Share

บทที่ 4

Author: ลอร์ด ลีฟ
นี่เป็นครั้งแรกที่ชาร์ลีได้พบกับดอริส

เขาต้องยอมรับว่าดอริสเป็นหญิงสาวที่น่าทึ่งและมีเสน่ห์มาก!

เธออายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี รูปร่างของเธออวบอิ่มมีเสน่ห์และท่าทางที่ดูมีวุฒิภาวะและน่าเคารพ

ชาร์ลีเดินมานั่งที่หน้าโต๊ะทำงานของดอริส “ผมจะไม่เข้ามาในออฟฟิศบ่อย ๆ ดังนั้นผมอยากให้คุณช่วยดูแลบริษัทในนามของผมแล้วกัน อีกอย่างอย่าเปิดเผยตัวตนของผมเด็ดขาด”

ดอริสรู้ว่าคุณเวดซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้มาจากตระกูลเวดที่ไม่ธรรมดา สำหรับตระกูลที่มีชื่อเสียงเช่นพวกเขา เอ็มแกรนด์กรุ๊ปนั้นเป็นเพียงแค่ธุรกิจธรรมดาเท่านั้น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะไม่จัดการด้วยตนเอง เธอจึงรีบพูดว่า "รับทราบค่ะคุณเวด หากคุณต้องการอะไรดิฉันพร้อมจะดูแลจัดการให้คุณเสมอค่ะ”

ขณะเดียวกัน เลขาคนหนึ่งมาเคาะประตูและพูดว่า “คุณยังคะ มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อคุณเจอรัลด์ ไวท์และคู่หมั้นของเขามาที่นี่เพื่อขอพบคุณค่ะ”

ดอริสพูดทันทีว่า “ตอนนี้ฉันมีแขกคนสำคัญอยู่ รบกวนบอกให้พวกเขารอก่อนนะคะ”

ชาร์ลีถามว่า“คุณรู้จักเจอรัลด์ ไวท์ไหมครับ”

"อ๋อค่ะ ตระกูลไวท์เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนของเราและโครงการสำคัญหลายโครงการได้เชื่อมโยงกับบริษัทของเราด้วยค่ะ พวกเขาบอกว่าพวกเขาจะมาที่นี่เพื่อพบฉัน แล้วพวกเขาก็เคยมาที่นี่หลายครั้งแล้วด้วย”

ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นับจากนี้ไป เอ็มแกรนด์กรุ๊ปจะไม่มีการติดต่อธุรกิจใด ๆ กับตระกูลไวท์อีก โครงการที่กำลังทำหรือเตรียมการอยู่นั้นให้หยุดทั้งหมด ถ้าตระกูลไวท์ยังได้ติดต่อกับเราอีก ผมก็คงไม่ต้องการให้คุณเป็นรองประธานกรรมการของเราอีกต่อไป!”

ดอริสสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อเดาได้ว่าใครบางคนจากตระกูลไวท์คงต้องทำให้ท่านประธานของเธอขุ่นเคืองแน่ ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าและพูดว่า “คุณเวดไม่ต้องกังวลนะคะ เดี๋ยวดิฉันจะสั่งให้ทีมของเราหยุดการทำงานร่วมกันทั้งหมดกับตระกูลไวท์เลยค่ะ!”

ชาร์ลีพยักหน้าอย่างพอใจและพูดว่า “แล้วก็บอกพวกเขาด้วยว่า เอ็มแกรนด์กรุ๊ป ไม่สนใจที่จะร่วมมือกับขยะสกปรกแบบพวกเขา แล้วบอกให้การ์ดไล่พวกเขาออกไปด้วยนะ”

***

ด้านนอกห้องทำงาน เจอรัลด์และเวนดี้กำลังรอเข้าพบอย่างใจจดใจจ่อ

ตระกูลไวท์ต้องการเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการทำงานร่วมกันกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปมาโดยตลอดดังนั้นเขาจึงหวังว่าเขาจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับดอริสและทำให้ทั้งสองตระกูลใกล้ชิดต่อกันมากขึ้น

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น เลขาของดอริสเดินเข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับการ์ดหลายคน

เจอรัลด์ถามด้วยความสับสน “ขอโทษนะครับ ผมขอทราบได้ไหมว่าตอนนี้คุณดอริสว่างแล้วหรือยัง?”

เลขาคนนั้นจ้องมองเขาอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ต้องขออภัยด้วยค่ะ ท่านรองประธานของเราได้ประกาศว่าเอ็มแกรนด์กรุ๊ปไม่สนใจที่จะร่วมมือกับขยะสกปรกอย่างคุณ จากนี้ไปทางเราจะขอยกเลิกโครงการทั้งหมดกับตระกูลไวท์!”

