แชร์

66 แพ้ใจ

ผู้เขียน: sammi'P
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-24 12:34:33

“ทำไมละ เท้าเมียน่าเกลียดตรงไหน ผิวนิ่มๆ ถลอกแล้วเห็นไหม”

“แผลถลอกเท่าปลายก้อย ฉันไม่เจ็บเท่าใจที่โดนทำร้ายด้วยคำพูดหรอกค่ะ”

ชานนท์เหลือบมองด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายก่อนจะพูดกับหล่อนแบบใจเย็น แล้วดึงกระดาษชำระใกล้มือเช็ดให้

“คุณไม่ต้องมาทำเป็นดีเลย” เอรินเสียงอ่อย “นี่คงเป็นแผนแกล้งให้ฉันตายใจอีกแล้วสินะคะ”

ชายหนุ่มส่ายหน้า มือยังคลึงบริเวณข้อเท้าให้ ก่อนจะพูดหยอกเย้าหมายให้บรรยากาศดีขึ้น

“ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วสิ ว่าเธอจะเป็นพวกชอบซาดิส”

“ห๊ะ! จะบ้าหรือคุณ คิดได้ไงเนี่ย” เอรินชักเท้ากลับแล้วหันหลังให้ลงนอนซุกตัวใต้ผ้าห่มเป็นดักแด้เหมือนเคย

“ก็จริงไหมละ คุยกันก่อนสิเอริน อย่าหันหน้าหนี”

ชานนท์จับหัวไหล่คนนอนจะให้หันมาคุยด้วย แต่หญิงสาวดึงผ้าห่มไว้แน่นขืนตัวไว้ไม่ยอมหันร่างกำยำถอนหายใจแล้วแกล้งล้มตัวลงนอนข้างๆ มองหล่อนจากด้านหลัง ทำให้คนระวังถึงกับสะดุ้งที่ที่นอนยุบยวบ หันกลับมามองถึงกับตาเบิกโพลงเมื่อสบเข้ากับดวงหน้าคมขึ้นไรหนวดประปรายในระยะประชิด

ชานนท์ได้ทีโอบกระชับเอวคอดที่ยังเร้นกายใต้ผ้าห่มให้ขยับไปไหนไม่ได้แล้วเป็นฝ่ายเอ่ยทำลายความเงียบ

“เราเป็นสามีภรรยากันแล้วนะเอริน”

“แล้วทำไมคะ”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   80 เป็นห่วงมากนะ

    “เพิ่งต่อเติมเสร็จไม่นาน ลุงออกเงิน คุณกรณ์ออกแรงหาคนมาช่วยกันทำให้นี่ล่ะครับ แบบบ้านได้มาพร้อมกับบ้านต้นไม้ คุณมินคนสวยอุตส่าห์ให้มาฟรีไม่คิดเงินด้วย ใจดีสุดๆ ปื๊ดละปลื้มใจที่ชอบคนไม่ผิด” “แหม พูดซะยายมินคงตัวลอยถ้าได้ยิน”ชานนท์หัวเราะขำท่าทางคนตัวกลมที่ช่างจำนรรจา และดูแลลูกค้าได้ดีเยี่ยม ถึงจะห่ามและชอบสอดรู้ไปบ้าง แต่ก็ประสาคนไหวพริบดี ชานนท์อดนิยมชมชอบอยู่ไม่น้อย จนรู้สึกสนิทสนมได้อย่างรวดเร็ว “คุณหนูโชคดีตะหากครับ ได้เพื่อนดี” ปื๊ดพูดไปสายตาก็ชะเง้อชะแง้มองผ่านหน้าต่างเข้าไปภายในห้อง บิดลูกบิดประตูเล่นอย่างคนมือซน“ประตูไม่ล็อค คุณหนูนี่จริงๆ เลย” “ถามหน่อยสิ กรณ์คือใคร แล้ว” ยังไม่ทันที่คนสงสัยจะได้พูดอะไรต่อ ปื๊ดก็จุ๊ปากขัดจังหวะจนชายหนุ่มต้องเงียบเสียง “ตามผมมา เร็วๆ”ปื๊ดกวักมือเรียกให้ตามเข้าห้อง แต่ชานนท์ยื้อไว้ก่อนแทรกตัวเข้าประตูไปและกดล็อคลูกบิด ทั้งส่งเสียงไล่ปื๊ดที่ยืนงงให้กลับไปทำงานของตนตามเดิม“เฮ๊ย! อะไรกันคุณ ทำแบบนี้ได้ไง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ” ปื๊ดหน้านิ่งคิ้วขมวด “ฉันเข้าไปดูเอรินเอง นายไปทำงานเหอะ”

