บทที่ 7 NC
“คุณสวยโรส อย่าทรมานผมเลยนะคนดี”
น้ำเสียงปลอบประโลมไม่ช่วยให้เธอคลายใจ สติเธอกำลังกลับคืนมาและพบว่าเธอกำลังล้มลงบนเตียงโดยมีร่างสูงตามติดคร่อมเธอไว้
เขาพรมจูบไปตามใบหน้าเธอ มือน้อยยันบ่าแกร่งไร้ไขมันไว้ หน้าหวานคมเบี่ยงหนี เขาจึงซุกลงซอกคอเลียเป็นทางจนเธอเปียกชื้น
มือร้อนกอบอกอวบอิ่มเคล้นคลึง ลิ้นสากลากลงจนถึงยอดถันเล็กสวยที่ชูชันรับปากที่ครอบลงมา
“อือ อเล็ก อือ”
“ใช่ คุณสวยไปหมดทั้งตัวโรส”
เขาดูดยอดถันเสียงดัง ใช้ลิ้นแตะตวัดหยอกล้อ มือบีบเต้างามให้ตั้งขึ้น
“ผมอยากเลียคุณทั้งตัว โรส ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้ผมเป็นแบบนี้ โรส”
ลิ้นร้อนลากลงตรงแอ่งใจกลางหน้าท้องแบนเรียบ เขาตวัดเลียร่องบุ๋มน้อย ๆ ลากลงพร้อมค่อยดึงชุดราตรีสีดำลงไปตามเนินสะโพกกลมมน มือใหญ่จับร่างระหงพลิกตะแคงลากชุดลงไปตามขอบโค้งขาว ปลายนิ้วสัมผัสผิวนุ่มพรมจูบไล้ตามชุดที่ถูกดึงออก
สติสาวโสดไร้ประสบการณ์แม้พร่าเลือนด้วยพิศวาสแต่ยังพอรับรู้ว่าคนร่างโตกำลังทำสิ่งใด โรสรินคว้าเส้นผมของอเล็กซานเดอร์ไว้กำแน่นดึงรั้งไม่ให้เขาลงไปมากกว่านี้
“อย่าค่ะ อเล็กไม่ ไม่ได้”
อเล็กซานเดอร์เลื่อนตัวขึ้นหลังจากดึงชุดไปยังต้นขาไม่ปล่อยจังหวะว่างให้โรสรินดิ้นหนี ใช้หัวเข่าดันไล่ชุดเลื่อนลงจนถึงข้อเท้า ใช้เท้าเขี่ยออกแล้วแทรกร่างแกร่งลงหว่างขางามทันที กดท่อนเอ็นแข็งตัวโป่งพองที่ดันกางเกงผ้าสีเข้มของเขาจนคับแน่นลงเนินสาว
“ไม่ได้แล้วโรส ผมอยากเอาคุณจะแย่ ต้องเดี๋ยวนี้”
โรสรินรู้สึกเปิดเปลือยมากกว่าครั้งไหนในชีวิต ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือเพียงกางเกงในตัวน้อยสีดำชิ้นเดียว ตัวเล็กจนไม่อาจปกปิดสิ่งใดได้ ฝ่ามือใหญ่ร้อนลูบทั่วแก้มก้น ลิ้นตวัดยอดถันดึงดูดแรงจนปลายหัวนมแข็งชัน กายสาวสะท้านเฮือกหัวสมองขาวโพลนมือไขว้คว้าบ่าแกร่งด้านบนกำแน่น
“ไว้รอบหน้านะ ผมจะเลียคุณมากกว่านี้โรส ผมรอไม่ไหวแล้ว”
ร่างสูงผละออก ดวงตาหวานสวยหรี่ปรือสลืมสลือมองร่างสูงใหญ่ยืดตัวอยู่เหนือร่าง มือสีเข้มปลดกระดุมออกไม่กี่เม็ดก่อนดึงถอดออกทางศีรษะ ปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกง
เธอมองตามมือทุกอิริยาบถอย่างมึนงงจนกระทั่งเขารูดซิปลง ถอดกางเกงข้างนอกออกพร้อมบ็อกเซอร์ ขายังคร่อมเธอไว้ไม่ยอมให้โรสรินหนีไปไหน
