Mag-log inShare
บทที่ 101 : กลัวว่าพี่จื่อถงไปเกาะแกะคุณชายสูงศักดิ์คนนั้นกระมัง
Huling Na-update:
2025-07-15 04:08:28
Pinakabagong kabanata
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 101 : กลัวว่าพี่จื่อถงไปเกาะแกะคุณชายสูงศักดิ์คนนั้นกระมัง
บทที่ 101 : กลัวว่าพี่จื่อถงไปเกาะแกะคุณชายสูงศักดิ์คนนั้นกระมัง ด้านของหวงชุนฟงกับน้องชาย ทั้งคู่อาศัยติดรถม้าของจี้ฮุ่ยเหอ สหายร่วมเรียนคนสำคัญ ทั้งยังเป็นบุตรชายคนที่สามของนายอำเภอหยาง วันนี้พวกเขาได้พักค้างแรมกันที่เมืองลี่หยาง “พี่ใหญ่ชื่อโรงเตี๊ยมเยว่ไหลนี่ท่านว่าคุ้น ๆ ไหม” หวงหลินอี้เหมือนจะจำได้ว่า อำเภอหยางเคยมีโรงเตี๊ยมชื่อนี้อยู่ หวงชุนฟงส่ายหน้า “จะใช่ได้อย่างไร เจ้าดูสิมีอาหารแปลกใหม่ เป็นเนื้อเสียบไม้ย่างรสชาติดีขนาดนี้ ที่อำเภอหยางไม่มีอาหารชนิดนี้เสียหน่อย” “จริงของชุนฟง ข้าไม่เคยกินเนื้อเสียบไม้ย่างอร่อยแบบนี้มาก่อน บังเอิญชื่อเหมือนกันเท่านั้นแหละ” จี้ฮุ่ยเหอเป็นคุณชายรูปร่างผอมเพรียว แลดูเป็นคุณชายผู้สุภาพอ่อนโยน หวงชุนฟง “จริงของคุณชายจี้ แค่บังเอิญเท่านั้นเอง” หลังกินอาหารที่โรงเตี๊ยมอิ่มแล้ว พวกเขาได้ทำการจองห้องพักที่นี่ด้วย ทุกคนเข้าห้องนอนหลับพักผ่อนเอาแรง การเดินทางหลายวันที่ผ่านมา ไม่ค่อยสะดวกสบายมากนัก คืนนี้ถือว่าได้นอนหลับในสถานที่ดีที่สุดแล้ว “พี่ใหญ่ท่านว่าพวกเราควรไปตามหาท่านอาสามหร
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 100 : ข้าเสียขนาดนี้หากเล่นต่อไปอีก ข้าต้องหมดตัวแน่
บทที่ 100 : ข้าเสียขนาดนี้หากเล่นต่อไปอีก ข้าต้องหมดตัวแน่ หลินลู่ฉีในวัยสิบสองปีนี้ นางรู้สึกว่าสามารถทำอะไรได้มากกว่าตอนเป็นเด็กน้อย นางสามารถออกไปข้างนอกเองได้ โดยไม่ต้องมีคนติดตามไปด้วย สองวันมานี้นางกำลังเตรียมของใช้สำหรับการเดินทาง เมืองฉางเป็นเมืองระดับมณฑล มีขนาดใหญ่กว่าเมืองลี่หยางถึงสามเท่าตัว ทำให้นางรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย “โต้วกังติดหนี้ก็ต้องใช้ อย่ามาบิดพลิ้ว !” เสียงชายฉกรรจ์ดังออกมาจากข้างตรอกที่นางกำลังเดินผ่าน “ข้าขอเวลาหน่อย ภรรยาข้ากำลังตั้งท้องอยู่” เสียงท่านลุงโต้วจริง ๆ หลินลู่ฉีเดินเข้าไปในตรอก นางเห็นโต้วกังกำลังถูกชายฉกรรจ์ร่วมสิบคนรุมทำร้ายอยู่ “พวกเจ้าหยุดนะ !” ทุกคนหันมามองทางนางกันหมด โต้วกังก้มหน้าทันทีที่เห็นหน้าของนาง “ท่านลุงโต้ว” นางย่อตัวลงพยุงร่างที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำของเขาขึ้นยืน “เหตุใดต้องทำร้ายร่างกายกันด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน” “คุณหนูท่านนี้ โต้วกังติดหนี้บ่อนพนันของพวกเราห้าร้อยตำลึง หนี้นี้อย่างไรก็ต้องจ่าย ท่านอย่าได้เข้ามายุ่ง” คนเป็นหัวหน้าเอ่ย
