ตอนที่28 คำตอบ(Nc++)

ใบหน้าหล่อเหลาผละออกจากใบหน้าสวย สบตากับเธอบอกความต้องการของตัวเองอย่างชัดเจน ใช้เข่าดันขาเธออ้าออก ก่อนจะค่อย ๆ สอดแก่นกายใหญ่เข้ามาในร่องรักช้า ๆ เขาทำมันอย่างใจเย็น ขัดกับความร้อนรุ่มภายในที่เมื่อสัมผัสกับร่องสาว ก็แทบจะระเบิดออกมา

“ซี้ด อย่าเพิ่งตอด อ๊าสส”

ความอึดอัดเริ่มคืบคลานเข้ามาช้า ๆ พร้อมด้วยความเสียวซ่านจากแท่งเนื้ออุ่นที่เสียดสีกับร่องคับแคบ นิ้วเล็กเริ่มจิกเกร็ง ใบหน้าสวยเชิดขึ้นส่งเสียงครางกระเส่าไม่เป็นภาษา และเมื่อคนตัวสูงทนใจเย็นไม่ไหว ก็กระแทกเอวสอบเข้าไปทันทีสุดแรง จนคนตัวเล็กกระตุกสะโพกเพราะความเจ็บปนจุก

สวบ!!!

“อื้อ~”

มิลลิน้ำตาไหลหยดลงมาเพราะความเจ็บปวด ที่โดนเขากระแทกเอ็นแข็งเข้ามาทีเดียวสุดลำ ก่อนที่ความอึดอัดจะเข้ามาแทนที่ เอวสอบก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ เพื่อปรับขนาดร่องรักที่คับแคบจนขยับได้ลำบาก

“ซี้ด แน่น อ๊าสส”

เมื่อกระแทกแก่นกายเข้าสุด ออกสุด อยู่สักพัก ก็เริ่มเร่งจังหวะให้แรงขึ้นเรื่อย ๆ ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วร่างทั้งสองที่สอดรับแรงกระแทกกันอย่างลงตัว

บรรยากาศภายในห้องนอนร้อนระอุ ได้ยินเสียงครางกระเส่าของคนสองคน แข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง เหงื่อไหลจนเปียกชุ่ม จากการใช้แรงกระแทกถี่ ๆ รัว ๆ

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

เอวสอบยังคงตอกอัดอย่างบ้าคลั่ง ยิ่งร่องรักตอดเอ็นร้อนของเขารัว ๆ ความเสียวกระสันยิ่งพุ่งสูง เขายิ่งเพิ่มแรงกระแทกเข้าออกอย่างดิบเถื่อน รุนแรง ภายในร่องรักของเธอมันดีเสียเหลือเกิน ทุกอย่างที่เป็นเธอทำเขาหลงไหล

ใบหน้าสวยที่เหยเกด้วยความเสียวซ่าน ผมเผ้าที่กระจายเต็มหมอน เพราะแรงกระแทก เต้าอวบที่ดิดเด้งไปมา ร่างกายขาวผ่องของเธอที่เต็มไปด้วยร่องรอยจากการดูดเม้มของเขา แบบนี้เธอยังปฏิเสธเขาได้อีกหรือ คนที่จะทำแบบนี้กับเธอได้ ต้องเป็นเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น

“อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ๊าสส”

เสียงครางหวานที่หลุดรอดออกมาเป็นระยะ ทุกการขยับเข้าออก พาความเสียวซ่านจนสุดบรรยาย ภายในร่างกายของเธอเหมือนรอการปลดปล่อย หัวสมองเริ่มว่างเปล่า

“อ๊าสส ตอดแรงแบบนี้ จะเสร็จแล้วสินะ”

ยีนส์ทำหน้าล้อเลียนคนตัวเล็กที่ปากบอกไม่เอา ไม่มีอารมณ์ แต่เธอเสร็จเพราะเขาไม่รู้กี่รอบแล้ว ก่อนจะเริ่มตอกอัดถี่รัวขึ้นเรื่อย ๆ จนสุดกำลัง ก่อนจะพาเธอแตะขอบสวรรค์ไปพร้อมกัน

“อ๊าสส ซี้ดด”น้ำอุ่นร้อนขาวขุ่นฉีดอัดเข้าไปร่องรักจนหมด ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทับบนตัวเธอ

เสียงหายใจอย่างเหนื่อยหอบของเธอดังอยู่ใกล้ ๆ เขา ยีนส์ผงกหัวขึ้นมองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ หลับตาพริ้ม ก่อนที่เขาจะระบายยิ้มออกมาอย่างลืมตัว

