“เชิญซื่อจื่อสั่งการเจ้าค่ะ”ไม่บ่อยนักที่เซียวหนิงหลงจะเลือกใช้หน่วยลับที่เป็นสตรี ถึงแม้ฝีมือการต่อสู้จะมิได้อ่อนด้อยไปกว่าบุรุษ แต่การทำภารกิจที่ใช้พลังมาก จึงไม่ค่อยเหมาะกับพวกนาง“เป้าหมายของพวกเจ้าสองคน คือสตรีจากสามตระกูลที่ถูกฝ่าบาทสั่งลงโทษ และเดินทางมายังอารามชีแห่งนี้เป็นเวลาห้าปี จะใช้วิ
ซือเชี่ยนที่ได้รับสัญญาณจากซือซิง ว่ามีซือไท่สองสามคนกำลังมาทางพวกนางจึงเริ่มแผนการทันที“เสียงดังเอะอะอะไรกัน แล้วเจ้าสองพี่น้องทำไมยังอยู่ที่นี่ มิใช่ต้องไปช่วยทำอาหารที่ห้องครัวรึ นั่นน้องสาวเจ้าร้องไห้นี่”“เอ่อ พวกข้าสามคนกำลังจะนำผ้าไปซัก บังเอิญเจอสองคนนี้จึงหยุดทักทายเล็กน้อย พวกนางคงคิดถึงบ
“ซือไท่เจ้าคะ อาการของพวกนางสาหัสไม่น้อย ดูจากสีเลือดที่ไหลออกมามีสีดำคล้ำ น่าจะถูกพิษมากกว่าเจ้าค่ะและเป็นพิษที่ร้ายแรง เกรงว่าจะตาบอดแล้วเจ้าค่ะ”“ท่านว่าอะไรนะ!! ใครตาบอดข้าไม่อยากตาบอด พวกท่านต้องรับผิดชอบ ไปตามหมอที่เก่งที่สุดมารักษาเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นข้าจะบอกท่านพ่อของข้า ให้จัดการพวกเจ้าทุก
เซียวหนิงหลงที่รีบเร่งเดินทางกลับมาถึงจวนช่วงยามโหย่ว ซึ่งชินอ๋องกำลังพาพระชายาไปยังห้องอาหารเพื่อทานอาหารเย็น เซียวหนิงหลงที่เห็นทั้งสองถึงกับหยุดชะงัก เพื่อมองให้ดีว่านั่นคือบิดาและมารดาของตนแม้แต่ตันเจียงที่เดินตามมายังหยุดเดินเกือบไม่ทัน เนื่องจากเซียวหนิงหลงหยุดกะทันหัน พอมองไปด้านหน้าจึงได้รู
“ขอรับ ข้าได้รับจดหมายจากก้งคุนแล้ว และสั่งคนไปจัดการพวกนางทั้งสาม จากนี้ไปพวกนางต้องอยู่อย่างทรมาน จนนึกอยากตายให้ไปพ้น ๆ เสีย นอกจากเรื่องนี้ก้งคุนยังบอกอีกว่า ระหว่างทางเข้าเมืองหย่งเหอ ได้ช่วยชีวิตทายาทจวนโหวของแคว้นซีหนานไว้จากพวกนักฆ่า แต่ทายาทผู้นี้กลับคิดพึงใจชิงเอ๋อร์ ทั้งที่ตนเองมีคู่หมั้น
“ถูกของเจ้า ลุงจะได้ให้รัชทายาทสร้างผลงานบ้าง หลังหายจากอาการป่วยมานาน เช่นนั้นลุงจะมีราชโองการส่งพวกนางสองคน เข้าตำหนักองค์ชายรองภายในเจ็ดวัน เจ้าคิดว่าอย่างไร” ฮ่องเต้ทรงคิดว่าเวลาเจ็ดวันกำลังพอดี เพื่อให้สตรีทั้งสองได้เตรียมตัว“หลานเห็นด้วยกับเสด็จลุงพ่ะย่ะค่ะ แต่ว่าในวันที่พวกนางเข้าตำหนัก ขอเส
และเป็นไปตามคำสั่งของเซียวหนิงหลง ตลอดระยะเวลาสามวันสามคืน คนของหน่วยลับจุดกำยานไม่ได้ขาด เมื่อถึงเวลาเสวยจะส่งสำรับเข้าไปวางด้านในเท่านั้น ความหิวไม่อาจทำให้สามคนด้านใน หยุดความต้องการได้แม้แต่น้อยหลังจากครบกำหนดที่เซียวหนิงหลงสั่ง พวกเขาก็หมดแรงนอนกอดก่ายหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ ชายาเอกที่กล่าวเรื่
ตัวต้นเหตุของเรื่องอย่างเซียวหนิงหลง ไม่ได้สนใจว่าใครจะมีผลกระทบหรือไม่ หลังจากพักผ่อนจนร่างกายหายเมื่อยล้า ก็กลับไปกินนอนในค่ายฝึกเช่นทุกครั้ง เพื่อฝึกฝนพลังยุทธ์และวิชาการต่อสู้ต่าง ๆ รวมไปถึงการตรวจสอบอาวุธ ที่สร้างออกมาหลากหลายรูปแบบเพื่อให้ทหารได้มีอาวุธที่ดีใช้ปกป้องบ้านเมือง เซียวหนิงหลงได
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”