Share

บทที่ 34 ยาสมานแผล (2)

last update Last Updated: 2025-07-27 12:00:58

ก๊อก ก๊อก

“พี่หญิง ข้านอนไม่หลับ ข้าเข้าไปได้หรือไม่เจ้าคะ”

จูฟางหรงผละห่างจากบานหน้าต่าง เพราะเกรงว่าหลงโหย่วอี้จะสังเกตเห็นตน

“เข้ามาสิ”

ดรุณีแรกแย้มจึงเข้ามา สีหน้าของนางเป็นกังวลอย่างมาก “พี่หญิง ดูเหมือนคืนนี้พายุจะเข้านะเจ้าคะ ท่านจะไม่ให้ท่านอ๋องเข้ามาพักจริงหรือ”

จูฟางหรงผินหน้ามองไปนอกหน้าต่างอย่างนึกกังวล แต่กลับฝืนใจเอ่ย “เขาไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพอฝนตกลงมา เขาก็คงหาที่หลบเอง”

“แต่…”

“ไม่ต้องแต่แล้ว เจ้านอนไม่หลับเพราะเรื่องนี้หรอกหรือ หากเจ้ากลัวว่าหน้าร้านเราจะมีคนตาย เช่นนั้นก็…”

จูฟางหรงแสร้งขบคิด อันที่จริงนางเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว “เจ้าเอานี่ไปทำแผลให้เขา ถ้าได้ทำแผลก็น่าจะไม่ตายง่ายดายกระมัง”

ลี่ซือมองยาสมานแผล และอุปกรณ์พยาบาลในมือ “พี่หญิง แล้วไยท่านไม่ไปเองเล่าเจ้าคะ ข้าไม่กล้า”

“เจ้าไม่ไปก็ช่าง ข้าก็ไม่อยากไปเช่นกัน งั้นก็ปล่อยเขาไว้อย่างนั้นเดี๋ยวก็จากไปเองนั่นล่ะ”

จูฟางหรงเอื้อมมือหมายหยิบอุปกรณ์ในมือลี่ซือกลับคืน แต่ลี่ซือก็เบี่ยงหลบ “ชะ…เช่นนั้นข้าจะช่วยทำแผลให้ท่านอ๋องเอ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 35 ยังไม่จบ (1)

    จูฟางหรงเดินวนไปมาละล้าละลัง เดี๋ยวเหลือบมอง เดี๋ยวล้มตัวลงนอน กระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงต้นยามอิ๋น [1] นางเองก็รู้สึกอ่อนล้า ทว่านอกหน้าต่างภายใต้ฝนที่กำลังหลั่งรินพร้อมอากาศเย็นเฉียบนั่นยังมีบุรุษนั่งคุกเข่าอยู่ภาพในวันนั้นก็หวนปรากฏขึ้นในมโนสำนึก“พี่ชาย ท่านยังไม่กลับจวนหรือเจ้าคะ”“ข้าจะอยู่ช่วยเจ้าตามหาพ่อแม่ก่อน หลังจากเจ้าปลอดภัยข้าจะกลับ”เด็กหญิงอมยิ้ม จากนั้นยื่นแบ่งถังหูลู่ให้แก่เขา “ข้าแบ่งให้ท่าน”ไม่นานเสียงดอกไม้ไฟก็ดังสนั่น ทั้งสองแหงนมองท้องฟ้าที่ประดับไปด้วยไฟหลากสี ชายหนุ่มผินมองหน้าเด็กหญิง เขาจำนางได้ดีคนที่ป้อนลูกกวาดรสหวานให้แก่เขา คนที่ดึงสติยามเขาท้อแท้ มือกว้างถอดหยกแขวนข้างเอวออกมา จากนั้นใช้สร้อยของตนคล้องเอาไว้ แล้วจึงสวมหยกเฟิ่งหวงสีแดงให้กับเด็กหญิงด้วยรอยยิ้ม“เจ้าเก็บนี่เอาไว้นะ ยามที่เจ้าเติบโต เจ

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 34 ยาสมานแผล (2)