"ว่าไงนะครับ?!"

เจอรัลด์อ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด ทำไมเขารู้สึกเหมือนว่าเคยได้ยินคำนี้มาก่อนนะ?

ใช่แล้ว! ชาร์ลี เวดก็พูดแบบนี้เหมือนกันตอนที่พวกเขาอยู่ตรงลานจอดรถ!

ดอริส ยังหมายความว่าอย่างไร? เธอตั้งใจที่จะหยุดโครงการทั้งหมดกับตระกูลไวท์จริงหรือ?

เจอรัลด์รู้สึกเลือดไหลท่วมหัวจนแทบระเบิดออกมา

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ยกเลิกทุกโครงการ?

ผลกำไรส่วนใหญ่ของตระกูลไวท์นั้นมาจากการร่วมงานกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ป!

หากเอ็มแกรนด์กรุ๊ปยุติความสัมพันธ์ก็หมายความว่ามูลค่าบริษัทของตระกูลจะถูกลดลงครึ่งหนึ่งไม่ใช่เหรอ?

ไม่มีทาง เขายอมรับความจริงที่โหดร้ายแบบนี้ไม่ได้ เขาตะโกนเสียงดัง “ผมต้องการพบคุณดอริส ยัง! ผมอยากถามเขาด้วยตัวเอง!”

เลขาจ้องมองเขาอย่างเย็นชา “ต้องขอโทษด้วยค่ะ คุณดอริส ยังจะไม่พบคุณและคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาที่นี่อีกในอนาคตค่ะ!”

เจอรัลด์ตะโกนด้วยความโมโหสุดขีด “นี่คุณล้อผมเล่นหรือไง? เราเป็นพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปมานานแล้วนะ เขาไม่มีความจำเป็นต้องยุติโครงการของเราแบบนี้! อย่ามายุ่งกับฉัน!”

เลขาไม่สนใจเสียงตะโกนของเขาอีกต่อไป เธอสั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรอบ ๆ ว่า “ไล่พวกเขาออกไป!”

หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยพุ่งเข้าไปหาพวกเขาทันที เขาคว้าข้อมือของเจอรัลด์แล้วบิดไปข้างหลังอย่างแรง

เจอรัลด์ร้องลั่นด้วยความเจ็บ หัวหน้าคูเปอร์ก็ส่งเสียงตอบกลับอย่างเย็นชา “รีบออกไปจากที่นี่ซะ! ถ้าคุณกล้ามาที่เอ็มแกรนด์กรุ๊ปอีก ผมจะหักร่างคุณครึ่งท่อนซะ!”

“แกเป็นแค่ยาม แกกล้าขึ้นเสียงใส่ฉันเหรอ? แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

หัวหน้าคูเปอร์ตบหน้าเขาทันทีและตะโกนว่า “คุณไม่รู้เหรอว่ากำลังเผชิญหน้ากับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปอยู่”

เจอรัลด์รู้สึกแสบหน้าจากการถูกตบ เขากำลังจะโมโหแต่จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

สายโทรเข้านั้นคือพ่อของเขา

เมื่อเขารับสาย เสียงตะโกนน่ากลัวกึกก้องดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของสาย “แก ไอลูกเวร! แกทำอะไรลงไป? เอ็มแกรนด์กรุ๊ปต้องการยุติโครงการทั้งหมดกับเรา! แกไปแส่หาเรื่องกับใครบนโลกนี้ไว้?”

เจอรัลด์ร้องเสียงหลงอย่างตกใจ “ไม่นะครับพ่อ ไม่จริง ผมไม่ได้ทำอะไรให้ใครเลย ผมเพิ่งมาที่นี่เพื่อพบคุณดอริส ยัง แต่ผมยังไม่ได้เห็นหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ…”

พ่อของเจอรัลด์ตะโกนอีกครั้ง “คนที่เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปบอกว่าพวกเขาขอยุติการทำงานร่วมกันกับเราเพราะแกมันเป็นขยะสกปรก! ทั้งหมดเป็นเพราะแกที่ทำให้ตระกูลของเราต้องมาเจอกับการสูญเสียครั้งใหญ่ขนาดนี้! รีบกลับมาอธิบายเรื่องนี้ให้ปู่แกฟังด้วยตัวเองซะ!”

เจอรัลด์และเวนดี้วางสายโทรศัพท์ด้วยความงุนงงและพากันออกจากเอ็มแกรนด์กรุ๊ป

ทันใดนั้นใบหน้าของชาร์ลีก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขา เขาหันไปหาเวนดี้และถามว่า “เวนดี้ หรือนี่เป็นเพราะน้องเขยไร้ค่าของคุณ? เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปหรือเปล่า?”