“ออกไปได้แล้วค่ะ”เมื่อความเสียวซ่านผ่านพ้นไป เธอก็ออกแรงผลักเขาให้ลงไปจากตัวเธอ แต่เขาก็ยังนอนมองเธออยู่แบบนั้น ไม่ได้สนใจคำพูดเธอสักนิด

“พอเสร็จแล้วก็ไล่เลยนะ”

“ก็หมดประโยชน์แล้วนี่คะ”

คิดว่าเธอจะหยุดปากดีไปแล้วเสียอีก ที่แท้ที่ีหยุดเพราะกำลังเคลิ้มในบทรักของเขา แบบนี้ต้องเอาเธอตลอดเวลาสินะ เธอถึงจะหยุดด่าเขาได้

และเหมือนร่างกายเขาเองก็จะรู้ว่าตอนนี้มันยังไม่อิ่มแค่รอบนี้ แก่นกายใหญ่ที่คาอยู่ในร่องรัก ก็แข็งคัดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อมิลลิเริ่มรู้สึกถึงความคับแน่น ก็สะบัดหน้าใส่เขาอย่างอาย ๆ เพราะร่องรักเธอก็เริ่มตอดรัดเอ็นร้อนเขาทันทีเหมือนกัน

“หึ ปฏิเสธอะไรปฏิเสธได้นะ แต่เธอปฏิเสธความเงี่ยนของตัวเองไม่ได้หรอก”

“พี่เป็นผู้ชายหยาบคายแบบนี้เองสินะ เมื่อก่อนคงคิดจะหลอกฉัน เลยสร้างภาพลักษณ์ดูดีให้ฉันหลงกลพี่ อยากจะรู้จัง ว่าตอนพี่ทำแบบนั้น มันมีสักเสี้ยววินาทีไหมคะ ที่พี่รู้สึกผิดกับฉัน”

“….”

มันเป็นสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจเธอ สองวันที่ผ่านมาเธอก็เฝ้าหาเหตุผลข้อนี้มาหักล้าง เพื่อไม่ให้ตัวเองเกลียดเขามากกว่าที่เป็นอยู่ แต่ทว่าตอนอยู่ด้วยกันเธอก็ไม่เคยเห็นแววตาแบบนั้นจากเขาเลย แววตาเหมือนกับว่ารู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นกับเธอ แบบนี้จะไม่ให้เธอเกลียดเขาได้อย่างไร ขนาดตอนนี้เธอถามเขา เขายังเงียบไม่ตอบเธอเลย

หากวันไหนที่เขาพอใจกับร่างกายเธอและปล่อยเธอเป็นอิสระ เมื่อนั้นเขากับเธอจะไม่แม้แต่เป็นเพื่อนร่วมโลกกัน เธอจะลืมให้หมดแม้แต่ชื่อของเขา

สะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง อย่างไม่สนใจอารมณ์ของเธอ ครั้งนี้เขารุนแรงมากกว่าปกติ เพราะคำถามของเธอที่ทำให้เขาคิดมาก จนต้องระบายอารมณ์กับร่างกายเธอ

เป็นเวลาหลายชั่วโมง ที่เขากระแทกเธออยู่แบบนั้น ไม่สนใจเธอเลยว่าจะเจ็บแสบตรงร่องรักขนาดไหน เสร็จจากห้องนอน ก็อุ้มเธอมาจัดการต่อที่โซฟา แทบทุกพื้นที่ในบ้าน เขาพาเธอไปตอกอัดทุกส่วน จนร่างกายเล็กปวดร้าวระบมไปหมด

มิลลิรู้สึกตัวอีกทีตอนสี่ทุ่ม เพราะกระเพาะเธอส่งเสียงร้องอย่างหนัก ตั้งแต่ตอนเย็นยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเธอเลย หันหน้ามองคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ที่ลมหายใจยังคงเข้าออกสม่ำเสมอ

นี่เขาไม่หิวบ้างหรืออย่างไร อยากจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่ข้างนอก ก็รู้สึกไม่มีแรง เลยหยิบโทรศัพท์ของยีนส์ขึ้นมา เธอจำรหัสเขาได้ เมื่อกดปลดล็อคก็เห็นข้อความไม่ได้อ่านจากเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกชื่อไว้

เพราะความอยากรู้ อยากเห็นเลยกดเข้าไปอ่านอย่างถือวิสาสะ กลับพบว่ายีนส์ไม่เคยเปิดอ่านข้อความเหล่านั้นเลย ตั้งแต่ที่เริ่มส่งมา แบบนี้เขาตื่นมาต้องรู้แน่ว่าเธอเป็นคนอ่าน

