ASHLEY
NGUNIT kabaligtaran ang nangyari imbes na kainin siya, sakmalin o patayin siya ng nilalang na ito. Dinilaan lamang siya nito sa mukha. Dinilaan nito ang noo, ilong, mata, bibig, baba at tenga niya. Para bang tinitikman siya at kinikilala siya nito.
Kahit nanginginig ang katawan niya hindi pa rin siya kumilos. Panay ang lunok niya ng laway habang nakatikom ang bibig. Nasa ibabaw pa rin niya ang Mummy. Inaamoy-amoy naman nito ang leeg niya pababa sa may dibdib niya.
Nang subukan niyang takpan ang hubad niyang dibdib dahil nakalas ang pagkakabuhol ng tuwalya niya. Bigla na lamang ito umangil, tila galit na asong ayaw magpahawak.
Lalo siyang natakot at nangatal. Hindi siya makahinga sa labis na takot.
Nagpatuloy ito sa pag amoy sa kanya hanggang sa tuluyan ito tumalon pabalik sa gilid ng kama. Umupo ito at yumuko parang pilit nitong tinatago ang sarili sa sulok ng kama.Naguluhan siya. Hindi siya pinatay? Hindi siya kinain? Bagkus dinilaan at inamoy lang siya nito. Bakit? Napabalikwas siya ng upo sa kama, dali-dali siyang nagbihis.
Marahil kaya hindi siya pinatay nito ay dahil siya ang bumuhay dito. Tama! Iyon nga siguro ang dahilan, siya ang bumuhay dito, dugo niya ang nagpagising dito. Unti-unti nabura ang takot niya napalitan iyon ng pagkamangha. Kung susuriin maige, hindi naman nakakatakot ang wangis nito.
Pinagmasdan niya itong mabuti. Napakahaba ng buhok nito, pati ang mga kuko nitong nagbuhol-buhol na sa sobrang haba. Huminga siya ng malalim. Mas mukha pa itong takot tignan kung tutuusin, siguro nagulat ito dahil nagising ito sa isang mundong hindi ito pamilyar.Kumuha siya ng gunting at marahan siyang lumapit sa nilalang na tahimik pa rin nakasiksik sa gilid ng kama.
Kikilos siya upang hawakan ang kamay nito subalit umangil ito. Mabagsik itong umangil sa kanya. Kitang-kita niya ang matutulis nitong mga ngipin tila nagbabantang sasakmalin siya.
"H-Hindi kita sasaktan. Kung gusto mo rito sa kwarto ko, kailangan sumunod ka sa'kin. Pag hindi ka sumunod, ibibigay kita sa kanila, sasabihin kong nandito ka."
mahinang sikmat niya.Panakot lang niya iyon pero mukhang naunawaan naman nito. Tumigil ito sa pag angil sa kanya, nakatingin lang ito sa gunting na hawak niya. Ah! Nagtataka siguro ito dahil may hawak siyang gunting.
"Akin na ang kamay mo, gupitin natin ang kuko mo. Parang kable na ang kuko mo sa sobrang haba. Hindi ito masakit, hindi kita sasaktan," malumanay na wika niya rito.
Nang hindi ito kumibo, siya na ang umabot sa kamay nito. Kayanin kaya ng gunting ang kuko nito? Bahala na nga. Gamit ang gunting, pinutol niya isa-isa ang kuko nito. Umuungol-ungol lang ito parang asong umiiyak-iyak.
Hindi niya maiwasan pagak na matawa. Ang gara ng reaksyon nito. Pero hindi niya tinigilan ang kuko nito hanggang sa maputol niya lahat at magmukha ng normal ang kuko nito at kamay.
"Ayan, mukha ng kamay ang kamay mo," aniya.
Napaigtad siya ng bigla nitong hablutin ang gunting sa kanya. Titig na titig ito sa gunting, mayamaya pa ay dinilaan din nito ang gunting.
"Hoy...teka!" bulalas niya.
Akala siguro nito pagkain iyon. Naiiling na lamang siya. Mukhang hindi naman ito bayolente, para itong cave man nung sinaunang tao. Inagaw niya ang gunting. Muli itong umangil sa kanya. Galit na galit itong nakatingin sa kanya.
"Hindi ito pagkain. Gupitin din natin ang kuko mo paa. Tigil mo ang pag angil sa akin kung ayaw mong palabasin kita ng kwarto ko," madiin sabi niya.
Tumahimik naman ito. Oh good boy! Nginitian niya ito saka hinimas ang ulo.
