กับดักรักวิศวะตัวร้าย

"พี่ฉันอยู่เธอไม่ต้องกลัว" อชิตารีบขัด จากนั้นก็กระตุกแขนไลลา รายนั้นพอถูกดึงก็รีบลุก

"เดี๋ยวฉันมา พี่อชิระก็อยู่ พอพี่เจฟฟ์มาจะได้ไม่ห่วง" ไลลาหันกลับมาบอกเพื่อนนั่งตัวตรงอยู่กับที่ ก่อนจะหันไปยิ้มให้อชิระที่มองมาทางตนและน้องสาวด้วยยิ้มมุมปาก

'ยิ้มหล่อชะมัด'

วีด้ามองเพื่อนทั้งสองเปิดประตู อยากจะรั้งหรือไม่ก็วิ่งตามออกไปแต่ก็กลัวพวกนั้นจะสงสัยว่าทำไมถึงต้องกลัวที่อยู่ห้องนี้ จึงปิดปากเงียบแล้วปล่อยให้อชิตาและไลลาปิดประตูลง

"ทำไม! อยู่กับพี่มันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ" โน้มตัวเท้าแขนคร่อมวีด้าไม่ต่างกับว่าเขากำลังโอบกอดเธอไว้ด้วยวงแขนใหญ่ สายตาคมจับจ้องลงลึกเข้าไปในดวงตาสวยเต็มไปความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะคาดเดา...

.

.

.

.

.

"พี่อชิ!" เสียงเปล่งออกมาจากกลีบปากบวมเจ่อเรียกเจ้าของร่างกำยำคร่อมอยู่เหนือเรือนกายไม่เต็มเสียง เมื่อความนุ่มของแผ่นหลังที่แนบชิดไม่ใช่พนักของมันแต่เป็นพื้นราบยาวของโซฟาแทน

เธอปล่อยใจไปกับเขาแม้แต่ตัวเองนอนราบลงกับโซฟาตั้งแต่ตอนไหนยังไม่รู้?

"พี่ชอบวี เป็นของพี่เถอะนะ" เขาชอบทุกอย่างที่เป็นวีด้า เธอทำให้เขากระหาย อยากครอบครอง ไม่สนใจว่าครั้งหนึ่งเพื่อนได้ลั่นวาจาเอาไว้ยังไง ความกลัวถูกตัดทิ้งไปตั้งแต่เห็นว่าสายตาของพวกหมาป่าข้างสนามแข่งมองเธออย่างไร

"ไม่ดีมั้งคะ ถะ ถ้าพี่เจฟฟ์รู้ว่าเรา..." น้ำเสียงต้องการจะทัดทานช่างไร้น้ำหนัก ไม่มีความหนักแน่นเลยสักนิด ในหัวร้องบอกว่าสิ่งที่กำลังเกิดอยู่ในตอนนี้ไม่ถูก มันไม่ควรเกิดขึ้น เขาเป็นเพื่อนของพี่ชาย แต่ทว่าความรู้สึกกลับไม่ได้ต้องการอย่างนั้น

"พี่จะบอกมันเองวีไม่ต้องกลัว เชื่อพี่นะ พี่ชอบวีมากจริง ๆ"

ที่คิดว่าตัวเองเก่งกาจและฉลาดรู้เท่าทันเขาทุกอย่าง แท้จริงแล้วไม่ใช่เลยสักนิด แค่เพียงสายตาหวานซึ้งกับคำพูดออดอ้อนนุ่มนวลก็ยอมให้เขาทำตามที่ใจต้องการ

.

.

.

"พี่อชิ อื้อ..." อยากประท้วง แผ่นหลังกลับลอยเด่นเชื้อเชิญลิ้นร้อนเชยชมเรือนร่างตนเอง

ผู้ถูกเรียกด้วยน้ำเสียงสั่นเบาหวิวกระตุกมุมปากยิ้มเจ้าเล่ห์ ลิ้นที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายเลียเม็ดทับทิมตั้งตระหง่าน ตวัดปลายสากระคายทั่วทั้งฐานจนน้ำลายฉ่ำแฉะ

จ๊วบ⁓

"อ่า" ราวกับถูกกระแสไฟฟ้าฟาดลงสู่ร่างกายจนสั่นไปทั้งตัว พี่อชิระสัมผัสรุนแรง ทั้งเรียกร้องโหยหา เขาปลุกเร้าอารมณ์ด้วยแรงปรารถนา และเธอ...ชอบมัน!

นานิมาเรียกน้ำย่อยให้นักอ่าน และแม่ ๆ พี่อชิค่ะ 

ฝากกดเข้าชั้นเยอะ ๆ ใจหลาย ๆ ดวง เป็นแรงผลักดันนักเขียนตัวน้อย ๆ ให้มีแรงปั่นนิยายต่อด้วยนะคะ