LOGINกลิ่นหอมกรุ่นจากกายสาวสัญชาตญาณดิบบอกให้เขาทำในสิ่งที่เขาต้องการ มือข้างหนึ่งเริ่มลูบไล้สะโพกที่มีเดรสขาวนุ่มลื่นพรางอยู่ แล้วเลื่อนไล้ขึ้นมาตามไหล่และใบหน้าโดยที่ทั้งสองยังคงหลับตา ปลายนิ้วร้อนไล้ไปตามริมฝีปากอิ่มนุ่มที่กำลังเผยอขึ้นเมื่อได้รับการสัมผัส ชานนท์ไม่รอช้าเคลื่อนใบหน้าเข้ามาทาบทับริมฝีปากร้อนลงบนปากนุ่มอย่างอ่อนโยนในคราแรก ปารียาได้รับสัมผัสวาบหวิวราวกับอยู่ในห้วงแห่งความฝัน มันเป็นฝันที่หวานมากเชียวล่ะ เป็นครั้งแรกที่เธอฝันว่าได้จูบกับผู้ชายที่หล่อเหลาและกลิ่นกายหอม กึ่งกลางกายชายเริ่มขยายตัวแข็งขึงขึ้นมา
“อื้อ” ปารียาครางเสียงเล็ดลอดออกมา ชานนท์บดขยี้ดูดดึงริมฝีปากหนักหน่วงขึ้น เธอเผยอกลีบปากรับเรียวลิ้นสากที่สอดแทรกเข้าไปเกี่ยวรัดเรียวลิ้นอุ่นในโพรงปากนุ่ม ความหอมหวานของกลิ่นไวน์บวกกับความหวานของเรียวลิ้นอ่อนนุ่มทำให้ชานนท์พึงพอใจเป็นอย่างมาก ปารียาหายใจแรงถี่จนแทบขาดใจ เธอผลักใบหน้าหล่อเหลานั้นออกเพื่อสูดเอาอากาศหายใจโดยไม่ลืมตา แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้สติ ชานนท์ก็ประกบริมฝีปากลงไปอีกครั้ง คราวนี้ทั้งร้อนแรงและโหยหาราวกับคนจูบอดอยากมาจากไหน
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ชานนท์จูบผู้หญิงคนนี้ทั้งที่ปกติถ้าเขาวันไนท์สแตนด์กับใคร ไม่มีทางที่เขาจะจูบผู้หญิงเด็ดขาด เพราะสำหรับเขาแล้วการจูบต้องทำกับหญิงที่เขารักเท่านั้น
มือหนาข้างหนึ่งลูบไล้สะโพกกลมกลึงแล้วถกเดรสขึ้นจนถึงเอว เขาดึงสายเดี่ยวลงมาที่ไหล่แล้วปลดตะขอบราออกอย่างชำนาญ ชานนท์ค่อยๆปรือตาขึ้นมาอย่างสะลืมสะลือแสงที่สาดส่องเข้ามาผ่านกระจกที่ม่านแง้มออกเพียงนิด เผยให้เห็นใบหน้าอันอ่อนเยาว์ขาวเนียนน่าสัมผัส สองเต้าอวบอิ่มเต่งตึงยั่วยวนสายตาเขายิ่งนัก อายุน่าจะประมาณยี่สิบสามได้ชานนท์คิดแบบนั้น
‘นี่คือคนที่เขาสอดส่ายสายตามองหาเมื่อตอนค่ำนี่นา แล้วเธอมานอนในห้องนี้กับเขาได้อย่างไร’
ถึงชานนท์จะคิดได้อย่างนั้นแต่ด้วยความเมาที่ทำให้สติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดกำลังจะขาดสะบั้นลงแถมยังไม่สามารถต้านแรงปารถนาในกายหยาบของตัวเองได้ ที่เหมือนมีกองเพลิงสุมอยู่ในตอนนี้ เกือบสัปดาห์แล้วที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยตัวเองเลย
ปลายลิ้นร้อนดูดดุนบนยอดอกสีชมพูระเรื่ออย่างหื่นกระหาย มือข้างหนึ่งบดขยี้เคล้าคลึงสองเต้าอย่างย่ามใจ ปากขบเม้มดูดเลียตามร่างเนียนอย่างหลงใหล จนผิวขาวนวลขึ้นเป็นรอยแดงไปทั้งตัว ร่างเล็กสั่นระริกราวกับว่าไม่เคยได้รับการสัมผัสแบบนี้มาก่อนความสยิวแผ่ซ่านไปทั่วรูขุมขน