ในความมืดสลัวของห้องมีเพียงแสงไฟลอดเข้ามาจากหน้าต่าง เธอเห็นบางสิ่งสั่นไหวใหญ่โตตั้งชันกลางพุ่มขนสีเข้ม ตรงแก่นกลางลำตัวแกร่งไร้ไขมัน ดวงตาเบิกกว้างขึ้น
“ไม่ อเล็ก มัน ไม่”
แรงปรารถนาที่อเล็กซานเดอร์ปลุกขึ้นในตัวสาวทำให้เธอหลงลืมไปเสียสนิทใจว่าตัวเธอกำลังทำสิ่งใดอยู่ จวบจนดวงตาหวานมองเห็นเอ็นใหญ่กลางลำตัวอเล็กซานเดอร์ สติพลันคืนกลับมาแต่ความรู้สึกช้าเกินไป
โรสรินส่ายหน้ามองด้วยความหวาดหวั่น เธอปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร กายสาวพยายามพลิกตัวหนีนอนคว่ำตะกายออกจากร่างใหญ่ที่ยังคร่อมไว้
แต่คนร่างโตไม่ยอม อารมณ์ร้อนไฟราคะเผาไหม้จนเขาไม่อาจควบคุมตนเอง ดึงขาของโรสรินไว้แล้วคร่อมเธอจากด้านหลัง ใช้น้ำหนักกดนั่งลง
“ไม่ได้โรส คุณทำแบบนี้ไม่ได้ ผมต้องเข้าแล้ว”
ร่างสาวขาวโพลนนอนคว่ำศีรษะเกือบถึงขอบเตียง มือกำผ้าปูที่นอนดึงร่างของตัวเอง หางตาเห็นมือสีเข้มเอื้อมไปด้านหน้าตรงลิ้นชักหัวเตียง ควานหาของบางอย่าง จากนั้นเธอได้ยินเสียงฉีกบางอย่างออก
ถุงยางอนามัย!!
มือบางกำขอบเตียงแน่นขึ้นอีกพยายามดึงร่างออกจากใต้ท่อนขาแข็งแรงแต่แรงสาวหรือจะสู้แรงชายได้ ฉับพลันดวงตาหวานเห็นมือใหญ่วางลงตรงข้างใบหน้า รู้สึกได้ถึงท่อนอุ่นร้อนที่เบียดรุนทางด้านหลังแก้มก้น
“บ้าจริง โรสคุณเล็กมาก”
อเล็กซานเดอร์จับท่อนเอ็นจ่อตรงปากทางเข้าจากทางแก้มก้นมุดลงซอกหลืบด้านหลัง เขาไม่เสียเวลาถึงกางเกงในออกแม้แต่น้อย เพียงจับเบี่ยงแล้วเสียบเอ็นแทรกดันเข้าไป
ปลายป้านสัมผัสเนื้อนุ่มฉ่ำชื้นให้ความรู้สึกดีจนอเล็กซานเดอร์ครางในลำคอพยายามดันแต่โรสรินทั้งแล็กและแคบ
กายแกร่งโน้มตัวไปด้านหน้าอีกครั้งหยิบของในลิ้นชักออกมา ค่อยบีบเจลหล่อลื่นที่เขามีติดไว้เสมอเพราะขนาดที่ไม่ธรรมดา ถึงแม้ว่าสาวๆ มีน้ำหล่อลื่นมากพอ แต่การใช้เจลหล่อลื่นจะช่วยให้พวกเธอไม่บาดเจ็บหากเขาโยกตัวนานเกินไป
กลิ่นสตรอเบอรี่ลอยคว้างในอากาศ โรสรินสะดุ้งยามนิ้วป้ายเจลปากทาง
“อเล็ก อเล็ก!!”
“อีกนิดโรส”
เจลหล่อลื่นช่วยให้ปลายมนหยักมุดเข้าทางไปเล็กน้อย โรสรินเล็กมากและแคบเกินไป อเล็กซานเดอร์แทบกลั้นลมหายใจเมื่อลำใหญ่มุดเข้าไปอีกนิดในช่องทางรักคับแคบ ชะโงกร่างใหญ่เหนือเธอ ก้มลงมองหน้างามตะแคงข้างกัดผ้าปูที่นอนแน่น มือบางกำขอบเตียงจนเกร็งไปหมด
“อย่าเกร็งสิ มันใหญ่หน่อยเดี๋ยวก็ชิน”
“ไอ้บ้า อเล็ก ถ้าฉันหลุดไปได้นะ”
“ซี้ด อย่าหวังเลยโรส ผมจะไม่มีปล่อยคุณไปจนกว่าผมจะพอใจ”
“กรี๊ด!!”