"Good boy. Behave lang." Nakangiting sabi niya.
Patuloy lang ito sa pagtitig sa kanya. Umupo siya sa sahig upang magawa niyang putulin ang kuko nito sa paa. Bagamat madungis at punong-puno ng putik ang paa nito, hindi niya alintana iyon. Hindi siya nandiri. Sa uri ba naman ng trabaho niya, hindi na niya alam ang salitang 'kadiri' kaya naman ang sisiw lang sa kanya ang gupitin ang kuko nito sa paa.
Ilan sandali pa ay hinawakan niya ito sa kamay. Kaagad naman nitong tinabig ang kamay niya. Tila takot na takot magpahawak.
"Grabe ka! Ayaw mo magpahawak? Kanina nga halos dilaan mo buong mukha ko, halika tumayo ka diyan," sikmat niya.
Muli niya itong hinila. Subalit, ayaw talaga nito magpahawak. Napabuga siya ng hangin. Gusto niya kasing linisan ito sa banyo. Sobra kasi siyang curious sa kung anong itsura nito pag malinisan. Nakaisip siya ng paraan. Tinaas niya ang gunting at ipinakita rito.
"Halika, lapit ka, ibibigay ko saiyo ito." Sinubukan niyang utuin ito gamit ang gunting.
Hindi niya sure kung kakagatin nito ang pang-uuto niya. Winagayway niya ang gunting para mas akitin itong lumapit sa kanya. Feeling niya tuloy para siyang dog whisperer sa ginagawa niya. Paano kung i-train niya ito? Kayanin niya kayang i-train ito?
Ilang saglit pa ay dahan-dahan na itong gumalaw at lumapit sa kanya. Para itong gorilla dahil sa paraan ng paglakad nito. Hindi ito tumayo ng diretso. Hmm, mukhang alam na niya ang una niyang ite-train dito.
Habang lumalapit ito umaatras naman siya hanggang sa makapasok siya sa banyo. Nang tuluyan makapasok ang Mummy sa loob ng banyo, bakas sa mata nito ang gulat at pagkamangha. Hinaplos nito ang tiles ng banyo. Lahat ng makita nito ay dinidilaan nito. Pinigilan niya lang ito ng akma nito isusubo ang sabon.
"Hindi ito pagkain. Ito na lang gunting hawakan mo," aniya sabay abot sa gunting.
Parang batang hinagis lang nito ang gunting. Ayaw na niya ng gunting kasi may nakita itong mas kakaiba. Kinuha nito ang sepilyo at sinubo iyon sa bibig nito. Natawa siya dahil sa tuwang-tuwa reaskyon nito. Hinayaan na lang niya kagat-kagatin nito ang sepilyo niya.
Binuksan na niya ang gripo at sinimulan na niyang hugusan ang paa nito. Tumili pa ito ng malakas sa gulat.
"Sshh...huwag ka maingay. Sige ka, malalaman nilang andito ka."
saway niya rito.Titig na titig lang ito sa gripo. Amazed na amazed ito, sa gulat niya ay bigla na lang nito tinapat ang bibig sa ilalim ng gripo at ininom ang lumalabas na tubig.
"Ya! Ya! E-ya! Ya!" wika nito at tuwang-tuwa dahil sa gripo.
Maging siya ay natuwa dahil para itong bata na tuwang-tuwa sa bagong laruan. Ano nga ba ang ipapangalan ko saiyo?
"May pangalan ka ba?" kapagkuwa'y tanong niya.
Panay-panay pa rin ang inom nito sa gripo. Dinilaan pa nito ang gripo at tabo.
"Ya! Ya! Eee! Ya!"
iyon lamang ang lumalabas na salita sa bibig nito.Hindi ba talaga ito nagsasalita? Mali ba siya ng dinig dati, para kasing bumulong ito sa kanya ng salitang 'dugo' kaya nga naglaslas siya e.
"Eya ba ang pangalan mo?" Hindi siya iniintindi nito. Naglalaro lang ito ng gripo.
Huminga siya ng malalim.
"Okay. Sige. Eya na lang ang itatawag ko saiyo. Ikaw na si Eya. Ayos ba 'yun saiyo?"
nakangiting sabi niya.Sumulyap lang ito sa kanya at ngumiti habang nakasalpak pa sa bibig nito ang sepilyo niya.
Okay, Eya, nice to meet you. Welcome to my world.