“อื้อ” ปารียาครางเสียวอย่างลืมตัว ความฝันของเธอคล้ายกับความจริงมาก เสียงครางหวานนั้นเหมือนเชื้อเชิญให้เขากอบโกยความสุขเสียวจากตัวเธอมากขึ้น มือหนาไล้เลื่อนไปคลึงบนกลีบอวบอูมที่มีเพียงผ้าบางเบากั้นอยู่ ชานนท์สัมผัสได้ถึงความชุ่มฉ่ำตรงนั้น ปลายนิ้วเรียวรั้งขอบแพนตี้ตัวจิ๋วให้หลุดไปกองอยู่ที่ปลายขาอย่างง่ายดาย
ความปวดหนึบถาโถมเข้ามาตรงแก่นกายของเขา ชานนท์ปลดเข็มขัดและถอดกางเกงออกจนไปกองอยู่ปลายเตียง ร่างใหญ่ขึ้นคร่อมคนตัวเล็กไว้ มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกัน แล้วไล้คลึงบนรอยแยกกลีบดอกไม้เพื่อหาธารเกสรที่กำลังไหลเยิ้มออกมา ปากยังคงขบเม้มไปตามผิวเนียนทั่วร่าง
“อ๊ะ” ปารียาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาสัมผัสร่องรักนั้นอย่างทะนุถนอม สะโพกส่ายไปมาตามการบดขยี้ ปารียารับรู้ถึงความเสียวสยิวไปทั่วร่าง รู้สึกชาวาบไปตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ปากครางเสียวออกมาไม่หยุด
“อื๊อ ไม่ไหวแล้ว” ร่างเล็กครางเสียวก่อนจะเกร็งกระตุก ร่องรักตอดรักตุบๆ แก่นกายที่แข็งชูชันบดเบียดอยู่กับท้องน้อยขาวเนียน ปลายบานมีน้ำไสไหลออกมาจากรอยแยกนั้นชานนท์พร้อมที่จะกระแทกกระทั้นเหลือทน เขาควานหาคอนดอมในลิ้นชักข้างหัวเตียงและพบว่ามันมีอยู่ทั้งหมดสี่ชิ้น
ท่อนเนื้อร้อนสอดแทรกเข้าภายในกายสาวอย่างเร็ว แต่ยังไม่ถึงครึ่งลำด้วยซ้ำ
“อ๊ะ อย่า” ปารียาหน้านิ่วร้องห้ามเสียงสั่น มือทั้งสองจับที่แขนแกร่งไว้ เล็บจิกลงบนผิวเนื้อแน่น
“ทำไม เจ็บเหรอ” ชานนท์ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีผู้หญิงที่อยู่ในระดับที่เป็นถึงผู้จัดการฝ่ายจะยังไม่เคยกับเรื่องพรรค์นี้
“อือ” ปารียาเอ่ยตอบเสียงเบาใบหน้าบิดเบี้ยว พร้อมถดกายหนีจากการสอดใส่ แต่ชานนท์กดร่างเล็กไว้กับเตียงกว้างไม่ให้ขยับ
“หื้ม บ้าฉิบ” ชานนท์คำรามเสียงต่ำ ร่างแกร่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เครียดเกร็ง เส้นเลือดโป่งนูนขึ้นตามแขนขา เหงื่อผุดออกมาจากรูขุมขนจนชื้นไปทั้งตัว ความต้องการอัดแน่นในอารมณ์อยากของเขาทวีมากขึ้น