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 99 : ที่แท้ก็แค่อยากอวดว่ารู้จักคนใหญ่คนโต
บทที่ 99 : ที่แท้ก็แค่อยากอวดว่ารู้จักคนใหญ่คนโต “พี่เต๋อนอกจากหมู่บ้านที่จากมาแล้ว พวกเราไม่เคยไปไกลกว่าอำเภอหยางเลยนะเจ้าคะ แต่คนบ้านสามกลับได้ไปถึงเมืองลี่หยาง ข้าก็อดคิดไม่ได้พวกเขาไปได้เหตุใดพวกเราไปไม่ได้” “ข้าก็คิดเหมือนท่านแม่ ทำไมพวกเราต้องติดอยู่ในอำเภอเล็ก ๆ แห่งนี้” หวงเต๋อไม่ยอมรับความคิดเห็นของสองแม่ลูก เขารู้ดีว่าอีกไม่กี่ปีบุตรสาวทั้งสองคน ก็ต้องออกเรือนไปอยู่บ้านสามี ไหนเลยจะกลับมากตัญญูตนกับภรรยาได้ง่าย ๆ แม้รักพวกนางก็ยังรักตัวเองตอนแก่เฒ่าอีกด้วย “หากมีเงินจะไปไหนก็ได้ทั้งนั้น หลินซื่อเจ้าหาเงินเปิดร้านแบบฉินซื่อได้หรือไม่ หลันฮวาเจ้าล่ะทำได้หรือไม่ หากไม่ได้ก็อย่าได้คิดไกลเกินตัว ไม่แน่พวกเขาอาจกำลังค้าขายขาดทุนก็เป็นได้” “พี่เต๋อต่อให้ขาดทุน แต่ยังมีซิ่วไฉในบ้านทั้งคน ยังมีที่ให้พึ่งพาอยู่” “เช่นนั้นความผิดใครที่ให้กำเนิดลูกชายไม่ได้” “นี่ท่าน !” “พวกท่านพอเถอะ อย่าทะเลาะกันอีกเลย” เหตุใดเอ่ยไปมา ถึงมาลงที่เรื่องนี้ได้ หวงหลันฮวาได้ฟังคำบิดาแล้ว รู้สึกว่าตัวเองกับมารดาไม่ได้
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 98 : เจ้าให้ไม่ได้ เหตุใดเจ้าสามให้ได้เล่า
บทที่ 98 : เจ้าให้ไม่ได้ เหตุใดเจ้าสามให้ได้เล่า เรือนตระกูลหวง อำเภอหยาง นางเจียงให้หลานชายคนโตอ่านจดหมายจากบ้านสามให้ฟัง สีหน้าของทุกคนพลันซับซ้อนและไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ “...ดังนั้นเงินนี้จึงมอบให้เพียงห้าสิบตำลึง อีกห้าสิบตำลึงถือว่าเป็นของบ้านใหญ่กับบ้านรอง มอบแสดงความยินดีแก่หวงจื่อถง” หวงชุนฟงอ่านจบสีหน้าไม่สู้ดีเท่าใดนัก หวงจงปู่ที่ไม่เคยเห็นเด็กบ้านสามอยู่ในสายตา มาบัดนี้หวงจื่อถงกลับสามารถสอบผ่านเป็นบัณฑิตซิ่วไฉได้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เข้าสอบ “นี่จะเป็นไปได้หรือ ถงเอ๋อร์ไม่ใช่ว่าเพิ่งเข้าสอบครั้งแรกหรอกรึ” “ท่านพ่อท่านแม่ ถงเอ๋อร์สอบผ่านก็เรื่องของบ้านสาม พวกเขาแยกเรือนออกไปแล้ว ไม่เกี่ยวข้องกับบ้านเราเสียหน่อย แต่ฟงเอ๋อร์กับอี้เอ๋อร์ คือบัณฑิตซิ่วไฉในบ้านของพวกท่านนะขอรับ ให้ความสำคัญถูกคนกันหน่อย” หวงจื้อแสดงสีหน้าไม่พอใจ บุตรชายทั้งสองคนของเขาสอบผ่านทั้งคู่ เหตุใดถึงได้ทำราวกับว่า กำลังสงสัยในความสามารถของพวกเขาอีก จ้าวซื่อ “ถูกของพี่จื้อ หรือว่าพวกเราต้องแยกบ้านออกไปแบบบ้านสามดี” นางเจ
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 97 : ข้าได้เป็นมารดาซิ่วไฉแล้ว
