로그인공유
ตอนที่ 5 ประวิงเวลา
최신 업데이트:
2025-07-24 00:16:47บ่ายวันเดียวกัน ภีมวัชนั่งอยู่กับมารดาในห้องทำงานเพื่อพูดคุยถึงเรื่องแต่งงานอย่างเป็นส่วนตัว ดาริกาเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แฝงแรงกดดันบางเบาเหมือนเช่นเคย
“ภีม แม่ตกลงเรื่องฤกษ์แต่งงานไว้แล้วนะ เดือนหน้า…”
“ผมยังไม่ตกลงแต่งงาน” แต่ภีมวัชขัดขึ้นมา เสียงนั้นเรียบเย็นจนคุณหญิงหันมองเขาทันที
“หมายความว่ายังไง ลูกเองก็บอกกับฝ่ายนั้นต่อหน้าว่าตกลงแล้ว” ดาริกาพูดด้วยความใจหาย
“ตกลงว่าแต่งงาน แต่ไม่ได้บอกว่าจะแต่งงานทันทีนี่ครับ” เขาพูดช้าๆ แต่ชัดทุกคำ ดวงตาคมสงบนิ่ง ไม่มีแววเยาะ ไม่มีอารมณ์ปะทะใดๆ
“แม่อยากให้ผมมีครอบครัว ผมไม่ขัด แต่อย่างน้อยก็ควรมีเวลาดูใจกันก่อนสักระยะ”
คุณหญิงนิ่ง สีหน้าเริ่มตึง “ภีม นี่ไม่ใช่การนัดเดตธรรมดา เธอเป็นคู่หมั้นของลูก ครอบครัวเขามีศักดิ์ศรี ลูกจะทำให้เขาเสียหน้าเหรอ”
“ผมไม่ได้ให้ใครเสียหน้า แต่ผมก็ไม่ใช่คนที่จะถูกบังคับให้เซ็นสัญญาทางกฎหมายกับคนที่ผมยังไม่รู้จักดีพอ แล้วอีกอย่าง แม่อยากให้เราแต่งงานบังหน้าจริงเหรอครับ ผมรู้นะว่าแม่ก็คาดหวังให้การแต่งงานนี้ไม่ได้จบลงตามข้อตกลงที่ว่า ผมทำให้แม่สมหวังได้นะครับ แค่ช่วยพูดให้ผม” เขาตอบอย่างเยือกเย็น
คุณหญิงเงียบไปครู่หนึ่ง ราวกับชั่งน้ำหนัก ก่อนจะพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้
เธอรู้ดีว่าอีกครอบครัวมีข้อตกลงให้ช่วยเหลือเรื่องการแต่งงานบังหน้าเป็นเวลาสามปีด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่ก็จริงอย่างที่ลูกชายพูด เธอยินยอมให้มีการแต่งงาน เพราะเธอคาดหวังว่าความรักที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้จะทำให้การแต่งงานกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมา
สามปี ไม่มีทางหรอกที่จะอยู่ด้วยกันโดยไม่กิดความรู้สึกใดๆ
“ตกลง... สามเดือน ดูใจกันก่อน แล้วค่อยว่ากัน” ดาริกาตัดสินใจที่จะทำตามคำขอของลูกชาย
ภีมวัชไม่ตอบรับหรือตอบปฏิเสธ แค่พยักหน้าเบาๆ แล้วลุกขึ้น
“ขอบคุณครับแม่”
หลังจากคุยกันเสร็จ ทั้งสองก็ออกไปยังห้องรับแขก อิงลดาสงสัยว่าเขามีข้อตกลงอะไรจะพูดกับเธอกันแน่ จึงพามารดาเข้าไปคุยเป็นการส่วนตัวแบบนั้น
“คุณพิทักษ์ คุณอารีย์” ดาริกาเรียกทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่เกรงใจเล็กน้อย
“ครับ” บิดาของอิงลดาตอบรับ
“เรื่องแต่งงาน ฉันกับตาภีมเห็นว่ามันเร็วไปหากจะให้เด็กๆ แต่งงานกันปุ๊บปั๊บ ฉันเลยอยากจะให้เด็กๆ ทำความคุ้นเคยกันก่อน สักสามเดือน จากนั้นก็ค่อยคุยกันเรื่องแต่งงาน”