“อย่าเกร็ง” ชานนท์ยอมถอนแก่นกายออกตัวสั่นเทิ้มไปหมด เขาไม่เคยคิดจะทำแบบนี้ให้ใครนอกจากผู้หญิงที่เขารัก จนกระทั่งมาเจอปารียาในค่ำคืนนี้ ปลายลิ้นสากโลมเลียอยู่บนกลีบชมพูเนียนสวยแล้วค่อยๆสอดเข้ารอยแยกกลีบดอกไม้สีหวาน ดูดเลียกินน้ำหวานอย่างเอาแต่ใจ มือเรียวยาวลุกล้ำเข้าออกสัมผัสปุ่มเสียวในโพรงคับแคบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลิ้นร้อนบดขยี้ภายนอกอย่างละมุนในคราแรกแล้วเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนมากขึ้นและมากขึ้น
“อ๊ะ อื้อ เสียวจัง” ปารียาครางเสียงกระเส่า มือเล็กสองข้างจิกลงบนหัวไหล่หนา ร่างขาวนวลเนียนเกร็งกระตุก ร่องรักตอดรัดนิ้วแกร่งถี่รัว น้ำรักแห่งความสุขสมไหลเอ่อออกมาชโลมกลีบเนียนสวย
ชานนท์ยิ้มบางอย่างพอใจ มือขาวจับท่อนเอ็นถูไถปากทางชุ่มแล้วสอดลุกล้ำเข้าไปอีกครั้ง ชานนท์ขยับสะโพกเข้าเบาๆพร้อมทั้งใช้นิ้วคลึงปุ่มเสียวจนแท่งร้อนเข้าได้สุดเพดาน
“อ๊ะ เจ็บ” ปารียางึมงำคล้ายละเมอ ใบหน้าบิดนิ่ว น้ำตาไหลออกทางหางตาทั้งสองข้าง เธอรู้สึกเจ็บแปลบที่ท้องน้อย
“ทนหน่อยนะคนดี เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” ชานนท์ปลอบเสียงนุ่มหวาน พร้อมทั้งพรมจูบบนริมฝีปากบวมเจ่ออย่างนุ่มนวล สะโพกหนาขยับเข้าออกเนิบนาบ
“อื้อ แน่นดีจัง” แท่งร้อนเสียดสีกับโพรงนุ่มคับแคบที่ตอดรัดไม่หยุด จนปารียาต้องครางเสียวออกมา ความเจ็บบวกกับความเสียวกระสันที่มีมากกว่าทำให้ปารียาครางกระเส่าเสียงดัง
ชานนท์กระแทกกระทั้นสะโพกแกร่งถี่รัว เพราะทนต่อความอัดอั้นในกายตนและการตอดรัดของร่องแคบไม่ไหว
ปึก ปึก ปึก
“อ้า ตอดดีจัง” ชานนท์กระแทกร่างนุ่มไม่ยั้ง ขาเรียวก่ายกอดสะโพกสอบเอาไว้จนสะโพกเนียนลอยขึ้น ทั้งสองครางเสียวลั่นห้อง ปารียากรีดร้องออกมาเสียงดังอีกครั้ง ชานนท์กระแทกถี่แรงอีกสามก่อนจะพ่นน้ำรักอุ่นเข้าภายในตัวเธอ ร่างทั้งสองเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อทั้งที่อากาศในห้องนั้นเย็นฉ่ำ
ชานนท์ไล้ปอยผมออกจากใบหน้าสวยหวาน ซุกไซ้ริมฝีปากนุ่มไปทั่วใบหน้าดื่มด่ำความหอมจากผิวเนียนอย่างลุ่มหลง มืออีกข้างควานหาคอนดอมออกมาจากลิ้นชักอีกครั้ง
“อ้าวพี่แบม กลับมาแล้วหรือคะ” นุชจรีเอ่ยถามหลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำ หน้าตาซีดเซียว“อ๋อจ้ะ พี่ว่าจะชงกาแฟหน่อยน่ะ” ปารียาเอ่ยเสียงเนือยๆ“ทำไมไม่ให้แม่บ้านชงไปให้ล่ะคะ”“ไม่เป็นไรหรอกจ้า พอดีพี่ว่างน่ะ” ปารียาเอ่ยพลางยิ้มแบบแห้งๆ ให้รุ่นน้อง“แล้วนุชเอาอะไรรึเปล่า เดี๋ยวพี่ชงให้” ปารียาถามนุชจรีด้วยความใส่ใจ“ไม่เป็นไรค่ะ นุชจะชงเกลือแร่ไปจิบน่ะค่ะ เดี๋ยวนุชทำเอง นี่ก็เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ แต่เหลือแค่อ่อนเพลียนิดหน่อย”นุชจรีมองปารียาท่าทางเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง กลัวว่าจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเจ้านายแต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้“ว่าแต่เรื่องพี่แบมกับ…พี่แบมจะเอายังไงคะ” ในที่สุดนุชจรีก็ตัดสินใจถามออกมา เพราะในคืนนั้นที่งานเลี้ยงพนักงานต่างเอามาซุบซิบกันมันปาก นุชจรีเป็นคนที่เห็นพาทิศกับขวัญนรีอยู่ด้วยกันตอนเธอไปเดินห้างในช่วงวันหยุดเมื่อเดือนก่อน ซึ่งเป็นวันที่ปารียาชวนพาทิศกลับบ้านแต่เขากลับบอกเธอว่ามีธุระกับทางบ้าน เขาจึงไม่ได้กลับไปกับเธอ แต่นุชจรีกลับถ่ายรูปที่ทั้งสองอยู่ด้วยกันแล้วส่งมาให้ปารียาดู ปารียาจึงเริ่มประติดประต่อเรื่องราวตลอดเวลาที่ผ่านมา และตัดสินใจจ้างนักสืบจนเธอได้รู
ปารียามองดูรอยช้ำที่เกิดจากชายร่างกำยำคนนั้นด้วยความเวทนาตัวเอง หน้าอกทั้งสองข้าง ไหนจะหน้าท้องและแผ่นหลังของเธออีก ผิวขาวเนียนแถมยังบอบบางเวลาโดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะเป็นรอยแดงขึ้นมา แต่เมื่อคืนนี้มันไม่ใช่แค่นิดหน่อย มันเต็มไปด้วยความเร่าร้อนของไฟปรารถนาที่เธอไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน แม้กระทั่งพาทิศเองปารียาก็ไม่เคยมอบให้แม้แต่การจูบด้วยช้ำแต่เมื่อคืนปารียากลับมอบร่างกายให้เจ้านายหนุ่มที่เจอหน้ากันเพียงไม่กี่ครั้ง ปล่อยให้เขาทำกับเธอทุกท่วงท่า จนตอนนี้เธอก็ยังรู้สึกระบมไปทั้งตัวจนต้องพึ่งยาแก้ปวด รวมถึงจุดอ่อนไหวของเธอด้วย ตอนที่เธออาบน้ำมันรู้สึกแสบและบวมแดงจนต้องนิ่วหน้า เธอไม่รู้ว่าเมื่อคืนเธอกับเขาผ่านศึกด้วยกันไปทั้งหมดกี่ครั้ง แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมดเธอไม่ได้ขัดขืนหรือต่อต้านเขาแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำยังให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดีด้วยสิจะด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือความต้องการภายในของเธอก็ไม่อาจรู้ได้ แต่การที่เขาพรากสิ่งที่เธอเฝ้ารักษามันมาเป็นเวลาตั้งสามสิบปีเพื่อมอบให้กับชายอันเป็นที่รักของเธอเพียงคนเดียวมันก็ทำให้เธอรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย ปารียาต้องมาเจอชายคนรักที่สวมเขาให้
