ตอนที่183หลังจากนั้น

ภายในห้องหนังสือที่สงบและเต็มไปด้วยกลิ่นสมุนไพรของท่านราชครูโม่ชิงเหยียน แม่ทัพไป๋เหวินหลงในชุดเกราะที่ประดับด้วยเครื่องหมายประจำตระกูลยืนอยู่ข้างๆ องค์หญิงใหญ่หว่านชิงที่ยืนอยู่ในชุดสีอ่อนยาวสวย รอยยิ้มของหว่านชิงฉายแสงความอบอุ่นขณะที่อุ้มแมวขาวตัวใหญ่ที่น่ารักไปด้วยท่าทีที่มีชีวิตชีวา แมวตัวนี้มีขนขาวบริสุทธิ์และดวงตาสีทองที่สดใสเหมือนดวงอาทิตย์

“นี่คือของขวัญสำหรับท่าน” หว่านชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเบาแต่มีความตั้งใจ ชูแมวตัวนั้นขึ้นเล็กน้อยเหมือนเพื่อแสดงให้เห็นถึงความพิถีพิถันในการเลือกของขวัญ

โม่ชิงเหยียนที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะทำงานเงยหน้าขึ้นมองไปที่แมวขาวในมือของหว่านชิง ขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ยังคงมีท่าทีสงบ มองไปที่แม่ทัพไป๋เหวินหลงและหว่านชิงก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างระมัดระวัง

“เรื่องจริงหรือล้อเล่นกันแน่... ของขวัญสำหรับข้าคือแมวอย่างนั้นหรือ” กลืนน้ำลายลงคอช้าๆ

หว่านชิงยิ้มอย่างขำๆ ก่อนจะยักไหล่เบาๆ และโยกตัวหลบไปข้างหลังไป๋เหวินหลง ทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังได้เผยตัวออกมา

ในจังหวะนั้น ดวงตาของท่านราชครูโม่ชิงเหยียนเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย มือเล็กที่เกาะหลังวหว่านชิงนั่นคือเด็กสาวค