ร่างระหงสะดุ้งสุดตัวร้องลั่นยามลำแกร่งชำแรกผ่านปราการความสาวของเธอเข้าไปด้วยแรงกระแทกเพียงครั้งเดียว โรสรินรู้สึกเหมือนถูกแยกออกด้วยของบางอย่างไม่คุ้นเคย
คนร่างโตนิ่งขึงอยู่ด้านบนเหนือร่างเธอ โรสรินได้ยินเสียงเขาสบถและเสียงเขาพูดภาษาอื่นที่เธอไม่เข้าใจ
“ให้ตายเถอะโรส ทำไมไม่บอกผม”
“บอกตอนไหนไม่ทราบ โอ๊ย! อเล็ก เจ็บ!”
อเล็กซานเดอร์หมดความควบคุมตัว ยิ่งรู้ว่าโรสรินไร้ประสบการณ์และเขาได้พรหมจรรย์โรสรินเป็นคนแรก ยิ่งทำให้อกอัดแน่นด้วยไฟร้อน ต้องการพุ่งทะยานรุนแรงใส่กายสาว
สะโพกสอบขยับถี่กระแทกเข้าต่อเนื่องด้วยแรงทั้งหมดที่มี เขารู้ว่าเจลหล่อลื่นจะช่วยให้สาวน้อยใต้ร่างเขาไม่บาดเจ็บมากนัก
“ถ้าคุณบอกผม เราจะไม่เริ่มด้วยท่านี้โรส ซี้ด คุณแน่นมากและตอดรัด”
“อือ อ่า อเล็ก”
“เริ่มดีขึ้นแล้วใช่ไหม”
เสียงหวานครางในลำคอ อาการเสียวสะท้านยามลำใหญ่เข้าออกร่องสวาท ผ่านจุดแสนอ่อนไหวจนโรสรินไม่อาจบังคับร่างกายตัวเองได้อีก แอ่นสะท้านครวญคราง
อเล็กซานเดอร์โล่งอกเมื่อได้ยินเสียงหวานใสคราง น้ำหวานร่องรักเริ่มหลั่งริน ท่อนเอ็นครูดผ่านปุ่มกระสันด้านในเป็นระยะ มือเท้าบนฟูกใหญ่กระแทกกระทั้นตอกลงด้วยแรงทั้งหมด
“อ่า โรส”
เขาถอนลำใหญ่ออกช้า ๆ จับกายสาวพลิกร่างนอนหงาย มือใหญ่รูดกางเกงในออก จับข้อเท้าเปิดเธอออกมองดูเนินเนื้อที่มีขนปุยนุ่มปกปิดบางเบาเป็นระเบียบเพราะการแว็กซ์
“คุณเป็นสาวบริสุทธิ์และคุณแว็กซ์ โรส คุณมีอะไรที่ขัดแย้งกันในตัวเอง”
โรสรินใช้มือปิดเนินเนื้อของสงวนไว้ ไม่ให้เขาจ้องมอง เธออายจนร่างแดงก่ำ
“ฉันเพิ่งทำครั้งแรกวันนี้ ช่างเสริมสวยบังคับให้ทำ”
“ไม่ต้องอายผมชอบมาก แต่ตอนนี้ผมอยากเลียแล้ว”
ร่างสูงใหญ่ขยับเลื่อนกายเข้าหาลดใบหน้าแกร่งลงตรงกลางหว่างขางามจนโรสรินตกใจ รีบเอามือยันใบหน้าแกร่งไว้ไม่ให้ลดลงตรงเนินงามอวบอูม
“อเล็ก คุณจะทำอย่างนั้น ไม่นะ ไม่ได้”
“ชูว์ ได้สิ คุณต้องชอบ ผมจะเลียให้ทั่วโรส ผมอยากกินน้ำคุณเหลือเกิน”
เขาดึงมือเธอที่พยายามปิดเนินสวาทไว้ออก ดวงตาคมกล้าล้ำลึกขึ้นเมื่อจับจ้องกลีบบางสวยที่เขาได้เป็นคนแรก นิ้วเขี่ยเบา ๆ แหวกออกมองทางรักที่เริ่มฉ่ำ
ลิ้นสากค่อยแตะไล้กลีบบางเชื่องช้า ขบเม้มกลีบทั้งสองข้าง จากนั้นจึงลงลิ้นสากลากขึ้นเป็นจังหวะ เฝ้ามองสาวน้อยผ่านเนินเนื้อ มือใหญ่เอื้อมไปคลึงเคล้นเต้างามใหญ่อวบบีบ
“อ่า อเล็ก อือ”
“หวานมากโรส และหอม อืม อีกนิดนะ”
