LOGINShare
ตอนที่6 รู้สึกดี
Last Updated:
2025-05-20 19:25:37เอสเช่ารถจากสนามบินเรียบร้อยก็พาพัดพารัชชาออกจากสนามบิน ในระหว่างทางทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เพราะเอสต้องรีบขับรถเพื่อไปให้ถึงที่หมายโดยเร็ว ส่วนพัดพารัชชาก็ตื่นตาไปกับต้นซากุระที่ออกดอกผลิบานไปทั่วสองข้างถนนเป็นระยะ เธอไม่พลาดที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือเก็บภาพประทับใจเอาไว้ เพราะไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนเธอถึงจะได้มาเที่ยวที่ญี่ปุ่นอีกครั้ง
“เก็บเมมโมรี่เอาไว้ถ่ายตอนถึงที่พักเราด้วยนะครับ ผมว่าพอถึงที่นั่นคุณพลอยต้องประทับใจกับความสวยงามมากกว่าตามสองข้างทางที่นี่แน่”
“จริงเหรอคะ แล้วที่ที่เราจะไปพักมีอะไรเหรอคะ”
“เดี๋ยวคุณพลอยก็เห็นเองครับ”
“โอเคค่ะ ถ้าคุณเอสเซอร์ไพรซ์ ต้องเป็นที่สวยมากแน่ๆ”
“แน่นอนครับ ผมอยากให้คุณพลอยประทับใจที่สุด”
“เชื่อไหมคะว่าพลอยอยากจะมาที่ญี่ปุ่นมากๆ คิดว่าเก็บเงินเที่ยวต่างประเทศได้ที่แรกที่จะไปก็คือญี่ปุ่น งานที่พลอยได้ทำเป็นงานที่ได้เงินเดือนตามที่ฝันแล้ว ยังได้เที่ยวในที่ที่เคยฝันอยากไปด้วย”
“คุณพลอยไม่เคยได้เที่ยวต่างประเทศเลยเหรอครับ”
“ไม่หรอกค่ะ พลอยไม่ได้มีเงินเที่ยวขนาดนั้น”
“อย่างงั้นผมจะคอยเป่าหูคุณแฮร์ริคให้ส่งคุณพลอยไปต่างประเทศบ่อยๆ นะครับ”
“พลอยไปได้ทุกที่ค่ะ ถ้ามีเพื่อนอย่างคุณเอสไปด้วย”
“เพื่อนเหรอครับ”
“คะ?” ใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มเจื่อนลงดื้อๆ เพราะดูท่าอีกฝ่ายท่าจะตกใจกับสรรพนามที่เธอใช้กับเขา “พลอยขอโทษค่ะ ลืมไปว่าคุณเอสแก่กว่าพลอยหลายปี พลอยให้คุณเอสเป็นพี่ดีกว่าค่ะ”
“ผมเป็นอะไรให้คุณพลอยก็ได้ครับ ถ้าคุณพลอยอยากให้เป็น” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาทรงเสน่ห์นัยน์ตาสีฟ้าหันมายิ้มให้กับพัดพารัชชาก่อนจะหันกลับไปมองทางด้านหน้า ทว่าเขาก็ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้หญิงสาวที่เขาส่งยิ้มกว้างและเอ่ยพูดด้วยเมื่อครู่ เธอไม่สามารถละสายตาจากเขาได้
“เอ่อ...ค่ะ” พัดพารัชชารู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วหน้า คำพูดที่เขาพูดกับเธอเมื่อครู่มันเป็นแค่ความหมายธรรมดาทั่วไปที่เพื่อนร่วมงานดีๆ อย่างเอสอยากจะพูดให้เธอสบายใจ ทว่าคำพูดของเขาดันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง ทั้งยังรู้สึกขวยเขินอีกฝ่ายขึ้นมาดื้อๆ ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้กัน
“โห สวยที่สุดเลยค่ะ”
ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงเป็นประกาย ริมฝีปากบางอ้าค้าง มือทั้งสองยกขึ้นมากอบกุมพวงแก้มของตัวเอง ทั้งรู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจเต้นรัว หลังจากเห็นภาพวิวทิวทัศน์ของภูเขาไปชื่อดังของญี่ปุ่นผ่านระเบียงหลังห้องพัก มองลาดต่ำลงมาก็เป็นวิวทะเลสาบที่ตอนนี้กำลังสะท้อนเงาของภูเขาไฟ อีกทั้งรายล้อมทะเลสาปสีครามก็เต็มไปด้วยต้นซากุระที่ผลิดอกบานจนเต็มต้น เมื่อครู่ตอนลงรถเธอก็ตื่นเต้นมากแล้วที่รู้ว่าได้พักใกล้กับที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อ ทว่าเมื่อมามองจากมุมสูงของโรงแรมมันยิ่งทำให้เธอได้เห็นความสวยงามกว้างไกลมากขึ้นไปอีก
“ชอบไหมครับ”
“ชอบมากเลยค่ะคุณเอส พลอยเคนเห็นแต่คนดังๆ มาพักแล้วก็รีวิวที่พักที่นี่ ไม่ได้คิดว่าจะได้มาพักเอง ขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่ทำให้พลอยได้มาพักที่นี่ แล้วก็เตือนพลอยให้เก็บเมมโมรี่เอาไว้ถ่ายรูป”
“ครับ คุณพลอยชอบผมก็ดีใจครับ ผมขอตัวไปพักก่อนนะครับ”
“ค่ะ” สาวเจ้าปิดประตูได้ก็วิ่งไปยังระเบียงหลังห้องเพื่อเก็บภาพบรรยากาศในยามพระอาทิตย์ใกล้ตกดินของภูเขาไฟ เธอถ่ายทั้งภาพถ่ายทั้งวีดิโอส่งให้เพื่อนๆ ได้ดู แม้ในภาพที่ส่งไปจะสวยงามไม่เท่ากับของจริงที่เห็นกับตาเนื้อ แต่เธอก็อยากให้เพื่อนทั้งสองได้เห็นว่าเธอได้มาที่นี่ตามที่เคยฝันเอาไว้แล้ว
พัดพารัชชาชื่นชมกับบรรยากาศภายนอกโรงแรมแล้วจึงรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า คนตัวเล็กในเดรสชุดนอนสีหวานพร้อมเสื้อคลุมล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มได้ก็รีบเฟสไทม์หาเพื่อนๆ ทั้งสองในทันที
“โห สวยมากเลยแก ดีใจกับแกนะที่ได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นซะที บริษัทแกนี่สุดยอดเลยอะ” อทิตยายังคงนั่งเลื่อนดูรูปที่พัดพารัชชาส่งให้ไม่วางตา อิจฉาเพื่อนที่สุดที่ได้ไปเที่ยวที่สวยๆ โดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย ถึงจะไปเพราะเรื่องงาน ทว่าผลพลอยได้ก็คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
“จริง ฉันล่ะอิจฉา นี่ขนาดให้ไปทำงานยังให้พักที่พักดีๆ ขนาดนี้ ถ้ามีสวัสดิการให้เที่ยวประจำปีจะหาที่ดีแค่ไหน ยัยพลอยน้อยของฉันโชคดีจริงๆ” ดาวลดารู้สึกว่าพัดพารัชชาโชคดีมากไม่ได้ต่างไปจากอทิตยา ทั้งยังดีใจที่ชีวิตของเพื่อนรักเธอตอนนี้เริ่มสดใสและมีความสุขขึ้นเสียที
“ถ้าฉันทำงานได้หลายเดือนกว่านี้จะซื้อตั๋วให้พวกแกมาเที่ยวที่นี่ด้วยกันนะ”
