปรึกษา และบ่นระบายกับเหล่าผู้ติดตามช่อง ก็ไม่ได้หวังจะได้รับแต่การปลอบใจ แต่ไม่คิดว่า มันจะต่อยอดกลายเป็นประเด็นดราม่า เสียงแตกออกไปมากมาย เป็นเหยื่อให้บางช่องใช้คำพูดรุนแรงเรียกยอดไลก์ บ้างก็แสดงพิทักษ์ธรรม แต่ขยี้ปมเมื่อใจจริงคนออกมาพูดก็เหยียด เพราะแนวคิดคลั่งผอมเหมือนกัน ปัญหาเขากลับไปหนักที่หัวคนอื่น

เจเล่ท้อใจ แม้ดราม่าทำให้มีคนติดตามเพิ่มขึ้น แต่คนตามหลากหลาย ไม่น่ารักเหมือนก่อน ทะเลาะกันไปด่ากันมา จนต้องปิดช่องคอมเมนต์ เมื่อกระทบจิตใจมากจนเป็นปัญหา เขาจึงงดทำช่อง เพื่อให้เหลือแรงไปทำงานประจำ แต่ยังมีผู้ติดตามเดิมคอยเป็นห่วงชวนคุย ส่งกำลังใจให้ ทำให้เขายังพอมองเห็นด้านดี ๆ ของสังคม

ชายหนุ่มรู้ถึงปัญหา แน่นอนว่าความเห็นเชิงลบเกิดจากพวกหลงตัวเอง ใช้ความชอบตัดสินของคนอื่น แต่ตัวเขาเองก็มีส่วนทำให้เกิดเสียงวิจารณ์ เขาจึงเริ่มจำกัดการกิน รักษาวินัย และออกกำลังกาย จริงจังขึ้น แต่ก็ไม่ค่อยเห็นผล

คนอื่น บอกว่า อ้วนเพราะขี้เกียจ ไม่มีวินัย ไม่ดูแลตัวเอง เพราะพวกเขาไม่ได้อ้วนก็ไม่รู้ ว่าหลังจากน้ำหนักขึ้นมาแล้วการกำจัดมันออกยากแค่ไหน ต่อให้ทานให้น้อย ออกกำลังเยอะกว่าคนอื่น ๆ มันก็แค่ช่วยทำไม่ให้อ้วนขึ้น แต่ยากที่จะลดลง กว่าจะเห็นด้วยตาก็ต้องทำต่อเนื่องใช้เวลานาน

เขาไม่เคยบอกใครว่านอกกล้องเขาดูแลตัวเองอย่างไร จนกระทั่งเห็นผลเป็นตัวเลข เขามองตาชั่งที่ 2-3เดือนเขาลดลงไปไม่ถึง 5กิโล และมองเส้นรอบวงที่เหลืออยู่ของตัวเอง ก่อนจะโพสต์มันลงโซเชียล เรียกความสนใจจากผู้ติดตาม จนคอมเมนต์หนึ่งโพสต์ข้อความให้กำลังใจพร้อมส่งโดเนท

[ทำชาเลนจ์ออกกำลังกาย แบบช่องฝรั่งเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย หนูรู้ว่าพี่ทำได้!]

เงินโดเนทมูลค่าไม่กี่เหรียญจุดไอเดียใหม่ ก่อนคนอื่น ๆ จะตามสมทบเห็นด้วย และส่งของขวัญให้

เจเล่มองเห็นความเป็นไปได้ จึงทำคลิปขอบคุณและตกลงรับคำท้า แล้วเริ่มหาข้อมูลวางแผนอย่างเป็นขั้นเป็นตอนเพื่อหวังผลเชิงบวก

เขาเป็นครีเอทีฟ คิดได้ แต่บางจุดต้องพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญ เจเล่จึงลองหาฟิตเนสยิมแถวบ้าน แต่ไม่ถูกใจ เพราะบรรยากาศ keep cool ทางใครทางมัน และไม่ถูกจริตกับสายตาสมาชิก พอเห็นเกย์อวบก็ตัดสินมองเป็นเชิงเหยียด

เจเล่บ่นลงกลุ่มเพื่อน

[ไม่เจอฟิตเนสดี ๆ ถูกใจเลย]

