บทที่ 13

ตอนนี้สายตาของคนในสตูดิโอต่างจ้องมองไปยังผู้เข้าประกวดสามคนสุดท้ายบนเวที เพื่อลุ้นว่าใครจะเป็นสองคนสุดท้ายที่ผ่านเข้ารอบการแข่งขันรายการร้องเพลงชื่อดังระดับประเทศรายการหนึ่ง หัวใจของคนรอลุ้นเต้นแรงมากขึ้น เมื่อทีมงานนำผลโหวตจากผู้ชมทางบ้านมาให้กับพิธีกรที่ยืนอยู่ด้านข้างของเวที โดยบริเวณส่วนกลางของเวทีผู้เข้าประกวดสามคนสุดท้ายยืนจับมือกันอยู่ ด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นไม่แพ้กัน 

 ร่างเพรียวระหงถูกยืนขนาบข้างด้วยผู้เข้าแข่งขันชายหญิงฝั่งละคน ซึ่งตอนนี้ภัคธีมาไม่รู้สึกเลยว่าทั้งสองคนเป็นคู่แข่ง เพราะการทำกิจกรรมและอยู่ร่วมบ้านนานเกือบสามเดือน ทำให้เกิดความผูกพันจนกลายเป็นเหมือนเพื่อนกันมากกว่า

หัวใจของภัคธีมาเต้นแรงระทึก เมื่อพิธีกรประกาศว่าผู้เข้ารอบคนแรกคืออินทัช ที่มีคะแนนสูสีกับเธอมาตลอด ซึ่งนั่นหมายความว่า ไม่เธอก็เกวลินต้องเป็นคนตกรอบ แม้จะหวาดหวั่นและลุ้นจนมือเย็นเฉียบ แต่ลึกๆ ภัคธีมาก็อดที่จะเข้าข้างตัวเองไม่ได้ เพราะผลงานสัปดาห์ที่แล้วเธอทำได้ดี และได้รับคำชมจากกรรมการเป็นอย่างมาก รวมถึงคะแนนกลางสัปดาห์ของเธอก็อยู่อันดับสองรองจากอินทัชแบบสูสีสุดๆ ส่วนเกวลินนั้นโดนติติงในเรื่องการแสดงอยู่บ้าง และคะแนนก็มาเป็นอันดับสุดท้ายโดยได้ไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์ ซึ่งหากไม่มีอะไรพลิกล็อกคนที่ตกรอบน่าจะเป็นเกวลิน

ชั่วขณะหนึ่ง ความทรงจำเมื่อสามเดือนก่อนแวบเข้ามาในสมองของภัคธีมา หลังจากคืนนั้นที่เธอเห็นคนรักยืนเป็นเจ้าบ่าวเคียงข้างกับผู้หญิงอื่น  เช้าวันรุ่งขึ้นเธอก็กลับกรุงเทพฯ ทันที เธอจัดการทำเรื่องดรอปเรียน คืนหอพัก และใช้ความผิดหวังเสียใจเปลี่ยนเป็นพลังผลักดัน เพื่อทำความฝันของตัวเองให้สำเร็จ เพราะความฝันที่เคยวาดไว้สองสิ่ง บัดนี้เหลือแค่สิ่งเดียวแล้ว

ภัคธีมาชำเลืองไปทางเกวลินแวบหนึ่ง เธอไม่อยากให้ตัวเองหรือเกวลินต้องตกรอบเลย เพราะรอบนี้มันหมายถึงอนาคตในการเป็นนักร้อง หากใครได้เป็นสองคนสุดท้าย ทางค่ายเพลงชื่อดังจะเซ็นสัญญาเป็นศิลปินของค่ายทันที ซึ่งมันคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าและน่าเสียดายมากๆ หากใครคนใดคนหนึ่งต้องพลาดโอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตไป

“และชื่อที่ผมจะประกาศต่อไปนี้ คือชื่อผู้ที่ผ่านเข้ารอบเป็นสองคนสุดท้าย ซึ่งจะได้เข้าไปชิงชนะเลิศกับน้องอินทัช ซึ่งเธอคนนั้นได้แก่...”