“เพื่อนใจป๋าแบบนี้ฉันเตรียมตัวรอเลย แล้วแกไปกับใคร” ดาวลดาไม่ได้สนใจเรื่องที่จะได้เที่ยวฟรีหรือไม่ ทว่าตอนนี้เธอสงสัยมากกว่าว่าเอสได้ไปกับเพื่อนเธอหรือไม่ ด้วยรู้ว่าไม่ว่าเพื่อนเธอจะไปทำงานที่เมืองไหนในเยอรมันก็จะมีเอสคอยตามติดไปด้วยตลอด
“คุณเอส ฉันอุ่นใจมากๆ เลยที่มีเขามาด้วย”
“เดี๋ยวนะ ใช้คำว่าอุ่นใจ แกคิดไรกับเขารึเปล่า” ดาวลดาโพล่งดังขึ้น หรือเรื่องที่เธอกำลังสงสัยมันจะเป็นจริงอย่างที่คิด
“อะ... อะไร จะคิดอะไรเล่า” พัดพารัชชาหลบสายตาเพื่อนทั้งสอง
“อาการแบบนี้ชัดเลย” ดาวลดาฟันธงได้เลยว่าพัดพารัชชาดูท่าจะชอบเอสนั้นเป็นเรื่องจริง
“รู้ตัวไหมว่าหน้าแดงไปทั้งหน้าแล้วน่ะ” อทิตยาเข้าคู่กับดาวลดาหยอกเพื่อนเป็นปี่เป็นขลุ่ย
“ฉันก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรกับเขาไหม”
“ทำไม” เป็นอทิตยาที่โพล่งถามพัดพารัชชา
“ก็ไม่รู้ไง ไม่รู้ก็คืออธิบายไม่ถูกไง”
“แล้วแกอยู่ใกล้เขาใจเต้นแรงรึเปล่า”
“ก็ไม่ค่อยนะ”
“เวลามีเรื่องอะไร ไม่ว่าจะสบายใจหรือไม่สบายใจจะนึกถึงเขาไหม”
“ก็ใช่นะ”
“นั่นไง แกชอบคุณเอส ชอบก็จีบเขาสิ”
“บ้าเหรอ”
“บ้าอะไร แกบอกว่าเขาดีกับแกทุกอย่างแถมไม่มีแฟน จะรออะไรล่ะ”
“ฉันไม่เคยจีบผู้ชาย” พัดพารัชชาส่ายหัวพัลวัน เกิดมายังไม่เคยมีแฟน หรือใกล้ชิดผู้ชายคนไหน แล้วเธอก็ไม่กล้าจะไปจีบผู้ชายก่อนด้วย
“เรื่องจีบผู้ชายเอาไว้ก่อน แต่แกอ้อน แกเอาความรู้สึกของการแอบชอบคนอื่นมาจากไหน” ดาวลดาพุ่งเป้าไปที่อทิตยา ด้วยดูท่าเพื่อนเธอจะรู้จักอาการแอบชอบคนอื่นดีเหลือเกิน
“ก็... มาจากหนังสือ”
“ใช่รึเปล่าน้า...” ดาวลดาเอ่ยถามน้ำเสียงยียวน
“เออ... อย่าสนใจฉันเลยน่า เอาเรื่องพลอยมันก่อน”
“อืม ฉันก็เห็นด้วยกับอ้อนมันนะพลอย ฝรั่งเขาไม่ซีเรียสหรอกเรื่องใครจีบใครก่อน”
“อ้าว แล้วถ้าเขาไม่ชอบฉันล่ะ”
“เขาก็ไม่คิดมากหรอก”
“ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว ฉันจะพักผ่อนแล้ว แค่นี้นะ”
พัดพารัชชาเห็นว่าเพื่อนๆ ที่ยุให้เธอไปบอกความรู้สึกกับเอสไม่ได้รับความกดดันอย่างเธอที่ต้องอยู่ใกล้ชายหนุ่มเทบจะตลอดเวลา หากเขารู้สึกเหมือนเธอก็ดีไป แต่หากไม่ก็จะทำให้ทั้งเขาและเธอต่างก็จะมีความอึดอัดใจเกิดขึ้นมาเปล่าๆ เรื่องของความรู้สึกมันทำให้เธอวุ่นวายหัวใจได้มากจริงๆ
Latest chapter
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่13 ถ้าเป็นพ่อมดก็คงดี
