LOGINShare
ตอนที่14 คุณพ่อจอมหวง
Last Updated:
2025-04-29 10:57:37วันเสาร์ช่วงบ่าย ยีนส์มาส่งมิลลิที่คอนโด วันนี้เธอจะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ ก่อนจะลงจากรถก็อิดออดกันอยู่พักใหญ่ ตอนนี้เธอยอมรับอย่างเต็มอกเลยว่าหลงผู้ชายคนนี้อย่างหนัก ระยะเวลาแค่ไม่กี่วันก็ทำให้เธอเป็นมากขนาดนี้ มันอยากจะหอม อยากจะกอดเขาอยู่ตลอดเวลา
“มิลไม่อยากกลับเลยอ่ะ” “หึ งั้นก็ไม่ต้องกลับ” “ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวพ่อกับแม่รอ วันนี้นัดกินข้าวพร้อมกันด้วย ถ้ามิลไม่กลับ พี่โซลต้องมาตามแน่ ๆ”เสียงหวานออดอ้อน ยังคงเกาะแขนแกร่งซบหัวเล็กตรงบ่า ก่อนจะตัดใจลงจากรถ ยืนโบกมือให้ยีนส์ออกรถไปก่อนเธอถึงจะเดินเข้าคอนโด “มึงนี่หนักนะ หลงพี่เขาขนาดนี้เลย” เดินมาขึ้นลิฟท์ก็เจอกับคาเทียร์ยืนรอลิฟท์เหมือนกัน ในมือถือของพะรุงพะรัง“มึงมาจากไหน” “กูหิวค่ะ อีฝนก็นอนยังไม่ตื่น ไม่รู้นอนหรือซ้อมตาย กูไปเรียกตั้งนาน” “ไม่กลับบ้านกันเหรอว่ะ” “ไม่ว่ะ อาทิตย์นี้เหนื่อย อยากพักผ่อน”มิลลิแอบอิจฉาเพื่อนสองคน ที่นึกจะทำอะไรก็ได้ มีพี่ชายเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้หวงเท่าพี่ชายสองคนของเธอ “เมื่อไหร่มึงจะบอกพี่มึงล่ะ ว่ามีแฟนแล้ว” “เป็นมึงกล้าหรือเปล่า พี่กูเหมือนคนอื่นที่ไหนกัน” “ก็จริง หวงยิ่งกว่าจงอางหวงไข่เสียอีก นี่ถ้าไม่มีพวกกูสองคน มึงคงได้แต่นอนแห้งอยู่ที่คอนโดแล้ว” เธอเองก็เริ่มเบื่อในความหวงเกินเหตุของพี่ชายแล้วเหมือนกัน หรือว่ากลับบ้านวันนี้จะหาโอกาสบอกคนเป็นแม่ดีว่าเธอมีคนที่ชอบแล้ว มันจะเร็วไปหรือเปล่านะ เพิ่งคบกันได้ไม่กี่วันเอง บ้านบวรกิจวัฒนา “ไหนลูกสาวคนสวยของแม่คะ”เป็นคำทักทายที่ปิ่นมุกทักทายกับลูกสาวสุดที่รักเสมอ ก็มิลลิเป็นลูกสาวที่เธอรอคอยมานาน กว่าจะมีลูกคนนี้เธอเกือบทะเลาะกับพี่เพลิง เธอเลยรักและตามใจเป็นพิเศษ แล้วลูกสาวของเธอก็ขยันออดอ้อนคนเป็นเธอเสียด้วย “พ่อล่ะคะ”เมื่อเดินเข้าบ้านมาแล้วไม่เห็นผู้ชายที่เธอรักที่สุด ก็ถามหาทันที แต่หันไปเห็นเพียงพี่ชายสองคนนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นของครอบครัว “ยังไม่กลับจ๊ะ เห็นว่าไปหาลุงคิณที่บริษัท” “ช่วงนี้น้องสาวพี่หน้าตาอิ่มเอิบดีนะ มีอะไรดี ๆ เหรอครับ”ฟรินท์เอ่ยแซวน้องสาวเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว แต่คนเป็นน้องไม่ได้คิดแบบนั้น เธอคิดว่าพี่ชายรู้เรื่องของเธอหรือเปล่า ถึงได้แซวแบบนี้ พลันสีหน้าก็แสดงความวิตกกังวลขึ้นมาทันที “หรือมีแฟนแล้ว”คราวนี้เป็นโซลที่นั่งสังเกตุอาการน้องสาว หรี่ตาอย่างจับผิด “เคยมีกันเหรอจ๊ะ ถึงได้แซวน้อง แม่ยังคิดอยู่เลยว่าเราสองคนจะได้แต่งงานมีหลานให้แม่ตอนไหน จนจะเรียบจบอยู่แล้ว ว่าที่ลูกสะใภ้แม่ยังไม่เห็นสักคน” “ยังไม่ถึงเวลาหรอกครับ ขอเรียนจบทำงานก่อน”เป็นฟรินท์ที่เอ่ยออกมา “แบบนั้นแม่ก็ไม่ได้อุ้มหลานสักทีสิ ตอนนี้มีเล็ง ๆ ใครไว้บ้างหรือเปล่า” ปิ่นมุกยกมือลูบหัวลูกสาว ที่ทิ้งตัวหนุนตักเธอ จนคนเป็นพี่สองคนมองอย่างหมั่นไส้ “โตจนป่านนี้ ยังอ้อนแม่เป็นเด็ก ๆ” “พอน้องจะมีแฟนก็หาว่าน้องยังเด็ก พอแบบนี้ก็หาว่าอ้อนเป็นเด็ก ตกลงพี่ชายของมิลจะเอายังไงกันแน่คะ” ถึงตาจะหลับแต่ก็ยังส่งเสียงมาเถียงคนเป็นพี่ได้ “ตกลงมีจริง ๆ เหมือนพี่เขาว่าเหรอลูก” “ปะ เปล่าค่ะ แบบมิลใครจะกล้าจีบค่ะ พี่ชายดุอย่างกับ…” “อย่างกับอะไรพูดให้จบ”มิลลิลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะหันไปสบตากับโซล “อย่างกับแมวค่ะ มิลขึ้นไปนอนก่อนนะคะ เดี๋ยวตอนเย็นลงมากินข้าว” เมื่อคนเป็นน้องเดินขึ้นห้องไป พี่ชายสองคนก็ได้ทีฟ้องคนเป็นแม่ใหญ่“ช่วงนี้ทำตัวแปลก ๆ” “ที่ว่าแปลกคืออะไร ที่โซลคิด” “ไม่รู้ครับ แค่สงสัย รอผมสืบให้ได้ก่อน”เป็นน้องสาวเขา ทำไมเขาจะไม่เห็นว่าน้องสาวตัวเองเปลี่ยนไป เพียงแต่เปลี่ยนไปเพราะอะไร เขาคงต้องใช้เวลาหาสาเหตุอีกหน่อย