รอสักพักให้เพื่อนตอบ ก็มีแนะนำมาบ้าง แต่ซ้ำกับที่เคยวนไปดูมา จนสะดุดกับข้อความของพี่ท่านนึง ยิมลับที่เจ้าของเปิดเอง นอกจากเทรนเนอร์ประจำใจดีแล้วยังหล่อมาก

มันน่าสนตรงเพื่อนบอก ว่า หล่อมาก นี่แหละ

เจเล่หาเวลาได้ก็ขับรถป๊อปสามล้อคู่ใจไปตามแผนที่

ฟิตเนสที่สนใจแม้จะไกลจากบ้าน แต่เดินทางสะดวกด้านในเต็มไปด้วยอุปกรณ์ตามมาตรฐานที่ควรมี แต่ก็ไม่ได้ทันสมัย

คงคอนเซป simple is the best

“สวัสดีครับ มาทำอะไรเอ่ย~”

เมื่อมีคนไม่คุ้นหน้าเดินเข้ามา ชายที่น่าจะเป็นสมาชิกยิมเอ่ยทักอย่างเป็นมิตร และกระตือรือร้นต้อนรับ สร้างความประทับใจแรก

“อยากสมัครสมาชิก เล่นเพื่อลดน้ำหนักครับ” เจเล่ขยับแว่น ทำเสียงสอง ยิ้มหวานจนตาปิด อีกคนก็หยอกกลับแล้วยัดเอกสารการสมัครให้กรอกข้อมูล ขายคอร์สอย่างมืออาชีพ

“เล่นเพื่อสุขภาพ~ ดีเลยครับ เคยเป็นสมาชิกที่อื่น เคยเล่นมาก่อนไหม?”

“ปกติออกกำลังเองที่บ้าน แต่ไม่ค่อยเห็นผลเลยอยากหาคนแนะนำครับ”

“ดีแล้ว ๆ มาออกด้วยกัน เพื่อนเยอะแยะ” พ่อรูปหล่อเชียร์ไม่หยุด สร้างกำลังใจ

“อยากได้เทรนเนอร์ อยากได้คนแนะนำ…ส่วนตัวเลยก็ดี~”

“เพิ่งหัดเล่น ไม่ต้องรีบ ที่ยิมมีเทรนเนอร์ให้คำแนะนำคอยดูแลอยู่แล้ว แต่ถ้าสนใจ มีคอร์สให้เล่นสำหรับมือใหม่ สมัครแล้วช่วยสอนดูแลเป็นพิเศษ~”

คำว่าพิเศษจูงใจให้หลงเชื่อ เจเล่ฟังคนหล่ออธิบายอย่างใจเย็นและเป็นกันเอง สักพักก็ตัวเบาไม่ใช่เพราะน้ำหนักลด แต่เงินในบัญชีบินออกจากกระเป๋าไป พอรู้ตัวก็ยังกังวลไม่ใช่เพราะเงินปลิว แต่รู้สึกคุ้มค่า จนกลัวว่ายิมเขาจะขาดทุน เป็นห่วงเป็นใยเหมือนเป็นเมียเจ้าของยิม

คุยกันเรียบร้อยทำความรู้จักแนะนำตัว เจเล่ขออนุญาตพี่ยอดถ่ายคลิปทำคอนเทนต์ เทรนเนอร์หนุ่มหล่อก็เห็นด้วย ในมุมทำเก็บเอาไว้ดูให้เห็นความเปลี่ยนแปลง เขาอนุญาต แต่เตือนไม่ให้ละเมิดถ่ายติดคนอื่น

หลังจากสมัครสมาชิกก็ประเดิม เริ่มจากชั่งน้ำหนักส่วนสูง และวอร์มอัพร่างกาย ภายใต้การดูแลของเทรนเนอร์ให้ทำอะไรก็ทำได้ มั่นใจไปหมด แต่แม้จะได้กำลังใจดีจากคนหล่อ ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามสังขาร เริ่มได้แค่ 30 นาที แค่นอนเล่นโฟมโรลถูไปถูมา แล้วเดินเร็วบนลู่วิ่ง เล่นเอาเหงื่อท่วมเปียกทั้งตัว

“ไม่ฝืน พักดื่มน้ำ ๆ” พี่ยอดเรียก ให้พักได้ และชมเชยกับความตั้งใจ

“เหนื่อยกว่าที่บ้าน~”