"ฮะ?" เห็นได้ชัดว่าเวนดี้รู้สึกตกใจกับคำพูดของเจอรัลด์ เมื่อเธอไตร่ตรองสถานการณ์ดูแล้วมันก็อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ้ขี้แพ้นั่น แต่มันก็แค่ไอ้ขี้แพ้!

ดังนั้นแล้วเธอจึงส่ายหัวและพูดอย่างหนักแน่นว่า “เป็นไปไม่ได้ที่มันจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ป มันไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะทำความสะอาดห้องน้ำด้วยซ้ำ!”

“คุณพูดถูก…” เจอรัลด์พยักหน้าอย่างมึน ๆ เขาก้มหน้าลงเมื่อคิดถึงเรื่องที่พ่อของเขาโกรธ “ผมต้องรีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้…”

หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวของตระกูลไวท์ที่ถูกยกเลิกสัญญาทุกอย่างโดยเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปก็ได้ถูกแพร่กระจายออกไปทั่วเมืองโอลรัสฮิลล์ราวกับไฟรามทุ่ง

ไม่มีใครรู้เหตุผลว่าทำไม แต่พวกเขามั่นใจว่าตระกูลไวท์ต้องทำให้เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปขุ่นเคืองไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแน่

ในส่วนนี้ ความน่านับถือของตระกูลไวท์ถือว่าหายไปแล้ว

มูลค่าทรัพย์สินของพวกเขาลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่ง เดิมทีพวกเขาอยู่ใกล้กับจุดสูงสุดของตระกูลชั้นสูงในเมือง แต่หลังจากเหตุการณ์ครั้งนี้พวกเขาถูกลดระดับทางสังคมลงหลายระดับทันที

คุณท่านวิลสันตัวสั่นด้วยความโกรธเมื่อเธอทราบข่าว

เธอต้องการยกเลิกงานหมั้นของเวนดี้กับเจอรัลด์ แต่แม้จะยุติลงตระกูลไวท์ก็ยังโดดเด่นกว่าตระกูลวิลสันอยู่ดี เธอไม่สามารถที่จะสูญเสียความสัมพันธ์นี้ได้ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงต้องอดทนไปก่อน

***

ในขณะเดียวกันที่ห้องทำงานของดอริส ชาร์ลีดูพอใจหลังจากได้ทราบถึงเรื่องการจัดการในครั้งนี้ เขาชื่นชมการลงมือทำที่รวดเร็วและเด็ดขาดของเธอ

เขากล่าวด้วยรอยยิ้มพอใจ “คุณดอริส ยอดเยี่ยมมาก คุณทำได้ดีเลยทีเดียวนะ ตั้งแต่วันนี้ไปเงินเดือนของคุณจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า”

ดอริสอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ เธอยืนขึ้นและโค้งคำนับอย่างเคารพ “ขอบคุณมากเลยค่ะ คุณเวด!”

ชาร์ลีพยักหน้าและพูดต่อ “แล้วผมก็มีเรื่องอยากให้คุณประกาศเพิ่มอีกสองเรื่อง”

“สั่งมาได้เลยค่ะ”

“อย่างแรกคือ การประกาศการเปลี่ยนแปลงเรื่องเจ้าของคนใหม่และการแต่งตั้งประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์กรุ๊ป แต่ไม่ต้องอย่าเปิดเผยตัวตนของผม แค่บอกว่าเขาคือสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเวด”

“อย่างที่สองคือ การประกาศว่า เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปกำลังจะลงทุนสร้างโรงแรมระดับหกดาวในโอลรัสฮิลล์จำนวนสองหมื่นล้านบาทและต้องการเปิดประมูลงานสำหรับบริษัทรับเหมาก่อสร้างกับบริษัทตกแต่งภายใน!”

ธุรกิจหลักของวิลสัน กรุ๊ปคืองานออกแบบตกแต่งภายในและการก่อสร้าง หญิงชราคนหนึ่งคงใฝ่ฝันที่จะลงเรือลำเดียวกันกับบริษัทเอ็มแกรนด์กรุ๊ป เพราะไม่ว่าใครก็ตามที่สามารถชนะการประมูลกับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปได้ก็จะกลายเป็นบุคคลที่บริษัทต่างต้องการตัว

ตอนนี้เขาเป็นเจ้าของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปแล้ว เขาก็ควรจะเสนอข้อตกลงที่แสนหวานให้กับภรรยาของเขาสิ

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Kai Kbac Sk
ทำไมอ่านไม่ได้ เห็นแค่จอขาว
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status