ตอนนี้ได้แค่สงสัยไปก่อน แต่ความรู้สึกเขาบอกว่าที่เขาสงสัยไม่ผิดแน่ “แกต้องเฝ้าน้องให้ดีนะไอ้โซล เดี๋ยวนี้ผู้ชายไว้ใจไม่ได้” “น้องโตแล้ว แม่ว่าเรื่องนี้ให้น้องตัดสินใจเองเถอะ ลืมไปแล้วเหรอปีนี้น้องยี่สิบแล้วนะ” ปิ่นมุกเองก็ไม่ค่อยชอบบังคับลูกเท่าไหร่ เมื่อก่อนพ่อกับแม่เธอก็ไม่ได้บังคับเรื่องนี้ เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ลูกเธอทุกคนควรมีสิทธิ์เรียนรู้และตัดสินใจด้วยตัวเอง “แล้วถ้าน้องเจอคนไม่ดีล่ะครับ” “ก็ให้เป็นบทเรียนของน้องไป นี่แม่ก็ว่าจะพูดกับพ่ออยู่เรื่องที่ให้เราสองคนไปนอนกับน้อง แม่อยากจะให้ยกเลิกไป ดูคาเทียร์กับปลายฝนสิ พี่ชายเขาสองคนไม่เห็นเป็นแบบมิลลิ บางทีน้องอาจอึดอัด “พี่ไม่ยอม” เสียงประกาสิตที่เพิ่งเดินเข้ามาทำให้ทั้งสามคนที่นั่งอยู่ในห้อง หันไปมองกันเป็นตาเดียว ผู้ชายที่ทุกคนในบ้านกลัว ยกเว้นคนเป็นเมียแบบปิ่นมุก“แต่ปิ่นไม่ยอมเหมือนกันค่ะ” ลูกชายสองคนมองพ่อกับแม่ของตัวเองที่นั่งมองหน้ากัน ถึงเพลิงจะโอบไหล่คนเป็นภรรยาอย่างอ่อนโยน แต่ปิ่นมุกก็ยังทำหน้าบึ้งตึง“พี่คิณ พี่เสือ เขาไม่เห็นจะหวงลูกสาวอย่างพี่” “…..” “พี่หวงจนดีเอ็นเอส่งต่อมาที่ลูกชายสองคนแล้วเห็นไหมคะ มิลลิอายุยี่สิบแล้วนะคะ” “แต่สำหรับพี่ยังเด็กมาก”เสียงเข้มอ่อนลงไปมากเมื่อเห็นหางตาของคนเป็นเมีย ไม่ว่าผ่านมากี่ปี เขาก็ยังกลัวเมียเสมอต้นเสมอปลาย “ยิ่งน้องไม่เคยเจอผู้ชายที่ไหน ผมก็ยังมองว่าน้องยังไม่ทันคนครับ”ฟรินท์เห็นด้วยกับคนเป็นพ่อ แต่ก็ถูกคนเป็นแม่มองแรงใส่เหมือนกัน “ที่น้องไม่ทันคนเพราะแบบนี้ไง ไม่ปล่อยให้น้องเจออะไรด้วยตัวเองบ้าง” ทั้งสามคนนิ่งฟังคนเป็นแม่ ตอนนี้ไม่กล้าพูดอะไร “หรือพี่กลัวว่าลูกจะเจอผู้ชายแบบพี่กันคะ เลยห้ามลูกมีแฟน” “โธ่ปิ่น เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้วนะ ยังผูกใจเจ็บผัวตัวเองอีก” ตอนนี้ลูกชายสองคนก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นเดินออกไปอย่างเนียน ๆ เมื่อเห็นคนเป็นแม่เริ่มขุดอดีตมาทะเลาะกับพ่ออีก เป็นสิ่งที่พวกเขาเห็นได้บ่อย ๆ ไม่ได้ทะเลาะกันจริงจังอะไร เพราะสุดท้ายเขาสองคนก็เห็นพ่อต้องเป็นฝ่ายยอมแม่ทุกที “ไม่รู้สิคะ ไม่งั้นพี่จะกลัวอะไรหนักหนา ไม่ต้องกลัวนะคะ” “….” “ขนาดพี่ร้าย ปิ่นยังรับมือกับพี่ได้ คิดว่ามิลลิก็ต้องได้ดีเอ็นเอปิ่นมาเหมือนกัน” เพลิงกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ หากว่าเมียเริ่มพูดเรื่องอดีตเขาคงต้องนั่งนิ่งเงียบฟังอย่างใจเย็น อีกหน่อยเรื่องจะตามมาอีกหลายเรื่อง แล้วก็เป็นเรื่องเดิม ๆ ที่พูดกันมายี่สิบกว่าปีแล้ว แต่เธอก็ยังคงขุดมาพูดได้ไม่หยุด “ตกลงเรื่องที่ปิ่นว่า จะเอายังไงคะ” “พี่ขอคิดดูก่อนได้ไหม ขอเวลาพี่อีกนิดนะ” ปิ่นมุกสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของสามี ที่อายุเลยเลขสี่มาแล้วหลายปี แต่เธอยังมองว่าเขายังหล่อและไม่แก่สักนิดในสายตาเธอ “โธ่ เมียจ๋า พี่มีเหตุผลนะ เห็นใจพี่หน่อยสิครับ พี่เลี้ยงของพี่มาอย่างดี” ปิ่นมุกไม่ได้เป็นคนตามใจลูกขนาดนั้น แต่เธอไม่อยากให้บังคับลูกเกินไป ตอนนี้มิลลิเองก็โตพอจะใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้แล้ว เธอยังไม่ชอบให้ใครมาบังคับ แล้วลูกเธอล่ะ ก็ต้องไม่ชอบเหมือนกัน ไม่รู้เมื่อไหร่ผู้ชายสามคนนี้ จะเลิกบังคับลูกสาวเธอสักที “พี่ยังไม่ชอบให้ใครบังคับ แล้วไม่นึกถึงลูกบ้างเหรอคะ งั้นให้เราบังคับตาฟรินท์กับตาโซลบ้างดีไหมคะ” “สองคนนั้นเป็นผู้ชาย มันไม่แปลกหรอก เราอย่าทะเลาะกันเรื่องนี้เลยนะครับ” ฟอด!!! ปิ่นมุกแอบหันไปอมยิ้ม เมื่อถูกขโมยหอมแก้ม ซึ่งเพลิงก็ทันได้เห็นรอยยิ้มนั้นพอดี“พี่รักปิ่นยังไง พี่ก็รักลูกแบบนั้นนะครับ” “แก่แล้วนะคะ ยังทำตัวเป็นเด็ก ๆ” “หึ แก่ที่ไหนกัน ปิ่นก็รู้พี่มีแรงกระแทกปิ่นทุกคืน จะเป็นคนแก่ได้ไง” เสียงทุ้มกระซิบเสียงแหบพร่า จนคนเป็นเมียหน้าเริ่มแดง ยอมรับว่าเรื่องนี้เขาพูดจริง เพราะขนาดสี่สิบกว่าแต่เรื่องบนเตียงเราสองคนยังเหมือนหนุ่ม ๆ สาว ๆ และไม่มีทีท่าว่าจะลดลงสักนิดเดียว
