Share
CHAPTER 12
Nang makabalik kami ni Belinda sa kung nasaan sina Jones at Vaughn ay naabutan namin silang nag-uusap pa rin ng tungkol sa kung saan. Doon ko lamang napansin kung ano ang suot niyang damit. Isang kulay asul na polo na pinarisan ng itim na pang-ibaba at nakasuot din ng itim na sapatos na sa tingin ko ay mamahalin.
Akala ko ay hindi pa sila titigil sa pag-uusap ngunit ng mapansin nilang nakabalik na kami ay bigla na lamang tumayo si Vaughn na sinundan naman ni Jones.
"I gotta go, Jones, Linda."
Nang sabihin niya iyon ay bigla na lamang akong naging alerto at humarap kay Belinda para ipaalam na aalis na rin ako. Wala sa isip ko kanina ang sumabay sa kanya ngunit ngayon ay mayroon na. Balak kong gawing ikalawang pagkakataon ito para pormal na maka-usap ko siya. Gusto kong makilala niya ako kahit na sa anong paraan, ang mahalaga ay makilala niya lamang ako.
"A-ah Belinda, Jones, aalis na rin pala
Related chapters
Yesterday's Whisper CHAPTER 13
Hapon na nang makauwi ako sa amin. Naabutan kong nandoon na si nanay at naglalaba. Hindi ko na lamang siya inabala pa sa kanyang ginagawa dahil dumiretso na ako papasok sa bahay. Nang makapasok na ako ay dumiretso ako nang tungo sa kusina para makapagsaing na bago pa man dumating si tatay galing dagat. Habang nagsasaing ay pinili kong linisin na rin ang lababo dahil sa dumi na mayroon iyon pati na rin ang buong kusina. Naglilinis ako nang makarinig ako ng yabag galing sa aking likuran. Dahil doon ay itinigil ko muna ang aking ginagawa para tignan kung sino iyon. Si nanay. "Tapos ka na, nay?" Tanong ko sa kanya habang naglalakad papunta sa may kalan. "Hindi pa nga e." Sagot niya sa tanong ko sa kanya. "Hapon na ho, ah!" Sabi ko habang tinitignan ang aking sinaing na kanin. "Oo nga't hapon na, diba? Kaya saan ka ba nagpunta ha, anak?" Kanina lamang ay iniisip kong
Yesterday's Whisper CHAPTER 14
Maaga pa lamang ay gising na kami ni nanay para asikasuhin ang libing ni tatay. Marami na rin kase ang tao rito sa bahay namin kasama na roon sina Belinda. Napagpasyahan ni nanay na ilibing si tatay matapos ang dalawang araw. At ngayon ang araw na iyon. Kaya naman todo sa pag-aasikaso si nanay para roon. Lumabas ako ng bahay para tignan kung magiging maayos ba ang lahat, dahil ayaw kong hindi maging maganda ang kalalabasan ng huling araw ni tatay dito. Bigla na lamang sumasakit ang aking puso at tila luluha ang aking mga mata sa tuwing naiisip ko ang tungkol kay tatay. Sapagkat hindi ko ni minsan inakala na ganito ko kaaga iyon mararanasan. Masakit para sa akin ang pagkamatay ni tatay ngunit alam kong doble pa ang sakit na nararamdaman ngayon ni nanay sapagkat asawa niya iyon. Minsan niyang naging mundo, kahati ng kanyang puso, kasuyo niya sa buhay. Namatay si tatay dulot ng lamig na kanyang nararamdaman na umabot na sa sukdulan sanhi ng
Yesterday's Whisper CHAPTER 15
It's been months, since my father passed away. And it's been also months, since my mother became different from what she was. Marami ang nagbago sa aking buhay simula nang mamatay si tatay. Tumigil ako sa aking pag-aaral matapos ang unang semester ng aking eskwela. Iyon ay dahil hindi na matustusan pa ng husto ang aking pag-aaral. Lumipas lamang ang ilang linggo matapos mailibing si tatay ay hindi na naging maganda ang takbo ng aming buhay. Lalo na ako. Tumigil si nanay sa paglalabada at piniling magmukmuk na lamang sa loob ng kanilang silid ni tatay. Kahit ang lumabas doon para sa kanyang pagkain ay hindi niya ginagawa, at palaging ako ang nagdadala roon para sa kanya. Kung noon ay hindi ako pinapayagan ni nanay para magtrabaho, ay hindi na ngayon. Hindi dahil sa ayaw niya kung hindi ay dahil kailangan ko para mabuhay kami. Ang piliin ang maging kagaya ni nanay at sa ginagawa niya ay walang maidudulot na maganda p
Yesterday's Whisper CHAPTER 16
