Share

ตอนที่98 หักเหลี่ยม

last update Last Updated: 2025-07-25 22:45:27

ในห้องโถงใหญ่ที่เงียบสงัด ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้หันไปมองไป๋เหวินหลงที่ยืนตรงหน้า หลังจากการรายงานเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ การสืบสวนและคำตอบที่ได้รับจากแม่ทัพหนุ่มก็ยังคงทำให้ความเครียดในใจยังไม่คลี่คลาย

“ยังไม่ให้ทูลลา...” เสียงฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้แหบแห้งท่ามกลางความเงียบงัน ก่อนพระองค์จะเงยหน้าขึ้น มองไปที่ไป๋เหวินหลงด้วยสีหน้าจริงจัง

“ข้ามีเรื่องที่ต้องคุยกับเจ้า”

ไป๋เหวินหลงที่ยืนอยู่ตรงนั้นประสานมือเข้าหากันอย่างเคารพ ก่อนจะเอ่ยปากถามด้วยความสุภาพและสงบ

“เรื่องใดพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทโปรดตรัสมา”

ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้ถอนหายใจยาว ราวกับกำลังตัดสินใจบางอย่าง ก่อนจะถามคำถามที่ทำให้ความเงียบรอบกายยิ่งทวีความหน่วงแน่นขึ้น

“เจ้ารู้สึกอย่างไรกับเยี่ยนอิงกันแน่?”

คำถามนั้นทำให้แม่ทัพหนุ่มชะงักไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องตอบคำถามนี้จากฝ่าบาท แม้แต่ในช่วงเวลาที่กำลังสับสนอยู่ก็ตาม

ไป๋เหวินหลงสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะยืดตัวตรง ตอบด้วยเสียงที่มั่นคง แต่ก็แฝงไปด้วยความกังวลบางอย่าง

“องค์หญิงรองเยี่ยนอิงกับข้า... ข้ารู้สึกทั้งห่วงใยและต้องการปกป้อง” เขาหยุดพักครู่ พูดต่อ

“แต่... มันก็ไม่ง่ายนักที่จ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่101วิเคราะห์ให้ดีหว่านชิง

    หว่านชิงนอนอยู่บนแท่นนอนในห้องส่วนตัว ดวงตาเหนื่อยล้าปิดลงเหมือนโลกทั้งใบกำลังทับทมให้หนักขึ้นทุกที ซื่อซื่อยืนอยู่ข้างเตียงดูแลด้วยความเป็นห่วงอย่างที่สุด สายตาสั่นไหว แต่ไม่มีเสียงใดๆ ที่สามารถปลอบใจได้ เจ้าแมวระบบหายไปในขณะที่หว่านชิงยังคงอยู่ในความมืดมนของความรู้สึก ก็ได้ยินเสียงเตือนจากระบบแมวระบบดังขึ้นในหัว【ติ้ง... ระบบแมวหักแต้ม 100 แต้มในข้อหาไม่รอบคอบและทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปอีก】"อะ... อีกแล้วเหรอ" หว่านชิงถอนหายใจหนักๆ ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะตัดพ้อเบาๆ กับตัวเอง"ช่างเถอะแค่นี้ยังน้อยไปข้าทำให้หยางหลินหายไป แต่น้องชายข้าหายไป... ข้าถูกโปะยาสลบแล้วก็ถูกหักแต้มอีก ช่างโชคร้ายจริงๆ ..."เสียงสั่นไปด้วยความรู้สึกผิดหวังและความรู้สึกที่ยากจะคุมไว้ในใจ เสียงตอบจากระบบแมวดังขึ้นอีกครั้งอย่างเงียบๆ แต่เหมือนจะกระตุ้นหว่านชิง【ถ้าท่านวิเคราะห์ให้ดีและรอบคอบกว่านี้ จะไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นเลย】 เสียงแมวระบบย้ำคำพูดอีกครั้ง【หยางหลินเป็นถึงไท่จือ ทำไมถึงไปรับนายหญิงหว่านชิงด้วยตัวเองและสงสัยไหมว่า...ทั้งท่านแม่ทัพและท่านราชครูทำไมถึงมาช่วยท่านได้ทันเวลาอันนี้ยิ่งน่าสงสัยเจ้าค่ะ】หว่านชิง

