บทที่2 เสพสุข Nc

แก๊ง! เอริคและมาร์ตินนั่งชนแก้วกันอยู่ตรงชั้นสองภายในไนต์คลับชื่อดังโดยมีเจ้าของคือมาร์ติน ทั้งสองคนมักจะชวนกันมานั่งดื่มแบบนี้อยู่เป็นประจำหลังลงเวรจากการเป็นหมอหรือเมื่อมีเวลา

"มึงเลือกสาว ๆ ได้สักคนหรือยัง"มาร์ตินเหลือบมองเพื่อนที่มักจะเลือกสาวสวยตรงสเปกที่สุดเท่าที่มีในร้านไปร่วมมีเซ็กส์เสพสุขกันเสมอเมื่อมาเยือน โดยเฉพาะสาวเอเชียผมดำขลับร่างขาวผอมบางน่าทะนุถนอม

"อืม เดี๋ยวก็คงจะมา"มือหนากระดกเหล้าลงคอรวดเดียวจนหมดครึ่งแก้ว

"นั่นไง มาพอดี"มาร์ตินเหลือบมองสาวผมดำยาวในชุดเดรสสีแดงรัดทรวดทรงใคร ๆ เห็นก็อดมองไม่ได้

"เดี๋ยวกูมา"เอริคลุกขึ้นตรงเข้าไปโอบเอวสาวบริการตรงเข้าไปยังห้องวีไอพีทันที

มาร์ตินยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเอริคกับเขาก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันเลย แต่เพียงเขาชอบมีเซ็กส์กับเด็กที่มาใหม่มากกว่าแต่ถ้าจะซ้ำก็พอแก้ขัดกันได้

"พี่เอริคไปไหนเหรอคะ เมื่อกี้เห็นแวบ ๆ "แอนนี่เอ่ยถามมาร์ตินขึ้นเมื่อมาที่ถึงโต๊ะพร้อมกับปาน

"เอ่อ คงไปเข้าห้องน้ำน่ะ"มาร์ตินเลือกที่จะไม่ตอบออกไปตรง ๆ

"งั้นแอนนี่กับปานขอนั่งดื่มด้วยคนได้ไหมคะ"แอนนี่แอบลอบมองมาร์ตินด้วยความหลงใหล

"ได้สิ"มาร์ตินยิ้มมุมปากหันไปสบตากับแอนนี่

หมับ! มือเรียวบางจับคว้ากระชากแก้วเหล้าในมือมาร์ตินมาถือเอาไว้ เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มดื่มติดกันหลายแก้วไม่ยอมหยุด

"แย่งพี่ทำไม"มาร์ตินจ้องหน้าแอนนี่

"พี่ดื่มติดกันหลายแก้วแล้วนะคะ เดี๋ยวจะน๊อคเอาได้นะคะ"

"อย่ามายุ่งหน่า!"มาร์ตินคว้าแย่งแก้วเหล้าในมือแอนนี่มาถือเอาไว้

"ท่าทางเหมือนคนอกหักเลยนะคะ"ปานเอ่ยขึ้น

"ฉันเหมือนมากเลยเหรอ ปาน หึ"มาร์ตินยิ้มเย้ยตนเอง

"ค่ะ"ปานขมวดคิ้วมุ่นหันไปมองหน้าเจ้านายสาว

"ช่างเขาเถอะ อยากจะดื่มก็ดื่มให้ตายไปเลย"แอนนี่เอ่ยประชดมาร์ตินเสียงเบา

ทั้งสามคนนั่งดื่มด้วยกันไปสักพักเอริคก็ยังคงไม่กลับมา แอนนี่เห็นว่านานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้วเธอจึงชวนปานกลับ ทิ้งให้มาร์ตินนั่งดื่มเพียงลำพังทั้งที่ในใจเป็นห่วงไม่น้อยแต่เธอก็พูดหรือทำอะไรไม่ได้

