LOGINShare
ตอนที่ 23 คิดยังไงกันแน่
Last Updated:
2025-08-03 19:15:47
Latest chapter
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 25 พี่คิดถึงเธอ
อชิระติงน้องสาวที่มีความเป็นกุลสตรีน้อยนิดเสียงเข้ม แต่ก็เท่านั้นเพราะอชิตาก็ยังใช้ระดับเสียงเท่าเดิม“พี่เตอร์ มีกล่องปฐมพยาบาลไหม” เสียงสั่นเอ่ยถามผู้เป็นเจ้าของบ้านอีกทั้งสีหน้าร้อนรน ทำคนถูกถามมีปฏิกิริยานั้นตามเธอไปด้วยวิกเตอร์หยัดกายสูงลุกขึ้น แต่ด้วยความที่มีปริมาณของวิสกี้พลุ่งพล่านมากไปหน่อยจึงทำให้เขาถึงกับซวนเซ ดีว่าตอนนั้นไลลายืนอยู่ไกลจึงคว้าแขนกำยำไว้จึงไม่ต้องลงไปวัดความแข็งของพื้น“ไม่มี พี่ไม่คิดว่าจะต้องใช้ก็เลยไม่ได้เตรียมไว้ ทำไมเหรอ” “ควีน!” อชิตาชี้กลับไปยังตัวบ้าน “เพื่อนชิตาโดนมีดบาด นั่นไงออกมาแล้ว” ยังไม่ทันได้รายงานจบ เซียกุมมือควีนไว้แน่นแม้มองแต่ไกลก็เห็นสีหน้าเจ็บปวดของคนถูกมีดบาด“โอ้ว ลึกแค่ไหนถึงเลือดหยดมาเป็นทางขนาดนั้น รอแป๊บพี่ไปหยิบกุญแจรถ” วิกเตอร์เกิดความรู้สึกผิดทั้งที่ไม่ได้ทำอะไร หากว่ารอบคอบกว่านี้คงมียาใส่ให้คนตรงหน้า ทว่าก้าวเพียงครั้งเดียวก็เหมือนโลกจะเอียง ใบหน้าหล่อเหลาสะบัดหัวไปมา“พี่เมา ไปแบบนี้จะดีเหรอคะ ไลลากลัวว่าจะไปไม่ถึงร้านยานะสิ” สายตาเป็นห่วงเป็นใยนิ่งมองวิกเตอร์ สลับมองไปทางมือของควีนที่ยังอยู่ในอุ้งมือของเซีย “ควีน ม
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 24 เป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน
เช้าวันรุ่งขึ้นแสงสาดส่องมาจากดวงตะวัน ละอองหมอกที่เคยปกคลุมพื้นที่สีเขียวบัดนี้กลายเป็นหยดน้ำเกาะตามกิ่งก้านใบ ของต้นไม้และดอกหญ้าทั่วบริเวณผีเสื้อโบยบินเหนือดอกไม้สีอ่อนของทุ่งกว้างช่างเป็นภาพที่ทำให้คนตื่นเช้าอมยิ้มเมื่อได้ซึมซับกับบรรยากาศแสนสดใสนี้ยิ่ง ระเบียงห้องห่างออกไป คล้ายกับเป็นภาพซ้อน กายหนายืนกอดอกทอดมองแผ่นหลังเล็ก ดวงตาทอประกายมาดมั่นเปล่งระยิบระยับเมื่อเห็นว่าเธอยื่นมือออกไปให้ผีเสื้อตัวหนึ่งบินมาเกาะ ปากหยักเผยรอยยิ้มอ่อนโยน ทว่าทันทีเมื่อเจ้าของร่างบอบบางเคลื่อนไหวผู้ซึ่งลอบมองพลันก้าวถอยหลบเข้าด้านใน“คิดถึง” ลมแผ่วเบาลอดผ่านเรียวปากหยัก ก่อนที่เจ้าตัวจะเลี่ยงออกมาจากตรงนั้น ห้องโถงด้านใน“ไปไหนมาเหรอวี” ผู้เป็นพี่ชายเอ่ยถามเสียงนุ่ม ระหว่างที่น้องสาวก้าวมาหยุดอยู่ข้างกัน“ออกไปสูดอากาศค่ะ” “อืม เสื้อแขนยาวก็ไม่ใส่ มากินนมก่อน” เจฟฟ์เลื่อนแก้วสีขาวขุ่นไปตรงหน้าน้องสาว “มึงเลี้ยงน้องดีขนาดนี้กะจะไม่ให้ใครทำแทนเลยว่างั้น” อาเชอร์พูดข้ามมาจากอีกฝั่ง “ก็ต้องดูว่าคนที่มาทำแทนกูเป็นใคร แต่ที่แน่ ๆ ไม่ได้อยู่ที่นี่แน่” เจฟฟ์พูดเสียงดังมากพอจะให้ทุกคนอยู่ห้องนี้
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 23 คิดยังไงกันแน่