“แต่ว่า บ้านนี้เป็นบ้านคุณแฮร์ริคนะคะ พลอยว่ามันไม่น่าจะเหมาะถ้าคุณจะนอนค้างที่นี่”“คุณแฮร์ริครู้เรื่องของเราทุกอย่างครับ แล้วเขาก็อนุญาตให้ผมอยู่กับพลอยตั้งนานแล้ว ที่ผมไม่ได้เข้ามาอยู่เพราะผมกลัวว่าพลอยจะหาว่าผมคิดแต่จะมาฉวยโอกาสกับตัวพลอย”“คิดอะไรแบบนั้นล่ะคะ พลอยจะอุ่นใจมากๆ ต่างหากถ้าคุณอยู่ใกล้พลอย”เอสก้มลงพรมจูบที่หน้าผากมนแผ่วเบา แสดงออกให้คนรักของเขาได้เห็นว่าเขารักและทะนุถนอมเธอเพียงใด สีหน้าและแววตาของเขาตอนนี้แม้จะมีความกังวลอยู่มาก ทว่าก็ไม่ได้คิดจะพูดระบายอะไรออกมา ตอนนี้เขาขอแค่เก็บบรรยากาศของความสุขเวลาที่อยู่ด้วยกันกับพัดพารัชชาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เท่านั้นใต้แสงสลัวของโคมไฟในห้องนอนใหญ่ สองหนุ่มสาวกำลังอิงแอบแนบชิดกันบนเตียงนุ่มเพื่อเก็บความรู้สึกดีๆ ให้ได้มากที่สุดก่อนที่จะต้องแยกจาก และไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไรที่พวกเขาทั้งสองจะได้มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกันเช่นนี้“ถ้าผมเป็นพ่อมดก็คงดีนะครับ” เอสเอ่ยกับคนตัวเล็กที่กำลังนอนหนุนแขนของเขา“ทำไมเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเบิกมองคนรักอย่างฉงนในคำพูดของเขา“ผมก็จะใช้เวทมนต์เสกให้ผมไปอยู่กับพลอยทุกวัน หรือไม่ก็เสกให้พลอยมาอ
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่12 ต้องกลับเมืองไทย
วันเวลาพ้นผ่านไปอีกร่วมหนึ่งเดือนกว่า หลังจากพัดพารัชชาตกลงคบหากับเอส ทั้งสองก็สวีทหวานกันจนน้ำตาลยังอาย เมื่อก่อนตัวติดกันมากแค่ไหน ตอนนี้ก็ยิ่งติดกันมากกว่านั้นหลายเท่าเอสเข้ามาหาพัดพารัชชาตั้งแต่เช้าตรู่ของทุกวัน ทั้งสองจะต้องรับประทานอาหารด้วยกันทุกมื้อ และหลังจากกลับมาจากทำงานเอสก็ยังอยู่กับพัดพารัชชาจนดึกทุกวัน ชีวิตปัจจุบันตอนนี้ของพัดพารัชชาจึงมีแต่รอยยิ้ม เพราะความรักและความสุขมันอัดแน่นจนไม่สามารถสาธยายมันออกมาเป็นคำพูดได้“ของโปรดมาแล้วค่า...” เป็นอีกวันที่พัดพารัชชาผัดแตงกวาใส่กุ้งเป็นมื้อเย็นให้กับเอส ก่อนหน้าไม่คิดเหมือนกันว่าเขาจะชอบเมนูโปรดของเธอ จนได้ลองทำให้เขาได้รับประทานหลังจากตกลงคบกัน และแล้วเมนูนี้ก็เป็นอาหารหลักของมื้อเย็นเลยก็ว่าได้“แฟนผมทำอาหารอร่อยที่สุดเลยครับ” เอสเอ่ยชมแฟนสาวที่กำลังหย่อนก้นลงนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม“เคยกินแค่ผัดแตงกวาที่พลอยทำอย่างเดียว รู้ได้ไงคะว่าพลอยทำอาหารอร่อยที่สุด”“ถึงพลอยทำผัดแตงกวาอร่อยอย่างเดียว ผมก็ยังจะชมว่าแฟนผมทำอาหารอร่อยที่สุดอยู่ดีครับ ผมอยากชม แล้วก็อยากกินอาหารฝีมือแฟนผมทุกวันเลย”พัดพารัชชาหน้าเห่อแดงขึ้นมาดื้อๆ
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่11 ขอรับผิดชอบ