ค่ำคืนนั้นทุกอย่างบรรเลงไปอย่างนุ่มนวลบ้างเร่าร้อนบ้าง ชานนท์กระแทกกระทั้นไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ปารียาร้องครางเสียวจนแทบจะขาดใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขารู้ตัวอีกทีคอนดอมมีอยู่ก็ใช้หมดไปแล้ว คนร่างใหญ่จึงยอมทิ้งตัวลงนอนอย่างอิ่มเอมถึงแม้ใจยังอยากเอาต่ออีกหลายครั้งก็ตามปารียาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเพราะแสงที่สาดส่องเข้ามาในห้องรำไร บ่งบอกให้รู้ว่าสายมากแล้ว เธอเหลือบมองใบหน้าชายหนุ่มที่เธอกำลังนอนซบอยู่ที่อกเขาได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ บวกกับกลิ่นกายมันช่างเป็นกลิ่นที่หอมเย้ายวนแต่สบายจมูกเหลือเกิน ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดหน้าผากของเธออย่างสม่ำเสมอ หลังจากปารียาพิจารณาใบหน้าอย่างดีแล้ว“อร้ายยย” เสียงกรีดร้องดังลั่นห้องหลังจากตื่นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ข้างชายหนุ่มรูปงามอย่างท่านรองประธาน แถมซบหน้ากับอกกว้างอย่างไม่อาย‘เมื่อคืนทุกอย่างเธอไม่ได้ฝันไปหรือนี่ แล้วฉันมานอนในห้องนี้ได้ยังไง’ชานนท์ปรือตาขึ้นมาด้วยความตกใจ ปารียากระถดกายหนีจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม แล้วมองหาชุดที่ตนใส่มาเมื่อคืน คำถามหลายอย่างถาโถมเข้ามาในหัวของเธอ รู้สึกปวดศีรษะจนหัวแทบระเบิด ร่างกายปวดเมื่อยไปทั้งตัว รับรู้ได้ถึงจุดบอบบางของเธ
กลิ่นหอมกรุ่นจากกายสาวสัญชาตญาณดิบบอกให้เขาทำในสิ่งที่เขาต้องการ มือข้างหนึ่งเริ่มลูบไล้สะโพกที่มีเดรสขาวนุ่มลื่นพรางอยู่ แล้วเลื่อนไล้ขึ้นมาตามไหล่และใบหน้าโดยที่ทั้งสองยังคงหลับตา ปลายนิ้วร้อนไล้ไปตามริมฝีปากอิ่มนุ่มที่กำลังเผยอขึ้นเมื่อได้รับการสัมผัส ชานนท์ไม่รอช้าเคลื่อนใบหน้าเข้ามาทาบทับริมฝีปากร้อนลงบนปากนุ่มอย่างอ่อนโยนในคราแรก ปารียาได้รับสัมผัสวาบหวิวราวกับอยู่ในห้วงแห่งความฝัน มันเป็นฝันที่หวานมากเชียวล่ะ เป็นครั้งแรกที่เธอฝันว่าได้จูบกับผู้ชายที่หล่อเหลาและกลิ่นกายหอม กึ่งกลางกายชายเริ่มขยายตัวแข็งขึงขึ้นมา “อื้อ” ปารียาครางเสียงเล็ดลอดออกมา ชานนท์บดขยี้ดูดดึงริมฝีปากหนักหน่วงขึ้น เธอเผยอกลีบปากรับเรียวลิ้นสากที่สอดแทรกเข้าไปเกี่ยวรัดเรียวลิ้นอุ่นในโพรงปากนุ่ม ความหอมหวานของกลิ่นไวน์บวกกับความหวานของเรียวลิ้นอ่อนนุ่มทำให้ชานนท์พึงพอใจเป็นอย่างมาก ปารียาหายใจแรงถี่จนแทบขาดใจ เธอผลักใบหน้าหล่อเหลานั้นออกเพื่อสูดเอาอากาศหายใจโดยไม่ลืมตา แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้สติ ชานนท์ก็ประกบริมฝีปากลงไปอีกครั้ง คราวนี้ทั้งร้อนแรงและโหยหาราวกับคนจูบอดอยากมาจากไหนไม่รู้ว่าอะไร
สองหนุ่มสาวนั้นก็เต้นรำกันเพลินโดยกลับมาที่โต๊ะแป๊บๆก็กลับไปเต้นรำกันต่อ พาทิศเองก็อยากมาอยู่ข้างๆปารียาหรอกนะแต่โดนสาวสวยหุ่นเซ็กซี่อย่างขวัญนรีลากออกไปตลอด และตัวเขาเองก็อยากจะสนุกกับงานนี้อย่างเต็มที่ ทั้งสองเต้นรำคลอเคลียกันด้วยที่เริ่มเมากันแล้วทั้งคู่“พี่เนศว่าสองคนนี้เขาแปลกๆมั้ยคะ ดูเด็กคนนั้นสิซบไหล่กับอกอีตาพาทิศใหญ่เลย ไม่สนใจเจ้าถิ่นเลยสักนิด ไม่รู้แบมปล่อยไปได้ยังไง แล้วดูแบมดิ เมาจนจะหลับอยู่ละ เราจะทำอย่างไรกันดี”“พี่ก็ว่างั้นแหละ ดูจะสนิทกันมากเกินไปละและปกติแบมก็ไม่ดื่มเมาขนาดนี้นะ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่พี่เห็นแบมเป็นแบบนี้” ทั้งสองมองดูปารียาด้วยสายตาที่แสดงความเป็นห่วงทั้งสองพยายามคุยกับปารียาอยู่นาน แต่ก็คุยไม่รู้เรื่องจึงช่วยกันคิดว่าปารียาคงกลับบ้านไม่ได้แน่นอน ทั้งสองจึงไปติดต่อขอจองห้องกับทางโรงแรมในนามบริษัท AKP หนึ่งห้องเพื่อนำใบกำกับภาษีไปทำเบิกจ่ายกับทางบริษัท แต่ทางพนักงานบอกว่าท่านรองประธานได้จองห้องไว้ให้แล้ว ทั้งสองจึงช่วยกันพยุงร่างบอบบางที่อ่อนระทวยเข้าห้องไปโดยไม่รอพาทิศเลย เพราะพาทิศเองก็เมาแอ๋ เดินโซซัดโซเซให้ขวัญนรีพยุงขึ้นรถขับกลับไปส่งที่คอน
ภายในโรงแรมหรู หลังจากชานนท์ขึ้นกล่าวทักทายแขกภายในงานเรียบร้อยแล้ว ญาดาเดินควงแขนลูกชายไปทักทายกับแขกผู้มีเกียรติในงานตามโต๊ะต่าง ๆ โดยเฉพาะนางแบบอย่างโยษิตาที่มาพร้อมกับมารดาของเธอ“สวัสดีค่ะคุณป้า” โยษิตากล่าวทักทายพร้อมยกมือไหว้ ญาดารับไหว้แล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน“นี่คุณชลินทร์ทิพย์ แม่ของหนูโย ส่วนนี่ชาร์ลลูกชายฉันค่ะ”“สวัสดีครับ” ชานนท์ยกมือไหว้ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย ชลินทร์ทิพย์รับไหว้ส่งสายตาสื่อกับลูกสาวที่รู้กันเพียงสองคนแล้วยิ้มกรุ่มกริ่ม ภายในงานทุกคนต่างกล่าวชมท่านรองประธานหนุ่มไม่ขาดปาก บรรดาสาวน้อยใหญ่ต่างมองตามตาไม่กะพริบ แต่ไม่มีใครที่ทำให้ชานนท์รู้สึกตื่นเต้นและน่าสนใจได้สักคน เว้นเสียแต่สาวสวยร่างเล็กคนนั้น…วันนี้ปารียาสวมเดรสสีขาวความยาวเหนือเข่า รูปร่างบอบบางสัดส่วนที่ได้รูปสวยงาม ปล่อยผมดำขลับเงางามยาวสลวยติดกิ๊บสีขาวมีมุกเรียงกันสวยงามเข้ากับชุด ผมยาวปิดเนื้อหนังขาวเนียนลออด้านหลังไว้อย่างหมิ่นเหม่ สายตาหนุ่ม ๆ ในงานต่างจับจ้องมาที่เธอ ปารียานั่งอยู่กับแวววิไลและธเนศ ส่วนนุชจรีวันนี้ติดธุระด่วนเลยพลาดโอกาสที่จะได้เจอกับท่านรองประธานสุดปลื้มของเธอ“แบมเป็นอะไรว







