Share

บทที่ 11 แปรพักตร์ (2)

last update Last Updated: 2025-06-21 12:00:38

จูฟางหรงสาวเท้าขึ้นรถม้าตามเขาไป ไม่นานทั้งสองก็เข้ามานั่งเผชิญหน้ากันอีกหนในรอบหลายสัปดาห์ กระทั่งล้อไม้เคลื่อนบดไปเบื้องหน้าตามรายทาง เสียงเล็กจึงเอ่ยเพื่อทำลายบรรยากาศ

“ท่านอ๋อง เราจะไปไหนกันหรือเพคะ”

“เจ้าอย่ามาทำไขสือหน่อยเลย ในเมื่อเจ้าเป็นพระชายาที่ฝ่าบาทเลือกมาเอง ยังไม่รู้อีกหรือว่าเราจะไปที่ใด”

จูฟางหรงยิ้มหวาน ทว่าในใจกลับลอบค่อนขอด

ข้าเป็นเทพเซียนกระมัง นอนป่วยอยู่ก็ล่วงรู้ทุกสิ่ง

“หม่อมฉันจะทราบได้อย่างไรเพคะ ในเมื่อ…”

นัยน์ตาคมปลาบตวัดมองเข้ม “เจ้าจะบอกว่าเป็นเพราะข้าจองจำเจ้างั้นหรือ”

แล้วไม่จริงหรือไง

“เปล่าเพคะ ก็หม่อมฉันไม่ได้สติถึงเจ็ดวัน จะทราบได้อย่างไรเล่าเพคะ”

“มารยาสาไถย”

จูฟางหรงอยากกรีดร้อง และฟาดแก้มของเขาให้เลือดกบปาก พร้อมสลักรอยนิ้วทั้งห้าเอาไว้ยิ่งนัก บางทีสุนัขจะได้กระเด็นออกมาเสียบ้าง

หลงโหย่วอี้เห็นจูฟางหรงนั่งเหม่อก็เอ่ยเสียงแข็ง

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 11 แปรพักตร์ (2)

    จูฟางหรงสาวเท้าขึ้นรถม้าตามเขาไป ไม่นานทั้งสองก็เข้ามานั่งเผชิญหน้ากันอีกหนในรอบหลายสัปดาห์ กระทั่งล้อไม้เคลื่อนบดไปเบื้องหน้าตามรายทาง เสียงเล็กจึงเอ่ยเพื่อทำลายบรรยากาศ“ท่านอ๋อง เราจะไปไหนกันหรือเพคะ”“เจ้าอย่ามาทำไขสือหน่อยเลย ในเมื่อเจ้าเป็นพระชายาที่ฝ่าบาทเลือกมาเอง ยังไม่รู้อีกหรือว่าเราจะไปที่ใด”จูฟางหรงยิ้มหวาน ทว่าในใจกลับลอบค่อนขอดข้าเป็นเทพเซียนกระมัง นอนป่วยอยู่ก็ล่วงรู้ทุกสิ่ง“หม่อมฉันจะทราบได้อย่างไรเพคะ ในเมื่อ…”นัยน์ตาคมปลาบตวัดมองเข้ม “เจ้าจะบอกว่าเป็นเพราะข้าจองจำเจ้างั้นหรือ”แล้วไม่จริงหรือไง“เปล่าเพคะ ก็หม่อมฉันไม่ได้สติถึงเจ็ดวัน จะทราบได้อย่างไรเล่าเพคะ”“มารยาสาไถย”จูฟางหรงอยากกรีดร้อง และฟาดแก้มของเขาให้เลือดกบปาก พร้อมสลักรอยนิ้วทั้งห้าเอาไว้ยิ่งนัก บางทีสุนัขจะได้กระเด็นออกมาเสียบ้างหลงโหย่วอี้เห็นจูฟางหรงนั่งเหม่อก็เอ่ยเสียงแข็ง

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 11 แปรพักตร์ (1)

