Share

ตอนที่ 3.

last update Last Updated: 2025-04-21 21:22:21

ตอนที่ 3.

“คุณบัว เดี๋ยวส่งรายงานประชุมให้ผมด่วนเลยนะครับ”

อคิราห์พูดขึ้นกับบัวชมพู เลขาฯ หน้าห้องของตัวเองด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

“ค่ะท่านประธาน”

บัวชมพูก้มหน้ารับคำสั่งของเจ้านายตัวเอง และกำลังจะเดินเลี่ยงออกไป แต่ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นเสียก่อน

“สวัสดีครับพี่ใหญ่”

“อ้าว นายเล็ก วันนี้มาทำงานด้วยหรือ”

อิศราเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างบัวชมพูกับพี่ชายของตัวเอง

“ต้องมาสิครับ หยุดไปตั้งหลายวันแล้ว”

“ทำใจได้แล้วหรือ” อคิราห์เอ่ยถามน้องชาย

“ทำไมผมต้องทำใจด้วยล่ะครับ ผมสบายดี ที่ลาหยุดไปเพราะไปเที่ยวกับสาวๆ ของผม”

อคิราห์ไม่คิดว่าคำตอบที่น้องชายให้มาจะเป็นความจริง เพราะเขาคิดมาตลอดว่าอิศรารักฟ้าลดา และที่น้องชายหายหน้าไปไม่ยอมมาทำงานก็เพราะเสียใจที่ฟ้าลดาชี้นิ้วเลือกเขาเป็นเจ้าบ่าว แทนที่จะเป็นอิศรา

“พี่เห็นนายสบายดี ก็โล่งใจ เที่ยงนี้ออกไปข้างนอกกันไหม”

“เอาสิครับ”

สองพี่น้องเดินคุยกันจากไป ในขณะที่บัวชมพูมองลอดแว่นตาตามไปจนแผ่นหลังกว้างของคนทั้งคู่ลับสายตา

อิศรา...

ผู้ชายที่หล่อนแอบรักมาตลอด แต่เขากลับไม่มองมาที่หล่อนเลย แม้แต่หางตาก็ไม่เคยมี

หล่อนเป็นเพียงแค่เลขาฯ เฉิ่มๆ ที่วันๆ เอาแต่ก้มหน้าทำงานของพี่ชายของเขาเท่านั้น ไม่ได้สวย เปรี้ยว หรือว่าเซ็กซี่อย่างที่เขาโปรดปราน

เก็บเอาไว้ให้ลึกที่สุด...

บัวชมพูบอกตัวเองเบาๆ ในอก ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง

“นายนั่งรอพี่แปบนะ ขอส่งอีเมลก่อน

อคิราห์เอ่ยขึ้นกับน้องชายคนเล็ก เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง

“ไม่มีปัญหาครับ”

อิศราหย่อนกายลงนั่งบนโซฟาตัวยาวริมหน้าต่างภายในห้องทำงานกว้างของพี่ชาย ดวงตาคมกริบที่ถอดแบบมาจากพี่ชายตวัดมองไปรอบๆ ห้อง และพูดขึ้น

“ห้องทำงานพี่ใหญ่นี่สะอาดสะอ้านกว่าห้องทำงานผมเยอะเลยนะครับ ข้าวของวางเป็นระเบียบเรียบร้อยดีจริงๆ”

คนที่กำลังก้มหน้าก้มหน้ากับแป้นพิมพ์เอ่ยตอบขึ้นมา

“บัวชมพูเป็นคนดูแลทุกอย่างให้พี่น่ะ”

“ยายเลขาฯ เฉิ่มของพี่ใหญ่นะเหรอครับ”

อิศราถามเยาะ ไม่อยากเชื่อ

“ใช่”

“ดูท่าทางพี่ใหญ่จะชื่นชมเลขาฯ ของตัวเองออกหน้าออกตาจังนะครับ”

อคิราห์เงยหน้าขึ้นจากแลปท็อป มองจ้องมายังน้องชาย

“แน่นอน เพราะบัวชมพูเป็นผู้หญิงที่ดี ขยันทำงาน ไม่น่ารำคาญเหมือนกับใครบางคน”

“พี่ใหญ่หมายถึงน้องฟ้าใช่ไหมครับ”

สองพี่น้องจ้องหน้ากัน ก่อนที่อิศราจะเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“น้องฟ้าเป็นผู้หญิงที่ดี และถ้าผมเป็นฝ่ายถูกเลือก ผมคงดีใจมาก”