อเล็กซานเดอร์ละเลงลิ้นลงตรงกลางร่องทางรักฉ่ำน้ำ ดูดกลืนความหวาน ดอมดมกลิ่นอิสรตรีหอมกรุ่น หงายมือสอดนิ้วเข้าสัมผัสปุ่มด้านบนในโพรงสวาท ขยับเป็นจังหวะไปพร้อมกับลิ้นสากลากเลีย เม้มเม็ดน้อยจนโรสรินร้องคราง มือกำผมดำสนิทไว้แน่นดึงเขาขึ้นจากร่องรัก แต่เขาขืนแรงไว้เลียต่อจนพอใจ
“อือ อ่า อเล็ก อือ”
“โอ๊ย หวานไปหมดทั้งตัว”
ปากครอบขบเม้มเนินเนื้ออูมก่อนดึงตัวขึ้นจากเนินเนื้อสาว ยกตัวขึ้นจูบหนักหน่วงส่งน้ำหวานของเธอให้สาวน้อยได้ลิ้มรสชาติของตัวเอง
“อือ อือ”
“หวานไหม โรสทั้งหอม ทั้งหวาน”
ร่างแกร่งสอดเอ็นใหญ่เข้าทางช่องรักขณะที่ส่งลิ้นสากกวาดไล้โพรงปากหวานฉ่ำ
โรสรินแอ่นร่างรับลำใหญ่เสียบเข้าทางอย่างเชื่องช้า เธอได้กลิ่นและรสชาติของตัวเอง เขาส่งน้ำหวานของเธอที่ติดมากับปลายลิ้นให้ลิ้นน้อย ๆ ของเธอรับรู้
ปลายมนหยักค่อยสอดช้าขึ้น พยายามควบคุมตนเองไม่สอดแรงมากนัก ร่างสูงใหญ่ยึดตัวขึ้นตรง จับต้นขาเธอให้อ้าออกกว้าง
อเล็กซานเดอร์มองกายแกร่งท่อนเอ็นลำใหญ่มุดเข้าและออกอย่างช้า ๆ เนินสวาทเนียนสวยสีชมพูระเรื่อเริ่มแดงจากประสบการณ์ครั้งแรก เขาจับจ้องหน้าหวานบิดเบี้ยวและร้องคราง ร่างกายแอ่นสะท้าน มือจิกผ้าปูที่นอนข้างกายช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
เขาขยับถอนลำใหญ่ออกจนเกือบสุด สูดปาก ใช้มือบดเม็ดเล็กที่กลีบงามขยี้เบา ๆ ก่อนกระแทกเข้าบดแน่น
ตับ
“ซู้ด เล็กมากโรส เสียวไหมคนดี”
ตับ
มือขยี้เม็ดกายแกร่งสอดใส่เข้าออกเป็นจังหวะและเริ่มแรงขึ้น เขาละมือจากร่องงาม ส่งแรงขยี้ยอดถันสวยเล็ก หัวนมสีสดชมพูสวยและกำลังแข็งเป็นไตสู้นิ้ว
ตับ ตับ ตับ
ลำใหญ่ส่งจังหวะแรงขึ้น กระแทกกระทั้นร่างบางจนสั่นสะเทือน โรสรินบิดหน้าไปมาปากร้องคราง เธอสัมผัสความร้อนของท่อนแกร่งภายในกายสาว เสียดเสยและบดคลึงในคราวเดียวกัน
มือแกร่งจับข้อเท้าเธอไว้แน่นบังคับให้เธออ้าออกให้สุด จนเธอเปิดเปลือยและเร่าร้อน ดวงตาคนใต้ร่างปิดสนิท ไม่กล้าลืมตา แต่โรสรินรู้ว่าได้เขากำลังจ้องมองเธอ เฝ้าดูทุกขณะยาทเธอร้องครางอย่างมีความสุข
“โรส คุณกำลังจะเสร็จแล้ว ซี้ด ยิ่งตอดแน่นคนดี”
โรสรินแอ่นร่างรับ เธอได้ยินที่เขาบอกว่าเธอกำลังจะเสร็จสม แต่เธอไม่รู้ว่ามันจะให้ความรู้สึกเป็นเช่นไร
“อ่า อเล็ก โอ๊ย อเล็ก กรี๊ด”
เสียงหวีดร้องเบา ๆ ในลำคอเมื่อความสุขสมมาเยือน กายสาวกระตุกเฮือกไม่อาจห้ามความรู้สึกท่วมท้น ยิ่งอเล็กซานเดอร์ขยี้เม็ดเล็ก โรสรินยิ่งหลั่งรินน้ำหวาน ตอดกระชับแอ่นร้อนจนคนข้างบนครางลั่น
