Cause it’s you who fills the emptiness in me.
It changes everything, you see. When I know I’ve got you with me.
- You, Basil Valdez
***
DALAWANG linggo na ang nakaraan matapos ang insidente sa library.
Aminado siyang medyo nag-expect siya sa binata dahil sa nangyari sa restaurant. Nakalimutan niyang playboy nga pala ito. Sanay sa mga ganoong bagay.
She sometimes sees Cyril around the campus. Well, this time with a different girl.
This should be an ordinary day for April. Pero ang sama talaga ng timpla ng katawan niya. Nagsuka pa nga siya kanina pagkagising. Pagkatapos noon ay wala na siya sa mood.
Ngayon naman ay gusto niya ng manggang hilaw. Kamalas-malasan pa ay wala sa dati nitong pwesto sa labas ng kanilang campus ang tinderang suki niya.
Ramdam na ramdam ni April ang panunubig ng mga panga dahil sa pagka takam sa manggang hilaw.
Kailangan kong makakain noon. Pakiramdam ko ay mababaliw ako anumang oras kapag hindi pa ako nakakain ng manggang hilaw. Sabi nito sa sarili.
Ang agarang pagtayo niya sa upuan ay nagsanhi ng malakas na tunog na dinig na dinig sa buong library. Nakuha niya halos lahat ng atensyon sa mga taong nandoon, agad naman siyang humingi ng dispensa sa mga ito.
Alam niyang may puno ng mangga sa bandang likuran ng university. Siguro naman ay hindi siya papagalitan ng mga guard at janitor kung manghihingi siya dito. Siya naman ang mismong pipitas sa mga ito.
Ngayon pa lang ay natatakam na siya!
Teka! May naisip muna siyang bilin bago pumunta sa likuran ng university. Tamang-tama ito sa panlasa niya.
~~
Sa bandang likuran ng university naisipang tumambay nang magkaibigang Cyrill at Christian.
Walang klase ang mga ito. Nandito sila para magtago. Masyado kasing clingy ang bagong arm candy ni Cyrill kaya tinataguan nila ito.
“Oy Cyrill, sa tingin mo… may anak ka na sa labas?” Tanong ng kaibigan niya sa kanya
Binato niya ng maliit na bato ang kaibigan bago sumagot. “Gago safe sex ito.” Nailagan naman ito ni Christian.
He’s a boy scout, laging may dalang kapote. Not one piece, not two pieces, but four pieces. Mahirap na, baka masarapan.
He stops smiling after he remembers something. There is one time he did it without protection. And because of too much alcohol, hindi niya matandaan kung na-withdraw niya ba iyon o hindi.
“Natanong ko lang! Sa dami ba naman ng mga niyayari mo baka hindi mo lang alam may junior ka na pala! O di kaya prinsesa! Nako yari ka Cyrill!” Pang iinis pa nito sa kanya.
“Gago! Parang siya hindi.” Sagot niya dito kahit sa totoo lang ay tumatakbo na ang isip niya sa gabing may nangyari sa kanila ni April.
We just did it once, hindi naman siguro may mabubuo agad.
“Pag sinuswerte ka nga naman. Nagtatago ka na nga lumalapit pa din sila.”
Agad nabalik sa kasalukuyan ang diwa niya ng marinig ang sinabi ng kaibigan. Sinundan niya ang tinitignan nito.
Sa di kalayuan, nakita niya muli ang anghel na bumaba sa lupa.
“Si April yan diba? Anong ginagawa niya?” Christian ask him.
Nakatingala kasi ito sa puno nang mangga at binabato ang bunga nito.
Hindi na niya napigilan ang kaibigan ng bigla itong tumayo sa kinauupuan at pinuntahan si April. Hindi naman iyon kalayuan sa kanila kaya rinig niya ang usapan ng mga ito.
“Pinayagan ka na sa maintenance?” Tumango naman ang dalaga.
“Sige ako na lang.” Dali-daling umakyat sa puno ng mangga ang kanyang kaibigan. Halatang nagpa pakitang gilas sa dalaga. Hindi niya alam pero na ba badtrip siya sa ginagawa ng kaibigan.
Ganitong-ganito iyon noon. Ang pinagkaiba lang, hindi sa kanya si April.
Agad siyang tumayo at lumapit sa dalawa. Kita niyang inabot ni Christian ang mangga sa dalaga na binigyan naman nito nang matamis na ngiti.
His heart skipped a beat again because of that smile.
“Salamat.” Sabi nito.
Agad umupo ang dalaga sa kongkretong upuan sa paanan ng puno. Naglabas ito ng isang metal ballpoint. Iyon pala ay isang maliit na kutsilyo.
Usong-uso ito. ‘Yong sa unang tingin ay ballpen pero kutsilyo pala kapag hinila mo ang dulong bahagi nito. Pang self defense lalo na sa mga babae.