Related chapters
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่15 เสพติดเธอ
หนึ่งเดือนผ่านไป “พวกมึงจำค่ายอาสาที่เราลงชื่อไปตอนเปิดเทอมได้ไหม”ปลายฝนหันมาถามเพื่อนสองคน ขณะกำลังนั่งเรียนกันอยู่ “ทำไมว่ะ” “ต้องไปอาทิตย์นี้แล้วนะ ศุกร์เสาร์อาทิตย์” คาเทียร์เป็นคนแรกที่ทำหน้าเบื่อหน่ายออกมา ถ้าไม่ติดว่าได้คะแนนกิจกรรม เธอเป็นคนไม่ชอบอะไรที่ลำบากแบบนี้เลย“กูอยากตาย” “คิดซะว่าเราไปเที่ยวกัน ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้วนะ ตั้งแต่อีมิลติดผัว” “เบาหน่อยพวกมึง”มิลลิปรามเพื่อนเมื่อเริ่มพูดเสียงดัง จนอาจารย์หันหน้ามามอง “แล้วเราต้องมาขึ้นรถกันตั้งแต่ตีสี่นะ อยากจะบ้า”คราวนี้เป็นปลายฝนเองที่บ่น ก็เธอขึ้นชื่อเรื่องนอนตื่นสาย การตื่นเช้าจึงเป็นอะไรที่เธอเกลียดที่สุด “งั้นยกเลิกได้ไหม ค่อยไปกิจกรรมอื่น ได้ข่าวว่าที่นั่นลำบากมากนะมึง ไม่รู้จะมีสัญญาณโทรศัพท์หรือเปล่า” “ไม่ได้อีเทียร์ ลงชื่อไปแล้ว ทำคนอื่นเสียสิทธิ์ โดนหักคะแนนแน่” มิลลินั่งฟังเพื่อนสองคน เธอเองก็เริ่มคิดเหมือนคาเทียร์เหมือนกัน เพราะเธอติดยีนส์มาก หากไปค่ายก็คงไม่ได้เจอเขาในสามวันนั้น แบบนี้เธอคงคิดถึงเขาแย่เลย “นี่มึงก็ไม่อยากไปขึ้นมาเหมือนกันเหรอ” “ปะ เปล่า ไปก็ไป”ใครจะบอกว่าติดแฟน โดนเพื่อนด่าต
Last Updated : 2025-04-30กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่16 คลิปวิดีโอ(Nc++)
ขณะที่กำลังนั่งจูบกันอยู่ที่โซฟา อยู่ ๆ ยีนส์ก็ผละออกจากคนตัวเล็ก ทำทีเป็นนั่งท่าทางเคร่งเครียดจนมิลลิต้องเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัยในการกระทำดังกล่าว “พี่เป็นอะไรคะ หรือว่า…” “เปล่า” “หรือว่าเบื่อมิลแล้ว” จะไม่ให้เธอคิดได้อย่างไร กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มเหมือนทุกที แต่เขาก็หยุดกระทันหัน แถมยังนั่งหน้าเครียดอีก เหมือนกับว่าเขาไม่มีอารมณ์กับเธอแล้ว “ฉันขอถ่ายคลิปตอนเรากำลังเอากันได้หรือเปล่า” มิลลิตกใจกับคำพูดของคนตรงหน้า สีหน้าลำบากใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน ไม่คิดว่านี่คือสิ่งที่เขาขอเธอ “ได้หรือเปล่า?”ยีนส์ถามย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเงียบไป “คะ คือพี่จะเอาไปทำอะไรคะ” “ฉันจะเก็บไว้ดู ไว้ช่วยตัวเอง เวลาเธอไม่ได้มานอนด้วย ไม่ใช่แค่เธอที่ติดฉันหรอก ฉันเองก็ติดเธอเหมือนกัน” คนตัวเล็กขยับตัวไปมาอย่างอึดอัด สับสนหนักมากกับสิ่งที่เขาพูดออกมา ไม่รู้ว่ามันแปลกไปหรือเปล่า เพราะเธอก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไง ยีนส์ที่เห็นสีหน้าลำบากใจของเธอ ก็พอจะมีความหวังว่าเธอกำลังสับสน ไม่ได้คิดปฏิเสธเขาเสียทีเดียว“ฉันสัญญาว่าจะดูแค่คนเดียว ฉันเองก็ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกายเธอเหม
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่17 ลีลาเด็ด(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง แข่งกับเสียงครางของมิลลิที่ทนทานต่อความเสียวซ่านครั้งนี้ไม่ไหว แท่งเนื้ออุ่นร้อนที่ครูดเข้าออกร่องรักของเธอจนได้ยินเสียงลามก ทำให้เธอยิ่งตัวสั่นเกร็ง เล็บจิกลงบนแผ่นหลังหนาอย่างแรงจนเลือดซิบ “อ๊าสส ตอดดี”เสียงทุ้มครางอย่างชอบใจร่องรักของเธอ ที่ตอดแน่นเข้ากับแก่นกายของเขาได้อย่างลงตัว ก่อนที่เขาจะเอามือไปบีบเค้นเต้าอวบเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้เธอไปด้วย ใบหน้าหล่อก็ก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอหอม ดูดเม้มจนขึ้นรอยแดงแทบทุกจุด ยิ่งตรงจุดกระสันหลังใบหู เขารู้ว่าเป็นจุดอ่อนไหวของเธอ ก็ปาดเลียวนตรงจุดนั้นย้ำ ๆ อยู่หลายครั้ง “อ๊าส อ่ะ อ่ะ อื้อ~” อารมณ์กระสันที่พุ่งสูงจนถึงขีดสุด ทำให้เอวสอบเพิ่มแรงตอกอัดอย่างป่าเถื่อน มันรุนแรงจนมิลลิรู้สึกทนไม่ไหว เป็นการร่วมรักที่เธอรู้สึกว่าเขาจะคลุ้มคลั่งมากกว่าปกติ ได้ยินเสียงคำรามเขาอยู่ตลอดเวลา เธอเองก็รู้สึกเสียวซ่านกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จนลืมเรื่องทุกเรื่องไปหมด หัวสมองว่างเปล่า คนตัวโตพลิกร่างเล็กให้อยู่ในท่าคลานเข่า จับสะโพกสวยขึ้น ก่อนจะสอดเอ็นร้อนเข้าไปใหม่ กระแทกกระทั้นเข้าออกรุนแรงอีกครั้ง
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่18 ค่ายอาสา
บรรยากาศตอนตีสี่ ที่ทางรุ่นพี่จัดค่ายอาสานัดให้มาขึ้นรถที่ลานเกียร์ของคณะวิศวะ ทำเอาสามสาวหาวแล้วหาวอีก อย่าว่าแต่ตื่นตอนนี้เลย พวกเธอสามคนยังไม่เคยสัมผัสอากาศยามเช้าหกโมงด้วยซ้ำ โชคดีที่พี่ชายพวกเธอเป็นคนไปรับ มิลลิเองก็เพิ่งรู้ก่อนหน้านี้แค่วันเดียวว่าพี่ชายเธอไปด้วย มันก็ดีอยู่หรอกเพราะอย่างน้อยเธอก็ยังมีพี่ชายคอยแบ่งเบาความลำบากของการเดินทาง “เห้ยย!! อีมิล มึงมองทางขวามือที ว่ากูตาฝาดหรือเปล่า” “พี่ยีนส์กับเพื่อนเขานี่”เป็นคาเทียร์ที่หันไปเห็นก่อนและเอ่ยออกมา ก่อนที่มิลลิจะหันไปมองบ้าง เห็นเป็นกลุ่มพี่ยีนส์กับเพื่อนจริง ๆ พลันหัวคิ้วก็ขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย “เขาไม่บอกมึงเหรอว่าจะมา”ปลายฝนมองหน้าเพื่อนที่ทำสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็พอจะเดาเรื่องราวได้ “เขาไม่ได้บอกกู”อันที่ีจริงเมื่อวานนี้เธอกับยีนส์ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เธอโทรไปหาเขาเมื่อวานเขาบอกไม่ว่างจะโทรกลับมา เธอก็เพิ่งเห็นโทรศัพท์ตอนตื่นตีสองว่าเขาโทรมาหาตอนห้าทุ่มกว่า แต่เธอนอนไปแล้วเพราะต้องตื่นเช้าเลยไม่ได้รับ “เขาอาจอยากจะเซอร์ไพรส์มึงก็ได้ อย่าคิดมากนะ” มิลลิหยิบโทรศัพท์มากดส่งข้อความหาเขา เธอมองดูจากตรงน
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่19 โกรธเหมือนกัน
การเดินทางยาวนานกว่าหกชั่วโมงจบลงเมื่อถึงปลายทาง มิลลิและเพื่อนสองคนแทบจะลุกขึ้นจากที่นั่งไม่ได้เพราะปวดเมื่อยตามร่างกาย พวกเธอเป็นประเภทไม่ค่อยออกกำลังกาย ใช้ชีวิตแค่กินกับนอน ร่างกายเลยไม่ทนทานกับการนั่งรถนานขนาดนี้ โชคยังดีที่นั่งรถแบบรวดเดียวจบ ไม่ต้องต่อรถเข้ามา เพราะโรงเรียนที่ทางค่ายอาสาเลือก ค่อนข้างมีความทุรกันดานพอสมควร “กูจะตายอยู่แล้ว”เสียงคาเทียร์บ่นในขณะที่ยังคงยืนซบมิลลิที่ยืนทำหน้าตาบูดบึ้ง ส่วนพี่ชายทั้งสามคนเดินหายไปสูบบุหรี่ ตอนนี้ที่พวกเธอยืนกันอยู่คือบริเวณลานกว้างของโรงเรียน เพื่อรอประธานค่ายเข้ามาพูดคุยและบอกกล่าวกำหนดการต่าง ๆ “แล้วพวกมึงดูดิ๊ พวกเราต้องนอนที่นี่จริง ๆ เหรอ” “กูว่าน่าสนุกดีนะ”ปลายฝนกลับเห็นต่าง เพราะการที่จะได้มาที่แบบนี้ เธอมองว่ายากมากหรือแทบเป็นไปไม่ได้เลย หากไม่ได้มาค่ายอาสา “นอนไม่ได้แล้วจะมาทำไม”คาเทียร์ตวัดสายตามองเสียงปริศนาที่เหมือนกำลังต่อว่าเธอ “แล้วพี่มาเกี่ยวอะไรด้วย”เมื่อเห็นต้นตอของเสียงที่ว่า ที่ยืนห่างออกไปประมาณสองเมตร คาเทียร์ก็แยกเขี้ยวใส่ทันที “ก็น้องบอกนอนไม่ได้นี่ครับ พี่ก็แค่สงสัย” ตะวันยังคงพูดกวนประสาทเจ้าของ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่20 รอดตัวไป
“ฉันไม่บอกเรื่องค่ายก็เพราะอยากมาเซอร์ไพรส์เธอ ไม่ตอบข้อความก็เพราะอยากบอกเธอเอง” ดวงตากลมจ้องมองนัยน์ตาคมของเขา เธออยากรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดจริงหรือเปล่า แต่ก็เหมือนเดิมคือเธอไม่สามารถอ่านแววตาเขาได้เลย “พูดจริงแน่นะคะ“ คนตัวสูงไม่ตอบแต่ฉวยโอกาสจูบเธอแทน ตอนแรกเธอก็ไม่ได้จูบตอบเขา แต่เพราะความช่ำชองทำให้เธอคล้อยตามเขาได้ไม่ยาก แขนเล็กก็ยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่งของเขาทันที เป็นการจูบกันนอกสถานที่ครั้งแรก ท่ามกลางบรรยากาศป่าเขา ที่มีลมยามเย็น พัดมากระทบผิวกาย สร้างความรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ “อืม”เสียงครางทุ้มในลำคอเมื่อได้สอดลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมความหวานในโพลงปากนุ่ม จากจูบแสนหวานก็เริ่มทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมือหนายกขึ้นมาบีบเค้นเต้าอวบผ่านเสื้อยืดตัวบาง มิลลิที่กลัวจะเลยเถิดไปไกล ก็รีบผละริมฝีปากออกทันที“พอแล้วค่ะ” ก่อนจะสวมกอดร่างหนาของยีนส์ ความรู้สึกตอนนี้คือดีขึ้นกว่าเมื่อตอนเช้ามาก ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะมีอิทธิพลกับหัวใจเธอมากจริง ๆ อยากจะโกรธเขานานกว่านี้ แต่แค่เขาแก้ตัวนิด ๆ หน่อย ๆ เธอก็พร้อมจะเชื่อใจเขาหมดทุกอย่าง “คืนนี้มาเจอกันได้ไหม” “เจอที่ไหนคะ เราก็อยู่ที่เดียวกัน
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่21 รู้ทุกอย่าง
มิลลิยืนรอยีนส์ไม่นาน ก็เห็นเขาเดินตรงมาหา ใบหน้าดูเหนื่อยกว่าปกติ“เหนื่อยเหรอคะ” “อืม เมื่อวานพี่เธอสงสัยหรือเปล่า” “ค่ะ ตามติดมิลแจเลย กว่าจะกลับไปนอนก็เกือบสามทุ่มนู่นค่ะ” เมื่อวานตอนที่เขายืนหลังต้นไม้ เขามั่นใจว่าอดีตเพื่อนรักของเขาหันมาเห็นเขาแน่ แต่ทำไมมันถึงยังทำเฉยกับเขา เมื่อเช้าตอนเดินสวนกัน โซลยังทำเป็นไม่เห็นเขาด้วยซ้ำ นับว่าเป็นเรื่องแปลกมาก “ทำไม่พี่ทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ”คนตัวเล็กมองใบหน้าเขา ที่เหมือนไม่เชื่อที่เธอพูด “ฉันอยากกอดเธอ แต่ตรงนี้กอดไม่ได้” เมื่อเขาพูดแบบนี้ เธอก็เดินเข้าไปสวมกอดเขาทันที ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าเขาเป็นอะไรเสียอีก ทำไมถึงดูเหนื่อย ๆ เธอเองก็อยากให้กำลังใจเขาเหมือนกัน “ดีขึ้นไหมคะ” “นิดหน่อย แต่ถ้าได้จูบด้วยจะดีมาก”มิลลิระบายยิ้มออกมากับคำพูดของเขา วันนี้เธอว่าเขาอ้อนเธอมากผิดปกติ แต่เธอกลับชอบให้เขาเป็นแบบนี้ เพราะมันเหมือนว่าเขารักเธอมาก “ไว้คืนนี้นะคะ มิลจะหาทางมาหาพี่ กลางคืนไม่ค่อยมีคนเห็นเท่าไหร่” เราสองคนยังคงกอดกันอยู่อย่างนั้น ไม่ได้รีบผละออกจากกันทันที ถึงตรงนี้จะเป็นทางเข้าหมู่บ้าน แต่ตรงที่เธอยืนอยู่กับเขาเป็นต้นไม้ใหญ่ข้างทาง
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่22 หงุดหงิดจนนอนไม่หลับ(Nc++)
มิลลิไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหน เพราะจำได้ว่าเธอแค่ต้องการแกล้งหลับเพื่อหนีสายตาเพื่อนสองคนเท่านั้น แต่น่าจะเป็นเพราะความเหนื่อยเลยทำให้เธอหลับไปจริง ๆ จนตื่นมาอีกทีก็คือตอนตีสี่กว่า มือเรียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ เห็นข้อความจากยีนส์ที่ส่งมามากกว่าสิบข้อความ และมีสายไม่ได้รับอีกกว่าสิบสาย ยีนส์ไม่ได้รับสายสิบสี่สาย ยีนส์:เธออยู่ไหน ยีนส์:ไหนบอกจะมาหา ยีนส์:มิลลิ ยีนส์:หลับหรือไง ยีนส์:ทำไมไม่รับ ยีนส์:อะไรของเธอว่ะ!!! ยีนส์:เป็นอะไรอีกมิลลิ ยีนส์:เธอแม่ง!!! ยีนส์:เป็นอะไรทำไม่บอก และอีกสามสี่ข้อความ ก็เป็นข้อความประมาณนี้ทั้งหมด มิลลิได้แต่ถอนหายใจออกมา เธอเอามือกุมหัวตัวเองอย่างคิดหนัก ยังคงนั่งจ้องข้อความเหล่านั้นอยู่ ก่อนที่จะตัดสินใจพิมพ์ข้อความตอบกลับไปหาเขา มิลลิ:มิลเผลอหลับไป ติ้ง นอกจากจะแปลกใจที่ข้อความถูกเปิดอ่านทันทีแล้ว กลับมีข้อความตอบกลับมาอีกด้วย ยีนส์:ออกมาที่ห้องน้ำ เธอหันไปมองทุกคนในห้องที่หลับสนิทกันหมด ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนเธอสองคน ก็แน่สิเวลานี้ใครจะตื่น อากาศก็เย็นขนาดนี้ มันควรเป็นเวลาที่นอนหลับสบายที่สุด เขายังจะให้เธอออกไปหาเขา แต่ก็ไม่
Last Updated : 2025-05-01
Latest chapter
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ2