“ก็ดีนะครับ” พิทักษ์เองก็เห็นด้วย เขากับภรรยาก็ไม่ได้อยากให้ลูกสาวต้องแต่งงานกะทันหันเพียงเพราะแก้ปัญหาส่วนตัว
“คือว่า เอ่อ... ฉันอยากให้หนูอิงพักอยู่ที่นี่ในระหว่างนี้ ในฐานะคู่หมั้นของพ่อภีมเขา ให้ทั้งสองมีช่วงเวลาด้วยกันก่อนแต่งงาน จะได้ลดคำครหาของคนอื่นที่จะเข้าใจผิดเรื่องที่แต่งงานกะทันหัน แบบนี้ คุณพิทักษ์และคุณอารีย์ เห็นว่าอย่างไรคะ” ดาริกาถามเสียงเบา กลัวว่าจะเป็นการดูถูกครอบครัวฝ่ายหญิงที่ให้มาพักด้วยกันก่อนแต่งงาน
“อิงว่าไงลูก” ทั้งสองหันมามองบุตรสาวของตน
หญิงสาวมองหน้าภีมวัช มันไม่เหมือนอย่างที่เอคิดไว้ในตอนแรก
“เราจะดูใจกันก่อนสามเดือน แล้วค่อยพูดเรื่องแต่งงานอีกที” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล มือประสานกันบนตัก สายตานิ่งจ้องเธอ
“คุณอยู่ที่นี่ เรียนรู้กันและกันไป จะได้รู้ว่าต่างคนต่างชอบหรือไม่ชอบอะไร ก่อนเราจะแต่งงานกัน เราก็ควรรู้จักกันให้ดีพอก่อน”
เธอนิ่งไปครู่ใหญ่ ดวงตากะพริบช้าๆ เหมือนกำลังประเมินสถานการณ์
“หรือว่าคุณไม่อยากแต่งงาน” คำถามของเขาเรียบง่ายและตรงไปตรงมา
“การแต่งงานนี้มีข้อตกลงสามปีเพื่อบังหน้า เราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้อะไรกันมากก็ได้นี่คะ” เธอพูดขึ้นมาตามตรง
“คุณมีข้อตกลงสามปี ผมก็มีข้อตกลงสามเดือน” เขาพูดตามตรง แววตาที่มองเธอนั้นทำให้หยิงสาวรู้สึกวูบไหวอย่างประหลาด
“ตกลงค่ะ ฉันอยู่ที่นี่ดูใจกันไปสามเดือน แล้วค่อยว่ากัน” เธอตอบตกลงอย่างง่ายดาย ทำให้เขาอยากรู้เหลือเกินว่ามีเหตุผลอะไรที่ทำให้เธออยากรีบหาเจ้าบ่าวมาต่งงานจนยอมทำทุกอย่างแบบนี้
“ขอบคุณครับ” ภีมวัชเผยเสี้ยวรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปากของเขา
สามเดือนที่เธอจะอยู่ที่นี่ เขาจะทำให้เธอเกิดความรู้สึกกับเขาบ้างไม่มากก็น้อย
“ถ้าอิงตกลง พวกเราเองก็แล้วแต่ลูกสาวค่ะ” อารีย์ตอบด้วยน้ำเสียงที่วางใจ เธอรู้ว่าให้เลือกระหว่างให้อิงลดากลับไปเผชิญหน้ากับปัญหา และอยู่ที่นี่กับว่าที่สามี เธอยอมให้ลูกสาวอยู่ที่นี่ดีกว่า เพราะหากเกิดอะไรเสียหาย ก็ยังได้แต่งงานในท้ายที่สุด
************************
최신 챕터
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 20 แผนเร่งรัด