"ดูเหมือน คุณแอนจะชอบคุณมาร์ตินนะคะ"ปานเอ่ยขึ้นเมื่อยู่บนรถกันเพียงลำพัง

"อืม ฉันยอมรับนะ ว่าชอบมานานแล้ว"แอนนี่ยอมรับตรง ๆ เพราะเธอเห็นปานเป็นเพื่อนคนหนึ่ง

"หวังว่าสักวันจะสมหวังนะคะ"

"ขอบใจจ้ะ แล้วปานล่ะมีคนในใจบ้างหรือยัง"

"ยังไม่มีค่ะ"ปานปฎิเสธทั้งที่ภายในใจแอบหลงรักเอริคพี่ชายของหญิงสาวข้างกายอยู่

"แอนว่าถ้าปานขี้เกียจรอนาน หรือรอคุณแม่ฝากงานให้ มาทำกับแอนก็ได้นะ"

"ได้เหรอคะ"ปานถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"ได้สิ ช่วงนี้กำลังยุ่ง ๆ อยู่พอดีเลย"

"ตกลงค่ะ ปานจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดเลย"ปานยิ้มกว้างดีใจ

"โอเคจ้ะ"แอนนี่ยิ้มรับ

ภายในห้องอันมืดสลัวเอวสอบหนากำลังเด้งเด้ากระทุ้งกระแทกเสียบแทงแก่นกายเขื่องใหญ่เข้าออกรัวช่องหลืบด้วยความกระหายดิบเถื่อน โดยไม่สนว่าหญิงสาวที่อยู่ในท่าคุกเข่าหันหลังกึ่งสะโพกอวบขาวเนียนกรีดร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่านเจ็บจุกมากแค่ไหน

"ซี๊ด เสียวโคตรโคตรเลย เพี๊ยะ!"เอริคซูดปากเมื่อใกล้จะถึงจุดแตกระเบิดเป็นน้ำที่สอง มือหนาฟาดลงบนแก้มก้นเนียนแรง ๆ จนเกิดเป็นรอยนิ้วมือเรียวยาวทั้งห้านิ้ว

"อ๊ะ อ่า ซี๊ด แตกแล้ว!"แก่นกายใหญ่กระตุกปลดปล่อยน้ำกามพุ่งไปยังปลายเครื่องป้องกันอย่างรุนแรง

ท่อนเอ็นร้อนถูกถอดถอนออกจากช่องรูหฤหรรษ์ในทันที มือหนาชักดึงถุงยางออกทิ้งจากนั้นก็สวมชิ้นใหม่ครอบเอ็นร้อนแข็งขึงเสียบแทงกระทุ้งเข้าไปในหลืบร่องลึกของหญิงสาวที่นอนหมดแรงฟุบหน้าลงกับหมอนอยู่บนเตียงอีกครา

ร่างหนากระแทกกระทั้นจนร่างสาวหัวสั่นหัวคลอนด้วยแรงพลังอันเหลือล้น หญิงสาวร่างเล็กผมดำยาวสลวยกรีดร้องเสียงหลงด้วยความเสียวจุก

เสียงครางแหบพร่าของหญิงสาวที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อเงินยิ่งสร้างอารมณ์หื่นกระหายให้คนตัวโตเป็นอย่างมาก รัวแก่นกายแข็งเร็วถี่เป็นจังหวะสุดท้ายแล้วรับชักท่อนเอ็นออกจากร่องปลดดึงถุงยางออกด้วยความรวดเร็ว มือหนาสากชักรูดเอ็นใหญ่ขึ้นลงถี่ ๆ

"ฮ่าก! ฮ่าก!"ร่างหนาหายใจหอบเหนื่อยเหงื่อท่วมร่างจนขึ้นเงา ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพุ่งแตกกระจายอาบบนสะโพกเนียนกลมคลึงด้วยความสะใจ

"เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องเงินให้เอง"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพลางยัดเจ้ามังกรหัวบานกลับเข้าไปในกางเกง

"ค่ะ"หญิงสาวที่เพิ่งรองรับอารมณ์ฮึกเหิมดิบเถื่อนจากเอริคเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบสั่นร่างเกร็งกระตุกด้วยความเสียวซ่านไม่หยุด

