อาการแปรปรวน

ตลอดวันทำการ ครูสาวแทบไม่มีสมาธิในการสอนเอาซะเลย เธอยังคิดถึงช่วงเวลาที่ได้สบตากับกวินทร์อยู่ไม่หาย จนอารมณ์ภายในเกิดอาการแปรปรวน ท้องน้อยปั่นป่วน มวนไปหมด

พอตกเย็นสอนเสร็จ ญาใจก็รีบเปิดมือถือ เพื่อเช็คข่าวเกี่ยวกับดาราหนุ่มคนโปรด ว่าเขามาทำอะไรแถวนี้ งานละครก็ไม่มีถ่าย เพื่อนสนิทของเขา ก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้ด้วย

“เอ๊ะ...เขามานครนายกทำไมกันนะ อย่ารู้จังเลย”

ครูสาวเปิดอ่านหน้าข่าว แต่ก็ไม่พบเบาะแสอะไร จะมีก็เพียงแต่ข่าวคนบ้าคลั่งยารายวัน ที่ชอบแก้ผ้าเดินเปลือยกายแกว่งพวงสวรรค์อวดของลับไปทั่ว

ว่าจะไม่สนใจแล้วนะ แต่สาวโสดอย่างญาใจ ก็อดไม่ได้ ที่จะซูมเข้าไป เพื่อดูความเป็นชายของคนบ้าคลั่งเหล่านั้น

“อื้อหือ ! ห้อยโตงเตงเป็นพวงเลย ฉันไม่เข้าใจเลยจริงจริ๊ง ว่าทำไมคนที่คลั่งส่วนใหญ่ จะต้องมาเดินแก้ผ้าแบบนี้ด้วยนะ ถ้าหื่นมากนัก...ทำไมไม่ชักให้เสร็จ รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ”

ปากก็พึมพำ ในขณะที่หัวใจก็เต้นระรัว เธอไม่ใช่ผู้หญิงร่านนะ แค่หวั่นไหวกับสิ่งเร้า มันก็เท่านั้นเอง

ครูสาวมักจะใช้เวลาหลังห้าโมง เพื่อวางแผนการสอนของวันถัดไป เพราะนักเรียนและครูส่วนใหญ่ จะพากันกลับบ้านไปเกือบหมดแล้ว จึงเป็นช่วงเว