“ก็เพราะถูกวิธีไงครับ เนี่ยทำได้แล้ว ถ้าขยัน ทำที่บ้านวันละนิดวันละหน่อย จะไวเลย” เขาเชียร์ ด้วยรอยยิ้มละมุน ให้ใจสาวน้อยของเจเล่เต้นเร็ว เหนื่อยขึ้นไปอีก

เมื่อพักตามกำหนดเวลา ไม่ได้รอให้หายเหนื่อย เทรนเนอร์ก็สอนท่ายืดตัวง่าย ๆ ให้ทำตาม บ้างเป็นท่าที่เคยทำเองที่บ้าน แต่พอโดนเทรนเนอร์จัดท่าทางให้ใหม่ ก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกับร่างกายตัวเอง

กว่าจะทำครบเซตเล่นเอาน่วมไปหมดทั้งตัว พอรู้ตัวอีกทีก็ขี่รถกลับบ้านอย่างอ่อนล้า เมื่อกลับมานั่งดูคลิปที่ถ่ายไว้ ถึงกับรู้สึกอัศจรรย์ เขานั่งตัดคลิป เพื่อส่งการบ้าน ส่งสตอรี่รีวิวให้กับผู้ติดตาม

[ยิมลับ หล่อจริง ยอมแล้ว~]

เป็นภาพที่ถ่ายเห็นแต่เพียงด้านหลังของเทรนเนอร์ แว๊บ ๆ และพูดถึงประสบการณ์ เข้ายิมออกกำลังกายลงในช่องรีวิวอาหารของตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่หลุดคอนเซ็ปต์ เมื่อ ผู้ชายหล่อ ก็อาหารจานหนึ่ง เสพเพื่อความสุข เหมือนกัน

คอมเมนต์เทไปในทางแทะโลม คุยเรื่องหนุ่ม แต่ผู้ติดตามช่องก็ยังน่ารักเหมือนเดิม พอเห็นออกกำลังกาย ก็คอมเมนต์ให้

[ดูผอมลงนะ ผอมลงจริง ๆ] คนอื่นก็เฮโลมาเห็นด้วย

เขาก็ได้แต่ อุทาน ‘หนู! ไปเข้ายิมวันเดียวจะผอมยังไง?!’

แต่ก็ดีใจ เมื่อคนสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่พยายามสักที

********************

เพราะต้องทำงาน เจเล่พยายามไปยิมให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละ 2 ครั้ง และจะออกกำลังที่บ้านเองอย่างสม่ำเสมอ เมื่อเขาชิน และจับจังหวะเดินเร็วได้ รู้สึกเลยว่าเผาผลาญได้ดีขึ้นมาก แต่มันก็แลกมาด้วยความหิว จึงมีปัญหาด้านการกิน เขาหักห้ามใจ พยายามทนหิวทานให้ตรงมื้อครบ 5หมู่ ตามคำแนะนำ ที่ไม่ได้ให้อดอาหาร แม้จะทานเกินไปบ้าง แต่เดือนแรกลดลงไปถึง 5กิโล ทำให้มีกำลังใจไปต่อ

พี่ยอดเทรนเนอร์หนุ่มอบอุ่น ใจดี พี่ของทุกคน แม้แต่เจเล่ก็ได้รับแจกความ ‘เพื่อนกัน’ มา แต่ในใจเขาแอบหวัง เมื่อมดใกล้น้ำตาล ใครจะทนไหว หนุ่มแสนดีขนาดนี้ เขาล่ะอยากจะเอาใจส่งให้แต่ก็ยังไม่กล้า เมื่อประสบการณ์ที่ผ่านมาสอนให้จำ เมื่อเจ็บมาเยอะ

หนุ่มร่างกลมเริ่มชินกับการออกกำลังกาย จึงเพิ่มความเข้มข้นขึ้นอีก วันนี้ หลังจากใช้เครื่องเดินวงรีออกกำลังตามเมนูปกติแล้ว เทรนเนอร์หนุ่มก็สอนให้เล่นเครื่องเล่นออกกำลังกายอื่นแต่ละชนิดอย่างปลอดภัย แล้วปล่อยให้ลองเล่นเอง หนุ่มเจ้าเนื้อเลือกเครื่องบริหารกล้ามเนื้อต้มขา เพราะคิดว่ามันง่าย แต่หลังจากตั้งกล้อง แล้วมานั่งงัดกับเครื่อง จู่ ๆ ก็โดนทัก ด้วยเสียงไม่เป็นมิตร หรือจะเรียกว่าดุ

“ทำอะไร!”

