Mag-log inShare
บทที่ 9 มาเป็นผู้หญิงของฉันไหม - 100%
Huling Na-update:
2025-07-26 18:00:46เมื่อเช้าตอนที่นั่งอ่านหนังสือก่อนเข้าห้องสอบ ยุวรรณดาและเพื่อนอีกสามสี่คนชวนเธอไปหาของอร่อยในห้างสรรพสินค้าเพื่อฉลองการสอบวันสุดท้ายเสร็จ เธออยากไปแต่ก็ยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่ว่าจะโทร.ไปขออนุญาตชนาธิปอย่างไรดี แม้จะรู้อยู่ว่าเขาคงไม่ห้ามปรามหรือเผด็จการถึงขนาดไม่ให้เธอไปไหนมาไหนกับเพื่อน ทว่าเธอก็ยังเกรงใจเขาอยู่วันยังค่ำ แต่สุดท้ายหญิงสาวก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดเครื่องแล้วกดโทร.หาเขา
ต้องรักรอสายด้วยใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ เปลี่ยนใจจะไม่โทร.หาเขาแล้วแต่ปลายสายก็กดรับสายของเธอได้เร็วเกินคาด
“คุณธิป...รักเองนะคะ” ต้องรักพูดสายไปมือก็วางทาบบนหน้าอกไปด้วย
“อืม สอบเสร็จแล้วหรือ จะให้ฉันไปรับเลยรึเปล่า” เสียงทุ้มตอบกลับมา แต่ประโยคคำถามของเขาทำให้เธอหงอลงแทบจะทันที
“สอบเสร็จแล้วค่ะ แต่ว่า...เอ่อ...รักขอไปเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนได้ไหมคะ ที่ห้างน่ะค่ะ” หญิงสาวบอกชื่อห้างสรรพสินค้าที่เธอกับเพื่อนตกลงกันไว้ว่าจะไป พร้อมกับเตรียมตัวรอรับคำปฏิเสธจากเขาเต็มที่ แต่กลับกลายเป็นว่า...
“ได้สิ ก็ดีเหมือนกัน เธออ่านหนังสือ
Pinakabagong kabanata
กรงปรารถนา บทที่ 13 คนสำคัญ - 100%
ชนาธิปไม่ใช่ผู้ชายปากหวาน ไม่ใช่คนที่ใช้คำพูดพร่ำเพรื่อมาเอาใจผู้หญิง เวลาเขาคิดหรือรู้สึกอย่างไรจึงมักแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา ไม่ว่าจะด้วยคำพูด หรือการกระทำ“คุณธิปคะ” เรียกเขาแล้วแต่กลับไม่กล้าเอ่ยต่อ เธอมีคำพูดมากมายที่อยากบอกกับเขา โดยเฉพาะคำว่า ‘รัก’ แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะพูดมันออกไป สุดท้ายจึงได้แต่นิ่งเงียบจนปลายสายต้องทวงถามด้วยตัวเอง“ว่าไง เรียกฉันมีอะไรรึเปล่า”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็แค่อยากถามคุณธิปว่า...เอ่อ...กลับเร็วกว่านั้นไม่ได้หรือคะ” เป็นครั้งที่สองที่เธอขอร้องให้เขากลับมาเร็วขึ้น แม้จะกังวลอยู่ลึกๆ ว่าเขาจะมองเธอเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า แต่เธอก็คิดถึงเขามากจริงๆ“ถ้าทำได้ ฉันอยากกลับไปวันนี้ เดี๋ยวนี้เลยด้วยซ้ำ”“ถ้าคุณธิปกลับมาแล้วเราไปเที่ยวทะเลกันนะคะ รักจำได้ที่คุณธิปสัญญาเอาไว้ว่าจะพารักไป”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไรที่เธอกลายเป็นคนขี้อ้อน เดี๋ยวนี้เธอกล้าเรียกร้องกับเขามากขึ้นทั้งที่เมื่อก่อนจะเอ่ยปากขออะไรแต่ละทียังคิดแล้วคิดอีก“ได้สิ แต่เธอ
กรงปรารถนา บทที่ 13 คนสำคัญ - 75%