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   79 ใจจะขาด

    “ก็เป็นผู้ชายแบบที่ไม่เหมือนคุณก็แล้วกัน”“แสดงว่าเป็นพวกเสี่ย ไฮโซ เงินถุงเงินถังสินะ ถึงได้ชนะใจคุณได้”“โอ๊ย! ปากมาก ไม่ต้องมาสู่รู้เรื่องรสนิยมคนอื่น ขับรถไปเถอะน่า”ราเชลเอามืออุดหูรำคาญใจไม่ต่อปากต่อคำอีก ได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่างที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีเขียวขจีริมทางดวงตาเหม่อลอย รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ที่เห็นสีหน้าอึกอักของสิทธิ์ตอนที่เจอกันและหล่อนเอ่ยขอให้ช่วย ท่ามกลางแมกไม้อันสงบร่มรื่น คบไฟไม้สีเหลืองส่องแสงนวลตาปักเรียงรายตลอดทาง ลมเย็นพัดมาปะทะผิว จนชายหนุ่มต้องกระชับผ้าพันคอสีเทาผืนสวยจากฟลอเรนซ์เข้าหาตัวเพิ่มความอบอุ่น ตั้งใจหมายจะให้เอรินได้เห็นผ้าพันคอคู่ที่หล่อนเคยให้เมื่อจากกันคราวนั้นให้ชื่นใจชานนท์ผิวปากอย่างอารมณ์ดีตลอดทางที่เดินลงมาจากบ้านต้นไม้จนมาถึงห้องอาหารริมหาด นักท่องเที่ยวต่างชาตินั่งกันเป็นคู่อยู่ที่ตั่งตั้งพื้นบนหาดทรายเสียเป็นส่วนมาก มองไปรอบๆ บริเวณ สายตาสอดส่องหาแต่ไม่เจอแม้เงาคนรอ ปื๊ดเดินเข้ามาในร้านอาหารในมือมีบางสิ่งบางอย่างที่ชานนท์ได้แต่มองอย่างสนใจ “อ้าวคุณ... ลงมาถึงนี่เลย จะทานอะไรดีครับ” “อะไรน่ะปื๊ด” ชานนท์พยักเพยิ

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   78 ความใกล้ชิดทำให้หวั่นไหว