    อรุณรุ่งมาเยือน วันนี้จูฟางหรงได้รับอิสระจากการปลดโซ่ตรวน และจูฟางหรงกำลังคิดหากลวิธีหลีกหนีจากการจองจำเดิมเป่าชุนใช้หวีไม้ขัดลายวิจิตรบรรจงสางผมอันนุ่มสลวยด้วยความเบามือ“พระชายา หลายวันมานี้ท่านคงอึดอัดแย่แล้ว ยามนี้ท่านอ๋องยินยอมพาท่านออกไปพักผ่อนนอกราชวัง ดูเหมือนท่านอ๋องคงโปรดปรานพระชายาแล้วนะเพคะ”จูฟางหรงยิ้มเยาะเสียงแผ่ว นัยน์ตาหงส์จดจ้องเงาสะท้อนบนคันฉ่องสีอำพัน “เป่าชุน เจ้าเลิกคิดเรื่องที่เขาโปรดปรานข้าได้เลย เจ้ารู้หรือไม่ข้าเกือบสิ้นใจต่อหน้าเขาทั้งที่ข้าอุตส่าห์ปกป้องเขา เขายังไม่คิดยื่นมือเข้าช่วยข้าเลยสักนิด คนไม่รู้คุณคน”“แต่…”“พระชายาพร้อมหรือยังพ่ะย่ะค่ะ”เสียงทุ้มดังขึ้นตัดบท จูฟางหรงและเป่าชุนจึงยุติบทสนทนาไว้เพียงเท่านั้นเป่าชุนตอบกลับ “องครักษ์เฉิน อีกครู่จะตามไปนะเจ้าคะ”“ได้ แต่ตอนนี้ท่านอ๋องรอพระชายามาเกือบครึ่งชั่วยามแล้ว”เป่าชุนเบิกตากว้าง ส่วนจูฟางหรงยังมีท่าทีเรียบเฉย ไม่ตระหนกตื่นแต่อย่างใด นางเองก็อยากกลั่น

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 10 คำอธิบาย

    จูฟางหรงถูกคุมขังอยู่ในตำหนักรองหนึ่งสัปดาห์เต็ม หลังจากวันนั้นหลงโหย่วอี้แทบไม่โผล่หน้ามาพบนางเลยสักเสี้ยว เว้นเพียงส่งองครักษ์ของตนเข้ามาเพื่อจับตาดูความเคลื่อนไหวของจูฟางหรงอยู่ตลอด“พระชายาเสวยหน่อยนะเพคะ เดี๋ยวประชวรเอาได้”จูฟางหรงเบือนหน้าหนี เพราะไม่อาจยอมรับความจริงที่ตนต้องตกอยู่ในสภาพสุดอนาถ ต้องถูกอ๋องปีศาจล่ามโซ่ดั่งสุนัขตนหนึ่งตำแหน่งพระชายาอันไร้ประโยชน์นี้จูฟางหรงไม่ต้องการอีกต่อไป เขาข่มเหงกันมากไปหน่อยแล้ว สักวันนางจะหาหนทางหลบหนีจากกรงขังของเขาให้ได้“ข้าไม่หิว เอาออกไปเถิด”“แต่ท่านองครักษ์เฉินยังเฝ้าอยู่นะเพคะ หากพระชายาไม่เสวยเลยท่านอ๋องอาจเกิดโทสะได้”จูฟางหรงแค่นยิ้ม “เป็นเขาที่อยากให้ข้าตายไม่ใช่หรือเหตุใดต้องมาบังคับข้า หรือยังทรมานข้าไม่สาแก่ใจจึงไม่ปล่อยให้ข้าตาย ข้าจะอดข้าวประท้วงเขา เอาให้ตายกันไปข้าง!”เฉินกงที่ยืนเฝ้าหน้าประตูอย่างเงียบเชียบทอดถอนใจเขารู้ว่าหลงโหย่วอี้ทำเช่นนี้ย่อมไม่ถูกต้อง ทว่าสถานะของจูฟางหรงที่ได้สืบทราบมานางก็ถือเป็นก

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 9 สวามีจอมวายร้าย

    ท่อนขาแกร่งสาวเท้าเข้ามาในตำหนักส่วนตัวของฮ่องเต้ สีหน้าของเขาเรียบเฉยเย็นชากระทั่งเข้ามาถึงด้านในก็พบกับบุรุษเรือนร่างกำยำ สวมเครื่องแต่งกายในสภาพหลุดลุ่ย“น้องรอง เจ้ามาแล้วหรือ”หลงโหย่วอี้ประสานมือค้อมศีรษะ “ถวายบังคมฝ่าบาท”จอกสุราในมืออีกฝ่ายถูกวางลง ริมฝีปากได้รูปเหยียดยิ้มพราวระยับ “ไม่ต้องมากพิธีถึงเพียงนั้น”หลงโหย่วอี้ลุกยืนเต็มความสูง หากไม่จำเป็นเขาไม่อยากเหยียบเข้ามาที่นี่แม้เพียงครึ่งก้าว เพราะหลงโหย่วอี้ทราบดีว่าพี่ชายของตน ต่อให้เป็นถึงฮ่องเต้ ทว่าเขาไม่เคยเอาใจใส่ดูแลราษฎรสักกระผีกริ้น ซ้ำยังละเลยการว่าราชการเป็นวรรคเป็นเวร ไม่เพียงเท่านั้นยังเคล้าสุรานารีขลุกอยู่ในตำหนักหรือไม่ก็ลอบออกไปหอโคมเขียวอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันยามนี้ก็เช่นกัน นางในทั้งหลายล้วนอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยเปล่าล้อมหน้าล้อมหลังเต็มไปหมด“น้องรอง สักหน่อยหรือไม่” ฮ่องเต้หลงอี้เซียวเอ่ยพร้อมหยิบจอกสุราขึ้นมาเป็นเชิงชักชวนหลงโหย่วอี้กวาดสายตามองบรรยากาศอึมครึมโดยรอบด้วยความระอิดระอา เหล่าสตรีต่าง