เสียงดนตรีดังแทรกขึ้น พร้อมกับที่พิธีกรเว้นจังหวะการพูดของตัวเอง เพื่อให้คนฟังลุ้นมากกว่าเดิม ซึ่งสำหรับคนที่กำลังรอฟังนั้น ระยะเวลาที่ไม่ถึงนาทีมันช่างยาวนานและบีบคั้นหัวใจเหลือเกิน

“ขอแสดงความยินดีกับ...น้องเกว-เกวลินครับ”

ชื่อนั้นถูกประกาศออกมาอย่างเสียงดังฟังชัด พร้อมๆ กับที่ภัคธีมายืนอึ้งและน้ำตาไหลออกมาอย่างเป็นอัตโนมัติ แม้จะเตรียมใจมาบ้างแต่มันก็ช็อกไปชั่วขณะ เพราะผลมันค่อนข้างจะพลิกล็อกพอสมควร แต่เพียงแค่ครู่เดียว ร่างบางถูกโอบกอดด้วยอ้อมแขนของเกวลินที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ต่อมาก็เป็นอินทัชที่รีบเข้ามากอดปลอบ

พิธีกรปล่อยให้เธอร้องไห้และถูกเพื่อนๆ อีกสองคนกอดอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินเข้ามาหา และขอให้พ่อของเธอขึ้นมาบนเวทีเพื่อให้กำลังใจลูกสาว

“ไม่เป็นไรนะลูก แค่นี้ก็เก่งแล้ว”

“ค่ะพ่อ ขิมไม่เป็นไร ขอบคุณพ่อนะคะที่มาให้กำลังใจขิมทุกอาทิตย์เลย” เธอเอ่ยพลางกอดพ่อแน่น ใบหน้าซบลงกับอกที่คอยซับน้ำตาให้เสมอยามที่เธอต้องเจ็บปวด ในเวลาที่เสียใจและผิดหวังเช่นนี้ คนที่เธออยากกอดมากๆ ก็คือพ่อ น้ารส หรือไม่ก็ ‘พี่วิน’ ซึ่งตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์จะคิดหรือโหยหาอ้อมกอดของอดีตคนรักอีกแล้ว ความจริงที่ว่าเขาแต่งงานไปกับผู้หญิงอื่นเสียดแทงขึ้นในหัวอกข้างซ้ายจนใจปวดหนึบ น้ำตาที่ไม่เคยไหลมาตลอดช่วงเวลาที่เข้าแข่งขันจึงหลั่งออกมาจนนองหน้า ในสถานการณ์ที่กำลังเสียใจมากที่สุดในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง

“ต้องมาสิลูก หนูเป็นนางฟ้าและลูกสาวคนเดียวของพ่อ พ่อจะไม่มาได้ยังไง น้ารสก็มานะหนูเห็นหรือเปล่า”

“เห็นค่ะ”

“สู้ต่อไปนะลูกสาวพ่อ ถึงหนูจะไม่ชนะการแข่งขัน แต่หนูชนะใจพ่อเสมอ ลูกสาวพ่อเป็นนักสู้ พ่อภูมิใจในตัวหนูมากที่สุด”

“ขิมรักพ่อค่ะ”

ภาพสองคนพ่อลูกที่กอดกันช่างเป็นภาพที่ซาบซึ้งใจ จนหลายคนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ พิธีกรให้พ่อของเธอกล่าวแสดงความรู้สึก จากนั้นก็ให้เธอเอ่ยลาและขอบคุณผู้ชมเป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งภัคธีมาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเองพูดอะไรออกไปบ้าง รู้แต่ว่าเธอพูดมันออกมาจากความรู้สึกทุกคำ และสิ่งสุดท้ายที่เธอได้รับจากเวทีการประกวดระดับประเทศก็คือ เสียงปรบมืออันกึกก้อง เป็นเสียงปรบมือที่ไม่ได้มีให้สำหรับผู้ชนะ แต่เป็นเสียงการปรบมือให้กำลังใจผู้ตกรอบได้สู้ต่อไป

หลังจากรายการจบ รถของทีมงานพาภัคธีมากลับไปยังบ้านพัก เพื่อเก็บของกลับบ้าน โดยยังมีกล้องวิดีโอถ่ายบรรยากาศเก็บไว้ให้ผู้ชมทางบ้านได้ดูในวันรุ่งขึ้น รายการวันนี้ไม่ใช่รายการถ่ายทอดสด แต่เป็นการถ่ายในสตูดิโอล่วงหน้า เพราะไม่ใช่รอบตัดสินหาผู้ชนะเลิศที่ต้องใช้การโหวตสด รายการจึงเลิกเร็วกว่าปกติ แต่กระนั้นตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว

ภัคธีมาเข้าไปล้างหน้า เก็บของ และบอกลาเพื่อนๆ อีกสองคน ซึ่งกว่าจะเสร็จก็กินเวลาไปเกือบสองชั่วโมง เธอถึงได้ลากกระเป๋าออกมานอกบ้าน โดยมีคู่จิ้นและเพื่อนที่แข่งขันมาด้วยกันอย่างอินทัชกับเกวลินตามออกมาส่ง ร่างบางอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองบ้านที่อยู่กับเพื่อนๆ ตลอดช่วงการประกวดอย่างอาลัยอาวรณ์ แต่ก็จำต้องตัดใจ เพราะการแข่งขันของเธอมันจบลงแล้ว จบลงพร้อมกับอนาคตและความฝันทางด้านการเป็นนักร้องที่ดับวูบลงเช่นกัน