ASHLEYKINABUKASAN nang magising siya agad niyang hinanap si Eya. Kinabahan siya dahil hindi niya ito nakita sa gilid ng kama. Shit, saan si Eya?Mabilis siyang napatayo para tignan din sana ang banyo ngunit hindi pa siya nakakalakad ng diretso ng matumba siya sa sahig. Natalisod siya sa isang matigas na bagay. Kunot-noong napatingin sa matigas na bagay na nakaharang, paa pala iyon. Nasa ilalim pala ng kama niya si Eya at dahil sa tangkad nito, nakausli ang mga paa nito. Bakit nasa ilalim ito ng kama? Nakahinga siya ng maluwag. Akala niya bigla itong lumabas, kinabahan siya baka may makakita kay Eya.Lumuhod siya saka sinilip sa ilalim ng kama si Eya. Gising ito, tahimik lamang itong nakahiga habang nakasubo pa rin sa bibig nito ang sepilyo niya. Ang cute! Para itong batang may nakasalpak na tsupon sa bibig."Eya, lalabas lang ako saglit, bibili ako ng pagkain mo at damit mo," aniya saka nginitian ito.Tumitig lang it
ASHLEYMASINSINAN silang kinausap ni Mayor Datum patungkol sa nawawalang Mummy. Pinapaigting nito ang search operation sa buong lalawigan at maging sa mga karatig lugar."Maging maingat tayo, hindi natin alam kung anong klaseng nilalang ang hinahanap natin, ito'y lubhang delikado para sa publiko. Magtulungan tayo upang mahanap ang nilalang na ito, kung kinakailangan patayin ito ay gagawin natin para hindi ito makapanakit ng inosenteng tao," seryosong salaysay ni Mayor Datum.Nabahala siya sa narinig, gusto niyang sumabat at kumontra ngunit pinigilan niya ang sarili. Natatakot siya para kay Eya, hindi ito delikado, kabaligtaran pa nga. Inosenteng nilalang ito na mayroon maamong mukha at nangungusap na mga mata. Kung pwede lang sana niyang sabihin sa lahat ang tungkol kay Eya. Huminga siya ng malalim at muling nakinig sa iba pang sinasabi ni Mayor hanggang sa sabihin nito na maaari na silang bumalik sa Maynila.Bigla siyang na
EYAManila, PhilippinesOne year later...SA PAGDAAN ng mga araw, marami na siyang mga bagong nalalaman. Tulad ng tamang pagsuot ng damit, paglakad, pagtayo ng diretso, pagsusulat at pagsasalita. Sa tulong ni Master Ash, unti-unti na siyang nagiging normal na tao katulad ng iba. Bagama't inosente pa rin siya sa maraming bagay kagaya ng paggamit ng telebisyon.Huminga siya ng malalim. Bawal kasi siya lumabas, kung lalabas man siya kailangan kasama niya si Master Ash. Master ang tawag niya kay Ashley dahil iyon ang gusto nito. Muli siyang napabuga ng malalim na paghinga saka sumilip sa bintana. Wala si Master ngayon dahil may pasok ito sa gabi, mayamaya pa ito uuwe pag sumikat na ang liwanag.Matalim niyang tinignan ang pang-kontrol ng telebisyon."A-Ang sabi ni M-Master bu-bukas ang TV pag pinindot ito," pabulong na sabi niya sa sarili.Nung isang araw kasi bumili si Mast
EYA NAPALUNOK siya ng laway at tila sinisilaban ang katawan niya sa sobrang init na nararamdaman niya. Nakita niyang dinama ng lalaki ang dibdib ng babae, napahigpit tuloy ang hawak niya sa cellphone ni Master Ash. Bakit ba na-aapektuhan siya sa pinapanuod niya? Gustuhin man niyang tigilan ang panunuod subalit hindi niya magawa. Napatingin siya sa gitnang bahagi ng kanyang mga hita. Tayong-tayo ang parte na iyon ng katawan niya. Bakit kaya? Napabuga siya ng hangin saka tumayo na siya. Tinungo niya ang kwarto ni Master Ash. Mahimbing na itong natutulog. Lumapit siya rito, tinitigan niya ang mukha nito. Halatang pagod at puyat ito. Napabuntong hininga na lang siya at humiga sa ilalim ng kama. Binilhan siya ni Master Ash ng malambot na kama para ilatag sa sahig ngunit ayaw niya gamitin iyon. Hindi siya makatulog, mas sanay ang likod niya mahiga sa matigas na sahig at sa ilalim ng kama. Sinipat niya uli ang cellphone, hindi talaga