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่100 ในฐานะอา

    โม่ชิงเหยียนพยักหน้าอย่างเข้าใจ พร้อมกับพูดเสริมว่า“ท่านแม่ทัพจะต้องระมัดระวังตัว รู้หรือไม่ว่าไท่จือหยางหลินอาจจะไม่เพียงแต่ตกอยู่ในอันตรายจากคนที่เราคาดไม่ถึงเท่านั้น...แต่ทุกอย่างล้วนเหมือนกับดัก”ไป๋เหวินหลงไม่ได้พูดอะไรตอบ แค่เพียงหันไปมองหว่านชิงและสั่งเสียงขรึมว่า“องค์หญิงใหญ่หว่านชิง... ข้าขอโทษที่ไม่อาจพาท่านออกไปจากที่นี่ในตอนนี้ แต่ข้ารู้ว่าท่านต้องปลอดภัยในการคุ้มกันของท่านราชครูโม่ชิงเหยียน”หว่านชิงยิ้มให้ไป๋เหวินหลงบางๆ รู้ดีว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไป๋เหวินหลงจะไม่ยอมปล่อยให้ใครมาทำร้ายหยางหลินได้สินะ“ข้ารู้...ท่านก็ระวังตัวด้วยเหมือนกัน” หว่านชิงพูดอย่างอ่อนโยนโม่ชิงเหยียนขยับมาที่ม้าของเขาแล้วพูดกับหว่านชิงอย่างอ่อนโยน“มาเถอะ ข้าจะพาท่านกลับวังหลวง ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในที่ปลอดภัยต้องรีบไปให้เร็วที่สุด”ไป๋เหวินหลงมองไปที่สองคนนั้นที่นั่งอยู่บนม้าและในที่สุดไป๋เหวินหลงก็หันไปทางเส้นทางตรงกันข้าม“ข้าไปก่อน...” เสียงของไป๋เหวินหลงหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ“ฝากท่านด้วยท่านราชครู”ทันทีที่คำพูดหลุดออกจากปาก ไป๋เหวินหลงก็กระตุ้นม้าของตนให้พุ่งไปข้างหน้า ด้วยความเร็ว

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่99 หายไป

    “อารักขาองค์หญิงใหญ่ๆๆ” เสียงหยางหลินตะโกนก้อง"แย่แล้วอะไรอีกหนอ เกิดอะไรขึ้นอีกแล้วหรือ"เสียงหว่านชิงดังขึ้นเบาๆ รู้สึกถึงอันตรายที่เข้ามาทุกขณะองครักษ์ต่างวิ่งมาล้อมเกี้ยวของหว่านชิงไว้“องค์ใหญ่เพคะระวังตัวด้วยเพคะ” เสียงซื่อซื่อเตือนเบาๆแต่หว่านชิงยังคงพยายามสงบสติอารมณ์ ในขณะที่หยางหลินยกมือลงข้างตัวม้า และจ้องมองกลุ่มคนเหล่านั้น“หยุด!” หยางหลินตะโกนออกมาเสียงหนักแน่น แต่กลับถูกหัวหน้าคนร้ายยิ้มเย้ย“แค่เด็กๆ” ชายชุดดำหัวเราะในเสียงต่ำ ร่างของเขาก้าวเข้ามาใกล้เกี้ยวหว่านชิงหันหน้าสบตา หยางหลิน พยายามปลอบใจตัวเองว่าจะมีวิธีจัดการกับสถานการณ์นี้ได้อย่างไร แต่ทันใดนั้นมือของคนหนึ่งในกลุ่มคนร้ายขยับเร็วราวกับสายฟ้า พวกเขาปล่อยยาพิษในอากาศทันที ผงพิษลอยคว้าง หว่านชิงสูดเข้าไปสุดลมหายใจเพราะหายใจเข้าไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่ภาพรอบตัวจะเบลอและสุดท้ายก็หมดสติไปเวลาผ่านไปไม่รู้กี่ชั่วยาม หว่านชิงฟื้นขึ้นมาช้าๆ รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย หายใจหนักๆ ลืมตาขึ้นและพบว่าตัวเองนอนอยู่บนพื้นดิน ร่างกายสั่นสะท้าน และเหมือนยังรู้สึกถึงลมหายใจที่ไม่คุ้นเคยอยู่ใกล้ๆเสียงของม้าดังก้องหู หว่านชิงมอ

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่98 หักเหลี่ยม

    ในห้องโถงใหญ่ที่เงียบสงัด ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้หันไปมองไป๋เหวินหลงที่ยืนตรงหน้า หลังจากการรายงานเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ การสืบสวนและคำตอบที่ได้รับจากแม่ทัพหนุ่มก็ยังคงทำให้ความเครียดในใจยังไม่คลี่คลาย“ยังไม่ให้ทูลลา...” เสียงฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้แหบแห้งท่ามกลางความเงียบงัน ก่อนพระองค์จะเงยหน้าขึ้น มองไปที่ไป๋เหวินหลงด้วยสีหน้าจริงจัง“ข้ามีเรื่องที่ต้องคุยกับเจ้า”ไป๋เหวินหลงที่ยืนอยู่ตรงนั้นประสานมือเข้าหากันอย่างเคารพ ก่อนจะเอ่ยปากถามด้วยความสุภาพและสงบ“เรื่องใดพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทโปรดตรัสมา”ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้ถอนหายใจยาว ราวกับกำลังตัดสินใจบางอย่าง ก่อนจะถามคำถามที่ทำให้ความเงียบรอบกายยิ่งทวีความหน่วงแน่นขึ้น“เจ้ารู้สึกอย่างไรกับเยี่ยนอิงกันแน่?”คำถามนั้นทำให้แม่ทัพหนุ่มชะงักไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องตอบคำถามนี้จากฝ่าบาท แม้แต่ในช่วงเวลาที่กำลังสับสนอยู่ก็ตามไป๋เหวินหลงสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะยืดตัวตรง ตอบด้วยเสียงที่มั่นคง แต่ก็แฝงไปด้วยความกังวลบางอย่าง“องค์หญิงรองเยี่ยนอิงกับข้า... ข้ารู้สึกทั้งห่วงใยและต้องการปกป้อง” เขาหยุดพักครู่ พูดต่อ“แต่... มันก็ไม่ง่ายนักที่จ