Binalatan nito ang mangga. Sa sobrang focus nito ay hindi nito napansin ang kanyang presensya. Pagkabalat ay hiniwa nito ang pisngi ng mangga, pinag-dalawa.
Pagkatapos ay may nilabas ito sa bag na agad nagpagimbal sa kanilang magkaibigan.
“Oy anong gagawin mo diyan?” Nagpa-panic na sita ni Christian sa dalaga.
Binuksan nito ang bote at tinaktak ang laman sa mangga.
“K-ketsup.”
Napangiwi silang pareho ng makitang sarap na sarap ito sa pag nguya.
Mula sa labi ay tinaas niya ang tingin sa mga mata nito. Nagulat man ay hindi niya pinahalata pero natigil ito sa pag nguya ng makitang nakatitig siya dito. Their eyes met, and things turned slowly for him.
“Kakaiba din ang trip mo noh? Don’t get offended pero sa ginagawa mo, iisipin kong buntis ka. Diba Cyrill?” Sinisiko-siko pa siya nang kaibigan.
Hindi niya inalis ang tingin sa dalaga kaya kitang kita niya ang reaksyong binigay nito. From shocked, to confused. Sandali ay parang nag-isip ito. And then back to shock and fear.
Nahulog ang hawak na manga nito dahil bigla itong tumayo at kumaripas ng takbo papalayo sa kanila.
“O-Oy! Teka! Joke lang ‘yon! Sorry!” Habol pa nang kaibigan. “Ano bang nangyari doon?” Christian was so lost sa reaksyong binigay nito. Siya man ay nagtataka sa inasal ng dalaga.
For a better reading experience, the writer urges you to play the songs included per chapter. Please visit my Facebook page for the Playlist on Spotify, feel free to listen to them while reading! Please wash your hands regularly, humans! Thank you so much for giving time to my story! Appreciated! Will work hard more for your reads :) Please do leave a rating/comment! I am reading them :) Comments? Reactions? Feel free to comment on them down below :) You can use the #YoungHearts RNL Stories
*** NANGILABOT si April sa sinabi nang kaibigan ni Cyril. Kilala niya ito, sino bang hindi nakakakilala sa dalawang mala-demigod na lalaki na iyon? Mas lalong bumilis ang tibok ng puso niya dahil nandoon si Cyril. Pero ang mas inaalala niya ngayon ang sinabi ng kaibigan nito. Para siyang upos na kandilang napaupo sa bench malapit sa gate. Nang banggitin ng kaibigan ni Cyrill ang tungkol sa buntis ay isa lang ang naisip niyang gawin. Ang tumakbo. Panganay siya at meron pa siyang apat na malilit na kapatid, saksi siya sa pagbubuntis ng kanyang ina kaya pamilya siya sa mga sintomas ng pagiging buntis. She clearly have the signs. Bakit hindi niya napansin ito agad? Her sudden cravings. Ang madalas niyang pagiging antukin at ang pagsusuka niya kaninang umaga. Idagdag mo pa ang pagiging delay ng monthly period niya. She’s regular. Namamawis na ang kanyang mga kamay at pinagpapawisan na rin siya ng malapot. Agad niyang naisip ang kanyang mga pangarap. She’s in the last year of
Wag kang matakot. Di mo ba alam nandito lang ako, sa iyong tabi. Di kita pababayaan kailan man. - Huwag kang Matakot, Eraserheads *** LITONG-LITO ang dalaga. Hindi niya alam kung anong susunod na gagawin. Wala siya sa sarili, kaya kahit meron pa siyang huling klase ay agad siyang umalis sa campus nila at tumuloy sa trabaho. Kim is on duty at kaunti lang rin ang mga kumakain sa restaurant. “Oh bat ang aga mo? Closing ang shift mo ngayon diba?” Tanong nito sa kanya habang nag-aayos ng mga untensils sa bakanteng lamesa. Hindi siya kumibo at nag dire-diretso sa locker room. Wala sa sariling nilagay niya ang mga gamit sa loob ng locker. Pagsara nito ay agad siyang napadausos paupo. She hug her knees and like a lost girl, cried her hearts out. “April?” Bumukas ang pintuan ng locker room at niluwa noon ang kaibigan. “Anong nangyari?” Agad siyang dinaluhan ng kaibigan ng makita siyang umiiyak. Bakas sa boses nito ang pag-aalala. “Anong problema? Bakit ka umiiyak, huh?” Sunod-su