“แต่พี่ไม่ดีใจเลย”

อิศราอมยิ้ม และพูดออกมาทีเล่นทีจริง

“แต่ผมว่าลึกๆ แล้วพี่ใหญ่ ดีใจนะครับ”

“ไม่มีทาง” ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมายืนกรานปฏิเสธ

“พี่ไม่มีทางดีใจที่ตัวเองเป็นเหมือนสินค้าชิ้นหนึ่งให้กับผู้หญิงน่าเบื่อคนหนึ่งเลือก”

“พี่ใหญ่คิดมากไปหรือเปล่าครับ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทั้งนั้น น้องฟ้าก็แค่ตัดสินใจว่าจะเลือกใครในพวกเราสามคน”

“แล้วทำไมจะต้องเป็นพี่”

“เพราะน้องฟ้ารักพี่ใหญ่ไงครับ”

อคิราห์นิ่งงันไป ดวงตามืดลึกอ่านความรู้สึกไม่ออก

“พี่ว่าเราเลิกเถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระของผู้หญิงคนนั้นเถอะ”

อิศรามองพี่ชายยิ้มๆ และส่ายหน้าไปมา

“อีกไม่นานพี่ใหญ่จะไม่พูดแบบนี้ออกมา เชื่อผมสิครับ”

ผู้เป็นพี่ชายกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ด้วยความหงุดหงิด

“กลางวันนี้นายอยากกินอะไร”

“ผมเหรอครับ อะไรก็ได้ แล้วแต่พี่ใหญ่เลยครับ”

อคิราห์กดปิดหน้าจอแลปท็อป ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และเดินออกมาหยุดกลางห้องทำงานกว้างขวางของตัวเอง

“ก็ได้ งั้นพี่ตัดสินใจเอง ไปกันเถอะ”

สองหนุ่มกำลังจะเดินออกไปนอกห้องทำงาน แต่ประตูห้องทำงานถูกเคาะ และดันให้เปิดออกเสียก่อน

ร่างอรชรในชุดกระโปรงบานทรงเจ้าหญิงความยาวแค่แข้งปรากฏขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มหวานและกล่องใส่อาหารในมือ

“สวัสดีค่ะพี่ใหญ่...” หล่อนเม้มปากด้วยความประหม่า เมื่ออคิราห์ไม่ได้แสดงความยินดีตอบกลับมา ตรงกันข้ามกับอิศราที่ยืนอยู่ข้างกาย

“พี่ไม่คิดว่าจะได้เจอน้องฟ้านะเนี้ย”

“สวัสดีค่ะพี่เล็ก ฟ้า... เอ่อ ทำอาหารกลางวันมาให้ค่ะ”

“อ้าว ดีเลย พี่กำลังหิวอยู่พอดี”

อิศรายิ้มกว้าง และยื่นมือไปคว้ากล่องใส่อาหารจากมือขาวสะอาดของฟ้าลดา

“เรากำลังจะออกไปกินข้าวกลางวันข้างนอก เธอเอาอาหารกลับไปเถอะ”

ไม่ว่าจะตอนไหน อคิราห์ก็ยังคงเย็นชา และไม่ไยดีความรู้สึกของหล่อนเช่นเดิม

“เราเปลี่ยนแผนก็ได้นี่ครับพี่ใหญ่ ดูอาหารแล้วน่าจะพอพวกเราสามคน” อิศราพูดรวมฟ้าลดาเข้าไปด้วย

“พี่ไม่ใช่คนโลเลนายเล็ก เราไปกันเถอะ”

อคิราห์ก้าวไปข้างหน้า เดินผ่านร่างอรชรที่ยืนตัวลีบไปอย่างไม่สนใจ

ฟ้าลดาน้ำตารื้นด้วยความเสียใจ จนอิศราอดสงสารไม่ได้

“งั้นพี่ใหญ่ไปคนเดียวนะครับ ผมจะอยู่ทานกลางวันกับน้องฟ้า”

“นายเล็ก”

น้ำเสียงของพี่ชายคนโตเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขาตวัดตามองหน้าน้องชาย ก่อนจะเลื่อนสายตาไปจ้องมองตัวต้นเหตุ กรามแกร่งขบกันแน่นจนเนื้อข้างแก้มกระตุก

“ฉันเกลียดความจุ้นจ้านของเธอที่สุด ฟ้าลดา”

“พี่ใหญ่... ฟ้าขอโทษ...”

