Share
CHAPTER 28
Matapos ang nangyari kanina sa opisina ni Vaughn ay agad ko rin siyang niyaya na samahan ako kung saan ang MD. Tutal naman ay siya ang nagdala sa akin sa kanyang opisina. Noong una ay akala ko nga ay hindi siya papayag dahil baka may iba pa siyang gagawin na mas importante pa roon. Kaya mabuti na lamang at pumayag din siya kaagad.
After he kissed me, he quickly turn his back against me and robbed his hair continuously. I was startled at first because of it. I thought he regretted what he did coz he's shaking his head too. But then, when he turned his back again to face me, I feel like, I let go the lump in my throat.
Nang muli siyang humarap sa akin pagkalipas ng ilang segundo ay para akong nakahinga ng maluwag. Nabunutan ng tinik sa aking lalamunan. Dahil nakita ko siyang nakatitig sa akin, gamit ang mga mata niyang may kakaibang klase ng tingin.
He's staring at me now with his eyes full of unknown emotions. "Oh god." H
Related chapters
Yesterday's Whisper CHAPTER 29
Days went fast like a whirlwind. Ni hindi ko na namalayan pa na lumipas na pala ang halos isang buwan mula nang magsimula akong pumasok bilang assistant sa marketing department ng VPSMB. Marami na rin ang nagbago sa pagitan namin ni Vaughn.We're dating by now. He asked me to date him one time, and it seems that he liked it because he asked me again up until now. I never thought that he would asked me that actually, that fast. But then, I didn't mind knowing why, coz I chose to agree with him the moment he asked me to.Noong una nga ay nag-aalangan pa ako, ngunit dahil sa iyon din naman ang matagal ko ng hinahangad ay agad din akong sumang-ayon. The first night when he asked me to go out, he brought me in a expensive restaurant that I couldn't imagine I'd be able to entered. It was not like some restaurants out there that are too crowded, obviously, since it's expensive. Only few and rich people can afford to go there just to d
Yesterday's Whisper CHAPTER 30
Mabilis na halik lamang iyon kaya agad din akong nagbigay distansiya sa aming pagitan. Nang makalayo na ako mula sa kanya ay akmang tatalikod na ako upang maglakad papalabas ng kanyang opisina nang bigla na lamang siyang magsalita."Do you want to come with me? After work. I'm going to meet my friend in a club." Anyaya niya sa akin.Agad ang ginawa kong pagtango sa kanyang sinabi. "Yeah, sure. Why not..." Sabi ko sabay kibit ng aking mga balikat.He smiled at me. "Okay then, I'll pick you up later. Seven thirty in the evening." He said.I nodded my head again and pointed the door, senyales na aalis na ako. Tumango naman siya sa akin kaya pinili kong tumalikod na sa gawi niya at maglakad papalabas. Nang makalabas na ako ay gano'n pa rin ang aking naabutan. Kagaya kanina, ay abala pa rin ang mga tao sa kani-kanilang mga ginagawa habang ang iba naman ay napapatingin sa gawi ko.Sa l
Yesterday's Whisper CHAPTER 31
I didn't know where he brought me. Ang tanging alam ko lamang ay dinala niya ako sa isang club, ang kaso nga lang ay hindi ko alam kung ano ang pangalan no'n. But I'm sure that was one of those expensive club in Manila. Iginiya niya ako papasok sa loob no'n habang ang kanyang mga kamay ay nakapalibot sa aking beywang. I pretended that I'm not affected by his touch, but the truth is, I was just trying to act calm on the outside.The music that illuminated the place was somewhat rock. That was noisy but not too much. Ang usok na nagmumula sa kung saan lang ay napapalibutan ang lugar. Ang ibat-ibang kulay ng ilaw na pinaghalong asul, pula, luntian at dilaw ay siyang nagsisilbing liwanag. There where lots of people inside. Some of them are busy dancing while the others are just roaming around and sitting.We headed our way towards the VIP room. And when we reached it, I saw a man sitting in the couch there. Naglakad kami diretso sa lalaking nand
Yesterday's Whisper CHAPTER 32
Nagising ako kinabukasan dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. I was feeling a little bit dizzy and my head was spinning. No'ng una ay akala ko nga ay nasa bahay lamang ako. Ngunit nang magmulat ako ng aking mga mata at ilibot ko ang aking paningin sa paligid ay doon ko lamang napagtanto na hindi iyon ang aking kwarto.Tumayo akong iniinda ang sakit ng aking ulo, ngunit hindi pa man ako tuwid na nakakatayo ay bigla na lamang akong napabalik sa kama. I was feeling sore down there. It feels like, I was being ripped by something. Magtataka na sana ako kung bakit nang bigla ko na lamang maalala ang nangyari kagabi.I smiled, remembering what just happened last night. "What an amazing night of my life." I said.Susubukan ko na sanang tumayo muli para magtungo sa labas upang tignan kung nasaan ako nang bigla na lamang bumukas ang pinto. I saw Vaughn entering the room with only his boxer briefs on. His hair was dis