ช่วงเย็นของวันศุกร์ บ้านกุลธาราวงศ์อบอวลด้วยกลิ่นอาหารต้อนรับแขกผู้มาเยือน ภีมวัชยืนรออยู่ที่หน้าประตู ตั้งแต่ยังไม่ทันได้ยินเสียงรถของครอบครัวอิงลดาเมื่อรถตู้สีดำคันใหญ่แล่นเข้ามาจอดอย่างนุ่มนวล เขาเป็นฝ่ายก้าวเข้าไปเปิดประตูรถให้ก่อนใคร น้ำเสียงสุภาพเรียบง่าย แต่แฝงด้วยความจริงใจ“สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า เดินทางเหนื่อยไหมครับ”พิทักษ์และอารีย์ลงจากรถด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พวกเขาประหลาดใจไม่น้อยที่หมอหนุ่มผู้เงียบขรึมอย่างภีมวัชแสดงความเอาใจใส่ตั้งแต่ก้าวแรกที่พบกันอีกครั้ง“เหนื่อยนิดหน่อยแต่พอเจอหน้าว่าที่ลูกเขยแล้วหายเหนื่อยเลย” พิทักษ์หัวเราะร่า“พูดแบบนี้เขินแทนลูกสาวเลยค่ะคุณ” อารีย์ต่อบทพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะหันไปมองลูกสาวที่ยืนอึกอักอยู่ข้างหลังอิงลดายิ้มแห้งๆ พยายามปรับสีหน้าให้ดูเป็นปกติ ทั้งที่ในใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะเมื่อทุกคนเข้ามานั่งในห้องรับแขก พร้อมหน้าพร้อมตา ดาริกาก็ยิ้มกว้างอย่างปลื้มใจ“ดูเหมือนเด็กๆ จะเข้ากันได้ดีนะคะ ดิฉันสบายใจขึ้นเยอะเลย”อารีย์
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 19 ธุรสำคัญ
ช่วงเช้าในบ้านกุลธาราวงศ์ บนโต๊ะอาหารเช้าวันนี้เป็นข้าวต้มปลาหมึกแห้งสูตรของยุพินและยุพาที่นำเสนอจนกลายเป็นอาหารเช้ามื้อหลักที่ต้องมีในทุกสัปดาห์“ข้าวต้นปลาหมึกแห้ง สูตรของสองสาวเขา อิงลองชิมนะลูก”“ค่ะ คุณแม่” เธอตอบรับอย่างว่าง่ายดาริกามองว่าที่สะใภ้ก็ยิ้มกริ่ม อิงลดาเป็นคนสมัยใหม่ แต่ว่านอนสอนง่าย พูดจาตรงไปตรงมาแต่นอบน้อม แม้จะแสดงเจตนาจะแต่งงานกับลูกชายเธอเพราะความจำเป็น แต่เธอเริ่มมองเห็นว่าทุกอย่างมันเริ่มลึกซึ้งและมีความผูกพันกันเกิดขึ้นทีละน้อย“จริงสิตาภีม แม่ลืมบอกไป” เธอหันไปทางลูกชายที่กำลังโรยหอมเจียวเพิ่มในข้าวต้ม“ครับแม่”“พ่อแม่ของอิงจะเดินทางมาถึงตอนเย็นวันนี้นะภีม พรุ่งนี้เป็นวันดี ฤกษ์งามยามเหมาะสำหรับพิธีหมั้น พวกเราเตรียมงานไว้หมดแล้ว เหลือแค่ลูกกับหนูอิงตกลงกันให้เรียบร้อยว่าจะเชิญแขกมาเพิ่มไหม เผื่อเปลี่ยนใจแม่จะได้สั่งห้องอาหารให้เตรียมอาหารเพิ่ม”ภีมวัชเงยหน้าจากถ้วยข้าวต้ม ดวงตาสงบนิ่งแต่แวววาวอย่างพอใจ“ครับแม่ ผมรับทราบ&rdquo
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 18 ไม่ใช่แค่ขู่
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้ง ตามด้วยเสียงของเจ้าของบ้าน“อิง เปิดหน่อย”อิงลดาหรี่ตามองนาฬิกา “ดึกแล้วนะคะ มีอะไรหรือเปล่า”“ขอเข้าไปคุยด้วยหน่อย” เขาตอบกลับมาเธอถอนหายใจ ก่อนจะลุกไปเปิดประตู แต่ทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างสูงก็แทรกตัวเข้ามาโดยไม่รอคำอนุญาต“นี่! ห้องอิงนะ พี่ภีมจะทำอะไร”“เงียบก่อน” เขาปิดประตูแล้วหันกลับมา สายตาคมนิ่งจ้องมาที่เธออย่างหนักแน่น“พี่มาพิสูจน์”“พิสูจน์อะไรคะ” เธองุนงง