เขาขยับเสียดเสยเต็มลำคับแน่น กระแทกกระทั้นส่งแรงพิศวาสรุนแรง ใกล้ถึงปลายทาง
เขารู้สึกแปลกประหลาดยามมองหญิงสาวใต้ร่าง แม้ว่าเขานอนกับผู้หญิงสวยมามากมาย แต่โรสรินกลับให้ความรู้สึกงดงาม ความรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ชำแรกคนแรก ความรู้สึกหวงแหน ไม่อยากแบ่งปันความสวยงามนี้กับใคร
กายชายกระทุ้งไม่หยุดพัก เสียงน้ำหวานตรงกลางเนินเนื้อและกายแกร่งเสียดสี เขาไม่อยากให้ใครได้ชิมรสน้ำหวานที่เอ่อออกมาจากร่องงาม ทรวงอกอัดแน่นยามนึกท่อนแกร่งของคนอื่นสอดใส่ในกายเธอ แรงที่ส่งให้โรสรินยิ่งแรงขึ้นมี่รู้ตัว เขาไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเอาลำแกร่งสอดใส่ เขาจะกักตัวเธอไว้ ไม่ให้ใครได้เธอ
“โรส ผม ซี้ด ผม คุณตอดแรง ผมกำลังจะแตกแล้ว”
โรสรินปรือตาขึ้นมองเมื่อหลังพายุสวาทของเธอผ่านพ้นไป ดวงตาหวานจับจ้องมองร่างแกร่งด้านบนเหนือร่างกายเธอ แม้ว่าจะมองเห็นเขาไม่ชัดเจนนัก หากแต่ยังสัมผัสรับรู้ได้ถึงความรู้สึกเต็มอิ่มที่แผ่ออกมาจากร่างของชายหนุ่ม
ลำใหญ่โป่งพองขึ้นอีกกระแทกต่อเนื่องอย่างแรงสองสามครั้ง ก่อนที่อเล็กซานเดอร์ครางลั่นปลดปล่อยน้ำรักพุ่งใส่ถุงยางอนามัย มือแกร่งกำรอบข้อเท้าเธอไว้แน่นขณะหลั่งความสุข แอ่นกายให้ลำร้อนมุดจนมิด ชีพจรเต้นรัวบามสุขสม เหงื่อชื้นท่วมตัว ใบหน้า ขยับนิ้วรอบข้อเท้า เอ็นใหญ่กระตุกเป็นจังหวะด้านในปลอกรัดกระชับไปพร้อมโพรงสวาท
อเล็กซานเดอร์ขยับตัวถอนกายชายออก รูดถุงยางอนามัยออกจากกายวางไว้ที่พื้น โรสรินมองทุกจังหวะการกระทำอย่างสนใจ ประสบการณ์รักครั้งแรกกับคนแปลกหน้าแม้ในคราแรกเหมือนไม่ใคร่ดีนัก แต่เขาคงเป็นนักรักตัวยง เพราะเพียงไม่นานมือใหญ่และปากหนาร่ายมนต์ไปทั่วร่างกายสาวของเธอจนโรสรินไม่อาจห้ามความต้องการได้
ร่างแกร่งลดตัวลงนอนกอดโรสริน พลิกร่างบางให้นอนเกยเขาไว้อย่างผิดวิสัยเขาโดยสิ้นเชิงที่เมื่อนอนกับผู้หญิงคนไหนแล้วก็ถอยห่าง
“ดีไหมโรส ชอบไหม”
เสียงทุ้มพร่าอู้อี้เล็กน้อยเพราะพรมจูบไปทั่วหน้าอกที่เขายังกอบกุมคลึงเคล้น โรสรินเต็มตื้นและยังตื่นตะลึงกับความรู้สึกแปลกใหม่ ขยับร่างเอียงหน้ามองเขา
“มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งไหมคะ”
“แน่นนอน ผมจะทำให้แน่ใจว่ามันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง”
“ผม?”