ร่างสูงสง่าของชนาธิปเดินเคียงคู่มากับเคธี่ ทั้งสองเข้าไปยังห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมภายใต้สายตาหลายสิบคู่ที่มองมาอย่างสนใจ หลายคนหันไปพูดคุยซุบซิบกันเกี่ยวกับข่าวลือหนาหูเรื่องงานแต่งงานของคนทั้งคู่ที่กำลังจะจัดขึ้นในไม่ช้า ในขณะที่หลายคนไม่ค่อยเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้ เพราะมีคนไม่น้อยอยากเกี่ยวดองกับนิโคลัสเพื่ออาศัยอิทธิพลของเขา“นายฟังสิทิม ใครเขาก็รู้กันทั้งนั้นเรื่องงานแต่งงานของเรา นายปฏิเสธมันไม่ได้หรอก ยอมรับเถอะ” เคธี่กระซิบกระซาบกับเขาเบาๆ ขณะที่คลี่ยิ้มทักทายบรรดาคู่ค้าอีกกลุ่มหนึ่ง“ผมตัดสินใจแล้ว และผมก็ไม่เปลี่ยนใจ” มุมปากเขายกขึ้นเล็กน้อยระหว่างที่ค้อมศีรษะทักทายผู้ร่วมธุรกิจเหล่านั้น“นายก็น่าจะรู้ว่าฉันปล่อยให้นายตายไม่ได้” หญิงสาวหยุดยืนอยู่กับที่พลางหันหน้ามาเผชิญกับเขาตรงๆ“เพราะนายเป็นเหมือนพี่น้องเพียงคนเดียวที่ฉันมี” แม้ริมฝีปากยังคงยิ้มพราย แต่แววตากลับแฝงความจริงจังในทุกประโยคที่พูดออกไปเมื่อครู่“คุณหนู” ชนาธิปเรียกเธอเสียงแผ่ว รู้ซึ้งถึงความหมา
กรงปรารถนา บทที่ 13 คนสำคัญ - 50%
ชายหนุ่มหันหลังกลับเพื่อจะเข้าไปยังห้องโถงอีกครั้ง วันนี้ช่วงสายๆ เขาต้องไปคุยกับคู่ค้าทางธุรกิจรายใหม่พร้อมเคธี่ ดูเหมือนมาคราวนี้ นิโคลัสเริ่มให้บุตรสาวเข้ามามีบทบาทเกี่ยวกับธุรกิจในเครือมากยิ่งขึ้น ทั้งที่เมื่อก่อนพยายามกันเคธี่ให้ห่างจากงานเหล่านี้โดยสิ้นเชิง ซึ่งเขาเองก็คาดเดาความคิดของนิโคลัสไม่ได้ว่าฝ่ายนั้นกำลังคิดจะทำอะไร ตอนนี้จึงทำได้เพียงเฝ้ามองดูและวิเคราะห์อยู่เงียบๆ ในใจเท่านั้นระหว่างที่เขากำลังเดินเข้าไปด้านใน เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เขาหยิบมันออกมาจากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตแล้วรีบกดรับสายทันทีที่เห็นว่าใครเป็นคนโทร.เข้ามา“ว่าไง!” เขาถามเสียงห้วนอย่างเก็บอาการอยากรู้ไว้แทบไม่อยู่ ซึ่งปลายสายก็ตอบออกมาทันทีโดยเช่นกัน“คนทำคือคุณแพรวา ลูกสาวเจ้าสัวบดินทร์ครับ”คิดไว้แล้วไม่ผิด!ชนาธิปข่มอารมณ์เดือดดาลไว้ในอก สมองคิดถึงบทลงโทษสำหรับคนที่ทำให้คนของเขาต้องบาดเจ็บทันที โชคดีที่แพรวาไม่ใช่ผู้ชาย เขาจึงไม่คิดทำอะไรเธอเพราะไม่ชอบรังแกผู้หญิงชัชวาลเห็นเจ้านายเงียบไปจึงได้แต่รอรับคำสั่งจากอีกฟากโลกอยู่เงียบๆ เ
กรงปรารถนา บทที่ 13 คนสำคัญ - 25%
ชนาธิปเดินลงบันไดมาด้วยสีหน้าที่ปกปิดความอ่อนเพลียไว้ไม่มิด เมื่อคืนเขานอนไม่ค่อยหลับทั้งที่ร่างกายรู้สึกอ่อนล้า เขาคิดว่าคงเกิดจากอาการเจ็ตแล็กกระมัง เพราะเวลาที่นี่กับประเทศไทยห่างกันถึงสิบชั่วโมงทันทีที่เขามาถึงห้องโถงใหญ่ เอกรัฐที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วก็ลุกขึ้นยืนทันที มองสีหน้าอีกฝ่ายก็พอรู้แล้วว่ามีเรื่องด่วนที่ต้องการรายงานให้เขาทราบ“มีอะไร” เขาถามเข้าประเด็นทันทีโดยไม่ต้องเสียเวลาเกริ่น“ต้องรักถูกคนผลักตกบันไดเลื่อนที่ห้างฯ ครับ โชคดีที่อาการไม่เป็นอะไรมาก มีแค่รอยถลอกและฟกช้ำเพราะมีคนช่วยเอาไว้ได้ทันเวลา”เอกรัฐรายงานรวดเดียวจบพร้อมกับสังเกตสีหน้าของเจ้านายไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แต่นัยน์ตากลับแฝงความมุ่งร้ายทำลายนั้นทำเอาลูกน้องอย่างเขาซึ่งติดตามรับใช้มานานหลายปียังอดกลืนน้ำลายลงคอด้วยความพรั่นพรึงไม่ได้ เพราะแววตาอย่างนี้ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยนัก“ชัชจัดการแล้วใช่ไหม”สายตาคนถามจ้องไปยังลูกน้องตาแทบไม่กะพริบ แม้น้ำเสียงจะไม่แสดงออกถึงความโกรธกรุ่น หรือใส่อารมณ์ แต่ในฐานะที่เป็นมือขวาคนสนิท มีหรือที่จะไม่รู้ว่าพายุลูกนี้กำลังก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ และรอเวลาถล่มราบเป
กรงปรารถนา บทที่ 12 คนที่ควรค่า หรือคนที่คู่ควร - 100%
หญิงสาวหยิบเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลเข้มออกมาจากราว ระหว่างที่กำลังนึกไปถึงรูปร่างของเขาว่าควรจะสวมไซซ์อะไร แต่สมองกลับคิดไปถึงเรือนกายสูงใหญ่เปลือยเปล่าอวดกล้ามเนื้อหนั่นแน่น ท่อนแขนทรงพลังยามโอบรัดเธอเข้าสู่แผงอกอบอุ่น เสียงทุ้มสั่นพร่าครางแผ่วอยู่ชิดริมหู ยามร่างใหญ่โตของเขาเคลื่อนไหวอยู่บนกายเธออย่างเร่าร้อนหวามไหวตายแล้ว! เลือกซื้อเสื้อให้เขาอยู่ดีๆ แล้วทำไมไปคิดถึงตอนที่นัวเนียกับเขาบนเตียงได้เล่าผิวแก้มร้อนผ่าวจนต้องรักต้องรีบหันหน้าหลบไปอีกทางเพื่อไม่ให้คนอื่นสังเกตเห็น พยายามตั้งสติอยู่กับเสื้อที่ถืออยู่ในมืออีกครั้งพร้อมกับยกมันขึ้นยืดออกไปจนสุดแขนเพื่อมองขนาดของมันให้ชัดเจน“พี่โอ๋คะ เสื้อของผู้ชายนี่ไซซ์มันมาตรฐานเท่ากันทุกยี่ห้อรึเปล่า”ต้องรักหันไปถามคนที่กำลังยืนดูเสื้ออีกฝั่ง ชนิดาหันหน้ามาทางคนถามพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย“เอ...พี่ก็ไม่แน่ใจนะ คงต้องกะขนาดตัวคนใส่เอาเองแล้วละ”ชนิดาไม่กล้าฟันธงลงไป เนื่องจากครั้งหนึ่งเคยซื้อเสื้อให้น้องชายใส่ เธอจำได้ว่าน้องชายใส่เสื้อไซส์ M แต่พอซื้อไปให้กลับกลายเป็นว่าไซส์ M ของยี่ห้อที่เธอซื้อไปขนา
กรงปรารถนา บทที่ 12 คนที่ควรค่า หรือคนที่คู่ควร - 75%
“ทำอะไรอยู่” มุมปากของคนพูดโค้งขึ้นเล็กน้อย นัยน์ตาคมกล้าจริงจังก่อนหน้านี้แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันทีที่ได้ยินเสียงของคนที่อยู่ปลายสาย“กำลังนั่งดูซีรีส์กับพี่โอ๋ค่ะ...คุณธิปเป็นอย่างไรบ้างคะ เดินทางเหนื่อยไหม”รอยยิ้มบางๆ เมื่อครู่คลี่ออกกว้างทันทีเมื่อได้ฟังคำถามที่แสดงถึงความเป็นห่วงเป็นใยที่มีต่อเขา“ได้ยินเสียงเธอก็หายเหนื่อยแล้ว” ร่างสูงเอนหลังไปพิงกับพนักโซฟา เห็นอีกฝ่ายเงียบไป ไม่ต้องเดาก็รู้ได้ว่าคนฟังคงกำลังยิ้มเขินจนหน้าแดงก่ำ อารมณ์ขุ่นมัวที่เคธี่สร้างไว้มลายหายไปแล้ว แทนที่ด้วยความคิดถึงแสนหวานล้ำที่ค่อยๆ โอบล้อมหัวใจเขาเสียจนอยากกลับไปเห็นหน้าเธอวันนี้และเดี๋ยวนี้“จริงสิ...ต้องรัก ฉันต้องอยู่ที่นี่ยาวไปสองอาทิตย์นะ มีธุระด่วนเข้ามาพอดีน่ะ” พูดพลางปิดเปลือกตาลงด้วยความเหนื่อยหน่าย หากรู้ตั้งแต่แรก เขาคงไม่มาอาทิตย์นี้ คงรวบยอดมาอาทิตย์หน้าเลยทีเดียว เจตนาของนิโคลัสเห็นได้ชัดว่าต้องการรั้งเขาให้อยู่ที่นี่นานที่สุดเท่าที่จะทำได้จึงไม่ยอมปริปากเรื่องงานเลี้ยงอาทิตย์หน้าให้เขาฟังเลยแม้แต่ประโยคเดีย
Maaari mong magustuhan
ผู้หญิงของมาเฟีย
Davide5.0K viewsState Red Sun ร้ายซ่อนรักฉบับโหด
Yaygoh2.2K viewsกรง | กาม
ลำเจียก4.6K viewsคลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด10.1K viewsBlackVinceจองรักคู่หมั้นร้ายลูกชายมาเฟีย
คุณดอกไม้785 viewsเจย์เลอร์ Jay Z
Naya Solene818 viewsประธานมาเฟียกับเมียแสนซน
คุณดอกไม้1.4K viewsมาเฟียเมียร้าย
แอดมินตัวกลม654 views
