LOGINEP.30
“ปู่ทานอะไรดีครับ”มาร์ตินรีบเปลี่ยนสถานการณ์เพราะรู้ว่าคนข้างๆกำลังอึดอัดและไปต่อไม่ถูก “ตินคุยกับน้องไปเถอะ เดี๋ยวปู่หากินเองได้” “ครับ ตามสบายนะครับ” “ตามสบายค่ะ”มิลินบอกตามมารยาท เมื่อเขาเดินออกไปมันทำให้เธอหายใจโล่งขึ้น ไม่เกร็งอย่างเก่า ออกห่างมาร์ตินได้อย่างสบายใจ “แล้วมีนอยากทานอะไรไหมครับ” “อะไรก็เอามาเถอะ” เธอยืนอยู่ที่เดิมไม่กล้าเดินไปไหน แต่มองตามหลังมาร์ตินว่าเขาเดินไปตรงไหนบ้าง เขาเดินหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมของกินเต็มมือ “นี่ไวน์ครับ” “ขอบใจ”ชนแก้วกับเขาเป็นพิธี ระหว่างที่จิบไวน์อยู่สายตาเจ้ากรรมก็ดันเลื่อนไปมองที่ปู่ของมาร์ตินโดยบังเอิญ เธอเสียมารยาทมองเขากับผู้หญิงที่มาด้วยคุยกัน ก่อนจะตวัดสายตากลับมาที่มาร์ตินเกรงว่าจะถูกจับได้ว่าแอบมอง “ผู้หญิงคนนั้นที่มากับปู่คุณน่ะใครเหรอ”ท่าทางสนิทสนมกันเกินกว่าจะเป็นลูกหลาน แม้อายุของทั้งสองจะห่างกันมากจากการประมาณการคร่าวๆ “เมียปู่ผม” “เมียปู่ ไม่ใช่ย่าคุณเหรอ” “ปู่ผมมีเมีย23คน ย่าคือคนที่14” “23คน!” “ใช่” “พร้อมกันหรือทีละคน” “ทีละคน แต่ละคนได้มาด้วยวิธีไม่ปกติทั้งนั้น” “วิธีไม่ปกติ? คงเป็นแบบเดียวกับที่คุณทำกับฉัน?” “ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะปู่ผมเจ้าเล่ห์กว่าผมเยอะ” “แล้วย่าคุณคนไหนอ่ะ” “มีนอยากรู้จักย่าผมคนที่เท่าไรล่ะ” “ก็ย่าแท้ๆของคุณไง” “คงไม่มา น่าจะเหม็นขี้หน้าปู่” “เลิกกันไม่ดีเหรอ” “อือ” เธอหันไปมองทางเดิมอีกครั้งผู้หญิงคนเดิมที่มากับตรรกวิทเดินห่างออกไป ตรรกวิทจึงเดินไปชนแก้วกับผู้หญิงอีกคน เธอมองดูได้ไม่นานตรรกวิทหันมามองเธอพอดี ทำให้เธอรีบหันหน้าหนีทันที“สายตาปู่คุณโคตรน่ากลัว ฉันกลัวสายตาปู่คุณ เขาดูเหมือนเป็นคนโหดร้าย” “ไม่หรอก ปู่ผมใจดี ถ้าใครไม่ร้ายกับเขาเขาก็ไม่จำเป็นต้องร้ายกลับ” “แต่ในขณะเดียวกันสายตาของเขาแพรวพราวฉบับคนเจ้าชู้ก็เป็นอะไรที่ฉันไม่ชอบ” “เขาทำให้มีนรู้สึกอย่างนั้นเหรอ” “เขาไม่ได้มองฉัน แต่ฉันเห็นสายตาที่เขามองผู้หญิงคนอื่นทั้งที่ผู้หญิงของตัวเองก็มาด้วย” “ช่างเขาเถอะ เรื่องคู่ครองเขาอาจจะไม่ดีแต่เขาเป็นปู่ที่ดีสำหรับผมนะ” “เหรอ” “ปู่ผมน่ะ แกมีเมียเยอะ ลูกหลานก็เยอะไม่แพ้กัน เขาก็รักลูกรักหลานทุกคนเท่ากันนะ แต่อาจจะน้อยกว่าผม” “อะไรทำให้คุณคิดอย่างงั้น” “ปู่น่าจะรักผมมากที่สุด เพราะปู่สนับสนุนทุกความเลว” เธอสะดุดกับคำว่า ‘เลว’ คงไม่มีผู้ปกครองคนไหนสนับสนุนให้ลูกเป็นคนไม่ดี แม้แต่แม่ของเธอที่เคยพร่ำสอนให้เป็นคนดี ส่วนเรื่องจะทำตามไหมมันคงอีกเรื่อง “ในตระกูล ผมเป็นคนเดียวที่เอาอย่างปู่ แต่อาจจะได้อย่างปู่ไม่ถึงเสี้ยว” “น่าภูมิใจนักเหรอ” “ไม่นะ ผมไม่ได้พราวกับอะไรพวกนี้เลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมภูมิใจ….”มาเฟียหนุ่มจับมือของหญิงสาวแล้วเอามือเธอมาวางที่อกข้างซ้าย ตอนนี้หัวใจของเขากำลังเต้นผิดจังหวะ“ผมไม่เจ้าชู้เหมือนปู่ผมละกัน” “…” “การทำให้ผู้หญิงเจ็บปวดจากการหักหลังเรื่องความรักผมไม่มีวันทำตามเด็ดขาด” “ฉันไม่ได้อยากรู้” “ผมบังคับให้มีนต้องรู้” “คุณติดปู่มาบ้างก็ได้นะ ลองถามปู่ดูดิว่าการไม่ทำตัวเห่ยๆ มันเป็น….”เงียบลงทันที ไม่ทันไรเธอก็โดนริมฝีปากหนาสัมผัสที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา มาร์ตินค่อยๆลูบไล้ที่แขนจนมาถึงหน้าอก “วันเกิดผม ผมอยากอยู่กับเพื่อนและก็อยากเอากับมีน มันทำสองอย่างในเวลาเดียวกันได้นะ ชอบโชว์รึเปล่าครับถ้าผมอยากทำตอนที่มีคน ได้ไหม” “โรคจิต ไม่ต้องมายุ่งกับฉันนะ” “มันก็แค่รสนิยม” “จะไปหาเพื่อนก็ไป อย่ามายุ่งกับฉัน” “งั้นผมไปก่อน หวังว่าจะได้เอากันเร็วๆนี้” “....”มิลินไม่ตอบอะไรกลับ ปล่อยให้เขาเดินจากไป ซึ่งเธอก็เดินแยกไปอีกทาง “หวัดดีสาวน้อย” “ว๊ายย!”เสียงทักทายของนกตัวสีเทาที่ทำเป็นเสียงเข้มเหมือนเสียงผู้ชายร่างใหญ่ ทำให้มาตังที่กำลังจะเดินผ่านไปตกใจ “ชาลี ผู้หญิงคนนั้นชื่อตัง ตัวทำลายบรรยากาศ อย่าไปสนใจนะ”เตชินท์กระซิบเบาๆให้ชาลีฟัง แต่เหมือนกับว่าชาลีจะไม่เห็นด้วยกับเขา ชุดของมาตังดึงดูดให้ชาลีสนใจมองตาไม่กะพริบ “มันตัวบ้าอะไรอ่ะ ทำไมมันถึงพูดได้” “นกแก้ว ไม่รู้จักเหรอครับ” “ใครให้เอามันเข้ามาที่นี่” “ก็ไม่มีใครห้ามนะ แล้วเธอมายุ่งอะไรด้วย”เสียงโวยวายทำให้มิลินรีบมาห้ามทัพกลัวว่ามาตังจะทำอะไรไม่ดีกับสัตว์เลี้ยงของเธอ “เอาออกไป ฉันไม่ชอบนก”สายตาของมันยังจับจ้องมาที่หล่อนราวกับไม่ถูกชะตา“นกบ้า แกจ้องฉันทำไม อีมีนมันสอนอะไรแก” “ชาลี กลับเข้ากรง” คำสั่งของมิลินถือเป็นอันเด็ดขาด ชาลีส่งเสียงร้องด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ยอมบินเข้ากรงแต่โดยดี เตชินท์จึงถูกสายตามิลินตำหนิโทษฐานที่ปล่อยชาลีออกมาเพ่นพ่านจนเจอกับมาตัง “เตพาชาลีกลับโรงแรมไปเลย” “จะมีเรื่องกันอีกรึไง อย่าทำตัวน่ารำคาญกันมากนะ” “พี่ติน!”