เจเล่เกย์ตัวน้อย ๆ ได้ยินเสียงใหญ่ กดต่ำก็ถึงกับลนลาน ตอบไม่ถูก จะบอกว่าออกกำลังกายอยู่ ก็กลัวโดนหาว่า กวนตีน

“อันตราย ทำไมเหยียดขาแบบนี้! เคยเล่นหรือเปล่าเนี่ย?”

‘ไม่เคย!’ เจเล่ปากดีในใจ แต่ต่อหน้าได้แค่แสดงออกทางสีหน้าด้วยการย่นคิ้วกับน้ำเสียงอีกฝ่าย

‘เขาล่ะเกลียด พวกบ้ากล้าม ทำกร่างเป็นหมาหวงถิ่น ชอบกดคนอื่นเสียจริง!’

เจเล่โดนไล่ให้ลงจากเครื่องออกกำลังกาย

“ใครให้เล่น!”

“พี่ยอดบอกว่าเล่นได้!”

“ใครให้เล่นนะ!”

“เทรนเนอร์บอกว่าลองเล่นได้”

“แล้วตัวเองไหวหรือเปล่า จะเล่นนะ”

“ก็ลองเล่นเฉย ๆ นี่เสียเงินมาเล่นนะ! ไม่ใช่มาขอเล่นฟรี!”

ไม่ทันให้ได้พูดต่อพี่ยอดที่ไปดูคนอื่นรีบเข้ามาห้าม หันเหความสนใจไปที่ตัวเองแทน

“แกล้งอะไรเด็กมัน~”

“ใครแกล้ง! ใครสอนมันเนี่ย”

“ก็นี่แหละ มีปัญหาอะไร”

พอเทรนเนอร์หนุ่มหล่อออกตัวปกป้อง เจเล่ก็ได้ใจมีคนเข้าข้าง เก่งกล้าขึ้นมาทันที ทั้งที่จะลุกจะนั่งยังเก้ ๆ กัง ๆ

“ก็ดูมันไหวเปล่าล่ะ! แนะนำอะไรให้ดูสภาพ!”

“แล้วสภาพเป็นไงอะ หนักหัวใคร?!” เจเล่เถียงเสียงแว๊ดขึ้นมาไม่ทันทิ้งเสียง ก็ถูกเกี่ยวขาจนหงายหลังล้มทับพี่ยอด ดีที่เทรนเนอร์หนุ่มฝึกร่างกายมาดี แต่เข่าแทบแตกด้วยน้ำหนักกว่าร้อยโลหล่นใส่

“เป็นอะไรไหมพี่?!” เขาทั้งโกรธทั้งอาย ยังจะโดนหัวเราะเยาะซ้ำ

“ไงละ! สภาพ? ไหวไหม แค่ยืนยังเข่าสั่น! แล้วยังผิดท่า!”

“เห้ย—” ยอดร้องเตือน เมื่อที่ทำมันอันตรายกว่า และอาจทำให้บาดเจ็บได้ทั้งคู่ และขณะที่วุ่นวายกันอยู่ ก็ได้ยินเสียงเสียงดัง แปะ! ขัดจังหวะขึ้น

ทั้งสามจึงหันไปดูตามเสียงก็เห็นมือถือใครไม่รู้ ตกล้มคว่ำหน้าบนพื้น

“ของใครหล่น?”

“มือถือผม!”

ทำไมมาวางแบบนี้!”

‘ตาบอดหรือไง ไม่ได้ วาง แต่มันร่วงลงมา!’

เจเล่ได้แต่เถียงในใจ ขณะดูมือถือ ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก เขาถอนใจโล่งอก

“ตั้งกล้อง ถ่ายคลิปมันร่วงลงมา” พี่ยอดตอบแทนให้

“รู้จะถ่าย ก็ทำไมไม่หาขาตั้ง หาอุปกรณ์มาให้เรียบร้อย ไว้แบบนี้เสียหายขึ้นมาก็โทษคนอื่น!”