วินาทีที่สาวเจ้ารู้ว่าของสงวนกำลังถูกล่วงล้ำ หัวใจดวงน้อยก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทว่าเพียงวินาทีแรกที่เอสพาความใหญ่โตเข้ามาในตัวของเธอ ความเจ็บปวดก็เริ่มแผ่ซ่านเข้ามาในกายทันที “อ๊าย...”เอสรีบเรียกร้องความสนใจให้คนตัวเล็กบรรเทาความเจ็บโดยการบดจูบไปที่ริมฝีปากบางอีกรอบ ในขณะเดียวกันเขาก็ยังกดแช่ตัวตนที่เข้าไปในตัวของหญิงสาวยังไม่ถึงครึ่งเอาไว้แน่นิ่ง“อื้อ...ฮือ ฮือ ฮือ...” เสียงร้องของความเจ็บปวดถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอของชายหนุ่ม เขาพยายามร่ายลีลาจูบที่นุ่มนวลที่สุดเพื่อเรียกอารมณ์วาบหวามของพัดพารัชชาขึ้นมาอีกรอบ มือหนาทั้งสองยกลูบศีรษะของเธอเบามือ ทั้งยังคอยส่งสายตาที่อ่อนโยนเพื่อปลอบประโลมความเจ็บของเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะเขารู้ว่าการที่เธอร่วมเตียงกับเขาครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เธอมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ชายเอสร่ายลีลาเล้าโลมหญิงสาวได้ไม่นานนักคนตัวเล็กก็เริ่มเคลิบเคลิ้มตามอารมณ์ของเขาได้สำเร็จอย่างที่เขาได้ตั้งใจ เจ้าโลกตัวโตก็เลยได้คลืบคลานเข้าไปในร่างกายของคนตัวเล็กจนสุดลำ แม้มันจะสร้างความเจ็บปวดให้พัดพารัชชามากมาย ทว่าเอสก็สามารถทำให้เธอบรรเทาความเจ็บได้ด้วยบทรักนุ่มนว
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่10 หลงใหลซึ่งกันและกัน
และแล้วไข่มุกสีชมพูเม็ดงามก็ได้ตกมาอยู่ในมือของพัดพารัชชาจนได้ หญิงสาวที่มีกล่องไข่มุกอยู่ในมือแทบจะไม่อยากวางของสำคัญแม้แต่วินาทีเดียว เพราะราคาที่เจ้านายของเธอจ่ายไป หากเธอทำหายเชื่อได้เลยว่าชาตินี้เธอก็ไม่มีปัญหาเงินมาคืนเขา“น้ำไหมครับคุณพลอย” เอสผายมือไปยังแก้วเครื่องดื่มหลากหลายที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะอาหาร“ค่ะ กำลังหิวพอดีเลย” สาวเจ้าหยิบแก้วที่มีน้ำสีชมพูสวยขึ้นมาดื่มอึกใหญ่ แล้วเธอก็ต้องหน้าเหยเกเพราะมันไม่ได้หวานชื่นใจอย่างที่เธอคิด“มีแอลกอฮอล์นี่คะ”เอสเห็นหญิงสาวเอ่ยเช่นนั่นเลยหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเดียวกับเธอขึ้นมาดื่มบ้าง“อ๋อ ใช่ครับ คุณพลอยไม่ชอบดื่มแอลกอฮอล์เหรอครับ”“ดื่มได้ค่ะ แต่ไม่พลอยไม่ค่อยได้ดื่มเท่าไรก็เลยไม่คุ้นคอนิดหน่อย”“งั้นเรากลับกันดีกว่าครับ”“ค่ะ”นั่งรถมาได้เพียงแค่ไม่กี่นาทีพัดพารัชชาก็เริ่มร้อนวูบวาบภายในร่างกายขึ้นมาดื้อๆ อีกทั้งหัวใจยังเต้นแรง ตาพร่ามัว เธอยกมือคลึงศีรษะเบาๆ ก่อนจะปรับจุดโฟกัสของสายตาใหม่ ทว่าก็ยังรู้สึกว่าร่างกายและการมองเห็นของตัวเองไม่ปกติ แล้วจู่ๆ เอสก็ขับรถเข้าไปจอดข้างทางกะทันหันพัดพารัชชารีบหันไปมองชายหนุ่ม ตอนนี้เธอเห็น