มาร์ตินเดินผ่านมาพอดีมาตังจึงขวางไว้ไม่ให้ผ่านไปไหนได้ หล่อนเข้าไปออเซาะเรียกร้องความสนใจ “ตังไม่ได้จะมีเรื่อง แต่พวกมันมาหาเรื่องตังก่อน” “ต่างคนต่างอยู่เถอะ” “ตังมีคำถาม ถ้าเอานกเข้าได้ ตังเอาหมาเข้ามาได้ป่ะ วันนี้เพิ่งอาบน้ำให้บรูโน่มันกำลังหอมพอดีเลย” “แล้วไม่เอามาล่ะ” “ก็พี่ไม่เห็นบอกว่าเอามาได้นะสิ” “ต้องรอให้บอกทำไม” “นายครับ”มาเฟียหนุ่มหันไปมองต้นเสียง โอภาสเดินเข้ามาหาด้วยความเร่งรีบพร้อมกับมีท่าทางเคร่งเครียด “มีอะไร” “กล้องวงจรปิดห้องทำงานนายเสีย” ในมือของโอภาสถือโทรศัพท์อยู่ซึ่งเปิดแอปพลิเคชั่นกล้องวงจรปิด มีภาพวิดีโอบันทึกแต่ภาพด้านขวาโทรศัพท์เป็นห้องทำงานของมาร์ตินมันใช้งานไม่ได้อยู่จุดเดียว “…”มิลินเหลือบมองเพียงนิด ปฏิกิริยาของมาร์ตินเปลี่ยนไปกะทันหัน หัวใจดวงน้อยกระตุกสั่นระรัวที่เห็นว่าเขามีอารมณ์หงุดหงิด “เชี่ยอะไรวะ!”มาร์ตินสถบคำหยาบออกมาอย่างหัวเสีย มิลินรีบรั้งแขนเขาไว้เสียก่อนที่เขาจะเดินออกไป “คุณจะไปไหน” “ห้องทำงาน” “จะทำงานอะไรตอนนี้” “ห้องทำงานผมกล้องวงจรปิดเสีย แปลว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง โคตรเหี้ยเลยที่ใช้โอกาสนี้เข้ามาที่นี่” มาเฟียหนุ่มสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุม วิ่งหน้าตั้งออกไปโดยที่มิลินรีบสาวเท้าตามไปติดๆ เขาไม่คิดว่าจะมีเรื่องอะไรที่ทำให้ต้องว้าวุ่นในวันนี้ ยิ่งเห็นว่าห้องทำงานถูกไขด้วยกุญแจผีก็แทบจะทนไม่ได้ ดันประตูเข้าไปอย่างจัง ในห้องมีแต่ความว่างเปล่ากับพร็อพเซอร์ไพรส์วันเกิดที่มิลินจัดเตรียมไว้EP.30 “ปู่ทานอะไรดีครับ”มาร์ตินรีบเปลี่ยนสถานการณ์เพราะรู้ว่าคนข้างๆกำลังอึดอัดและไปต่อไม่ถูก“ตินคุยกับน้องไปเถอะ เดี๋ยวปู่หากินเองได้”“ครับ ตามสบายนะครับ”“ตามสบายค่ะ”มิลินบอกตามมารยาท เมื่อเขาเดินออกไปมันทำให้เธอหายใจโล่งขึ้น ไม่เกร็งอย่างเก่า ออกห่างมาร์ตินได้อย่างสบายใจ“แล้วมีนอยากทานอะไรไหมครับ”“อะไรก็เอามาเถอะ”เธอยืนอยู่ที่เดิมไม่กล้าเดินไปไหน แต่มองตามหลังมาร์ตินว่าเขาเดินไปตรงไหนบ้าง เขาเดินหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมของกินเต็มมือ“นี่ไวน์ครับ”“ขอบใจ”ชนแก้วกับเขาเป็นพิธี ระหว่างที่จิบไวน์อยู่สายตาเจ้ากรรมก็ดันเลื่อนไปมองที่ปู่ของมาร์ตินโดยบังเอิญ เธอเสียมารยาทมองเขากับผู้หญิงที่มาด้วยคุยกัน ก่อนจะตวัดสายตากลับมาที่มาร์ตินเกรงว่าจะถูกจับได้ว่าแอบมอง“ผู้หญิงคนนั้นที่มากับปู่คุณน่ะใครเหรอ”ท่าทางสนิทสนมกันเกินกว่าจะเป็นลูกหลาน แม้อายุของทั้งสองจะห่างกันมากจากการประมาณการคร่าวๆ“เมียปู่ผม”“เมียปู่ ไม่ใช่ย่าคุณเหรอ”“ปู่ผมมีเมีย23คน ย่าคือคนที่14”“23คน!”“ใช่”“พร้อมกันหรือทีละคน”“ทีละคน แต่ละคนได้มาด้วยวิธีไม่ปกติทั้งนั้น”“วิธีไม่ปกติ? คงเป็นแบบเดียวกั
EP. 29 การพบเจอ“ขอบใจมากที่พาชาลีมาหาฉัน”“ผมรู้ว่านายหญิงคิดถึง”เตชินท์ยิ้มหน้าบานเมื่อเจ้านายได้พบกับสัตว์เลี้ยงคู่ใจอย่างชาลี ถ่ายวิดีโอไว้ในตอนที่มิลินกับชาลีกอดหอมกันด้วยความคิดถึง มิลินเป็นตัวเองและมีความสุขที่สุดเวลาได้อยู่กับมัน เขารู้ดี “จะพาชาลีเข้างานจริงๆเหรอครับ”“เออ ฉันอยากเอาชาลีไปด้วย”“คนเยอะนะครับ”“แกจะไม่ขัดใจฉันสักนาทีจะตายไหม”“ตามใจครับ”“ก็แค่เอาชาลีเข้าไปด้วยคงไม่เป็นอะไร เนอะชาลีเนอะ”“ใช่ครับ”นกตัวสีเทาตอบด้วยความดีใจ“มันเป็นตรีมเวทมนตร์ ชาลีห้ามพูด ไว้ถึงคราวที่มีนเสกคาถา ชาลีค่อยพูดโอเคไหม”ชาลีพยักหน้ารับบ่งบอกว่าเข้าใจร่างอรชรเดินนวยนาดเข้ามาในงาน ทุกย่างก้าวของเธอมีแต่คนให้ความสนใจ เพราะเสียงร้องทักทายของนกแก้วพันธ์แอฟริกันเกรย์ดึงดูดทุกคนที่อยู่ในงาน ซึ่งมันเกาะอยู่ที่ไหล่ของเธอ หันซ้ายหันขวาไปทำตาแป๋วใส่กล้องเมื่อมีคนถ่ายวิดีโอความน่ารักของมันไว้ แม้จะตื่นตระหนกกับคนง่าย แต่ถ้ามีมิลินก็รู้สึกปลอดภัยและไม่กลัวอะไร“ไม่มีป้ายห้ามเอาสัตว์เข้าแปลว่าฉันเอานกเข้าได้ใช่ป่ะ”เธอเดินเข้าไปถามเจ้าของวันเกิดก่อน “อาจจะต้องจ่ายเงินเพิ่ม”“เท่าไร”
EP.28 อยู่เป็น@ตอนเย็นรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นกระเบื้องเงาวับในห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ หญิงสาวในชุดเดรสยาวย่างกายเข้ามาที่นี่พอดีกับเวลานัด ก้าวเข้ามาก็พบแต่ความอลังการ คล้ายกับว่าตอนนี้อยู่ในโลกเวทมนตร์ ผู้คนแต่งตัวเต็มยศ เสียงซาวด์ เอฟเฟค ยิ่งทำให้บรรยากาศเป็นโลกเวทมนตร์โดยสมบูรณ์แบบ “งานวันเกิดพวกมหาเศรษฐีมันเป็นอย่างนี้นี่เอง”มิลินไม่สันทัดที่จะแต่งตัวตามธีม อยากจะแต่งในสิ่งที่ตัวเองอยากแต่งเสียมากกว่า เครื่องเพชรราคาแพงที่สวมอยู่ที่ลำคอตอนนี้สวยงามและโดดเด่นจนเป็นที่จับตามอง“เรื่องขวางโลกคงเป็นงานถนัดสำหรับเธอ”อริเจ้าเก่าเจ้าประจำอย่างมาตังแซะตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นหน้ามิลิน มาตังมาในชุดแม่มดผู้ชั่วร้าย ในเมื่ออีกฝ่ายเปิดมาไม่ดี มิลินก็มองหล่อนด้วยสายตาเหยียดหยามเช่นกัน“ชุดของเธอดูหมองมาก ถ้าเทียบกับฉัน อิจฉาล่ะสิที่ฉันสวยกว่า”“อยากเด่นว่างั้น?”“ฉันสวย ใส่ชุดอะไรก็สวยหมดแหละ ไปทำตัวให้ผู้ชายมองเท่าฉันก่อนเถอะ อีแม่มดกระจอก”ถ่มถุยมาตังบ้างคงไม่เป็นไร เธออยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ได้ รีบปลีกตัวเดินหนีจากบุคคลน่ารำคาญไปให้พ้นๆในงานวันเกิดของมาร์ตินเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่มาร่วม
EP.27 ถูกทรมานหลายวันต่อมาครืด~ ครืด~“โทรมาทำไมนักหนาเนี่ย”หญิงสาวบ่นด้วยความหงุดหงิดที่เบอร์ของมาร์ตินปรากฏขึ้นตรงหน้าจอตอนที่เธอกำลังเสพติดโซเชียล เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าทันที เงยหน้ามามองสองข้างทางที่เตชินท์กำลังขับรถพามาหาใครบางคน สองข้างทางแทบไม่มีไฟหรือบ้านคนให้เห็นมีแต่ต้นไม้และทางเฉพาะที่รถไม่สามารถสวนกันได้ซึ่งเป็นทางลูกรังแดง“แกแน่ใจนะว่ามาถูกทาง ทำไมมันเปลี่ยวอย่างนี้เนี่ย”ถ้าเธอไม่เล่นโทรศัพท์มาตลอดทางก็คงเห็นเร็วกว่านี้ มองหน้ามองหลังรถด้วยความหวาดระแวง“แน่ใจครับ ผมตามแผนที่ที่ผมปักหมุดไว้ในโทรศัพท์มันไม่มีทางอื่นที่จะไปนอกจากทางนี้ครับ รับรองไม่มีวันหลง”“เขาเป็นใครเนี่ย”“เขาก็เป็นคนที่เก่งไสยศาสตร์แบบที่นายหญิงต้องการไงครับ”“แกเห็นโปรไฟล์เขาไหม”“เห็นครับ ดูเชื่อถือได้”“เอามาดูดิ๊”“ผมส่งให้ในไลน์เรียบร้อยแล้วครับ”มิลินเข้าไปดูตามที่เตชินท์บอก มีทั้งแผนที่และข้อมูลของชายคนนั้น ซึ่งสถานที่ที่จะต้องไปเธอไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน “ทำไมทางมันดูลึกลับจัง”“ก็ตามประสาอะครับ คนพวกนี้มันชอบนัดตอนกลางคืนและทางก็เปลี่ยวมาก”“แกแน่ใจใช่ไหมว่าไม่โดนหลอก”สา