Yesterday's Whisper CHAPTER 33
It's been three weeks since that night happened. At sa loob ng tatlong linggong iyon ay masasabi kong isa 'yon sa mga araw na hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko. I was beyond happy on those days, that I forgot to think about her. Her comeback, as Abby's called it. Na sa loob ng tatlongng linggong iyon ay hindi ko ni minsan naisip ang tungkol sa kanya.Hindi dahil sa pinilit kong kalimutan muna iyon sa loob ng maikling panahon, kung hindi ay dahil sa mga bagay na ginagawa ni Vaughn na nagtutulak sa akin para makalimutan ko iyon. We did the things we haven't done before. He always came at my place every after his work, he even slept there sometimes. I'd say that, many things had changed from what we were. And I am hoping that it would last longer than I thought.It was five thirty in the afternoon that day, and I was walking on my way to his condo unit at BGC in Taguig. I was planning to surprise him, the reason why I didn'
Yesterday's Whisper CHAPTER 34
Nagising ako kinaumagahan dahil sa pakiramdam na animo'y hinahalukay ang aking tiyan. Dali-dali akong tumayo at nagtungo sa lababo para dumuwal. Pakiramdam ko ay gusto kong sumuka ng sumuka ngunit wala namang lumalabas.Hawak ko sa aking kanang kamay ang aking buhok na inaangat ko pataas habang nakahawak naman sa aking tiyan ang kaliwa. I was forcing myself continuously to release what's inside my tummy that made me want to vomit. Sa patuloy kong ginagawa iyon ay pakiramdam ko nanghihina ako.I couldn't stand straight while I was holding the sink. I felt like, I was draining my energy early in the morning because of it. Tumagal siguro ako ng halos sampung minuto sa ganoong sitwasyon bago ako nakaramdam ng kaginhawaan. Tumalikod ako at naglakad papunta sa may lamesa, when I was about to drag a chair, my vision suddenly went blurred. Pakiramdam ko ay umiikot naman ang aking paningin kaya agad akong tumigil kung saan ako nak
Yesterday's Whisper CHAPTER 35
"Mama..."Napalingon ako nang marinig ko ang maliit na boses niyang iyon. Nang makita ko siyang nakanguso habang nakatanaw sa akin at kinukusot ang kanyang bilugang mga mata ay animo'y may mainit na mga kamay ang bumalot sa aking puso. Ang makita ko siya sa kahit na anong itsura at marinig ang maliit ngunit malambing niyang tinig ay siyang nagpapagaan sa aking pakiramdam."Good morning, baby!" I said in a joyful voice.Naglakad siya patungo sa akin at agad na ipinalibot ang kanyang maliliit na mga braso sa aking hita. Agad akong tumigil sa ginagawa kong pag-aayos ng mga halaman sa aming bakuran at nagyuko bago ko siya inangat at binuhat. Nang karga-karga ko na siya ay sa leeg ko naman niya ipinalibot ang kanyang mga braso at agad akong binigyan ng halik sa aking pisngi.I smiled because of contentment and happiness. "Did you sleep well, baby? Hmm?" I asked her while sniffing her neck th
Yesterday's Whisper CHAPTER 36
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dahil sa aking nakita kanina. Alam kong nakatalikod siya mula sa gawi namin kaya malaki pa rin ang posibilidad na hindi niya ako nakita, kami, ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang kabahan at matakot. He's here! I saw him awhile ago! Nasa iisang lugar na naman kami.Yakap-yakap ko ang aking anak habang patuloy ko pa rin na iniisip iyon. Ang lakas ng pagkabog ng aking dibdib ay gano'n pa rin. Kagaya kanina nang muli kong makita ang pamilyar na pigura niyang iyon, na sa sobrang lakas ay dinig na dinig ko ang pagkabog no'n na halos mabingi ako.Lumipas man ang mahigit apat na taon magmula nang huli ko siyang makita, ay hindi no'n mababago o maaalis sa akin ang pagkakakilanlan niya pagdating sa akin. Sapagkat kahit sa loob ng mahigit apat na taong iyon, ay araw-araw ko siyang nakikita. Hindi man bilang siya sa pisikal niyang katawan, ay ang bawat hugis at detalye naman ng kanyang mukha. Lalong-lalo na ang kan
Latest chapter
