บทที่ 20 หม้ายขันหมาก

บทที่ 21

“แต่นั่นคือความสุขของลูกที่จะได้แต่งงาน ใช้ชีวิตมีความสุขกับผู้ชายดีๆ อย่างไมค์นะคะ” ดารียะห์ยังไม่ยอมเปลี่ยนความคิด

“คุณป้า ผมเข้าใจคุณลุงแมทธิวดีครับ ว่าคงเป็นห่วงว่าผมจะดูแลนาตาเซียไม่ได้ แต่ผมให้สัญญาอย่างลูกผู้ชายตอนนี้เลย ว่าจะไม่มีวันทำให้นาตาเซียเสียใจเป็นอันขาด” ภีรดลเอ่ยคำมั่นให้พ่อของนาตาเซียเข้าใจและยอมรับในตัวเขา อัสมาห์และศุภกรเองก็พยักหน้าให้กับคำพูดของลูกชาย

“ฉันจะไปตามลูกกลับมาเอง”

“นาตาเซียไม่ได้บินไปที่อิตาลีอย่างที่คุณเข้าใจ” คำตอบของ แมทธิวทำให้คนฟังทั้งหมดภายในห้องมองหน้ากันไปมาอย่างไม่เข้าใจ

“งั้นคุณก็บอกฉันมาว่าลูกไปอยู่ที่ไหน?” ดารียะห์เอ่ยถามสถานที่ เพราะรู้ว่าแมทธิวต้องรู้แน่

“ผมไม่รู้”แมทธิวเอ่ยตอบนิ่งๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักๆ อย่างกังวล ที่ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้เลย แม้จะร้อนใจกับเรื่องของนาตาเซียที่ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างตอนนี้ แต่ก็ทำได้เพียงความห่วงใย เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นค้นหาที่ไหน

“ไม่รู้ได้ยังไง ในเมื่อคุณบอกลูกให้ไปขึ้นเครื่องเอง”

“ใช่ ทุกอย่างมันสมควรจะเป็นแบบนั้น แต่เครื่องบินของผมยังอยู่ที่สนามบิน ไม่ได้บินไปอิตาลีหรือบรูไนอย่างที่คิด