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่97ใครกันแน่

    ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้วางบันทึกลงเบื้องหน้า จากนั้นค่อยๆ ปิดกล่องไม้นั้นด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแต่แฝงความตึงเครียดชัดเจน“เรื่องนี้…” เสียงเคร่งราวกับผ่านการกลั่นกรองอย่างยาวนานดวงตากวาดมองทุกคนในท้องพระโรง จนเสียงทุกอย่างเงียบลงทันตาเพราะลุ้นคำตอบ“...ข้าจะดำเนินการในวันพรุ่งนี้ จะตัดสินโทษอย่างเด็ดขาด…ให้ผู้กระทำต้องรับโทษหนักที่สุด และข้าจะชี้แจงรายละเอียด…พร้อมเปิดเผยหลักฐานทั้งหมดในคราวเดียวกัน”สิ้นคำประกาศนั้น ความเงียบก็ปกคลุมท้องพระโรงอีกครั้ง เหล่าขุนนางต่างไม่กล้าซักถามต่อ หลายคนเม้มปาก หลายคนก้มหน้าหลบสายตาเพราะไม่รู้ว่าเรื่องร้ายแรงถึงเพียงใด ขันทีจื่อกงรีบรับกล่องนั้นกลับไปเก็บรักษาอย่างระมัดระวังเหล่าขุนนางจะทยอยออกจากท้องพระโรงอย่างเคร่งขรึม แต่อารมณ์ในอกของแต่ละคนหาได้สงบไม่“เหตุใดฝ่าบาทจึงทรงหนักพระทัยนัก” ขุนนางหนุ่มผู้หนึ่งถามขึ้นเบาๆ ขณะเดินเคียงข้างกัน“ดูแล้วไม่ใช่เพียงหนักพระทัย ยังทรงลังเลอีกด้วย…” ขุนนางวัยกลางคนอีกผู้หนึ่งกล่าวเสริม ดวงตาเขาเหลือบไปยังด้านในราวกับยังคงหวาดระแวงสิ่งที่ได้เห็น“ในเมื่อฝ่าบาทตรัสว่าจะลงโทษให้หนักที่สุด งั้นก็คงหมายถึงว่าผู้กระทำคื

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่96ดอกบัวขาวเยี่ยนอิง

    เยี่ยนอิงที่เคยสดใสร่าเริงดั่งดอกไม้แรกผลิบัดนี้กลับนั่งซึม ก้มหน้าคล้ายจะฝังปลายคางลงบนอกตนเองอยู่รอมร่อ ปลายนิ้วเขี่ยพู่ไหมเล็กๆ บนชายเสื้อจนกระทั่งบานประตูเปิดออกองครักษ์ผู้ควบคุมการตรวจค้นทั่วตำหนักก้าวเข้ามา ค้อมตัวอย่างเคารพ “กราบทูลฮองเฮา บัดนี้ตรวจสอบเสร็จสิ้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันขอลากลับ”“อืม” ฮองเฮาพยักหน้าเบาๆ มือโบกให้เป็นเชิงอนุญาตองครักษ์ก้มคำนับอีกครั้งแล้วถอยออกไปพร้อมคนของตนประตูค่อยๆ ปิดลงทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครา เพียงสิ้นเสียงของผู้อื่นเยี่ยนอิงก็พลันเอนตัวเข้าซบตักของมารดาอย่างแรง ดวงหน้างามหม่นหมองซุกลงกับฮองเฮาเสียงร้องไห้หลุดลอดออกมาเบาๆ ในทีแรกแต่แล้วก็ระเบิดเป็นเสียงสะอื้นแผ่วสั่นในถัดมา“เสด็จแม่…เขา…เขารู้แล้วเพคะ…ท่านแม่ทัพไป๋เหวินหลง เขารู้แล้ว…”“ใคร รู้ว่าอะไร” หลี่หลันซื่อเพียงยกมือขึ้นลูบศีรษะบุตรสาวอย่างแผ่วเบาแต่แววตาเริ่มเครียดจัด เยี่ยนอิงสะอื้นหนักขึ้น พลางบีบมือเข้าหากันจนเล็บจิกเนื้อแน่น“เขารู้ว่าลูกทำร้ายตุ๊กตาพี่หว่านชิง…เจ้าตุ๊กตาเสี่ยวเหวินตัวนั้น…” น้ำเสียงสั่นสะท้าน เต็มไปด้วยความละอายปนสับสน“ขนาดมันขาดวิ่นสกปรกน่าเกลียด เ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status