ข้าอยากซื้อบ้านอยู่

ไป๋เจินเจินนัดกับทั้งสามคนว่าจะมาเจอกันที่บ้านก่อนเปิดเรียนหนึ่งวัน เมื่อติดตั้งล้อที่ไม้กระดานเสร็จเรียบร้อยนางก็พร้อมลุย สวีข่ายเหยียน ฝางอี้หลุน จินเสี่ยวฟงมาถึงแล้ว ทั้งสามทักทายคารวะไป๋จิ้งก่อนจะเด็กทั้งสี่คนจะเริ่มสุมหัวกันที่กรงพังพอน จากนั้นไป๋เจินเจินก็เอ่ยขึ้นมา

"พี่ๆข้าทำของเล่นชิ้นหนึ่งพวกเราไปลองเล่นกัน ข้าจะใช้มันเดินทางไปโรงเรียน"

"หืม อะไรหรือ"

"กระดานเลื่อนน่ะ ข้าทำเผื่อพวกท่านด้วย ไปกันเถอะข้าจะสอนพวกท่านเล่น"

ไป๋เจินเจินพาทั้งสามคนไปที่ถนนหน้าตรอกบ้านเช่า จากนั้นก็หยิบเอากระดานเลื่อนหรือสเก็ตบร์อดที่นางลงทุนทำตั้งสามวันออกมาแล้วเริ่มเล่นให้ทั้งสามคนดู จอมเสเพลที่เห็นไป๋เจินเจินที่ยืนอยู่บนเจ้าแผ่นไม้นั้นเลื่อนไปมา นางกางแขนรับลมราวกับตนเองเป็นนกนางแอ่นน้อยกำลังร่อนถลาลม พวกเขาก็อยากลองบ้าง

"อาเจินๆสอนข้าด้วย"

"ข้าด้วยๆ"

"ใช่ๆสอนข้าด้วย"

"ไม่ต้องห่วงข้าสอนพวกพี่ทุกคนแน่ๆ มาๆอันดับแรกท่านยืนแล้วใช้เท้าอีกข้าค่อยถีบพื้นให้ไถลไปก่อน ระวังนะอาจจะล้มบ้าง แต่ถ้าไม่เจ็บตัวจะเล่นเป็นได้อย่างไรกัน ไปเถอะ Let go"

"หืม..อะไรคือเลสโกหรืออาเจิน"

สวีข่ายเ