ไฟแค้นแผนรักเอร์นานเดซ The Mafia's heart belongs to you

รถยนต์คันหรูของตระกูลเอร์นานเดซเคลื่อนผ่านถนนที่มืดมิดท่ามกลางสายฝนที่สาดกระหน่ำ เอื้องทรายวัยสิบสองนั่งเบาะหลังข้าง ๆ ลิลลี่ น้องสาวของคอสโม่ พวกเขากลับจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของลิลลี่ โดยมี คอสโม่ วัยสิบห้า นั่งเบาะหน้าข้าง โฆษิต พ่อของทราย ซึ่งทำหน้าที่คนขับรถและเป็นผู้ช่วยที่ไว้วางใจของตระกูล"ทราย! ดูสิ เค้กอร่อยมากเลย!" ลิลลี่ยื่นมือเล็ก ๆ ที่เปื้อนครีมเค้กมาให้ทรายอย่างอารมณ์ดีทรายหัวเราะเบา ๆ ขณะที่แอบสังเกตเห็นสีหน้าตึงเครียดของโฆษิต บิดาที่เป็นคนสนิทของตระกูลเอร์นานเดซทว่าวันนี้พ่อดูแปลกไปจริงๆ... เขากำพวงมาลัยแน่นเกินไป และแอบมองกระจกหลังอยู่หลายครั้งทรายไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้ โฆษิตได้รับเงินจำนวนมหาศาล เพื่อทำให้รถคันนี้เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง แต่เขาไม่เคยคิดจะฆ่าใคร แค่ต้องการให้บาดเจ็บเพื่อส่งสัญญาณเท่านั้นทันใดนั้น...โฆษิตพยายามเบรกรถกะทันหันเมื่อมีรถบรรทุกพุ่งออกมาจากทางแยก แต่แรงเหยียบเบรกนั้นกลับไร้ผลครืนนน!รถพุ่งไปข้างหน้าอย่างเร็วและไม่สามารถควบคุมได้ เพราะสายเบรกได้ถูกตัดออกไปก่อนแล้ว โฆษิต ตื่นตระหนกสุดขีด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ทรายไม่เคยเห็น

เอื้องทรายยืนนิ่งราวกับรากไม้ที่ถูกตรึงกลางห้องทำงาน ความรู้สึกของเธอไม่ได้มีเพียงความกลัว แต่ยังมีความอับอายปะปนอยู่ด้วย เธอไม่คิดว่าจะถูกเขาลิดรอนศักดิ์ศรีการทำงานอย่างสิ้นเชิงซ้ำร้ายยังรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกนรกทั้งเป็น ไม่ต่างจากการที่เธอต้องรับใช้ปีศาจที่เคยเป็น 'พี่ชาย' ของเพื่อนสนิท ทุกคำพูดของเขาไม่ใช่แค่คำสั่ง แต่คือการตอกย้ำว่าเธอเป็นเพียงเครื่องมือที่ไร้ค่า“คุณต้องการให้ฉันทำอะไรคะ มิสเตอร์เอร์นานเดซ” เอื้องทรายถามด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ แต่ดวงตาของเธอแข็งกร้าวอย่างไม่ยอมแพ้คอสโม่หัวเราะในลำคอ ซึ่งเป็นเสียงที่เย้ยหยันและเย็นชาอย่างยิ่ง “ดีมาก! จำไว้ว่าต่อจากนี้ไป เธอคือผู้จัดการส่วนตัวของฉันแต่เพียงผู้เดียว และหากเธอทำให้ฉันไม่พอใจเมื่อไหร่... ฉันจะลงโทษเธอด้วยวิธีที่เธอคาดไม่ถึง”วันนั้นทั้งวันกลายเป็นฝันร้ายที่เปิดเผยต่อหน้าเอื้องทราย คอสโม่เริ่มแผนการทรมานทางอ้อมทันทีเขาถอดรองเท้าหนังราคาแพงของเขาออก แล้วโยนผ้าเช็ดทำความสะอาดที่เตรียมไว้ตรงหน้าทราย “รองเท้าฉันสกปรกมาก... จัดการซะ” เขาสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆหลังจากนั้น คือการทรมานด้วยคำสั่งที่ไม่รู้จบเขาให้เธอสั่งอาห