“ผมไม่เคยเห็นพี่ใหญ่พูดจาแบบนี้กับใครมาก่อนเลย”

“ก็เพราะคนอื่นไม่เคยทำขัดหูขัดตาพี่อย่างฟ้าลดายังไงล่ะ”

“แต่น้องฟ้าก็แค่เอาอาหารกลางวันมาให้เอง ผมว่าความจริงพี่ใหญ่ควรจะขอบคุณน้องฟ้ามากกว่าตำหนิแบบนี้”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 29. ตอนอวสาน

    ตอนที่ 29. ตอนอวสาน“แล้วถ้าฟ้าปฏิเสธล่ะคะ”“ถ้าขนาดพี่ลงทุนขับรถต้นไม้ให้ตัวเองบาดเจ็บแล้ว ยังไม่สามารถทำให้ฟ้ายอมให้อภัยได้ งั้นพี่ก็ควรจะตายๆ ไปซะ” “พี่... ใหญ่ว่าอะไรนะคะ?” ฟ้าลดาแทบไม่เชื่อหูตัวเอง หล่อนต้องฟังผิดไปแน่ๆ จะมีคนบ้าที่ไหนกล้าทำให้ตัวเองบาดเจ็บขนาดนี้ อคิราห์อมยิ้ม ก่อนจะพูดออกมาอีกครั้ง และครั้งนี้ชัดเจนเต็มสองหูเลย “ความจริงมันไม่ใช่อุบัติเหตุหรอก พี่ตั้งใจขับรถชนต้นไม้เองน่ะ” “พี่ใหญ่!”ฟ้าลดาอุทานตกใจอย่างไม่อยากเชื่อ“พี่แค่ตั้งใจจะให้หัวแตกนิดเดียว แต่ผิดพลาดไปหน่อย เลยขาหักด้วย” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาฟ้าลดายกมือตีท่อนแขนกำยำอย่างมันเขี้ยวระคนไม่พอใจ“ทำไมพี่ใหญ่ทำแบบนี้คะ ถ้าหากพลาดท่าเสียชีวิตไป จะทำยังไง”“ก็แค่ตาย”“แล้วฟ้าล่ะ... ฟ้าจะอยู่ยังไง คนบ้า... คราวหน้าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะคะ”อคิราห์อมยิ้มยกมือขึ้นลูบใบหน้าของภรรยาเอาไว้แผ่วเบา“พี่ยอมเจ็บกว่านี้ หากมันจะทำให้ฟ้ายอมกลับมาอยู่กับพี่”“ไม่ต้องมาพูดเลย... ห้ามทำแบบนี้อีกนะคะพี่ใหญ่”“ก็ถ้าฟ้าไม่หนีพี่ไปอีก พี่ก็จะไม่ทำอะไรแผลงๆ แบบนี้อีกค

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 28.

    ตอนที่ 28. ฟ้าลดายิ้มออกมาอย่างโล่งอก และหันไปมองมารดาของตัวเอง “คุณแม่คะ ฟ้า... ขออยู่เฝ้าพี่ใหญ่นะคะ” “ได้สิลูก” ตอนนี้ไม่เหลือความแง่งอน ความน้อยใจใดๆ ติดหัวใจอีกแล้ว สิ่งเดียวที่ต้องการในตอนนี้ก็คือขอให้อคิราห์ฟื้นขึ้นมาโดยเร็วที่สุด อคิราห์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ความปวดหนึบอัดแน่นเต็มศีรษะ เขากัดฟันขยับตัวเล็กน้อย และก็ทำให้เห็นว่ามีใครคนหนึ่งฟุบหน้ากับเตียงคนไข้ และกำลังหลับอยู่ ผิวขาวเนียนแบบนี้ เส้นผมสีดำขลับแบบนี้ กลิ่นหอมกรุ่นคุ้นจมูกแบบนี้ ไม่มีทางเป็นใครไปได้หรอก นอกจาก... “ฟ้า...” ชายหนุ่มพึมพำเสียงแหบแห้ง หัวใจที่เคยห่อเหี่ยวตอนนี้แช่มชื้นอิ่มเอม รอยยิ้มพึงพอใจแต่งแต้มใบหน้าหล่อจัด ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กของฟ้าลดาอย่างระมัดระวัง แต่ถึงจะแผ่วเบาแค่ไหนก็ทำให้คนที่เผลอหลับไปสะดุ้งตื่นได้ไม่ยาก ฟ้าลดาผงกศีรษะขึ้น ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความดีใจ เมื่อเห็นว่าคนที่หล่อนนั่งเฝ้ามาตลอดทั้งคืนลืมตามองอยู่ “พี่ใหญ่...” หล่อนยิ้มอย่างโล่งใจ น้ำตาแห

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 27.