    บ้านสวนโฮมสเตย์เงียบผิดปกติทั้งที่เป็นวันหยุด เอรินแปลกใจที่ไม่เจอพ่อกับแม่ มีแต่นักท่องเที่ยวยืนรออยู่หน้าเคาน์เตอร์หลายรายต่างบ่นพึมพำ หญิงสาวได้ยินแล้วสีหน้าไม่สู้ดี หันกลับมาสบตาชานนท์ที่เดินตามเข้ามาทีหลัง “มีแขกมารอค่ะ สงสัยพ่อกับแม่จะอยู่ไม่ไกลแถวนี้ คุณไปที่บ้านต้นไม้ก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันหยิบกุญแจให้นะคะ ปื๊ดฝากเอากระเป๋าไปส่งคุณเค้าทีนะ” เอรินหันไปพยักเพยิดกับปื๊ดก่อนจะเดินไปหยิบลูกกุญแจยื่นส่งให้อย่างรวดเร็ว ชานนท์คว้ามือเอรินมากุมไว้ ท่ามกลางสายตาจ้องมองตลอดเวลาของปื๊ดที่อยากรู้อยากเห็นเป็นที่สุด “ไม่ไปด้วยกันหรือ” “ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันต้องดูแลแขกให้เรียบร้อยก่อน”เอรินจะผละไป แต่ชานนท์กลับดึงมือนุ่มนิ่มไว้พร้อมทั้งมองบางสิ่งบางอย่างที่สะท้อนแวววาวบนลำคอขาวที่โผล่พ้นเสื้อเชิ้ตสีขาวรำไร “ไหนขอดูหน่อยซิ” “อะ... อะไร คุณ ประเจิดประเจ้อ” เอรินหน้าแดงซ่านหลบตา พูดตะกุกตะกักทันทีที่เหลือบมองดวงตาคม ชานนท์อมยิ้มพอใจก่อนจะดึงปกเสื้อเชิ๊ตของเอรินให้เข้าที่ปิดบังบางอย่างที่อยู่ภายในไว้ให้มิดชิดกว่าเดิม

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   77 ความรักที่บริสุทธิใจ?

    ชานนท์ถอนหายใจทั้งหนักใจและวิตกกังวล ก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ เดินยิ้มกว้างเข้าไปหาคนรออยู่ในรถกระบะบุโรทั่งยิ่งใกล้มากเข้าไปเรื่อยๆ ความรู้สึกผิดยิ่งประดังประเดเข้ามาเป็นสาย ชายหนุ่มได้แต่นึกในใจไม่สามารถกลั่นกรองเป็นคำพูดให้ใครได้รู้ จนกว่าจะถึงวันนั้น อย่าเกลียดกันก็พอ ฉันจะมอบความรักให้เธอมากยิ่งขึ้นทุกวัน เพื่อลบล้างความผิดหวังที่เธอจะได้รับจากการรักฉัน ชานนท์ครุ่นคิด... ไม่แน่ใจในสิ่งที่ทำลงไป เขาอยากจะหยุดแต่สมองมันสั่งให้ทำ เขาต้องทำเพื่อให้ผู้ชายคนนั้นได้รู้ว่าการต้องเสียของรักเป็นอย่างไร... ท่ามกลางแสงแดดสว่างจ้าจากภายนอก และไอร้อนอบอ้าวจากในตัวรถกระบะบุโรทั่งที่แอร์ไม่เย็นฉ่ำดั่งใจ ปื๊ดขับรถไปปาดเหงื่อไปในใจร้อนรุ่มด้วยความอิจฉาตาร้อนคู่รักที่นั่งเบียดชิดกันอยู่อีกฝั่งของประตู ร่างอ้วนกลมทำปากยื่นปากยาวบ่นขมุบขมิบอยู่คนเดียวทั้งหมั่นไส้และไพล่ไปคิดถึงใครอีกคนที่เขาชื่นชอบเป็นการส่วนตัวและอยากให้เป็นคู่กับเจ้านายสาวของตน ‘คุณกรณ์นะ คุณกรณ์ ศัตรูบุกถือดาบถึงหน้าบ้าน จะโดน