“จูเน่นะยีนส์ สบายดีหรือเปล่า ตอนนี้จูเน่ย้ายมาเรียนอีกมหาลัยแล้วนะ ทำเรื่องเทียบโอนมาตั้งแต่ต้นเทอม เหตุผลที่ย้าย ก็เพราะที่บ้านมีปัญหา ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมแพง ๆ ที่นั่นอีก”

ผู้หญิงชื่อจูเน่ คือแฟนเก่าของเขา เธอจำได้ เพราะคนเป็นพี่ชายเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟัง คงจะรักกันมาก ถึงได้ตามแก้แค้นพี่ชายเธอ แต่ทำไมเขาถึงไม่เปิดอ่านข้อความของผู้หญิงคนนี้กัน แล้วทำไมอยู่ ๆ เธอถึงเหมือนอยากจะร้องไห้ขึ้นมา

“จูเน่อยากจะขอโทษยีนส์นะ สำหรับทุกอย่าง ที่จริงก็อยากจะขอโทษตั้งแต่ตอนเกิดเรื่องใหม่ ๆ แต่ตอนนั้นจูเน่ยังไม่มีความกล้ามากพอ ยีนส์เองก็คงไม่อยากฟังคำแก้ตัวของจูเน่ด้วย แต่ตอนนี้จูเน่อยากอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ยีนส์ฟังนะ ได้โปรดอ่านข้อความของจูเน่ให้จบด้วย”

นี่เป็นข้อความที่สอง จากทั้งหมดสี่ข้อความที่เธอส่งมา แต่ไหน ๆ เธอก็อ่านจะหมดอยู่แล้ว ก็เลยอ่านต่อให้จบ ๆ ไป

“ตลอดเวลาที่คบกับยีนส์มาจูเน่ไม่เคยมีอะไรกับโซลนะ เราสองคนเคยเป็นคู่นอนกันก็จริง แต่ก็เป็นเพียงแค่นั้น และเป็นก่อนที่จะมาเจอกับยีนส์ด้วย แต่ตั้งแต่คบกันจูเน่ก็มียีนส์คนเดียวมาตลอด ไม่ได้มีเจตนาจะโกหก แต่ตอนนั้นกลัวว่าจะเสียยีนส์ไปเลยต้องทำแบบนั้น ตอนเกิดเรื่องที่บอกว่าชอบโซลมากกว่าก็โกหก ตอนนั้นจูเน่สับสน แต่ตอนนี้จูเน่รู้ใจตัวเองแล้วนะ ว่ารักยีนส์ที่สุด ขอโอกาสให้จูเน่ได้หรือเปล่า จูเน่เป็นผู้หญิงคนแรกของยีนส์นะ”

คำว่าผู้หญิงคนแรกทำให้น้ำตาของมิลลิไหลออกมา คงเป็นเหตุผลที่เขารักเธอมากสินะ เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกของเขานี่เอง มันเหมือนเธอตอนนี้ไงล่ะ ที่เขาเป็นผู้ชายคนแรก ต่อให้ยังไงเธอก็ลืมเขาได้ยากอยู่ดี

มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้า ที่เขาแก้แค้นพี่ชายเธอ ก็เพราะเขายังรักผู้หญิงคนนี้อยู่ ที่ไม่เปิดอ่านข้อความคงจะยังทำใจไม่ได้ แบบนี้คำถามที่เธอเคยถาม คงได้คำตอบทั้งหมดแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา เป็นเธอเองที่รักเขาแค่ข้างเดียว เขาเพียงต้องการแก้แค้นเธอเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้สึกอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง

“วันนี้คิดถึงยีนส์อีกแล้ว คิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน คิดถึงคำพูดหวาน ๆ ของยีนส์ รอยยิ้มที่ยิ้มให้จูเน่เพียงคนเดียว ขอเจอยีนส์อีกครั้งได้หรือเปล่า จูเน่อยากจะขอโทษยีนส์ต่อหน้านะคะ ให้โอกาสจูเน่อีกครั้งนะคะ”

เมื่ออ่านข้อความล่าสุดจบลง มิลลิก็สะอึกสะอื้นออกมาทันที เธอรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้ กลัวว่าคนที่นอนหลับอยู่จะได้ยิน ความรู้สึกภายในใจตีตื้นขึ้นมา จนเธอไม่อาจเก็บไว้ได้ ทุกคำพูดของผู้หญิงคนนั้น มันตอกย้ำเธอว่า เธอไม่เคยได้ในสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นได้