    ตอนที่ 27. “แต่พ่อใหญ่บอกแม่ว่าไม่ต้องการหย่า และก็อยากพบฟ้าเพื่อปรับความเข้าใจด้วย” ฟ้าลดากะพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่หยาดน้ำตาแห่งความเสียใจให้กลับเข้าไปข้างใน หล่อนพยายามสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นหัวใจตัวเอง โดยใช้ความร้ายกาจของอคิราห์ที่เคยกระทำเอาไว้กับหล่อนมาเป็นฐานราก เพื่อป้องกันการพังทลาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะสั่นคลอนเสียทุกครั้งที่เห็นเขามาหา “คงเป็นความต้องการของคุณป้าวรรณก็ได้ล่ะ พี่ใหญ่ก็เลยต้องมาตามง้อฟ้าแบบนี้” “แม่คุยกับคุณป้าวรรณแล้ว ท่านบอกว่าไม่เกี่ยวกับท่านเลย พ่อใหญ่ต้องการปรับความเข้าใจกับฟ้าด้วยตัวเองของเขาเอง และคุณป้าวรรณก็ยังบอกอีกว่า พ่อใหญ่รักฟ้า...” น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ไหลร่วงอาบแก้ม ลำคอตีบตันด้วยความรวดร้าว “คนอย่างพี่ใหญ่... ไม่มีทางรักผู้หญิงที่เขาบอกว่าเกลียดอย่างฟ้าหรอกค่ะ” “แต่ถ้าพ่อใหญ่ไม่มีใจให้กับฟ้า แล้วทำไมพ่อใหญ่ถึงยอมแต่งงานกับฟ้าง่ายๆ ล่ะ ฟ้าลองคิดดูสิ” “ก็เพราะว่าพี่ใหญ่ขัดความต้องการของครอบครัวไม่ได้ไงคะ คุณแม่ไม่รู้อะไร พี่ใหญ่โมโหฟ้ามากที่ฟ้าเลือกพี่ใหญ่..

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 26.

    ตอนที่ 26.คนเป็นแม่ถอนใจออกมา ความวิตกกังวลแน่นอก แต่ก็ต้องทำหน้าที่ปลอบใจลูกชาย“หนูฟ้าคงกำลังงอนน่ะพ่อใหญ่”อคิราห์ผ่อนลมหายใจออกมาทางปาก ใบหน้าเคร่งเครียด“แล้วผมก็รู้มาว่าฟ้าตัดสินใจจะไปเรียนต่อต่างประเทศครับ”“ตายจริง”มารดาของเขาอุทานอย่างตกใจ ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับเขาเลยเขาต้องตายแน่ๆ หากฟ้าลดาหนีหายไปไกลขนาดนั้น“แล้วนี่พ่อใหญ่จะทำยังไงล่ะ”“ผมจะพยายามปรับความเข้าใจกับฟ้าให้ได้ครับ”“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า บทจะใจแข็ง หนูฟ้าก็ใจแข็งเหมือนหินได้แบบนี้”“คงเพราะฟ้าหมดความอดทนกับผู้ชายปากร้ายอย่างผมแล้วน่ะครับ”น้ำเสียงของอคิราห์เศร้าหมองอย่างที่คนเป็นแม่ไม่เคยได้ยินมาก่อน“พ่อใหญ่ต้องสู้ๆ นะ ต้องพาหนูฟ้ากลับมาอยู่บ้านเราให้ได้”“ผมจะพยายามด้วยความสามารถทั้งหมดของผมครับ แต่ก็ไม่รู้ว่า ฟ้าจะให้อภัยผมได้ไหม...”ผู้เป็นแม่ยกมือขึ้นวางบนบ่ากว้างของลูกชาย และพูดให้กำลังใจ“แม่ว่าหนูฟ้าคงแค่งอน พ่อใหญ่ตามง้อหนักๆ สักหน่อยก็น่าจะยอมกลับมา”แต่เขากลับไม่ได้คิดเหมือนมารดาเลย เพราะการหนีจากไปคราวนี้ของฟ้าลดา มันราวกับว่าหญิงสาวหมดความอดทนทุกอย่างแล้ว“ขอบคุณครับคุณแม่”“แล้วนี่กินข้าวกินปลามาห

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 25.