“ฮื้อ ใช่สิ ต้องเป็นผมอยู่แล้วโรส”
ร่างบางเริ่มง่วงงุนพิงศีรษะเขาไว้ขณะที่เขายังซุกไซ้ที่ทรวงงาม
“หาววว”
“ฮื้อ ง่วงไม่ได้นะโรส ผมยังต้องต่ออีกรอบ”
“อื้อ อะไรกันคะ โรสง่วงมากเลยขอนอนก่อนนะคะ ดีจังที่พรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงาน”
อเล็กซานเดอร์มองร่างของโรสรินที่ตะแคงหันหลังใส่เขาอย่างไม่ใจใส่ เป็นผู้หญิงคนแรกที่นอนหันหลังให้เขา!
“โรส เดี๋ยวก่อนโรส”
“อือ อเล็ก โรสง่วงมาก พรุ่งนี้ก่อนนะคะ แล้วโรสจะถามคุณใหม่อีกที”
อเล็กซานเดอร์ชะโงกหน้าข้ามไหล่งามไปมองใบหน้างามที่หลับตาพริ้ม
“ถามอะไรโรส”
“อืม โรสอยากจะรู้ว่า หาวว มันจะเป็นแบบนี้กับคนอื่นด้วยไหม”
เสียงหวานนุ่มค่อยหายไปพูดไม่จบประโยคด้วยความง่วงงุนปล่อยให้อเล็กซานเดอร์ที่ยังนอนตาค้างกับคำพูดของโรสริน
ไม่มีทางโรส ผมจะไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนไหนได้แอ้มคุณหรอก!
บทที่ 24 NC จบบริบูรณ์อเล็กซานเดอร์สอดกายแกร่งเข้าทางรักเชื่องช้า เขาลูบไล้แก้มก้นเลยมาถึงแผ่นหลัง ลูบรอยแผลเป็นที่ยังนูนแผ่วเบาเขากอดเธอแน่นชะโงกร่างสอดใส่ถอนออก สอดใหม่ช้าแผ่วเบา ลมหายใจร้อนระอุแนบไปกับซอกคอเธอ เสียงครางทุ้มพร่าแหบต่ำดังลอดในลำคอปนเสียงบางอย่างที่เธอไม่แน่ใจ อเล็กซานเดอร์เลื่อนสายชุดนอนเส้นเล็กลงจากลาดไหล่พรมจูบ“โรส”ลำใหญ่เสียบทางรักเน้นหนักขึ้น เขาดันให้กายแกร่งมุดเข้าทางสุดลำกดย้ำจนให้แน่ใจว่าเขายังอยู่ข้างในเธอ“โรส”โรสรินผ่อนร่างลง อเล็กซานเดอร์ร่วมรักกับเธอแสนอ่อนหวานไม่เหมือนเคย ชายหนุ่มร่างสูงค่อยสอดเชื่องช้าแสนทรมาน เธอครางลอดออกมา“อ่า อเล็ก”“ใช่ โรส คิดถึงผมไหมที่รัก”“อือ”เขาดันแรงขึ้นกอดร่างบางที่นอนคว่ำบนที่นอนไว้แน่นให้ต้นขาแกร่งคร่อมสะโพกงามไว้สอดใส่ทางรักที่เริ่มเปียกชื้นเพราะแรงพิศวาส“ผมคิดถึงคุณโรส ที่รัก คิดถึงคุณมาก”โรสรินแอ่นร่างยามลำใหญ่เบียดลง มือจิกไปบนท่อนแขนที่โอบรัดเธอไว้ดั่งเถาวัล
บทที่ 23 ตาบ้าร่างสูงใหญ่เดินลงจากเครื่องบินเจทของท่าอากาศยานนานาชาติในประเทศดูไบสีหน้าเคร่งเครียดโกรธขึ้งขณะเดินไปตามทางขึ้นรถหรูคันใหญ่ที่มารับตรงลานจอดเครื่องบิน“บอส”ดวงตาพยัคฆ์มองดาลยานั่งอยู่เบาะหน้า เขาไม่เอ่ยตอบ มือประสานบนตักนิ่งทบทวนสิ่งที่ได้ยินเมื่อวันก่อนตอนดาลยาโทรศัพท์มารายงาน“คุณท่านให้ตรงไปหาที่ห้องทำงานก่อนค่ะ”เขาเม้มปากนิ่งพยักหน้า มองไปยังภายนอกรุ่งเช้าของเมืองดูไบ แสงอาทิตย์กำลังโผล่พ้นขอบฟ้าสามเดือนที่ผ่านมาเขาแทบเป็นบ้า