คอสโม่บีบแขนเธอแน่นขึ้น พลางผลักเธอออกเล็กน้อย แต่สายตาของเขายังคงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธออย่างคุกคาม “จำไว้ให้ดี เอื้องทราย อย่าคิดว่าฉันจะละเว้นเธอ” เขาปล่อยเธออย่างแรงจนเธอเซถอยหลังไปเขากลับไปที่เตียง คว้าผ้าขนหนูมาพันรอบเอวอย่างหยาบๆ ก่อนจะนั่งลงบนขอบเตียงอย่างไม่สบอารมณ์ “ไปหาอาหารเช้ามาให้ฉันเดี๋ยวนี้” เขาออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดผู้จัดการสาววยืนนิ่ง จัดชุดที่ยับยู่ยี่ให้เข้าที่เธอพยายามควบคุมการเต้นของหัวใจ และตอบกลับด้วยความเป็นมืออาชีพที่เหลืออยู่ “ดิฉันจะให้พนักงานบริการอาหารเช้ามาส่งให้ที่ห้องค่ะ คุณคอสโม่ ตอนนี้ดิฉันยังไม่ได้อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่สะดวกที่จะออกไปข้างนอก”“ผู้หญิงอะไรวะ น่ารำคาญชะมัดเลยโว้ย” คอสโม่ขึ้นเสียงใส่ด้วยความหงุดหงิด “เธอก็อาบที่นี่สิ โรงแรมนี้เป็นของฉัน ห้องน้ำนี้เป็นของเธอ” เขาชี้นิ้วไปยังห้องน้ำขนาดใหญ่ “และ... ถอดเสื้อผ้าของเธอตรงนี้เดี๋ยวนี้”เอื้องทรายเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อหู “คุณบ้าไปแล้วหรือคะ! ดิฉันจะทำอย่างนั้นไม่ได้! อีกอย่าง... ถึงอาบแล้วดิฉันก็ไม่มีเสื้อผ้าสะอาดให้เปลี่ยนอยู่ดี” เธอปฏิเสธอย่างหนักแน่น ความกลัวถูกแทนที

ร่างของเอื้องทรายกระแทกเข้ากับโต๊ะทำงานอย่างแรงจนจุก ภาพของคอสโม่ที่มองเธอด้วยสายตาขยะแขยงเป็นเหมือนมีดที่กรีดลึกเข้ามาในใจของเธอ ความรู้สึกที่ปะปนกันของความเร่าร้อนและความรังเกียจที่จู่โจมเมื่อครู่ทำให้เธอหายใจติดขัด“น่าขยะแขยงที่สุด” คำพูดสุดท้ายของเขาดังก้องในโสตประสาทเอื้องทรายยกหลังมือขึ้นแตะที่ริมฝีปากที่ชาหนึบของตัวเอง เมื่อชักมือกลับลงมาก็เห็น คราบเลือดสีแดงสด ติดอยู่ที่นิ้วเขาทำให้เธอเลือดออก ไม่ใช่แค่บาดแผลที่ขา แต่เป็นบาดแผลที่ริมฝีปาก... และบาดแผลในใจที่ถูกฉีกกระชากคอสโม่เดินหันหลังให้เธออย่างเฉยชา คว้ากุญแจรถและกระเป๋าสตางค์อย่างรวดเร็ว เขากลับสู่มาดนักธุรกิจผู้เหี้ยมโหดอีกครั้ง ราวกับเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น“ฉันจะไปทำธุระให้เสร็จก่อนกลับไปเก็บของ” คอสโม่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่หันมามองเธอแม้แต่น้อย “เตรียมทุกอย่างให้พร้อมสำหรับไฟล์ทส่วนตัวตอนห้าโมงเย็นด้วยนะเอื้องทราย ฉันต้องการแค่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธอใบเดียว และฉันจะไม่รอ”เขาหยุดที่ประตูห้อง หันมามองเธอเพียงเสี้ยววินาที “ถ้าเธอไม่เตรียมตัวให้พร้อม ก็เท่ากับว่าเธอได้ลาออกจากการเป็นผู้จัดการที่นี่ไปแล้ว”

เอื้องทรายลืมตาตื่นเมื่อรู้สึกถึงแรงสะกิดจากคอสโม่ตามที่เขาสั่ง เธอพักผ่อนได้อย่างเต็มที่สมองปลอดโปร่งขึ้นมาก แต่ความรู้สึกไม่ชอบมาพากลก็ยังคงอยู่ เธอถูกปลุกหนึ่งชั่วโมงก่อนเครื่องลงตามกำหนด แล้วรีบอาบน้ำในห้องพักส่วนตัวอย่างรวดเร็ว จัดชุดเดรสสีเข้มให้เรียบร้อย และแต้มเครื่องสำอางอย่างประณีตเพื่อปกปิดร่องรอยความบอบช้ำบนริมฝีปากเมื่อกลับมายังห้องโดยสารหลัก คอสโม่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาสวมชุดสูทสีเทาเข้มเนื้อดี ดูภูมิฐานและน่าเกรงขามกว่าชุดลำลองก่อนหน้า ทรงผมถูกเซตเสยเปิดกรอบหน้าคมสันผิดจากทุกวันที่เขาอยู่กับเธอ“เสร็จแล้วก็มานี่” เขาออกคำสั่ง “ตารางงานใหม่ถูกส่งเข้าแท็บเล็ตเธอแล้ว ทุกอย่างต้องเป๊ะ ห้ามมีข้อผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว”เอื้องทรายรับคำสั่งอย่างเงียบเชียบ ก่อนที่เครื่องบินจะลงจอดที่ลอสแอนเจลิสการต้อนรับที่สนามบินเต็มไปด้วยความเคร่งครัด รถลีมูซีนกันกระสุนคันยาวจอดรอรับ พร้อมด้วยรถเอสยูวีอีกสองคันที่บรรทุกบอดี้การ์ดสี่คนในชุดสูทสีดำสนิท ซึ่งเป็นทีมรักษาความปลอดภัยส่วนตัวที่รออยู่ที่แอลเออยู่แล้ว เอื้องทราย นั่งอยู่เบาะหลังข้างคอสโม่ เธอรู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่แค่การเดินทางมาเจรจาธุร