บทที่54

“มินนี่เอาแต่งอแงโวยวาย จนกูปวดหัว”

“งั้นมึงก็ไปบอกอิ้ง ว่ามึงไม่ได้อะไรแล้ว ให้มันชัดเจนจะได้จบไป” ไทเกอร์เสนอหาทางออกให้เพื่อน

ภีมพยักหน้าเข้าใจ

“ส่วนมินนี่ ถ้ามีงไตร่ตรองแล้วว่าจะไปต่อ ก็ตามง้อน้องซะ น้องรักมึงโกรธไม่นานหรอก แต่ถ้ามึงคิดว่าไม่อะไรก็หยุดแค่นี้ ถือว่ากูขอนะภีม มินนี่ถึงจะไม่ใช่น้องก็เหมือนน้อง กูเห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เพราะฉะนั้นมึงอย่าคิดว่าเป็นแค่ของเล่น”

ภีมยืนนิ่งรับฟัง เขารู้ว่าไทเกอร์พูดจริง เขาเองก็คิดเรื่องนี้มาตลอด เลยพยายามหลบเลี่ยงมินนี่ แต่ในที่สุดก็หนีไม่พ้น

“กูอยากคุยเรื่องนี้ กับพายุ สายฟ้า แล้วก็มาโก้ มึงนัดน้องๆ ให้หน่อยได้ไหม อยากพูดให้ทุกคนเข้าใจ จะได้ไม่มาแคลงใจกันทีหลัง ส่วนมินนี่ เดี๋ยวกูจะลองคุยดูอีกที ปกติมินนี่งอนไม่เกินสามวันก็หาย แต่รอบนี้เป็นอาทิตย์แล้วไม่ยอมกลับไปหากู เจอกันวันนี้ก็จะคืนรถ ตามที่มึงเห็น”

“หึ! น้องเบื่อจะตามมึงแล้วมั้งไอ้เวร สมน้ำหน้า” ไทเกอร์ยิ้มเยาะเพื่อน แต่ไม่ได้จริงจังอะไร “ถ้าเกิดน้องตัดใจจากมึงได้จริงขึ้นมา กูรับรองเลยคนจีบเพียบ”

“ไอ้เวร ไทเกอร์ กูเพื่อนมึงนะ” ภีมมองหน้าเพื่อนรักนิ่งอย่างรู้สึกไม่พอใจ

“ใช่ไง