หลังจากบทรักตอนเที่ยงจบลง ท้องของมิลลิก็ส่งเสียงประท้วงเสียงดัง ตอนแรกคนตัวสูงอยากจะต่อรอบกับเธอด้วยซ้ำ เพราะบรรยากาศที่เป็นใจ ถึงจะร้อนไปหน่อย แต่มีความตื่นเต้นจากการทำรักเอาท์ดอร์ครั้งแรก แต่ทว่าคนตัวเล็กขอพักกินข้าวก่อน "ประจำเดือนมิลมาอยู่หรือเปล่า” ยีนส์ต้องถามภรรยาเรื่องนี้ เพราะหลังจากเธอเรียนจบก็ไม่ได้กินยาคุมอีก แต่ผ่านมาเกือบสามเดือน ทำไมเธอถึงยังไม่ท้องสักที ทั้งที่เขาขยันทำการบ้านกับเธอแทบตาย งัดกลเม็ดทุกอย่างมาใช้หมดแล้ว แต่ทว่ายังไร้วี่แวว “ที่จริงประจำเดือนมิลก็มาไม่ปกติอยู่แล้ว แต่เพื่อความสบายใจของพี่ มิลจะตรวจหลังจากเรากลับนะคะ” “เมื่อวานพ่อตาบอกว่าพี่ไม่มีน้ำยา”มิลลิหัวเราะออกมา เมื่อนึกถึงคำพูดของพ่อที่บ่นเธออยู่ทุกวันว่าเมื่อไหร่จะมีหลานให้ท่านสักที “หรือพี่จะไม่มีน้ำยาอย่างพ่อตาว่าจริง ๆ”เขายังคงคิดมากเรื่องนี้อยู่ ก็เขาอยากมีลูก พ่อกับแม่ของเขาก็อยากมีหลานหลาย ๆ คน “พี่อย่าคิดมากสิคะ มิลเพิ่งปล่อยได้แค่สองเดือนกว่า ๆ เอง ใครจะไปรู้ตอนนี้มิลอาจจะท้องแล้วก็ได้” “งั้นเราไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเลยได้ไหม พี่อยากรู้ตอนนี้เลย มิลก็รู้ว่าพี่อยากมีลูกขนาดไหน” สุดท้าย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ1
หลังจากงานแต่งจบลง ยีนส์และมิลลิก็รีบไปสนามบินทันที ทั้งคู่จะไปฮันนีมูนกันที่มัลดิฟส์ เป็นเจ้าสาวที่จองตั๋วเครื่องบินและที่พักเองหมดทุกอย่าง กำหนดการเที่ยวทุกอย่างใช้เวลา4วัน3คืน “มิลตื่นเต้นอยากเห็นทะเลใจจะขาดแล้วค่ะ”มิลลิเดินควงแขนสามีหนุ่มหล่อ เพื่อไปยังรถตู้ของโรงแรมที่เธอจองเอาไว้ แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาตีสี่กว่าแล้ว อีกทั้งยังเหนื่อยกับงานแต่ง แต่เธอกลับไม่รู้สึกง่วงสักนิด เพราะทะเลที่นี่ เธอใฝ่ฝันจะมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว “พี่อยากให้มิลพักหน่อยนะ”ยีนส์พูดไปตามที่คิด เพราะตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนถึงตอนนี้ เขายังไม่เห็นเธอหลับเลย ทั้งที่ต้องตื่นตั้งแต่ตีสามเพื่อแต่งหน้า ทำผม ไหนจะยุ่งกับงานแต่งทั้งวัน เสร็จจากงานก็เที่ยงคืน ก็รีบมาสนามบินทันที เป็นเขาเสียอีกที่รู้สึกอ่อนเพลียมาก “ถึงที่พักแล้วค่อยนอนก็ได้ค่ะ สามีของมิลเหนื่อยแล้วเหรอคะ” “พี่ยอมแพ้มิล” รถตู้ของที่พักเข้ามาจอดตรงส่วนของโรงแรม แต่มิลลิจองเป็นที่พักติดทะเลไว้ เลยต้องใช้เวลาเดินไปอีก ขนาดว่าตอนนี้ตีห้า แต่ก็ยังมองเห็นความสวยงามของทะเล พนักงานของโรงแรมพาเดินไปตามสะพานไม้ที่พาไปยังที่พักเป็นหลังที่สร้างอยู่ในทะเล ก่อนที่จะหย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่41 ความรักคือความเข้าใจ(จบ)
ยีนส์ขับรถหรูเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ เพื่อส่งมิลลิลงก่อน ส่วนเขาก็ขับไปจอดในลานจอดรถ ก่อนจะเดินลงมาหาเธอที่ยืนรออยู่ พร้อมกับว่าที่พ่อตา ว่าที่แม่ยาย และพี่ชายสองคนของเธอ คนตัวสูงยอมรับว่าประหม่ามาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับว่ากลัวอะไรขนาดนั้น เขาเองก็เป็นลูกผู้ชายมากพอ ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเคยทำไว้อยู่แล้ว เพราะงั้นไม่ว่าจะโดนอะไรเขาก็พร้อมจะยอมรับ ขอแค่อย่างเดียวอย่าให้เขาเลิกคบกับมิลลิ เพราะเป็นเรื่องเดียวที่เขาจะไม่ยอม “สวัสดีครับ”ยีนส์ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง และพี่ชายคนโตของมิลลิด้วยท่าทางปกติ ผิดกับสายตาของว่าที่พ่อตา ที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเขามาก ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงแต่สบัดหน้าหนีเขา ไม่รับไหว้เขาเหมือนอย่างแม่ของเธอ “เข้าบ้านกันดีกว่า มิลพาพี่เขาเข้ามาเร็วลูก” มิลลิจับมือของเขา เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกัน ตรงที่พ่อกับแม่นั่งรออยู่คือห้องรับแขกของบ้าน ยีนส์ทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกับพ่อแม่ของมิลลิทันที ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว จากตอนแรกที่ไม่รู้สึกอะไร เจอแบบนี้เขาเองก็ต้องกุมมือเข้าหากันเพื่อลดอาการประหม่าของตัวเองตอนนี้ “เรื่องที่ผ่านมา แม่จะไม่พูดถึงมันนะ แต่หลังจากนี้