บทที่ 97 : ข้าได้เป็นมารดาซิ่วไฉแล้ว หลินลู่ฉีค่อนข้างมั่นใจว่าเขาต้องสอบติด ระดับอำเภอไม่ได้ยากอะไรไม่ใช่หรือ แต่ว่านี่ใบประกาศแผ่นสุดท้ายแล้ว เป็นยี่สิบอันดับแรก “หวงจื่อถง อันดับที่ยี่สิบ เจอแล้ว ๆ ๆ” เสียงตะโกนของหวงจื่อเหยาดังขึ้น หลินลู่ฉีกับหวงจื่อถงแหวกผู้คนไปหานางในทันที ทั้งคู่มองดูอันดับที่ยี่สิบ พบว่าเป็นชื่อของหวงจื่อถงจริง ๆ ทั้งสามรีบวิ่งกลับไปหาหวงชางกับฉินซื่อในทันที “ท่านพ่อท่านแม่ข้าสอบติดแล้ว ข้าสอบติดแล้ว !” เจ้าตัววิ่งวนไปรอบ ๆ บิดามารดาอย่างดีใจ น้องสาวทั้งสองวิ่งตามหลังเขามาติด ๆ หวงจื่อเหยา “อันดับที่ยี่สิบท่านแม่ ได้อันดับต้น ๆ ด้วย พี่ชายเก่งมาก !” ฉินซื่อมือไม้สั่นเทาไปหมด นางหันมาจับมือหลินลู่ฉี “ฉีฉีเจ้าบอกป้าทีว่าป้าฟังไม่ผิด” “ไม่ผิดเจ้าค่ะ ท่านลุงท่านป้า พี่จื่อถงได้เป็นซิ่วไฉแล้ว สอบได้อันดับที่ยี่สิบเจ้าค่ะ” “ถงเอ๋อร์ !” ฉินซื่อดึงตัวบุตรชายเข้ามาสวมกอดเอาไว้ “ข้าได้เป็นมารดาซิ่วไฉแล้ว” หวงชางเดินมาโอบสองแม่ลูกเอาไว้แน่น ๆ “ข้าก็ได้เป็นบิดาซิ่วไฉแล้วเห
ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี บทที่ 96 : ฉีฉีเจ้ายิ้มน่ากลัวพิลึก
บทที่ 96 : ฉีฉีเจ้ายิ้มน่ากลัวพิลึก ฤดูใบไม้ผลิเวียนมาถึง หวงจื่อถงอายุได้สิบสองปี อาจารย์ชี้แนะว่าความรู้ความสามารถของเขานั้น สามารถเข้าสอบระดับอำเภอได้แล้ว ทว่าการสอบระดับอำเภอของที่นี่ ถูกจัดขึ้นในเมืองลี่หยางนี่เอง แม้การสอบระดับอำเภอจะจัดขึ้นทุกปี แต่อาจารย์ผู้สอนจะเป็นคนชี้แนะ ว่าลูกศิษย์คนไหนมีความรู้ความสามารถ เพียงพอที่จะเข้าร่วมการสอบได้ หวงจื่อถงแม้ไม่ได้มีความสามารถมากมายนัก แต่เขาขยันหมั่นเพียรการสอบแต่ละครั้งในสำนักศึกษา เขาก็ผ่านมาได้อยู่ในอันดับต้น ๆ เสมอ ก่อนถึงวันสอบทั้งครอบครัวต่างกระตือรือร้นดูแลเขาเป็นอย่างดี อาหารการกินต้องเพียบพร้อม เรือนต้องเงียบสงบให้เขาได้อ่านตำราอย่างสบายใจ แม้แต่การฝึกวรยุทธ์ยังต้องระงับเอาไว้ก่อน ที่ร้านซินอี๋มีคนมาก่อเรื่องอยู่บ้างนาน ๆ ครั้ง แต่การให้โต้วกังคอยดูแลคุ้มกันร้าน ย่อมไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น คนงานในร้านทั้งห้าคน บางครั้งก็มีกระทบกระทั่งกันบ้าง แต่ฉินซื่อกับหวงชางก็ปรามพวกเขาจนอยู่หมัด แค่ยกสัญญาซื้อขายทาสมาขู่ พวกนางก็ยอมสงบลงอย่างว่าง่าย ถึงอย่างไรก็แค่เด็กสาวธรรมดา ย่อมโกรธง
Maaari mong magustuhan
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง118.6K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น10.9K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์12.1K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน188.3K viewsข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า
ป่าดอกท้อ1.5K viewsทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ตัวร้ายในยุค80
ฝ้ายสีคราม2.7K viewsเกิดใหม่ทั้งที ดันเป็นเมียโคตรผีดุ
Madam Hangover2.6K viewsยอดบุปผาโฉมสะคราญ
องค์หญิงโนเนม2.9K views