    ก๊อก ก๊อก“พี่หญิง ข้านอนไม่หลับ ข้าเข้าไปได้หรือไม่เจ้าคะ”จูฟางหรงผละห่างจากบานหน้าต่าง เพราะเกรงว่าหลงโหย่วอี้จะสังเกตเห็นตน“เข้ามาสิ”ดรุณีแรกแย้มจึงเข้ามา สีหน้าของนางเป็นกังวลอย่างมาก “พี่หญิง ดูเหมือนคืนนี้พายุจะเข้านะเจ้าคะ ท่านจะไม่ให้ท่านอ๋องเข้ามาพักจริงหรือ”จูฟางหรงผินหน้ามองไปนอกหน้าต่างอย่างนึกกังวล แต่กลับฝืนใจเอ่ย “เขาไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวพอฝนตกลงมา เขาก็คงหาที่หลบเอง”“แต่…”“ไม่ต้องแต่แล้ว เจ้านอนไม่หลับเพราะเรื่องนี้หรอกหรือ หากเจ้ากลัวว่าหน้าร้านเราจะมีคนตาย เช่นนั้นก็…”จูฟางหรงแสร้งขบคิด อันที่จริงนางเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว “เจ้าเอานี่ไปทำแผลให้เขา ถ้าได้ทำแผลก็น่าจะไม่ตายง่ายดายกระมัง”ลี่ซือมองยาสมานแผล และอุปกรณ์พยาบาลในมือ “พี่หญิง แล้วไยท่านไม่ไปเองเล่าเจ้าคะ ข้าไม่กล้า”“เจ้าไม่ไปก็ช่าง ข้าก็ไม่อยากไปเช่นกัน งั้นก็ปล่อยเขาไว้อย่างนั้นเดี๋ยวก็จากไปเองนั่นล่ะ”จูฟางหรงเอื้อมมือหมายหยิบอุปกรณ์ในมือลี่ซือกลับคืน แต่ลี่ซือก็เบี่ยงหลบ “ชะ…เช่นนั้นข้าจะช่วยทำแผลให้ท่านอ๋องเอ

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 34 ยาสมานแผล (1)

    “กระหม่อมว่าฝ่าบาทรักษาพระวรกายนานเกินไปแล้ว หากพระองค์ประชวรอยู่จริง ก็ควรให้พวกเราได้เข้าเฝ้า” เสียงทุ้มดังขึ้นที่กลางโถงใหญ่ไทเฮาที่นั่งหลังม่านเริ่มประหม่า ทว่าก็ยังรักษาอาการเยือกนิ่งได้เป็นอย่างดี “เฟยหมิงอ๋อง ท่านไม่วางใจเพียงนี้เชียวหรือ ฝ่าบาทมิอาจออกมาต้องแดดต้องลมเย็น หรือประทับว่าราชการหลายชั่วยามได้ ตราประทับและลายมือนั่น ยังเป็นเครื่องยืนยันไม่ได้เชียวหรือว่าฝ่าบาทยังอยู่ที่ราชวัง”บุรุษร่างสูงย่างกรายออกมา เขาประสานมือค้อมศีรษะ “ทูลไทเฮา ใช่ว่ากระหม่อมคลางแคลงใจเพียงนั้น เพียงแต่บัลลังก์มังกรว่างเว้นมานาน หากเป็นเช่นนี้จะถือไม่เป็นมงคลต่อผืนแผ่นดินพ่ะย่ะค่ะ”“ข้าเป็นไทเฮา บิดาแห่งโอรสสวรรค์ นั่งอยู่ตรงนี้โทนโท่ ท่านยังจะกลัวความไม่เป็นมงคลใดอีกหรือ... เฟยหมิงอ๋อง”เสียงสตรีเอ่ยเย็นเยียบ เหล่าขุนนางซ้ายขวาพร้อมใจกันเงียบสงัด นับตั้งแต่หลงโหย่วอี้ไม่ได้สติ ไทเฮาก็สามารถบริหารบ้านเมืองและตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดมาโดยตลอดทว่าบัลลังก์มังกรย่อมไม่อาจปล่อยร้าง ขุนนางชรานายหนึ่งจึงสาวเท้าออกมา พร้อมฮู่ป่าน

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 33 ปัญหาหัวใจ (2)

    น้ำเสียงใสที่เปล่งออกมาคล้ายหนักแน่น ทว่ายามนี้กายของจูฟางหรงมันสั่นสะท้านไปเสียหมด ไม่รู้เช่นกันว่าเกิดจิตสับสนใดขึ้นมา ดูเหมือนปากกับใจมันช่างไม่ตรงกันพิกล แต่จะให้ตนยอมรับว่ามีใจให้คนที่ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจตนจนบาดเจ็บสาหัสมันดูจะย้อนแย้งไปหน่อยกระมัง“แต่ข้าชอบเจ้า ในใจของข้ามีเจ้าเพียงผู้เดียวมาตลอด ข้าไม่มีทางเขียนหนังสือหย่าอย่างแน่นอน ทางเดียวที่ข้าจะทำ คือทำให้เจ้ากลับมาชอบข้าให้ได้”จู่ ๆ ร่างสูงก็ปรี่เข้าหาจูฟางหรงรวดเร็วประหนึ่งอสนีเคราะห์ เขาคว้ามือเรียวขึ้นมาจากนั้นยัดมีดสั้นส่งให้นาง จูฟางหรงตะลึงลาน“ทำอะไรเพคะ”“ข้าจะชดเชยทุกสิ่งที่ทำให้เจ้า”ฉึก!มีดสั้นที่อยู่ในมือของจูฟางหรงปักลงตรงอกซ้ายของเขาอั๊ก!โลหิตสีแดงฉานไหลทะลักออกจากปาก และเปื้อนเขรอะเต็มฝ่ามือคนทั้งสอง จูฟางหรงตัวสั่นเทิ้ม“ทำอะไรเพคะ อยากตายหรือไง”ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มบาง “หากความตายของข้า มันชดเชยให้เจ้าได้ ข้าก็ยินดี”“ปล่อยนะเพคะ หม่อมฉันไม่ได้ต้องการชีวิตพระองค์เสียหน่อย”“แต่ข้าต้องการยกทั้งชีวิตนี้ให้เจ้า หร