Ngayon ang araw na pinili kong lisanin ang lugar na minsan kong naging mundo. Lugar kung saan ako nagkaisip at lumaki. Namulat sa buhay na aking kinagisnan. Napagpasyahan kong umalis sa aming bayan para kahit paano ay makapagsimula naman ako ng panibago at magandang buhay para sa aking sarili at kinabukasan. Dahil kung pipiliin ko ang manatili na lamang dito hanggang sa susunod pang mga taon ay tiyak kong wala akong magiging magandang kinabukasan, sapagkat palagi ko na lamang naaalala ang aking mga magulang. In everything I'm doing, I always end up remembering them. How of them left me alone without anything. They left me hanging in this life I'm in. Without anyone I'll be with. Masakit para sa akin ang umalis dito, ngunit alam kong wala na akong ibang pagpipilian pa. The best choice that I have, is to leave this place and find another one that can make me forget every bad things that had happened here, even just f
Yesterday's Whisper CHAPTER 17
Nagising na lamang ako nang makaramdam ako ng pagtapik sa aking kanang balikat. Nang tignan ko iyon ay nakita kong iyon ang Aling nakaupo sa aking likuran kanina. "Eneng, gising ka na at nandito na tayo." Salubong na sabi niya sa akin. Nag-unat muna ako ng aking katawan bago ako tumayo para harapin ang Aling gumising sa akin. "Nay, nasaan na ho tayo?" Tanong ko sa kanya ng makatayo na ako. Hindi ko kase alam kung anong lugar na ito o kung anong parte na ba ito ng Maynila. "Nasa Pasay na tayo, eneng." Maikling sagot niya sa akin na hindi ko naman makuha kung nasaang parte na ba kami. "Pasay ho?" Muling tanong ko sa kanya. Gusto ko kasing malaman kung anong parte na ba kami ng Maynila. "Dito na tumitigil ang mga bus na galing sa mga probinsiya o lugar kung saan sila pumaparada, at dito rin sumasakay pauwi. Pero hindi naman lahat. Teka ng
Yesterday's Whisper CHAPTER 18
Umaga na nang muli akong magising mula nang matulog ako kahapon ng hapon nang makarating ako rito galing sa probinsiya. Marahil ay sa sobrang pagod ay hindi na ako nagising pa ng maggabi. Ngayong araw ko balak mamili ng mga kakailanganin ko para sa aking pang-araw-araw habang may natitira pang pera sa akin.Lumabas muna ako ng bahay para bumili ng gagamitin ko pang ligo bago ako umalis papuntang palengke ng malinis ko naman ang katawan ko. Kahapon pa kase ang huling ligo ko bago ako lumuwas papunta rito kaya gano'n. Nang makabili na ako ay agad rin akong pumasok ng bahay at nagtungo muna sa loob ng kwarto ko para kumuha sa bag ng tuwalyang gagamitin ko bago dumiretso sa banyo para makaligo na.Matapos kong maligo ay nagbihis din ako kaagad. Pinili kong isuot ang itim kong saya na aabot sa aking tuhod ang haba at may desinyong butones na limang piraso sa harapan. At pinili kong parisan iyon ng dilaw na blusa. Nang makapagbihis na ako ay inayo
Yesterday's Whisper CHAPTER 19
I'm on my fourth year in college now. Continuing Bachelor of Science in Business Administration major in Marketing Management. Two years had past since I first came here. Before, I was like a stranger in this place but now, I am already a pro. I did met some people I never expect I will. I found some friends and gain new and fresh experiences with them.But still, Belinda, my best friend is the best. I already met her again back when I'm at my work, she's with someone I didn't know. A man. Probably her boyfriend. I was trying to ask her who he is but she keeps on refusing to answer my question so I didn't barge more. I was thinking that, maybe, she's not yet ready for it or whatsoever.Nakausap ko na siya noon pa. Doon, nalaman niyang umalis na rin ako ng probinsiya namin at nagtungo ng Maynila makalipas lamang ang ilang buwan mula ng mawala si nanay. Tinanong ko rin naman siya sa tungkol kay Jones ngunit sinabi niya lamang sa akin na gano'n
Yesterday's Whisper CHAPTER 20
Tahimik lamang ako sa loob ng kanyang sasakyan, habang siya naman ay nakatitig lamang sa daan at seryosong nagmamaneho. Mula ng makapasok kami sa kanyang sasakyan ay hindi na ako muling nagsalita pa. Nahihiya pa rin kase ako dahil sa aking sinabi na hindi ko naman sinasadya.I was just trying to say it inside my head, but it didn't came out right. That's why I couldn't even stare him for at least a minute because of too much embarrassment. Dahil hindi naman iyon malayo ay nakarating rin kami kaagad. Tinanggal ko muna ang seatbelt sa aking katawan bago ko buksan ang pintuan ng kanyang sasakyan at nauna ng bumaba.Hindi ko na siya hinintay pa at nauna ng maglakad papasok sa bahay nina Mrs. Briones. Unang sumalubong sa akin si Connor, ang mas bata sa dalawa na sa tingin ko'y nanunuod lang ng TV kanina."Ms. Rie!" Tumatakbong salubong niya sa akin."Hi Connor!" Agad kung ginulo ang kanyang ma
Latest chapter
