“เจ้าอย่าทำเป็นพูดว่าให้โอกาสข้าหน่อยเลย คิดจะหยิบฉวยเงินทองของข้าก็ข้ามศพข้าไปก่อนเถิด แต่พวกเจ้าไม่มีทางหาที่เก็บมันเจอได้หรอก ต่อให้ค้นจนทั่วจวนพวกเจ้าจะไม่มีวันได้ใช้เงินของข้า ฮ่า ๆ ๆ”“ฉึก!! ฉึก!! ตุบ!!” ร่างของผู่เหิงร่วงลงไปนอนกับพื้นท่ามกลางเลือดสีแดงฉาน“พรึบ!! โอ๊ย ๆ ๆ นี่เจ้าสาดผงอะไรใส่
“มีอะไรหรือก้งเยว่ พวกข้าได้ยินเสียงร้องของคุณหนู จึงพากันรีบมาหาเจ้าถึงในบ้านน่ะ” เต๋อหลินและคนอื่นก็ตื่น เพราะเสียงกรีดร้องของลู่ชิงเช่นกัน“ฮือ ๆ ๆ พี่รองข้าฝันร้ายมันน่ากลัวมากเลยเจ้าค่ะ ข้าไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริงเลย ถ้ามันเกิดขึ้นจริงทุกคนต้องเสียใจมากแน่ ๆ เจ้าค่ะ ฮือ ๆ ฮึก ๆ” ลู่ชิงพูดไป
เต๋อหลินกลับมาถึงห้องพักรีบหยิบกระดาษขึ้นมา เพื่อเขียนเล่าเรื่องราวความฝันของลู่ชิงลงไป อย่างน้อยครั้งนี้มีชินอ๋อง อยู่กับเซียวหนิงหลงด้วย เมื่อได้ทราบคงจะปรึกษาหารือกันโดยเร็ว ตัวของเต๋อหลินเองก็ยังไม่ถึงกับเชื่อเต็มสิบส่วน เพียงแต่ที่ผ่านมาบางอย่างก็ได้ลู่ชิงช่วยเตือน จึงวางแผนรับมือกันได้อย่างทั
“ถูกต้องแล้วพวกเราต้องเตรียมกองทัพให้พร้อมไว้ก่อน ตอนนี้ที่ชายแดนแม่ทัพและทหารที่นั่นคงลงมือเรื่องเสบียง ตามที่เจ้าส่งวิธีไปให้เมื่อพวกเราเตรียมทุกอย่างล่วงหน้าเรียบร้อย ยามต้องทำสงครามจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง” ชินอ๋องสุดแสนจะภูมิใจในตัวบุตรชายของตน นอกจากจะเฉลียวฉลาดยังมีไหวพริบที่ดีเยี่ยมในตอ
“ในจดหมายบอกมาว่าอย่างไรหรืออาหลง เป็นข่าวมาจากผู้ใดในครั้งนี้ดูสีหน้าเจ้าแปลก ๆ อย่างที่อาจื้อพูดมานะ” พระชายาไป๋เอ่ยถามบุตรชายบ้าง“ที่เมืองหย่งเหอมีคนต้องการร้านค้าที่ข้าซื้อเอาไว้ ซึ่งตอนนี้ใช้เปิดเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวตระกูลสวีแล้ว พวกเขาจ้างคนงานในร้านที่เป็นคนไร้บ้านมาก่อความวุ่นวาย เพื่อทำลายชื่
“เป็นเจียวมิ่งกับเต๋อฟาที่ส่งมาให้คุณหนู อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยดีกว่า ช่วยกันยกเข้าไปวางด้านในเรือนคุณหนูเถิด” เจาซ่งไม่อยากพูดคุยตอนนี้เพราะดูแล้วอาจต้องยกขนกันหลายรอบแม้จะมีคนช่วยกันหลายคนก็ยังต้องยกกันหลายรอบ ทำเอาเหนื่อยหอบอยู่ไม่ใช่น้อยเลย หลังจากนั่งพักจนหายเหนื่อย คนของหลงจู๊อี๋จึงขอตัวก
ที่บ้านตระกูลสวีกำลังวุ่นวายกับการเก็บหีบเงินทอง และยังต้องเปิดร้านขายอาหารตามปกติกันสองพี่น้อง ในส่วนของวัตถุดิบร้านก๋วยเตี๋ยวแต่ละสาขาลู่ชิงจะให้คนนำไปส่งทุก ๆ สามวัน สาเหตุที่ไม่เปิดสาขาร้านก๋วยเตี๋ยวไกลจนเกินไป เพราะเกี่ยวกับเรื่องวัตถุดิบที่ต้องทำขาย แต่รออีกสักครึ่งปีลู่ชิงคิดว่าจะนำอุปกรณ์บาง
“ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรมากมายหรอกนายท่านสวี ครอบครัวท่านคุ้นเคยกับบุตรชายข้าเป็นอย่างดี ถือเสียว่าพวกเราก็รู้จักกันผ่านอาหลงก็แล้วกันนะ เวลาพูดก็ไม่ต้องใช้คำราชาศัพท์อันใดให้ยุ่งยาก ข้าจะเรื่องมากกับคนที่ไม่ถูกชะตาเท่านั้นแหล่ะ” ชินอ๋องกล่าวอย่างเป็นกันเองกับสองสามีภรรยา เพราะไม่ต้องการให้พวกเขารู้สึก
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”