ไม่ว่าจะควานหาตัว จ้างนักสืบเอกชนมือดีหลายสิบรายแต่ไร้แววของโรสรินเขาให้ค้นไปดักรอที่บ้านแต่เงียบกริบ เหมือนเธอหายไปจากโลกใบนี้โดยสิ้นเชิงอกหนุ่มอัดแน่นท่วมท้นจนอึดอัด เขาทั้งต้องการตะโกน ทั้งต้องการปลดปล่อยพลังภายในออกมา ตอนนี้เขารับรู้แล้วว่าโรสรินอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมรถหรูเลี้ยวเข้าจอดคฤหาสน์ราคาแพงภายในกรุแบรนด์เนมหรูหรา อเล็กซานเดอร์สาวเท้าขึ้นบันไดยาวเหยียดชั้นสองเลี้ยวไปทางห้องทำงาน มือจับลูกบิ
บทที่ 22 หายตัวโรสรินยืนกรานขอกลับไปพักฟื้นที่หอพักของตัวเองโดยที่ร่างสูงใหญ่กระฟัดกระเฟียด จำใจยินยอมอเล็กซานเดอร์ยังโกรธที่โรสรินไม่ยอมตอบตกลง วันหลัง ๆ ในโรงพยาบาลเขาแทบจะไม่มานอกจากส่งดาลยามาอยู่เป็นเพื่อน“ห้องคุณน่าอยู่”“ค่ะ มันเล็กไปหน่อยแต่เดี๋ยวคุณก็จะชิน”โรสรินเอ่ยบอกดาลยาเมื่อบอดี้การ์ดสาวเข้ามาในห้อง ตอนนี้เรียกได้ว่าดาลยาตามติดเธอยังกับตังเม แล้วยังถูกอเล็กซานเดอร์บังคับให้มาพักห้องเดียวกับเธอ เพราะเธอไม่ยอมออกจากหอนี้“อยู่ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ฉันเคยอยู่ห้องที่เล็กกว่านี้”เป็นโรสรินที่เงยหน้ามองดาลยาขณะที่กำลังเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าไปแขวน“ชีวิตที่รัสเซียไม่ได้สวยหรู พวกเราจนและต้องทำงานหนัก ฉันโชคดีกว่าทุกคนในบ้านที่คุณปู่ของบอสรับไปเลี้ยงและได้ทำงานเป็นบอดี้การ์ด”โรสรินยังตั้งใจฟังแม้ว่าจะแสร้งเก็บผ้าไปด้วย“ท่านมีพระคุณต่อฉันมาก นั่นหมายถึงอเล็กด้วยค่ะ”“เพราะงั้นคุณถึงจงรักภักดีมาก”“ก็มันเป็นเรื่องที่สมควรทำ”เธอหันไปม
บทที่ 21 ชิ คนสารเลวอเล็กซานเดอร์รีบวิ่งไปตู้เสื้อหยิบเสื้ออีกตัวออกมา สวมให้โรสรินแล้วอุ้มร่างบางขึ้นในอ้อมกอด เสียงโรสรินสะอื้นด้วยความเจ็บ“ไม่เป็นไร เราจะไปโรงพยาบาล”เขากดลิฟต์ใจร้อนรนไปหมด ร่างแกร่งไม่สามารถอยู่นิ่งได้ เขาหวาดกลัวและอีกความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้อเล็กซานเดอร์พบดาลยาเมื่อออกจากลิฟต์ในชั้นหนึ่ง บอดี้การ์ดสาวนั่งรออยู่ที่โถงด้านล่าง พนักงานของบริษัทต่างจับจ้องไปยังร่างโรสรินในอ้อมแขนใหญ่ของอเล็กซานเดอร์ เขาก้มมองหน้างามที่บัดนี้ไร้สีสัน นิ่วหน้าเจ็บปวด โรสรินไม่ร้องออกมาอีกและอยู่นิ่งหลับตา“ไปโรงพยาบาลดาลยา เร็วที่สุด”เขาประคองร่างบางเข้าไปในรถ แม้ว่าแอร์ในรถจะเย็นฉ่ำปานใดแต่ใจที่ร้อนเป็นไฟกลับทำให้เขานิ่งไม่ได้ เขามองไปทางถนนสลับใบหน้าหวานที่ยังนิ่งเงียบ โรสรินกัดริมฝีปากไว้แน่นไม่ส่งเสียงร้อง ถ้าเป็นตามปกติเขาคงเอ่ยชมเธอที่มีความอดทนดีเยี่ยม แต่มันไม่ใช่ เขาอยากให้โรสรินร้องออกมาเพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าเธอยังเป็นปกติดีอเล็กซานเดอร์อุ้มโรสรินเข้าโรงพยาบาลไม