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 8 ข้าตายอีกครั้งหรือยัง

    ดวงตะวันทอประกายเจิดจ้า ม่านโปร่งแสงปลิวไสวตามสายลมที่พัดโกรกเข้ามา สตรีร่างระหงนอนทอดกายอยู่บนเตียงนอนหนานุ่ม ปลายนิ้วเรียวกระดิกแผ่วเบาข้าตายอีกครั้งหรือยังนะเปลือกตาบางแง้มเปิดแช่มช้า นัยน์ตาหงส์กะพริบถี่เพื่อปรับม่านดวงตาให้เข้ากับบรรยากาศ“พระชายา ฟื้นแล้วหรือเพคะ”คิ้วสวยขมวดแน่น จูฟางหรงอยากเปล่งเสียง ทว่าเมื่อลองขยับปากกลับรู้สึกว่าลำคอช่างแห้งผากเป็นอย่างยิ่ง เพราะไม่อาจเปล่งเสียงจูฟางหรงจึงเลือกพยักหน้าเป็นคำตอบคิดว่าตายไปแล้วซะอีกจูฟางหรงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ นางอยากตายไปให้จบ ๆ จริงนั่นล่ะ เหตุใดปรโลกจึงไม่แง้มประตูต้อนรับนางเสียทีหรือนางเป็นคนบาปหนาแม้แต่นรกสวรรค์ก็ไม่มีใครต้องการ จูฟางหรงแอบคิดไม่ได้ว่าบางทีโลกหลังความตายอาจไม่น่ากลัวเท่ากับการที่ต้องตื่นขึ้นมาเพื่อเผชิญหน้ากับความเลวร้ายจากจิตใจคนดูเหมือนเหตุการณ์ยุ่งเหยิงที่เกิดขึ้น จูฟางหรงคงต้องหาทางอธิบายกับหอหงฮวา ไม่เพียงเท่านั้น ยังต้องคอยแถไถเพื่อเอาตัวรอดจากสวามีอีกเ

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 7 แผนการสร้างความไว้ใจ (2)

    จูฟางหรงผละจากระเบียงเรือ หลงโหย่วอี้สังเกตบทสนทนาของสตรีทั้งสองอยู่ตลอดเพื่อรอจับพิรุธ ไม่นานร่างระหงก็ย่างกรายออกไปที่ลานด้านหน้าไม่ห่างจากเขามากนัก นัยน์ตาคมกริบปรายมองเรือนร่างระหงตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าชิ! อย่าตาค้างแล้วกัน ข้าควรส่งสัญญาณให้พวกเขาสังหารท่านไปเสียเลยดีหรือไม่เสียงบรรเลงจากคงโหวดังขึ้นอีกครั้ง จูฟางหรงยอบกายลงแช่มช้า นางค่อย ๆ ร่ายรำด้วยท่วงท่าอ่อนช้อย หลงโหย่วอี้ยังนั่งนิ่งประหนึ่งหุบเขาน้ำแข็ง ทั้งที่ภายในใจของเขามันเต้นเร้าโครมคราม ไยนางจึงทำให้อกซ้ายเขามันคันยุบยิบอยู่เรื่อย จูฟางหรงทำราวกับนางมีเสน่ห์จิ้งจอกอยู่ บางคราก็ทำให้เขาเผลอไผลโดยไร้สาเหตุจูฟางหรงหมุนตัวเพื่อลอบสบตาสตรีบนเรือสำราญอีกฝั่ง นางสังเกตหาเงาของมือสังหารที่ซ่อนตัวอยู่บนเรือลำนั้น ทำนองของดนตรีเริ่มเพิ่มจังหวะความเร็ว จูฟางหรงพยายามควบคุมลวดลายการวาดมือ และเคลื่อนไหวเรือนร่างอรชรเข้าใกล้หลงโหย่วอี้อย่างแนบเนียนเดิมทีหลงโหย่วอี้แทบไม่คิดเหลือบแลนางสักเสี้ยวเพราะกำลังเร่งสงบใจ แต่ยามนี้จูฟางหรงสามารถทำให้เขาต้องย้ายสายตามาชมการแสดงได้แ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status