EP.26 ลองอีกครั้ง“นี่ยังอยู่อีกเหรอ นึกว่าพี่ตินไล่กลับไปแล้ว”น้ำเสียงกวนประสาทของมาตังเป็นชนวนจุดความไม่พอใจของมิลินขึ้นมา แต่มิลินก็แสร้งยิ้มให้ เพื่อแสดงว่าไม่ใส่ใจ “ยังไม่ช้ำในตายเหรอ นึกว่าตายคาโรงบาลไปแล้ว”“ใกล้แล้ว พอดีเห็นคนโดนทัวร์ลงเลยหายเป็นปลิดทิ้งเลย ความสะใจเนี่ยมันเยียวยาทุกสิ่งจริงๆเลยเนาะ”“ใช่ ว่าแต่ ถ้าฉันตบเธอให้ปากแตก ฉันก็จะได้ความสะใจมา แปลว่าแบบนี้ฉันจะมีความสุขใช่ไหม”“ตบเลย ตบตรงนี้นะ”มาตังจิ้มแก้มตัวเองอย่างยียวน “ตบเน้นๆด้วย ถ้าเธอตบฉันครั้งนี้พี่ตินก็คงเฉดหัวเธอทิ้งแบบไม่ใยดีเลยก็ได้ พี่ตินต้องรักน้องมากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว เอาสิ ตบๆๆๆๆ”มาตังยิ้มแป้นแล้นกวนประสาท ทำหน้าระรื่นให้น่าหมั่นไส้ที่สุด รู้ดีว่ายังไงมิลินก็คงไม่กล้าทำ “ขนาดฉันทำผิดตินยังไม่ว่าอะไรฉันเลย ถ้าฉันตบเธอก็คงไม่มีความผิดหรอก”ว่าจบก็สัพยอกด้วยการตวัดมือให้ลมผ่านหน้า เล่นเอาอีกฝ่ายหน้าเสียเล็กน้อย“อีเลว!”“ขอบคุณที่ชมนะ”“หน้าระรื่นไปเถอะ สักวันพี่ตินก็เบื่อ แล้วก็เฉดหัวทิ้ง”“คงจะไม่มีวันนั้นมั้ง”“ไม่ต่างอะไรจากอีตัวเลยนะ เอาตัวเข้าแลกแล้วคิดว่าจะได้ทุกอย่างแล้วเหรอ ฝันไปเถอ
EP.25 รูปภาพมิลินคลี่ยิ้มบางๆ ก่อนจะใช้บุหรี่ขยี้ไปที่หน้าท้องแกร่ง “จะบอกฉันได้ยัง” “ซี๊ดดด”สีหน้าเขาบ่งบอกว่าพอใจไม่ได้เจ็บอย่างที่เธออยากให้เป็น บุหรี่ดับลงพร้อมกับที่เขาได้แผลเป็นรอยไหม้ เขาปัดมันออกเพราะเธอยังกดแช่ไว้ แย่งบุหรี่ที่ดับแล้วโยนใส่ถังขยะไปทันที “นี่สิค่อยสมกับเป็นมิลินหน่อย ฮ่าๆๆๆ”“โรคจิตเหรอต้องมีอะไรมากระตุ้น”“อาจจะน้อยกว่ามีน”“ใส่เสื้อซะ”ไม่อยากต่อความยาวกับเขา เธอมานั่งกอดอกบนโต๊ะทำงานของเขา รอฟังในสิ่งที่ต้องการรับรู้ บาดแผลเล็กน้อยไม่ได้ทำให้เขาเจ็บจนถึงขั้นต้องหาอุปกรณ์มาทำแผล “ผมยอมให้มีนทำร้ายขนาดนี้ มีนคงต้องอมให้ผมต่อแล้วมั้ง” “ถ้าฉันยังไม่หายข้องใจก็ไม่ทำให้”“แลกเปลี่ยนได้ดี”“อย่ามาทำสายตาแบบนี้กับฉัน”สายตามาเฟียหนุ่มยังโฟกัสที่ใบหน้าสวยเป็นประกาย มือเรียวตีแก้มสากมาเฟียหนุ่มให้หันไปทางอื่น “ผมจะทำ เมื่อคืนผมก็ทำ”ก่อนที่หญิงสาวจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ มาเฟียหนุ่มเอื้อมไปหยิบรูปภาพชายวัยชราที่ตั้งบนโต๊ะทำงานขึ้นมา แต่เขากลับไม่ได้มองรูปในมือ“มีนรู้ไว้แค่ว่าที่ไอ้เมฆมันมองไม่เห็นมีนเพราะปู่ผม”“ปู่คุณ?”“หากบังเอิญเจอไอ้เมฆาอีกอย่าเ