ก่อนจะนึกได้ว่าคำพูดเมื่อตอนกลางวันของเขาเคยพูดเอาไว้ว่าอย่างไร หญิงสาวเบิกตากว้าง แต่ก็ไม่ทันแล้ว“ว่าพี่ไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจผิด” พูดยังไม่ทันจบ ภีมวัชก็คว้าแขนเธอดึงเข้าหาตัว แรงกระชากทำให้เธอเซเล็กน้อย ใบหน้าเขาโน้มลงมาใกล้จนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่ปะทะแก้มเมื่อใบหน้าของเขากำลังจะโน้มลงหา เธอก็จ้องตาไม่กะพริบแล้วเม้มปากแน่นไม่ยอมให้เขาจูบ แต่เมื่อรมิฝีปากคลอเคลียใกล้ๆ ลมหายใจรดรินกันเธอก็ตัดสินใจที่จะต่อต้าน
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 17 วางแผนการ
ขณะที่นายแพทย์หนุ่มนั่งกับอิงลดา และเอาใจเธอ ทั้งไปสั่งอาหารให้ และเดินไปซื้อเครื่องดื่มให้โต๊ะอีกมุมหนึ่งของโรงอาหาร ณัชชานั่งมองภาพตรงหน้านั้น มือหนึ่งถือช้อน อีกมือกุมตะเกียบไว้แน่น“หมอภีมเป็นอะไรของเขา วันนี้อ่อนโยนผิดปกติ แบบนี้เรียกคลั่งรักใช่ไหมคะ” หมอนุ่นกล่าวแล้วยิ้มมองภาพเพื่อนร่วมงานที่ดูต่างออกไปจากปกติ เป็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แม้กระทั่งณัชชาที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เป็นนักศึกษาแพทย์ปีหนึ่ง เขาก็ยังไม่เคยมีมุมอ่อนโยนแบบนี้ให้เธอ“ไม่เคยเห็นยกข้าวยกน้ำให้ใคร ขนาดหมอนัทที่เป็นเพื่อนสนิทก็ยังไม่เคยเดินไปซื้อน้ำมาให้”“หมอธนินทร์พูดถูก สงสัยผู้หญิงคนนั้นคือตัวจริงล่ะมั้ง หมอภีมถึงได้ยอมเปลี่ยนตัวเองขนาดนี้” หมอปุณณ์หัวเราะอย่างชอบใจณัชชาก้มหน้ากินอาหารคำต่อไปเหมือนเคี้ยวยากผิดปกติ ในหูเธอยังได้ยินเสียงพยาบาลโต๊ะข้างๆ กำลังเม้าท์ต่อ“ผู้หญิงคนนั้นน่ารักนะ สดใสเป็นธรรมชาติดี”“ใช่ ฉันเห็นตอนเธอมาส่งข้าวให้หมอภีมครั้งก่อน หมอภีมยิ้มอะปกติก็ไม่เคยเห็นยิ้มเลยสัก
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 16 คนในข่าวลือ
ที่ห้องพักแพทย์ แพทย์หญิงณัชชาเดินเข้ามาพร้อมเอกสารในมือ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะ“หมอภีม เที่ยงนี้ลงไปกินข้าวด้วยกันนะ หมอธนินทร์ หมอนุ่น แล้วก็หมอปุณณ์จะไปด้วย นัดกันไว้แล้ว” เธอพูดพร้อมกับหันไปยิ้มให้กับแพทย์อีกสามคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน“อืม ลงไปพร้อมกันก็ได้” เขาพยักหน้ารับณัชชาแย้มยิ้มเบาๆ ก่อนจะหันไปพูดกับเพื่อนร่วมอาชีพ แล้วพวกเขาก็เดินออกไปพร้อมกันเมื่อถึงชั้นโรงอาหาร ภีมวัชเดินนำมาเล็กน้อย พอเลี้ยวผ่านโซนเสาใหญ่ เขาก็ยิ้มกริ่มที่โต๊ะตัวเดิม อิงลดานั่งรออยู่ในชุดเรียบง่าย