“กูไม่ได้จะดึงเกมอะไรทั้งนั้น เราคบกันมาตั้งเท่าไหร่ มันนิสัยเป็นไงมึงก็รู้ ถ้าไม่แน่ใจกูไม่มีทางให้มันเข้าใกล้วีเด็ดขาด ถ้ามึงจะมาพูดเรื่องนี้ก็กลับไปทำงานไป กูจะได้ทำของกูบ้าง”“ที่มานี่ก็จะมาคุยเรื่องงาน กูห่วงวีถึงได้พูด สุดท้ายจะทำยังไงก็แล้วแต่มึง กูจะยุ่งอะไรได้ เห็นรายงานนั่นแล้วใช่ไหม”“อืม”“นั่นแหละ พวกกูเห็นตรงกันว่าจะปิดสนามสักอาทิตย์ ปรับปรุงระบบใหม่หมด แก้ส่วนที่ยังไม่ดีพอ”“ข้อนี้กูเห็นด้วย แล้วใครจะอยู่คุมงาน”“เรื่องคนดูแลกูกับอาเชอร์จัดไว้หมดแล้ว แค่จะมาบอกมึง ไม่ลงไปเองนี่หว่า ลำบากกูต้องขึ้นมาเองเนี่ย”“เร็วขนาดนั้น ในเมื่อพวกมึงจัดการเรียบร้อยกันแล้วกูก็ไม่มีอะไรคัดค้าน แล้ววันล่ะ?”เรื่องงานเขาไม่เคยคลางแคลงเพื่อนคนไหน กว่าจะมาอยู่จุดนี้ได้ผ่านอะไรด้วยกันมาก็เยอะ เมื่อได้ข้อสรุปที่ดีแล้วก็แค่ทำตามแผนที่วางไว้ก็พอ“อีกสองวัน แล้วก็จะชวนไปเหนือด้วย ไอ้วิกเตอร์มันชวนไปเที่ยว ตอนนี้อากาศกำลังดี ไปตั้งแคมป์ พักผ่อนกันสักสามสี่วัน” “มีใครไปบ้าง” ตั้งใจอยากจะถามถึงตัวก่อปัญหาแต่ไม่อยากเอ่ยถึงมัน “ก็ไปหมดนั่นแหละ แล้วชิตาก็จะพาเพื่อนไปอีกสองคนมั้ง น่าจะเป็นคนที่ช่วยไว
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 22 ดึงเกมเพื่ออะไร
หลังจากที่เล่าทุกอย่างจนจบ ผู้เป็นเจ้าของเรื่องกะพริบตาปริบ ๆ เมื่ออีกคนไม่ค่อยมีความตื่นเต้นหรือตกใจสักเท่าไหร่ “ซันดูไม่ตกใจ?” “จะว่าไงดีละ พักหลัง ๆ วีก็ทำตัวแปลก แล้วพี่เขาก็วนเวียนรอบตัวเราอยู่เรื่อย พอเห็นแบบนี้ก็พอเดาออก แค่อยากรู้ว่าวีคิดยังไงกับพี่เขามากกว่า”จากหน้าแดงเพราะร้องไห้กลายเป็นแดงเพราะได้เผยความในใจของตัวเองออกไปเสียนี่ พี่อชิเป็นคนแรกที่เธอยอมให้เข้ามามีบทบาทต่อความรู้สึกในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง เธอก็ตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไรทั้งที่เมื่อก่อนตั้งแง่กับเขาไว้ตั้งเยอะแล้วยังว่าไลลาไปมากด้วย“ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคิดยังไงกับพี่เขา แต่ตอนนี้ต้องทำไง พี่เจฟฟ์เคยห้ามไว้แล้ว เป็นแบบนี้พี่เจฟฟ์ต้องโกรธมากแน่ ๆ” แค่คิดน้ำตาก็เอ่อล้น พี่ชายคงผิดหวังในตัวเธอมาก“ไม่เอาไม่ร้อง มันต้องมีทางออกสิ พี่เจฟฟ์กำลังโกรธต้องโมโหเป็นธรรมดา ไม่ร้อง ๆ” ลูบไหล่คนเสียใจและคงจะขวัญเสียไม่น้อย “วีรู้จักพี่เจฟฟ์ดี เขาไม่มีทางหายโกรธง่าย ๆ”“ก็ใช่ ตอนนี้พี่เจฟฟ์คงไม่ฟังใคร เอาไว้ให้เขาอารมณ์เย็นลงกว่านี้ค่อยว่ากันดีไหม”วีด้าพยักหน้า ตอนนี้ต่อให้พูดหรืออธิบายอะไรออกไปพี่ชายก็คงจะไม่ฟัง ‘พี่อชิจะเป็น
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 21 ไม่ยอมเลิก(แตกหัก)
ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ เพราะถ้าเธอยังดื้อรั้นอยู่ตรงนั้นพี่เจฟฟ์อาจจะยิ่งโกรธและผลต่อจากนั้นคงรุนแรงวีด้าไหล่สั่นน้ำตาเอ่อล้นยืนพิงประตูห้อง “ทำไมถึงใจร้อน ใจร้อนกันทั้งคู่” เสียงสั่นพรั่งพรู ใจหายอีกทั้งร้อนรนระหว่างพี่ชายกับเพื่อนเขา มิน่าช่วงนี้พี่เจฟฟ์ถึงทำตัวแปลก ๆ บางคำก็เหมือนน้อยใจ ที่เคยคิดว่าพี่ชายต้องรู้นั่นคือความจริง แต่เพราะอะไรถึงเก็บเงียบ หรือเพราะรอเวลานี้ ชั้นล่าง“กูรู้ว่ามึงไม่พอใจ แต่กูจริงจังกับวีนะเว้ย โอเคเมื่อก่อนกูอาจจะไม่ได้ดีในสายตามึงเท่าไหร่ แต่มึงรู้นี่ว่ากูเป็นคนแบบไหน” “ไม่แค่ไม่พอใจไอ้อชิ แต่กูโกรธ แล้วก็โกรธมากด้วย มึงรู้มาตลอด กูย้ำกับพวกมึงทุกคนว่าอย่ายุ่งกับน้องกู แต่มึงเสือกทำ มึงทำไปทำไม ห๊ะ!” คนเป็นพี่ที่หวงน้องสาวมากตวาดลั่น พอสิ้นเสียงที่ไม่ใช่คำถามนั้นเท้าหนัก ๆ ก็ถีบเข้าที่ท้องของอชิระอย่างแรง ไม่เปิดโอกาสให้อีกคนได้ตั้งตัวจนคนถูกประเคนด้วยน้ำหนักเต็มแรงล้มลง“อ๊ะ ซี้ดดด” อชิระกุมท้องจุกจนลุกไม่ขึ้น มองเพื่อนยืนกำหมัดแน่นเนื้อตัวสั่นไม่ต่างจากตนเอง“เพราะกูรักน้องมึงไง อ่าาา” ‘ตีนหนักฉิบหาย’คำว่ารักออกมาจากปากคนที่ตอกไม่เลือก ท
กับดักรักวิศวะตัวร้าย ตอนที่ 20 ยอมไม่ได้จริง ๆ
เราสองพี่น้องใช้เวลาอยู่ในครัว ทำอาหารที่ชอบ เหมือนได้ย้อนไปตอนที่ป๊ากับม๊าปล่อยให้พวกเราอยู่ด้วยกันแรก ๆ พี่เจฟฟ์จะทำอาหาร เธอทำความสะอาดบ้าน หรือไม่ก็เปลี่ยนทำหน้าที่กันทำและเป็นอย่างนี้เรื่อยมา ไม่เคยรู้สึกว่าการได้อยู่กันแค่สองคนไม่มีพ่อแม่คอยดูแลจะขาดอะไรไป ยังเป็นครอบครัวที่อบอุ่นเสมอกระทั่งพลบค่ำเมนูทั้งหมดก็เสร็จ วีด้ายกอาหารขึ้นโต๊ะส่วนเจฟฟ์ทำหน้าที่ยกจานและช้อนมาวาง ตักข้าวให้ตนและน้องสาว จากนั้นมื้อเย็นสำหรับทั้งสองได้เริ่มขึ้น “ม๊ากับป๊าไม่รู้ว่าจะได้กินอาหารที่ชอบอย่างนี้ไหม” ปลาเนื้อนุ่มเคี้ยวอยู่ในปากทำให้นึกถึงผู้ให้กำเนิดทั้งสอง จากบ้านไปนานหลายเดือนไม่รู้เป็นอย่างไรกันบ้าง บางครั้งกว่าจะติดต่อกลับมาก็ใช้เวลาเป็นอาทิตย์ ทำราวกับเป็นคู่ใหม่ปลามันท่องเที่ยวฮันนีมูนกันอย่างหวานชื่น เธอมักจะแซวพวกท่านอย่างนั้น ยังเคยบอกอยากได้น้องสักคนเพราะไม่อยากเป็นลูกสาวคนเล็ก แต่ก็ถูกปฏิเสธม๊าบอกวัยเกินที่ต้องมาอุ้มท้องแล้ว“มีเหรอป๊าจะยอมให้ม๊าอดน่ะ” แกงเนื้อรสจัดจ้านแตะปลายลิ้น สัมผัสนุ่มที่ผ่านการเคี้ยวมาเป็นอย่างดี นึกไปถึงผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่เคยปล่อยให้คู่ชีวิตต้องผ
You may also like
พิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย48.0K viewsซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.6K viewsประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่193.8K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่229.0K viewsอ้อนรักหวานใจ
สิรี&EVAVY575 viewsStop baby หมอขาอย่าร้าย
นญาดา2.0K viewsเลขาบนเตียง
baiboau-เนื้อนวล15.2K viewsเสพตัณหา+เสพราคะ+เสพสวาท [รวมเรื่องสั้น 3 เล่ม]
ภูผาสีน้ำเงิน367 views
