ตอนที่ 31 ความจริง

ตอนที่ 31 ความจริง

ตังเมเดินหน้าตึงเข้ามาในคอนโดของกรภัค บอกเลยถ้าไม่ใช่เพราะผู้ชายที่หมายตาเอาไว้โทรมาขอ อย่าหวังว่าคนอย่างเธอจะมานั่งอยู่ตรงนี้

“พี่เกมส์มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“รู้ไหมว่ากอบัวอยู่ไหน”

“คำถามนี้คนเป็นแฟนกัน ไม่น่าจะมาถามคนนอกอย่างตังเมนะคะ”

“พี่ติดต่อกอบัวไม่ได้ พี่อาจจะเผลอไปทำอะไรให้กอบัวโกรธโดยไม่รู้ตัว”

“เฮ้อ” ตังเมถอนหายใจยาวเหยียด ก็เห็นใจทั้งสองคนนะ แต่ไม่อยากออกตัวแรงกลัวกินอาหารหมา “เมื่อคืนกอบัวโทรมาหาตังเม บอกกลับมากรุงเทพแล้ว”

“กลับมาถึงกรุงเทพ?” กรภัคถามซ้ำพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเชิงถาม มันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆ ตาขวากระตุกหยิกๆเลย

“ค่ะ กลับในวันนั้นเลยมาถึงที่นี่ก็เกือบๆเที่ยงคืน”

“แล้วยังไงต่อ”

“บอกจะไปหาพี่ แต่โทรไม่ติด เลยจะไปหาที่คอนโด”

“ไอ้ชินเมื่อคืนมึงบอกมึงนอนกับกู มึงเห็นกอบัวมาไหม”

“ไม่นะ” ชวกรส่ายหน้าปฏิเสธทันทีแล้วเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้เมาหนักจนถึงขั้นจำอะไรไม่ได้ด้วย

“ตังเมขอถามหน่อย พี่เกมส์จะว่าตังเมเสือกก็ได้นะ”

“อือ ถามมาเถอะ พี่พร้อมตอบทุกอย่าง”

“พี่ทำอะไรให้กอบัวโกรธเหรอคะ”

“เรื่องนี้พี่ไม่รู้จริงๆ”

“ลองคิดดีๆก่อนตอบไหมคะ เพราะเมื่อคืนกอบัวบอก