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 33 ปัญหาหัวใจ (1)

    จูฟางหรงดีดแข้งดีดขาอยู่นานก็ไม่อาจต้านทานไหว กระทั่งเข้ามาถึงด้านใน เขาจึงปล่อยนางให้เป็นอิสระ“ท่านอ๋อง ทำเช่นนี้ไม่เหมาะสมนะเพคะ” จูฟางหรงวิ่งวนไปยังอีกด้านของเตียงนอน นางไม่รู้ว่าเขาจะบ้าดีเดือดใดขึ้นมาอีกหรือไม่ เพราะยามปกติจูฟางหรงอยู่ใกล้เขาคราใดนางก็ต้องเจ็บตัวครานั้น หนนี้นางจะไม่ยอมเป็นทาสรองมือรองเท้าเขาอีกแล้ว“หรงเอ๋อร์ ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเจ้า แต่ที่บอกไม่เหมาะสมก็ไม่ถูกต้อง เราทั้งสองเป็นสามีภรรยากันไม่ใช่หรือ”จูฟางหรงแค่นยิ้ม “ที่หม่อมฉันยอมแต่งกับพระองค์เพราะภารกิจงี่เง่าของหอหงฮวาต่างหาก อีกอย่าง ขณะที่หม่อมฉันพยายามเข้าหา ท่านอ๋องก็เอาแต่ผลักไสหม่อมฉัน ซ้ำยังต่อว่าด่าทอสารพัด แล้วมายามนี้ท่านยังรังแกหม่อมฉันไม่สาแก่ใจอีกหรือเพคะ ไยจึงไม่คิดบ้างว่าจูฟางหรงคนเดิมนั้นตายไปแล้ว”“ยัยตัวยุ่ง ฟังพี่ชายคนนี้ก่อนไม่ได้หรือ เรื่องที่ผ่านมาข้าผิด เป็นข้าที่ทำผิดพลาดทั้งหมด”“ใครเป็นน้องของพระองค์ หม่อมฉันไม่เข้าใจว่าท่านอ๋องจะมาตามวุ่นวายหม่อมฉันไปทำไม”“เพราะเจ้าส

  • กลวิธีพิชิตใจอ๋องปีศาจ   บทที่ 32 ข้าต้องการชีวิตเจ้า (2)

    “อ้อ…ที่ตามหานางเพียงเพราะต้องการหย่างั้นหรือ เช่นนั้นท่านก็ไม่จำเป็นต้องถ่อมาเองก็ได้ ท่านเกรงว่าตนจะไม่สามารถมีชายาใหม่ได้งั้นหรือ” ถังซือหงจงใจทำลายความประดักประเดิดไม่นานสตรีร่างเล็กก็ตามออกมา“พี่หญิงเกิดเรื่องอะไรเจ้าคะ”จูฟางหรงส่ายศีรษะ “ไม่มีอะไร อาซือ เจ้าไปรอที่หลังร้านเถอะนะ”ดูจากสีหน้าของทุกคนคร่ำเคร่งเป็นอย่างมาก ลี่ซือจึงไม่อยากเซ้าซี้ต่อ นางเดินจากไปอย่างเชื่อฟัง “เจ้าค่ะ”จูฟางหรงจึงกลับมาสนใจบุรุษตรงหน้าต่อ นางแตะไหล่ถังซือหงเบา ๆ “ศิษย์พี่ เรื่องนี้ข้าจัดการเองเจ้าค่ะ”“แต่เขา…”จูฟางหรงส่ายหน้า “ไม่ต้องเป็นห่วงเจ้าค่ะ ข้าเชื่อว่าเราจะเจรจากันอย่างสันติ” จูฟางหรงผินหน้าไปยังบุรุษตัวสูงฝั่งตรงข้าม “จริงหรือไม่เจ้าคะ ท่านอ๋อง”หลงโหย่วอี้พยักหน้า เขายังคงเขม้นมองถังซือหงอย่างไม่พอใจ นางยังเป็นชายาของเขา ไยจึงอาศัยอยู่กับบุรุษอื่นชายผู้นี้คงมิใช่สามีใหม่นางกระมัง หรงเอ๋อร์ เจ้าต้องหยามน้ำใจข้าเพียงนี้เชียวหรือ“ท่านอ๋อง พระองค์คงอยากมาคุยเรื่องหย่ากับหม่อมฉัน”หล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status