บทที่ 20 ฉันเกลียดคุณ“แผนกบัญชีครับ”หัวหน้าพิสุทธิ์เดินมารับโทรศัพท์แทนโรสรินหลังจากที่สายมากแล้วแต่สาวน้อยยังไม่มาทำงาน มีแฟ้มหลายแฟ้มตั้งอยู่บนโต๊ะและงานเรียบร้อยดีมาก เขาจะขาดเธอไปได้อย่างไรกัน“ใบแจ้งลาพักร้อนของโรสรินได้รับอนุมัติแล้ว เธอจะไม่มาทำงานเริ่มพักงานตั้งแต่วันนี้”“ฮะ เดี๋ยวก่อนครับ ไม่ทราบว่าเธอแจ้งพักงานกี่วันครับ”“ไม่มีกำหนด”พิสุทธิ์ตกตะลึง เขาจ้องโทรศัพท์ภายในที่สายเรียกเข้าเมื่อสักครู่โทรเข้ามาจากภายในบริษัท เสียงคนต่างชาติและคงเป็นระดับสูงที่สั่งลงมาไม่มีกำหนด แล้วนี่เขาจะทำยังไงกัน“อเล็ก สายแล้ว โรสต้องไปทำงาน!”โรสรินตะโกนออกมาจากเตียงนุ่ม เธอนอนหลับไปอย่างอ่อนแรงเมื่อคืน จนเช้านี้ค่อยมีแรงโต้เถียงกับชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนใส่เสื้อผ้าชุดสูททำงานเรียบร้อยผิดไปจากเธอที่ยังเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง“ไม่ คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากห้อง”“อเล็ก!! ตาบ้า ไอ้บ้า”อเล็กซานเดอร์รีบเดินออกมาจากห้องนอนด้วยร
บทที่ 19 NCภายในห้องปิดทึบเงียบสงัดมีเพียงเสียงของอเล็กซานเดอร์ที่ร้องครางและเสียงหวานใสของโรสรินที่เผลอร้องออกมาแม้ว่าจะพยายามสะกดกลั้นไว้ เสียงโต๊ะทานอาหารที่รองรับร่างบางจากแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่พักอเล็กซานเดอร์ร้อนระอุในช่องอก เขาเร่งรีบไม่แม้แต่จะถอดเสื้อผ้า เหงื่อไหลจากศีรษะลงเป็นเม็ดใหญ่ไปยังกายงามด้านล่าง โรสรินสวยงามและเขาชื่นชอบยามเธอร้องครางใต้ร่างมือกำกระชากผมเธออีกครั้งโน้มร่างสูงลงใกล้กระแทกซ้ำแรง ถาโถมเข้าโพรงรักที่กำลังตอดรัดบีบเอ็นใหญ่จนแน่น“คุณสัญญาแล้วโรส คุณจะไม่เอากับใครอีกนอกจากผม”“อือ อเล็ก ฉันยังไม่ได้ทำอะไร โอ๊ย”ตับ ตับ ตับ“แต่คุณจะทำใช่ไหมโรส คุณกำลังจะทำมัน”“ไม่ ไอ้บ้า คนเฮงซวย ทีคุณยังมีคนอื่น คุณเอากับคนอื่นเหมือนกัน โอ๊ย อเล็ก อ่า”ตับ ตับ ตับ“ผมไม่ได้เอากับใครโรส ซี้ด แน่นแบบนี้ ทั้งตอดทั้งบีบ ผมจะไปเอากับใครได้คนสวย ซี้ด”อเล็กซานเดอร์หมดความอดทนในที่สุด การสะกดกลั้นพังทลายเมื่อโพรงรักของโรสรินกระตุกแรงจากอาการเสร็จสมน้