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่40 ด่านสุดท้าย
“แบบวันนี้ คือแม่พี่ชอบมิลหรือเปล่าคะ”มิลลิถามขึ้นตอนที่กลับมาถึงคอนโดของยีนส์แล้ว “ใช้คำว่าถูกใจเลยดีกว่า” เขาไม่ได้อวยเธอเกินจริง แต่การที่แม่เอ่ยปากชวนเธอไปชิมขนมที่ร้าน มันเป็นสัญญาณว่าแม่เขาถูกใจเธอมาก “แต่มิลก็อยากจะตีพี่เหลือเกิน รู้ว่ามิลชอบกินขนม ยังไม่บอกมิลอีกว่าแม่พี่เปิดร้านขนม” เธอทำหน้างอนเขาและทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟา โดยยีนส์ก็เดินเข้ามากอดเธอ ยกตัวเธอขึ้นนั่งบนตักของเขา ก่อนที่จะกดริมฝีปากลงไปบนกลีบปากนุ่มของเธอเบา ๆ “พี่กลัวมิลจะไม่อยากเจอแม่พี่ต่างหาก อีกอย่างตอนนั้นพี่ก็ยังไม่รู้ใจตัวเองด้วย หลังจากนี้พี่จะพาไปจนมิลเบื่อเลยดีไหมครับ” “ดีค่ะ มิลอยากเปิดร้านขนมมาตั้งนานแล้ว” “เรียนบริหารแต่ไปเปิดร้านขนมเหรอ” “ความชอบกับความฝันมันต่างกันค่ะ มิลเรียนบริหารเพราะเห็นพี่ชายคนโตเรียนค่ะ อีกอย่างเรียนจบมิลก็ต้องไปทำงานกับบริษัทของพ่อ” “แล้วไอ้โซลล่ะ มันเรียนวิศวะเครื่องยนต์นะ” “พ่อมีบริษัทผลิตยานยนต์ค่ะ พี่โซลตามพ่อไปทำงานตั้งแต่เด็ก ๆ เลยอยากเป็นอย่างพ่อ” “นี่พี่ตกถังข้าวสารเหรอเนี๊ยะ ต่อไปมิลต้องเลี้ยงพี่ด้วยนะ” “พี่รวยกว่ามิลอีกนะคะ เป็นลูกคนเดียวด้วย พี่นั่น
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่39 ถูกใจแม่
“พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมพี่ชายมิลถึงหวงมิลนัก” “ใช่ค่ะ เราห่างกันคนละปีกว่า ๆ เอง คลอดปุ๊บ แม่ก็ท้องปั๊บเลย” “อาทิตย์หน้าไปกินข้าวบ้านพี่บ้างสิ พี่อยากให้แม่กับพ่อพี่ได้รู้จักว่าที่ลูกสะใภ้” “พี่เคยพาแฟนเก่าเข้าบ้านหรือเปล่าคะ” ที่ถามไม่ใช่ว่าเพราะเธอโกรธหรอก เธอเองก็ทำใจเรื่องใจอดีตเขาได้แล้ว เพียงแต่ถามเพื่อจะได้ทำตัวถูกเวลาเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขา “ไม่เคย ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนปีหนึ่งเองนะ ยังไม่คิดเรื่องนี้เลย” “….” “แต่ตอนนี้พี่คิดแล้วนะ พี่เป็นคนรักคนยากนะมิล ถ้าพี่รักแล้ว พี่ก็อยากจะคบกับเขาให้นานที่สุด” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเขินหน้าแดงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่ได้เป็นคนนั้นในใจเขา เรื่องของความรัก มันไม่ใช่อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายโชคดีอย่างเดียว แต่มันคือการที่คนสองคนโชคดีทั้งคู่ต่างหากที่ได้มาเจอกัน ตอนนี้อยากจะบอกแฟนเก่าของเขาเหลือเกินว่าขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งเขามาจนเจอกับเธอ 21.30 น. บรรยากาศในผับสุดหรูของพายุ ที่มีศักดิ์เป็นลุงของมิลลิ เธอไม่ค่อยได้มาที่นี่ นอกจากว่าจะมาพี่ชายหรือคนเป็นพ่อ เวลามีงานฉลองอะไร ครอบครัวของเธอมักจะเลือกมาฉลองกันที่นี่
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่38 คลั่งรัก
“กว่าครอบครัวมิลจะยอมรับพี่ กระดูกพี่ไม่หักไปก่อนเหรอ” “หักไม่ได้คะ มิลไม่ยอมหรอก ว่าแต่….” “แต่อะไร?” “ว่าแต่มีตรงไหนให้พ่อมิลทำพี่ได้อีกบ้างค่ะ หน้าโดนแล้ว ขาโดนแล้ว งั้นหลังได้ไหมคะ” “มิลลิ”เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างไม่เชื่อ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอพูดเล่น แต่ทำไมท่าทางเธอตอนนี้ถึงดูจริงจังขนาดนี้ “คิก คิก มิลพูดเล่นค่ะ เหลือด่านสุดท้ายแล้วนะคะ” มิลลิเข้าไปออดอ้อนแฟนหนุ่ม ตอนนี้ที่พวกเธอนั่งอยู่ท่ามกลางสายตาของเพื่อนสนิทมิลลิสองคน ตรงใต้ตึกคณะบริหาร ทำให้เพื่อนสองคนนั่งมองเธอด้วยสายตาหมั่นไส้ “งั้นมิลก็ต้องปลอบใจพี่ด้วยนะ ดูสิ”เขาเอียงหน้าให้เธอดูรอยแผลตรงมุมปาก คนตัวเล็กหันซ้าย หันขวา ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปเบา ๆ อย่างเอาใจ “แหวะ!!! อีมิล กูจะอ้วก” คาเทียร์มองบนทนความคลั่งรักของคู่นี้ไม่ไหว ต้องทำท่าอ้วกออกมา โดยมีปลายฝนนั่งหัวเราะอยู่ข้าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่สนใจพวกเธอสักนิด ยังคงนั่งออดอ้อนกันอยู่แบบนั้น ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงสองเรา “ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ยีนส์จะเป็นคนคลั่งรักขนาดนี้”ปลายฝนพูดขึ้นขณะเดินไปเรียนวิชาช่วงเช้า “ไม่ใช่แค่พี่ยีนส์หรอก อีเพื่อนตัวดีของเราก็น้อยห
