บทที่ 218 : เจ้าไม่มีองครักษ์เงาติดตัวอะไรแบบนี้รึ 

บทที่ 218 : เจ้าไม่มีองครักษ์เงาติดตัวอะไรแบบนี้รึ

อยู่ห่างจากเรือนของนางแค่สี่ตรอกเท่านั้น คนร้ายไม่รู้ที่อยู่ของนาง หรือว่าประมาทกันแน่ รถม้าวิ่งเข้าไปในเรือนหลังหนึ่งที่อยู่ท้ายตรอก หนึ่งในคนร้ายเตรียมเข้ามาอุ้มนาง ทว่านางชิงลืมตาขึ้นก่อน

“ตื่นแล้วรึ ตื่นแล้วก็ลงมาเอง” คนร้ายเป็นชายรูปร่างใหญ่โต บนเอวมีดาบเล่มหนึ่งเหน็บอยู่

“พี่ชายอย่าทำอะไรข้าเลย ขะข้าจะลงไปแล้ว” นางแสร้งทำตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว “พวกท่านจับข้ามาทำไม ข้าไม่ได้รู้จักพวกท่านเสียหน่อย”

“แม่นางเจ้าอย่าโทษข้าเลย เจ้าไปทำให้คนใหญ่คนโตไม่พอใจเข้า เลยมีคำสั่งจับเจ้าไปขายหอคณิกา”

“ว่าอย่างไรนะ ขะข้าไม่ไป ข้าไม่เคยมีเรื่องกับใคร พวกท่านจับผิดคนหรือไม่”

“เจ้าคือหลินลู่ฉี วันนี้เจ้าทำให้คุณหนูผู้หนึ่งเสียหน้า ใช่ไม่ใช่”

“วันนี้รึ” นางทำท่าครุ่นคิดเล็กน้อย “เหมือนจะมีเรื่องเช่นนั้นจริง ๆ”

“เช่นนั้นไม่ผิดแล้ว โทษตัวเจ้าเองเถอะ เข้าไปในห้องนั้นเร็วเข้า !” คนร้ายผลักหลังนางเข้าไปในห้อง ที่ใช้เป็นสถานที่ขังคน ปิดประตูใส่แม่กุญแจอย่างหนาแน่น

“เฝ้าเอาไว้ห้ามให้พ