~~ Masama ang pakiramdam ni April but she needed to work. Sobrang na-drain siya sa pag-iyak nila ni Kim at sa kaalamang buntis siya. Kim gave him a plastic of oranges bago ito umalis kanina. Tanong din ito nang tanong sa mga pagkaing gusto niya at sa mga hindi niya gusto. Sa totoo lang ay hindi niya alam. Wala pa siyang ibang nararamdaman bukod sa matakaw siya sa tulog. Nine ng gabi natapos ang shift niya sa Spotz. Kagaya noong mga nakaraang gabi ay may pakiramdam siyang may sumusunod sa kanya ngayon. Sobrang takot ang nararamdaman niya dahil mag-isa siya ngayon, wala si Kim na kasabay niyang umuwi. Lakad takbo ang ginawa niya para makarating sa terminal ng jeep sa kanto. Syempre nag-iingat siyang madulas, hindi na lang dapat ang sarili niya ang iniisip. There’s a little monster inside her right now. Pero napa-preno ang paa niya nang may maamoy sa paligid. Kasunod nito ay ang pagkalam ng sikmura niya. Wala sa sariling napahawak siya sa ulit sa tiyan. Ngayon lang niya na
We do it in the dark, with smiles on our faces. - The Take Over The Breaks Over, Fall Out Boys *** 4 DAYS have passed since the day April discovered her real condition. Apat na araw na rin niyang kinikimkim ang tungkol dito. Tanging ang kaibigan lang ang may alam sa tunay niyang kalagayan. Nagising siyang sobrang sama ng pakiramdam. Ito na ata ang simula ng kalbaryo niya. Wala pa siyang balak bumangon sana pero hindi ata nakisama ang kanyang anak. Bumangon siya at agad-agad na pumasok sa banyo. Sinuka nya ang kinain ng nagdaang magdamag hanggang sa pakiramdam niya ay buong bituka, atay at baga niya ay nailabas na niya. “Abril, anak? Okay ka lang?” Katok sa kanya ng ina. Ipinikit niya ang mata at nagbilang hanggang sampu. Sa ganoong paraan ay inaasahan niyang mawawala ang hilo. Salamat sa Diyos dahil effective ito. Dali-dali siyang nag mumog at lumabas ng banyo only to see her mother standing adjacent. Matulis ang mga mata nito at sinuri siya mula ulo hanggang paa. Pagka
*** HINDI niya na nakita si Cyril simula noong nagkita sila sa ilalim ng punong manga. Hindi pa rin niya alam kung anong dapat gawin. Mabuti siguro kung sabihin muna niya sa ina bago kay Cyrill. Kahit iresponsable ito, he needed to know. Nasa World Literature class siya ng oras na iyon. Kahit na kaklase niya dito ang binata ang hindi niya ine-expect na makita ito dito. After all hindi naman pumapasok si Cyril sa klase na ito. She’s doing everything she could so she would stay awake during the whole class. 15 minutes palang ang nababawas sa one and a half na klase na ito pero feeling niya ay 10 oras na. She’s so
But I am only human and I bleed when I fall down. - Human, Christina Perri *** HINDI na nakapasok sa susunod na klase si April. Hindi na rin siya nakapasok sa part time job niya sa Spotz. Tinawagan nalang niya ang kaibigang si Kim para ipaalam siya kay sir Leon. Hindi siya madalas mag-absent kaya alam niyang hindi siya pagagalitan nito. Masyado siyang na-drain sa naging usapan nila ni Cyrill. Alam niyang easy-go-lucky ito. He grew up with a golden spoon, hindi nito alam ang salitang hirap. Pero hindi naman niya
*** “BUTI nalang at nadala niyo siya agad dito. She’s just in her first trimester at kailangan niya ng dobleng ingat. Mahigpit ang kapit ng bata. We stopped her bleeding but I suggest you should consult an OB immediately.” It’s a good news. The baby and April is safe. Hinihintay na lang niyang magising ang dalaga. Habang naghihintay sa pag gising nito ay nakaka idlip siya. A moan wake his senses. Pagsilip niya kay April ay dahan-dahan nitong dinidilat ang mga mata. April’s like into a trance. Hindi niya alam kung anong dapat idaing. Ang masakit ba niyang ulo? Ang masakit niyang katawan? O ang masakit niyang puson? Agad siyang napahaw
‘Cause it’s you and me, and all other people have nothing to do, nothing to lose. And it’s you and me, and all other people and I don’t know why I can’t keep my eyes off for you. - You and Me, Lifehouse *** APRIL woke up from a blinding sunlight. Pero nakakapanibago dahil hindi mainit, wala kasi silang aircon sa bahay kaya kapag tanghali na ay mainit na. Isa pa ay may brasong nakapulupot sa kanya ngayon. Katabi niya sa pagtulog si May at kahit kailan ay hindi ito yumakap sa kanyang bewang ng ganitong paraan. Nakaunan pa siya sa kabilang braso nito. Nanlaki ang mga mata niya. Hindi nga pala siya umuwi kagabi! At sa