สีหน้านิ่งแต่สายตาเป็นประกายเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา“เดี๋ยวผมขอแยกไปตรงนั้นนะ” ภีมวัชพูดขึ้นเบาๆ ก่อนจะเบนทิศทางจากกลุ่มแพทย์ไปยังโต๊ะของอิงลดา โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยณัชชาชะงัก สีหน้ายิ้มที่เคยแต่งไว้เริ่มคลายลง“เอ๊ะ…นั่นหรือเปล่าผู้หญิงที่พยาบาลลือกันอยู่ช่วงนี้” หมอนุ่นหันมาถาม “ใช่ๆ เขาว่ากันว่าเย็นชากับทุกคน แต่อ่อนโยนกับผู้หญิงคนนี้แค่คนเดียว” หมอธนินทร์เสริมณัชชาเงียบ ไม่พูดอะไร เธอแค่มองตามแผ่นหลังของภีมวัชที่กำลังเดินไปนั่งข้างหญิงสาวคนนั้น มือทั้งสองกำแน่นจนรู้สึกถึงปลายเล็บที่จิกลงกลางฝ่ามือแต่ก่อนที่เธ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 15 ทางเลือก
เช้าวันต่อมา ภีมวัชเดินลงมาที่โต๊ะอาหารก่อนใคร สีหน้าของเขานิ่งสนิทเหมือนเดิม แต่คิ้วที่ขมวดเล็กน้อยบ่งบอกว่าจิตใจไม่ได้สงบเท่าไรดาริกาทักว่าเมื่อคืนหลับสบายไหม เขาเพียงพยักหน้ารับเงียบๆ ก่อนจะก้มหน้าจิบน้ำเปล่าอิงลดาเดินลงมาช้าๆ วันนี้เธอใส่เสื้อเชิ้ตสบายๆ กับกางเกงผ้าเนื้อดี ดูคล่องตัวแต่เรียบร้อย พอเห็นว่าภีมวัชนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้ว เธอก็ยิ้มบางๆ“อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ภีม” หญิงสาวจงใจเน้นเสียงอย่างยียวนเขาเหลือบตามอง ตอบกลับเสียงเรียบและสีหน้าไม่เปลี่ยน“เที่ยงนี้พี่อยากกินข้าวผัดกุ้ง”อิงลดาเลิกคิ้ว เพิ่งจะเช้าเขาก็ถามหาอาหารเที่ยงแล้ว“ค่ะ เด่ยวบอกป้าสมรให้”“พี่อยากกินฝีมืออิง”“วันนี้ไม่อยากเข้าครัวค่ะ” เธอปฏิเสธตามตรง“อ้าว แย่เลยลูก พ่อคุณอยากกินข้าวผัดกุ้งแต่แม่ครัวคนเก่งไม่เข้าครัวซะแล้ว” ดาริกาหัวเราะเบาๆ“แต่อิงเห็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำในโรงอาหารโรงพยาบาลน่ากินมากเลยนะคะ” เธอพูดพลางหรี่ตามองเขา“เรากินก๋วยเตี๋ยวร้านนั้นได้หรือเปล่าคะ”ภีมวัชเงียบไปสักพัก ก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ“อืม...” เขาไม่มีคำพูดอื่น แต่ในใจกลับรู้สึกผ่อนคลายลงนิดหน่อยอย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เสแสร้งเข้าค
다른 추천
เด็กเสี่ย NC-25
C69.3K 조회수น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก22.5K 조회수(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก63.3K 조회수บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn29.6K 조회수Where the North Star Shines... ภายใต้แสงดาวเหนือ
จันทร์เจ้าฟากฟ้า110 조회수หนี้หัวใจใต้กลลวง
แพรวรุณ540 조회수ก็คิดว่าจะรัก
อัญธิญาน์690 조회수เพื่อนที่แปลว่าเมีย
ขนมปังรสหวาน1.9K 조회수