    ตอนที่ 25.“สวัสดีครับคุณแม่” อคิราห์ยกมือไหว้พิมลวรรณผู้เป็นแม่ยายของตัวเอง ในขณะที่สายตามองไปรอบๆ ห้องรับแขกเพื่อหาฟ้าลดา“สวัสดีจ้ะพ่อใหญ่ วันนี้ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่ล่ะ”พิมลวรรณทักทายอย่างเป็นกันเอง พยายามจะไม่พูดถึงเรื่องระหองระแหงของลูกเขยกับลูกสาว“ผมมาพบฟ้าครับ”สีหน้าของพิมลวรรณเจื่อนลงเล็กน้อย และถูกแต่งแต้มด้วยความลำบากใจจนเต็มแน่นทุกอณู“น้องฟ้าเพิ่งขึ้นไปบนห้องน่ะพ่อใหญ่ แล้วก็คงไม่อยากพบพ่อใหญ่ตอนนี้หรอก”แววตาของอคิราห์ไหววูบ รู้สึกทรมานใจไม่น้อยเมื่อฟ้าลดาหมางเมินใส่ตนเองแบบนี้เมื่อก่อนฟ้าลดาเป็นฝ่ายที่ตามเขาตลอด แม้เขาจะพูดจาร้ายๆ ทำร้ายหัวใจของหล่อนแค่ไหน แต่หล่อนก็ไม่เคยแสดงทีท่าห่างเหินแบบนี้เลย“ผมมีเรื่องต้องคุยกับฟ้าจริงๆ ครับคุณแม่”“แม่เข้าใจ แต่ฟ้าบอกกับแม่แล้วว่ายังไม่พร้อมจะเจอหน้าพ่อใหญ่ตอนนี้”อคิราห์พูดไม่ออก รับมือกับสถานะมึนตึงของฟ้าลดาได้อยากเหลือเกิน“อ้อ แล้วน้องฟ้าก็ฝากบอกด้วยว่า พ่อใหญ่พร้อมจะหย่าเมื่อไหร่ก็ให้แจ้งมา น้องฟ้ายินดีจะให้ความร่วมมือเต็มที่”“ไม่ครับคุณแม่ ผมไม่ได้มีความคิดจะหย่ากับฟ้าเลยนะครับ”อคิราห์ค้าน ความหวาดกลัวบางอย่างแล่นพล่

  • ก็แค่เมียแต่ง   ตอนที่ 24.

    ตอนที่ 24.หายไปไหนมาพ่อใหญ่ ถึงกลับบ้านเอาสายโด่งแบบนี้น่ะ” อมลวรรณถามลูกชายคนโตด้วยความร้อนอกร้อนใจ“ผมไปนอนที่บริษัทฯ มาครับ”“ทะเลาะอะไรกันกับหนูฟ้าใช่ไหม”ผู้เป็นลูกชายพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตอบออกไปตามความจริง“ก็นิดหน่อยครับ แต่ตอนนี้ผมอารมณ์เย็นลงแล้วครับ ว่าจะไปคุยดีๆ กับฟ้าสักหน่อย”คนเป็นแม่ส่ายหน้าไปมา แววตาเต็มไปด้วยความเป็นกังวล“หนูฟ้ากลับบ้านไปตั้งแต่เช้ามืดแล้วล่ะ”“ฟ้ากลับบ้าน?”“ก็ใช่น่ะสิ พ่อใหญ่ทำอะไรน้องเหรอ ปกติหนูฟ้าไม่ใช่คนงี่เง่า เอะอะอะไรก็หนีแบบนี้เลยนะ”คนที่ยืนอยู่รู้สึกเหมือนกับหมดแรง เขาเดินไปทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา ใบหน้าเคร่งเครียด“ก็เมื่อวาน ผมเห็นเขาออกไปกับเพื่อนผู้ชาย ผมก็เลยโมโห”“หึงหนูฟ้า?”ผู้เป็นลูกชายช้อนตาขึ้นสบประสานกับมารดา ก่อนจะยอมรับออกมา“ครับ”“ถ้าหึง ก็คงต้องรักด้วย ใช่ไหมพ่อใหญ่”“ผม... ผมไม่แน่ใจครับ”“ยังจะมาปากแข็งอีก นี่ถ้าพ่อใหญ่ไม่พูดอะไรออกไปบ้าง พ่อใหญ่อาจจะต้องเสียหนูฟ้าไปนะ”“ผมกับฟ้าแต่งงานกัน จดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ฟ้าจะหนีผมไปไหนได้ล่ะครับ อย่างน้อยก็แค่บ้านพ่อแม่ตัวเอง”อมลวรรณมองลูกชายอย่างหมั่นไส้“อว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status