ยังไม่ทันจะได้โทษ คนอื่นเปิดด่าดักก่อนแล้ว ไม่มีอะไรจะพูด

“แล้วสอนอะไร? เล่นโฟมโรล เล่นบอลนู้น ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้าน!”

พูดจบชายปากดีก็ใช้เครื่องออกกำลังตัวอื่น แต่ก็ห้ามเจเล่เล่นแม้ว่าเครื่องมันว่างก็ตาม

หนุ่มเจ้าเนื้อทำหน้าไม่พอใจ จนคิดว่าจะไม่มาอีกแล้ว แต่พี่ยอดที่ควรจะโกรธ พอ ๆ กับเขายังใจเย็นแล้วพาไปเล่นยิมบอลแทน ที่ไม่รู้ว่าบอลกับเขาอะไรจะกลมกว่ากัน

“อย่าไปถือสา ปากเสียแต่ไม่มีอะไร แค่เข้มงวดไปหน่อย”

เจเล่เล่นลูกบอลกลิ้งไปกลิ้งมา ฟังพี่ยอดแก้ตัวแทนแล้วรู้สึกได้ถึงลางร้าย

“ใครน่ะพี่? เทรนเนอร์ด้วยกันหรือ?” เขาถามเพราะไม่เคยเจอคนนี้มาก่อน

“ช่าย และก็เจ้าของยิมด้วย…”

เจเล่ตื่นรู้ ที่ยิมไม่มีคนก็อาจเพราะเจ้าของนิสัยแบบนี้ก็เป็นได้

ครีเอทีฟหนุ่มไม่อยากเสวนากับคนประเภทนี้อีก แต่อาทิตย์ถัดมา พี่ยอดก็ทำเซอร์ไพรส์

“เจเล่ นี่พี่บีเจ จะมาช่วยเทรนส่วนตัวให้”

“…” ไม่ถามความสมัครใจเลยสักคำ

“บีเจนี่เจเล่”

ขณะแนะนำตัวชายหนุ่มกล้ามแน่นยืนกอดอกค้ำหัวข่มคนตัวเตี้ยกว่า

“ขอบใจที่ช่วยรีวิวยิมให้ คนสมัครเยอะขึ้น อยากทำคอนเทนต์ ลดน้ำหนักใช่ไหม มา! เดี๋ยวช่วย!”

‘ไม่ต้องช่วยก็ได้’

เจเล่ได้แต่คิดในใจ ขอบคุณกันแบบนี้อย่าดีกว่า

เพราะรีวิวของเจเล่ทำให้มีคนสมัครฟิตเนสยิมเยอะขึ้น เป็นผลให้พี่ยอดงานเยอะ ตึงมือ จึงแบ่งงานให้บีเจมาช่วยสอนช่วงเย็น

เห็นทั้งคู่เงียบกัน พี่ยอดก็ช่วยหาหัวข้อสานสัมพันธ์

“ชื่อเล่น มีเจเหมือนกันเลยนะ~”

ได้ยินแบบนั้น หนุ่มท้วมกว่าถอนใจใส่ เขาเกลียดวัฒนธรรมชื่อซ้ำหาเรื่องตั้งฉายาใหม่ และเพราะรูปร่างมักจะโดนเรียก เจใหญ่, เจอ้วน ทั้งที่ชื่อเขาก็มีแค่ 2พยางค์เหมือนกันคือ เจเล่ ทำไมเรียกกันไม่ได้ แต่ยังไม่ทันตัดพ้อหนุ่มเจอีกคนก็เสนอก่อน

“ผมเจใหญ่ ว่าไงเจเล็ก~”

พอถูกเรียกแบบนี้ก็เหมือนแดกดัน ขณะคนอื่นฟังก็คิดเช่นเดียวกันพลางหัวเราะชอบใจ

“เดี๋ยวลดก็เหลือนิดเดียวแหละ~”

จากหัวเราะทุกคนก็เปลี่ยนให้กำลังใจ แต่ไม่ได้ทำให้เจเล่รู้สึกดีขึ้น ยิ่งอคติกับบีเจเข้าไปใหญ่

เขาเป็นผู้ใช้บริการแท้ ๆ และเขาเลือกอะไรได้บ้าง…

‘เอาไอ้ขี้เก๊กนี่ไปไกล ๆ ที’