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่9 ขอเป็นพื้นที่ปลอดภัย
“พลอยเป็นลูกของภรรยาน้อยคุณพ่อน่ะค่ะ ภรรยาแรกกับพี่สาวต่างแม่ของพลอยเลยไม่ยินดีที่จะมีพลอยอยู่ในบ้าน พลอยต้องทนอยู่ที่นั่นเพื่อเรียนให้จบ คิดว่าหางานทำได้ก็จะได้มีชีวิตอิสระ แล้วพลอยก็ดีใจมากๆ ที่ได้งานดีๆ ทำ ชีวิตของพลอยตอนนี้เหมือนฟ้าหลังฝนเลยค่ะ คุณเอสรู้จักคำว่าฟ้าหลังฝนไหมคะ”“ก็พอเข้าใจนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้คุณพลอยนะครับ ที่ไทยคุณพลอยมีเพื่อนเป็นเซฟโซน พออยู่ที่นี่ ตรงนี้ ผมขอเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้คุณนะครับ” เอสเอ่ยพร้อมรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นคำพูดของเขาทำพัดพารัชชาหน้าแดงเป็นลูกตำลึง รู้ตัวเลยว่าตัวเองเก็บอาการไม่อยู่ “ขอบคุณนะคะ”ในวินาทีนี้ทั้งสองสายตาสอดประสานกันไม่มีใครลดสายตาลงง่ายๆ เหมือนว่าคนทั้งคู่กำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์ของความสุขที่ไม่มีอะไรมาขัดขวาง ใบหน้าของทั้งสองเริ่มใกล้กันมากขึ้นจนพัดพารัชชาได้เห็นรายละเอียดบนใบหน้าของคนที่เธอชอบได้ชัดเจนขึ้น หัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้วก็เริ่มแรงขึ้นจนสาวเจ้าหูอื้อไม่ได้ยินเสียงรบกวนภายนอก เธอไม่สามารถหายใจเป็นจังหวะ และใบหน้าก็แดงขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าตื๊ด ตื๊ด... และแล้วเสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์มือถือพัดพารัชชาก็มาทำลายห้วงภวังค์ของ
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่8 หัวปักหัวปำ
“คุณพลอย” เอสรีบพยุงตัวพัดพารัชชาเอาไว้ในอ้อมอกได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นเธอคงได้เจ็บตัวเยอะกว่านี้แน่นอน“เจ็บไหมครับ” เขาก้มมองไปยังเท้าของเธอด้วยสีหน้าเป็นกังวล“พลอยโอเคค่ะ โอ้ย...” พัดพารัชชาพยายามจะยืนเองให้ได้ ทว่าความเจ็บที่ข้อเท้าก็มีมากเสียจนยืนไม่อยู่ ตัวของเธอเลยกลับไปอยู่ในอ้อมอกอุ่นๆ ของเอสอีกครั้ง“เรากลับห้องกันก่อนดีกว่าครับ” ชายหนุ่มเห็นท่าไม่ดีจึงรีบช้อนตัวหญิงสาวขึ้นเขาอุ้มเธอด้วยท่าเจ้าสาว เพราะรู้ว่าปล่อยให้เธอเดินกลับเองคงไม่ได้แน่“ขอโทษที่ต้องอุ้มนะครับ แต่ผมคิดว่ามันไวที่สุดในการพาคุณกลับ”“ฉันต้องขอบคุณคุณเอสมากกว่าค่ะ” สาวเจ้าเอ่ยเสียงอ่อนพร้อมทั้งซุกใบหน้าอยู่กับอกของเอสตลอดเวลา