เอริคเดินออกไปจากห้องวีไอพีตรงเข้าไปหามาร์ตินที่โต๊ะใบหน้าสดใสอารมณ์ดี แต่กลับต้องสะดุดตาเข้ากับใบหน้าแดงก่ำของเพื่อนที่บ่งบอกว่ากำลังเมาหนัก

"มึงเป็นอะไร ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วย"เอริคเอ่ยพลางยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบแก้กระหาย

"หึ กูเหมือนคนอกหักมากเลยงั้นสิ"มาร์ตินหัวเราะตนเองในลำคอ

"กูยังไม่ได้พูดสักคำว่ามึงอกหัก"เอริคส่ายหน้าให้เพื่อน

"รู้อะไรไหม ตอนที่มึงหายไปเอากับสาวบริการร้านกู น้องสาวมึงถามหามึงด้วยวะ"

"ถามแล้วยังไงวะ ถามไปก็เท่านั้นมันเรื่องส่วนตัวของกู"

"มึงรู้อะไรไหม กูชอบลอเรนมากแต่เขาไม่ชอบกู น่าขำชะมัด"

"อืม"เอริคพยักหน้า

"อืม หมายความว่ายังไง มึงรู้อยู่แล้วงั้นเหรอ"

"ใช่ กูรู้ กูเป็นเพื่อนมึงดูไม่ออกก็บ้าแล้ว"เอริคคีบบุหรี่ขึ้นมาสูดอัดเข้าปอดอย่างผ่อนคลายจนควันคละคลุ้งลอยไปทั่วบริเวณ

"ฮ่า ฮ่า กูมันน่าสมเพชจริง ๆ ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะแต่กลับชอบผู้หญิงของเพื่อน"มาร์ตินหัวเราะร่าขบขันตัวเอง

"กูจะช่วยมึงสมหวังเอง"

"ยังไง"

"ถอนหมั้นทุกอย่างก็จบที่เหลือมึงไปจัดการเอาเอง กูขอไม่ยุ่ง"

"มันง่ายอย่างที่พูดก็ดีสิวะ"มาร์ตินนั่งคอตก

"ง่ายไม่ง่ายเดี๋ยวมึงก็รู้"เอริคเอ่ยพลางคิดหาวิธีถอนหมั้นอีกฝ่ายในเร็ววัน

"เมื่อไหร่เจ้าตัวเขาจะบินกลับมาวะ ไปเรียนที่สวิสตัั้งหนึ่งปีแล้ว"มาร์ตินเอ่ยพลางนึกถึงลอเรนหญิงสาวที่เขาแอบรักมานาน

"คงจะไม่นานมั้ง เห็นเธอพยายามติดต่อกูอยู่แต่กูขี้เกียจคุย เสียเวลาชีวิต กูเอาเวลาไปกระแทกรูยังจะมีประโยชน์มากกว่า"เอริคเอ่ยออกมาโดยไม่ต้องคิด

"มึงนี่สุดจริง ๆ วะ ถ้าลอเรนเขารู้ว่าคู่หมั้นตัวเองเอาไม่เลือกแบบนี้ เขาจะยังสนใจมึงอยู่อีกไหมวะ"มาร์ตินถอดแว่นตาวางลงบนโต๊ะ

"กูไม่ได้รัก กูควรจะสนด้วยเหรอ"มือหนายกกระดกแก้วเหล้าลงคอรวดเดียวจนหมดแล้วยิ้มมุมปาก

"หรือมึงจะสุดได้มากกว่านี้อีกวะ"มาร์ตินเหลือบมองใบหน้าเอริคที่เริ่มแดงก่ำ

"ใช่ คนอย่างกูทำได้สุดกว่าที่มึงคิดอีก มึงคอยดู"เอริคนึกคิดหาวิธีกำจัดคู่หมั้นที่อยู่เป็นหนามทิ่มตำเขาอยู่