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   76 ตัดสินใจ

    ปื๊ดเดินนำไปที่รถ ปากก็ยังพร่ำพูดไม่หยุดตามประสาคนพูดไปเรื่อย เอรินที่ได้ฟังถึงกับตาโตตรงรี่เข้าไปประชิดคนปากมาก หยิกหมับเข้าให้ที่บั้นเอวกลมของคนพูดมากจนร้องโอดโอยอย่างน่าหมั่นไส้“เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะปื๊ด อยากโดนสิท่า นี่แน่ะ” “โอ๊ย... คุณหนู จี้ใจดำแน่แบบนี้ คนฉลาดอย่างปื๊ดก็งี้แหละคร๊าบ รู้ทันคุณหนูตลอดๆ” เจ้าปื๊ดทำหน้าล้อเลียนเสร็จรีบวิ่งฉากไปที่รถอย่างรวดเร็ว จนเอรินจะวิ่งตามไปจัดการแต่ไม่ทันเมื่อชานนท์คว้าแขนไว้เสียก่อน“เอาน่า ยังไงฉันก็เป็นลูกเขยของพ่อแม่เธออยู่ดี ไม่เห็นต้องอายเลย” “แต่เราตกลงกันว่าไงคะ เราจะยังไม่บอกพ่อกับแม่ฉัน อย่างน้อยก็จนกว่าฉันจะเกริ่นกับพ่อแม่ก่อน แม่ยิ่งไม่ค่อยสบาย ฉันกลัวท่านป่วยซะก่อน”เอรินออดเบาๆ สีหน้าลำบากใจ แต่ชานนท์กระซิบข้างหู “ได้ยังไง บอกพวกท่านเลยเถอะ ฉันเหงานะถ้าไม่มีเมียสุดที่รักนอนกอดทุกคืน เอาเป็นว่าฉันรับผิดชอบเองท่านคงไม่ฆ่าไม่แกงลูกเขยที่พาลูกสาวแก่นกะโหลกของพวกท่านลงจากคานหรอกใช่ไหม” เอรินถึงกับหน้าขึ้นสีกับคำพูดเห็นแก่ได้หน้าตาเฉยของชานนท์ หญิงสาวตอบอ้อมแอ้มเบี่ยงเบนประเด็

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   75 ศัตรูหัวใจ

    “ก็แค่เป็นคนที่ขับรถชนหนู อย่างที่เล่าให้ฟังทางโทรศัพท์เมื่อวาน คุณลุงอย่าไปสนใจเลยนะคะ”“อ่อ... ไหว้พระเถอะพ่อหนุ่ม” สิทธิ์ตอบรับแล้วหันไปให้ความสนใจหญิงสาวต่อ“ว่าแต่หนูมาทำอะไรที่เมืองไทย ลุงได้ข่าวว่าหนูไปได้ดีกับอาชีพนางแบบที่ลอนดอนไม่ใช่หรือ แล้วนี่ได้กลับไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ที่นิวยอร์คบ้างรึเปล่า” “ไม่ได้กลับไปเลยค่ะ เกือบปีนึงแล้ว มีแต่คุณพ่อคุณแม่ที่บินมาเยี่ยมหนูที่ลอนดอนเมื่อปีที่แล้วค่ะ” “ท่าทางจะลงหลักปักฐานที่ลอนดอนซะแล้วมั้ง ดีเหมือนกันนะ สรินกับแฟนก็กลับไปดูโรงแรมให้ลุงแทนอเล็กซ์ ต่อไป หนูคงจะมีเพื่อนไม่ต้องทนเหงานะ ห่วงก็แต่เจ้าอเล็กซ์ ลุงยังไม่รู้เลยว่าเขาตกลงใจจะอยู่ลอนดอน หรือฟลอเรนซ์ หรือเมืองไทย รายนั้นเขามุ่งมั่นบุกเบิกไปเรื่อยๆ น่ะ” “ค่ะ ถ้าเป็นไปได้ หนูก็อยากอยู่ทุกที่ที่อเล็กซ์อยู่ค่ะ”“คำพูดดูมีนัยยะแปลกๆ นะ” ชายชราหัวเราะร่วน ชอบใจที่ลูกสาวเพื่อนรักเป็นคนตรงไปตรงมาเหมือนพ่อ “หนูอยากแต่งงานกับอเล็กซ์ค่ะ คุณลุงช่วยพูดกับเขาให้ได้ไหมคะ”“หืม ถึงขนาดต้องให้ลุงช่วยพูด หนูแน่ใจหรือ” น้ำเสียงสูงตอบอย่างไม่เชื่อหู

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status