เสียงหัวใจของเขาทำให้คนที่เขินกับการกระทำของเขาอยู่ก่อนหน้าเริ่มใบหน้าร้อนผ่าวเห่อแดงมากขึ้น จนรู้ตัวเองเลยว่าหากเธอได้เงยหน้าขึ้นไปมองชายหนุ่มตอนนี้ อีกฝ่ายได้จับได้แน่ว่าเธอกำลังเขินเอสพาพัดพารัชชากลับมาถึงห้องเรียบร้อย เขาก็รีบหายานวดคลายกล้ามเนื้อมานวดข้อเท้าให้หญิงสาวในทันทีดวงตาคู่สวยมองคนที่กำลังนวดข้อเท้าให้เธอไม่วางตา ตอนนี้พัดพารัชชาละสายตาจากผู้ชายที่แสนดีตรงหน้าไม่ได้จริง
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่7 เธอเป็นใคร
เมื่อวันที่พัดพารัชชาต้องทำหน้าที่ตรวจดูซุปเปอร์มาเก็ตในเครือของบริษัทสาขาที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่น สาวเจ้าทำหน้าที่แฝงตัวเป็นลูกค้าพร้อมๆ กับเอส เธอตรวจดูราคาสินค้า ตรวจดูความเป็นระเบียบ หรือแม้กระทั่งทำตัววุ่นวายอยู่กับพนักงานขอให้ช่วยเหลือหลายอย่างอยู่ร่วมชั่วโมงกว่าแต่เธอก็ไม่เห็นความผิดปกติ จนเริ่มสงสัยว่าสาขานี้จะไม่มีปัญหาอย่างที่แฮร์ริคเป็นห่วง“คุณเอสคะ ที่นี่ก็เรียบร้อยดีนี่คะ พลอยว่าเราลองเปิดเผยตัวว่าเป็นคนของบริษัทแล้วขอเข้าไปดูหลังร้านไหมคะ”“อย่าดีกว่าครับ คุณแฮร์ริคไม่ชอบให้ใครทำอะไรนอกเหนือคำสั่ง เราทำหน้าที่ของเราได้ดีที่สุดแล้วนะครับ เราอยู่ที่นี่กันนานจนดูผิดปกติแล้วด้วย เรารีบเอาของในรถเข็นไปจ่ายเงินดีกว่าครับ”“ก็ได้ค่ะ”พัดพารัชชาเดินทางกลับมาที่โรงแรมเรียบร้อยก็รีบเตรียมพิมพ์รายงานส่งไปยังอีเมลของแฮร์ริค ทั้งยังตั้งคำถามต่อท้ายไปว่าพรุ่งนี้จะให้เธอไปดูงานที่สาขาไหนอีกหรือไม่ มือเรียวเริ่มกดพิมพ์ลงท้ายข้อความด้วยความสงสัยว่าทำไมท่านประธานของบริษัทถึงคิดว่าซุปเปอร์มาเก็ตสาขาที่ให้เธอไปดูวันนี้มีปัญหา ทั้งที่ทุกอย่างดูเรียบร้อย ถึงเรียบร้อยมากเสียด้วย ทว่าคำที่เอสเอ
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่6 รู้สึกดี
เอสเช่ารถจากสนามบินเรียบร้อยก็พาพัดพารัชชาออกจากสนามบิน ในระหว่างทางทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เพราะเอสต้องรีบขับรถเพื่อไปให้ถึงที่หมายโดยเร็ว ส่วนพัดพารัชชาก็ตื่นตาไปกับต้นซากุระที่ออกดอกผลิบานไปทั่วสองข้างถนนเป็นระยะ เธอไม่พลาดที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือเก็บภาพประทับใจเอาไว้ เพราะไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนเธอถึงจะได้มาเที่ยวที่ญี่ปุ่นอีกครั้ง“เก็บเมมโมรี่เอาไว้ถ่ายตอนถึงที่พักเราด้วยนะครับ ผมว่าพอถึงที่นั่นคุณพลอยต้องประทับใจกับความสวยงามมากกว่าตามสองข้างทางที่นี่แน่”“จริงเหรอคะ แล้วที่ที่เราจะไปพักมีอะไรเหรอคะ”“เดี๋ยวคุณพลอยก็เห็นเองครับ”“โอเคค่ะ ถ้าคุณเอสเซอร์ไพรซ์ ต้องเป็นที่สวยมากแน่ๆ”“แน่นอนครับ ผมอยากให้คุณพลอยประทับใจที่สุด”“เชื่อไหมคะว่าพลอยอยากจะมาที่ญี่ปุ่นมากๆ คิดว่าเก็บเงินเที่ยวต่างประเทศได้ที่แรกที่จะไปก็คือญี่ปุ่น งานที่พลอยได้ทำเป็นงานที่ได้เงินเดือนตามที่ฝันแล้ว ยังได้เที่ยวในที่ที่เคยฝันอยากไปด้วย”“คุณพลอยไม่เคยได้เที่ยวต่างประเทศเลยเหรอครับ”“ไม่หรอกค่ะ พลอยไม่ได้มีเงินเที่ยวขนาดนั้น”“อย่างงั้นผมจะคอยเป่าหูคุณแฮร์ริคให้ส่งคุณพลอยไปต่างประเทศบ่อยๆ นะครับ”“พลอยไป
กลรักทัณฑ์สวาท ตอนที่5 ให้ความสำคัญกับทุกคน
หลังจากจบมื้ออาหารเอสก็เป็นคนพาพัดพารัชชาเอาของไปเก็บในห้องนอนของเธอที่อยู่บนชั้นสองของบ้าน ห้องนอนของหญิงสาวเป็นห้องนอนใหญ่ด้านข้างและหลังห้องเป็นกำแพงกระจกที่เปิดม่านออกก็จะเผยให้เห็นวิวทิวทัศน์ของสวนหย่อมและต้นไม้ใหญ่ ในห้องก็มีของอำนวยความสะดวกครบครัน ที่เธอแทบไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่มเลยเก็บสัมภาระให้พัดพารัชชาเรียบร้อย เอสก็พาหญิงสาวเดินรอบบ้านเพื่อให้เธอรู้ว่าที่นี่มีกี่ห้อง แล้วแต่ละห้องมีไว้ทำอะไรบ้าง ชั้นบนของบ้านหลังนี้มีสองห้องนอนใหญ่ที่อยู่ตรงข้ามกัน และมีห้องออกกำลังกายที่อยู่ติดกับบันได ส่วนชั้นล่างด้านขวาก็จะมีห้องเก็บของและอีกหนึ่งห้องนอนเล็กที่อยู่ติดกับห้องนั่งเล่น ตัวบ้านด้านซ้ายท้ายสุดเป็นห้องครัว และด้านหน้าก็เป็นห้องรับแขก ในทุกๆ วันจะมีคนมาส่งอาหารสด ส่วนคนที่มาทำความสะอาดที่นี่จะมาอาทิตย์ละหนึ่งครั้งพัดพารัชชาได้เดินจนทั่วบ้านก็เริ่มมีสีหน้าห่อเหี่ยวลง ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยอยู่บ้านหลังใหญ่ ทว่าก็ไม่เคยจะต้องอยู่โดดเดี่ยวในบ้านเช่นนี้ หากเธอจะต้องอยู่ในอพาร์ทเม้นท์หรือห้องเช่าเล็กๆ ที่มีคนอื่นอยู่ด้วยในตึกเดียวกัน เธอจะไม่รู้สึกวังเวงว้าเหว่เช่นนี้เลย เห็นทีโทรทัศน์จ
You may also like
หย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า19.0K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.0K viewsเกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ
อี้เสี่ยวเหวิน26.1K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์231.3K viewsปลัดที่รัก/ตำรวจที่รัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก210 viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์10.0K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข57.7K viewsเลขา..คู่นอน [Matthew X Rose]
คิมฮานึล1.2K views