ASHLEY NAGULAT talaga siya nang maramdaman may humihimas-himas sa kanyang dibdib. Ngunit, mas kinabigla niya ng malaman si Eya iyon. Hindi niya sukat akalain aabot sila ni Eya sa ganitong sitwasyon, mali yata na bumili siya ng bagong TV. Kung ano-ano na lang ang natutuklasan nito, masyado pang inosente si Eya sa mga bagay-bagay lalo na ang usaping sekswal. Subalit, nang sabihin ni Eya na nais nitong malaman kung ano ang halik, may kung anong bumulong sa kanya na pagbigyan ito. Ang tanda na kasi niya pero hanggang ngayon birhen pa rin siya. Kahit siya inosente at curious din, kaya pumayag na siya sa gusto ni Eya. Wala naman sigurong masama, halos isang taon na rin silang magkasama sa iisang bubong. At sa loob ng isang taon, marami na rin ang nagbago kay Eya. Normal na ito kung titignan, sobrang layo na nito sa dating itsura nito. Isang matipuno, matikas at magandang lalaki si Eya. Paglumalabas sila nakukuha ni Eya ang atensyon n
ASHLEY ARAW NG sabado, day-off niya kaya naman naisipan niyang ilabas si Eya. Mababaliw na kasi siya dahil panay-panay ang ungot nito sa kanya na ulitin nila ang nangyari sa kanila nung isang araw. Napabuga siya ng hangin. Nasa level-one pa lang naman sila kaso natatakot pa siyang baka lumagpas na sila sa limitasyon nila. Napabuntong hininga siya saka sinulyapan si Eya na naglalakad sa tabi niya. Pupunta sila ngayon sa isang sikat na theme park. Gusto niyang sanayin paunti-unti si Eya na makihalubilo sa maraming tao at ang magandang destinasyon ay ang theme park. Sigurado siyang masisiyahan ito. Sumakay sila muna sa provincial bus para makarating sa Laguna. "Bus ang tawag sa ganitong sasakyan," imporma niya kay Eya ng makaupo na sila sa loob ng bus. Nakapuwesto ito sa may side ng bintana. "B-Bus? B-Bakit kailangan natin sumakay ng bus?" Ngumiti siya. "Malayo kasi 'yun pupuntahan natin kaya kailangan natin sumakay para ma
ASHLEYMABILIS niyang pinuntahan si Eya sa opisina ng Theme Park, naroon ito nakaupo at nakagapos ang dalawang kamay at paa. May pinong kirot na naramdaman niya sa dibdib nang makita ito sa ganoon kalagayan."Excuse me, Sir. Ako po ang kasama niya," aniya sabay turo kay Eya.Lumingon naman sa kanya ang Manager at Officer in Charge ng mga Security Guard."Kaano-ano mo ba siya? Pwede ba namin malaman ang pangalan niya at saka pahingi ng ID niya," mariin sabi ng Officer in Charge.Natameme siya. Wala siyang kahit anong ID ni Eya. Paano ba niya lulusutan ito?"Kailangan kasi namin malaman ang panig niya tungkol sa nangyari sa teenager na tumalon mula sa Ferris Wheel Ride. Masyadong mabilis kasi ang pangyayari, nasalo niya ang teenager pero dahil sa lakas pa rin nang impact sa pagbagsak, tumama pa rin ang ulo ng teenager sa semento," paliwanag naman sa kanya ng Manager.Dagli siyang napasulyap kay Eya. So, hi
ASHLEY NAPALUNOK siya nang ilabas niya ang umiigting pagkalalaki nito at hinawakan iyon sa mga palad niya. Halos manuyo ang lalamunan niya, hindi na kailangan buhayin iyon dahil tayong-tayo na iyon at naninigas na. Oh, God! "M-Master..." tila nahihirapan bigkas ni Eya. Napaungol ito nang isubo na niya ang kahabaan nito sa loob ng bibig niya. Naramdaman niyang natigilan si Eya. Dama niya ang paninigas ng katawan nito. Mukhang nabigla yata si Eya sa ginawa niya. Hindi na niya hinayaan makapagsalita ito dahil inumpisahan na niyang igiya ang ulo niya pataas at pababa habang nakasubo ang mahaba nitong pagkalalaki. Siguro, aabot ng eight inches ang sandata ni Eya. Kaya parang naduduwal siya pagtumatama sa ngala-ngala niya. Hinawakan niya ang puno ng pagkalalaki ni Eya at sabay dinilaan ang paligid niyon at pinaikot-ikot pa ng dila niya. Her not so expert tongue swirled around his d*ck. Muli naman napaungol nang malakas si Eya