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่37 ด่านที่สอง
ยีนส์ทำสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินลงมาส่งเธออย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นสีหน้ายียวนของไอ้เพื่อนเวร เขาก็ชักสีหน้าใส่มันทันที “ทำไมมึงทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะว่ะ” โซลแซวด้วยรอยยิ้มขบขัน เขารู้ว่ามันไม่เต็มใจจะให้น้องสาวเขากลับ ยอมรับว่าที่มารับมิลลิ ก็เพราะเขาอยากแกล้งมันโดยตรง หมั่นไส้มันที่เคยทำกับน้องเขา แล้วมาดี๊ด๊าเมื่อน้องเขาให้อภัยมันง่าย ๆ “ไอ้เวร มึงเอาคืนกูที่น้องมึงให้อภัยกูใช่ไหม” “ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”โซลหัวเราะเสียงดัง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะอ่านใจเขาออกขนาดนี้ “สัด!!! กูขอแช่งให้มึงโดนบ้างเวลามึงมีความรัก มึงคอยดู” “แม่ง!!! แช่งเป็นเด็ก ๆ แต่กูคงไม่มีวันนั้นว่ะ ขอโทษด้วยนะ เพราะคนอย่างกูไม่รักใครง่าย ๆ เหมือนมึงหรอก” มิลลิยืนมองพี่ชายกับแฟนยืนเถียงกันแบบเด็ก ๆ แล้วก็ส่ายหัวออกมา ดูท่าว่าเธอจะต้องเจอแบบนี้ไปตลอด เพราะสองคนนี้ดูเป็นคนไม่ยอมใครทั้งคู่ “ไปได้แล้วค่ะ”เธอตัดบทก่อนจะขึ้นไปรอบนรถคนเป็นพี่ชาย มองเห็นสองคนยังยืนเถียงกันต่อ จนเธอต้องเปิดกระจกตะโกนเรียกพี่ชายให้ขึ้นรถได้แล้ว “เตรียมจะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ระหว่างที่นั่งบนรถ พี่ชายก็ถามเธอถึงเรื่องนี้ แต่ก็เป็นเ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ “อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ” เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย “มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส” มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที “อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด “อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดอ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่35 ไม่ไหวบอกไหว(Nc++)
เมื่อประตูคอนโดเปิดออก ยีนส์ก็ผลักคนตัวเล็กติดผนังทันที แววตาคมเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ร่างกายเครียดเกร็งไปหมดทุกส่วน บางอย่างที่แข็งขืนอยู่นาน ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ริมฝีปากหนาก้มลงจูบดูดดื่มกับริมฝีปากอวบอิ่ม ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อน เกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก รสจูบแผดเผาร่างกายมิลลิจนร้อนรุ่มไปหมด ใจเต้นเสียงดังโครมคราม มันแตกต่างจากจูบทุกครั้งที่ผ่านมา นอกจากความเร่าร้อนแล้ว ยังเต็มไปด้วยความดุดัน ลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่ง เมื่อถูกความกระสันเสียวเล่นงานไม่หยุด จนร่างกายอ่อนปวกเปียกยืนทรงตัวแทบไม่ได้ มือหนาของคนตัวสูงยกขึ้นบีบสะโพกสวยอย่างจงใจ เขาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ของคนตัวเล็ก ก่อนจะมาเจอกับก้อนกลมด้านหน้าสองลูก ที่เขาออกแรงบีบเค้นมากกว่าปกติ ริมฝีปากก็ยังดูดดึงกันอยู่อย่างนั้น “อืม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างถูกใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกไป“พี่เจ็บจังเลยครับ” “ให้มิลทำยังไงคะ”รอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ส่งมา ทำให้เธอเขินอาย หน้าแดงก่ำ ช่วงริมฝีปากไม่สามารถหุบยิ้มได้ “มิลอยากทำยังไงกับพี่ครับ” “มิลอยากทำแผลให้พี่ค่ะ”ยีนส์กรอกตามอ
