Share

บทที่ 319

Author: ลิ่วเยว่
อาเสอมองพระอาจารย์เป่ากวงอย่างเหนือคาดเล็กน้อย “หลวงจีนนี่ก็ใจป้ำมากนะ!”

เชียนอวี่เอ่ยปากถามแทรก “เช่นนั้นหลังจากกินยานี่ไปแล้ว จะฟื้นเมื่อใดหรือ?” นางอยากออกวัง แต่หลงจ่านเหยียนไม่อนุญาต นางก็ออกไปไม่ได้ อย่างน้อยองครักษ์ที่เฝ้าประตูวังเหล่านั้นก็ไม่ให้นางออกไป

“อย่างมากครึ่งชั่วยามก็จะฟื้น” พระอาจารย์เป่ากวงสิบนิ้วประนม เอ่ยพลางยิ้มบาง

ทุกคนจึงโล่งอก ต่างคนต่างไปพักผ่อน เหลืออาเสอเฝ้าจ่านเหยียนอยู่คนเดียว

ครั้นจ่านเหยียนฟื้นขึ้นมาในครึ่งชั่วยามต่อมา อาเสอก็เล่าสถานการณ์ให้นางฟัง จ่านเหยียนลุกขึ้นนั่ง กำลังในร่างเต็มเปี่ยม เห็นได้ว่าพลังคืนกลับมาแล้ว

“เจ้าไปดูสถานการณ์ของมู่หรงฉิงเทียนที่จวนอ๋องเดี๋ยวนี้” จ่านเหยียนตื่นมาก็คิดถึงแต่เรื่องนี้

อาเสอกลอกตาขาวใส่นาง “ดึก ๆ เที่ยงคืน พรุ่งนี้ค่อยไปมิได้หรือ? อีกอย่าง วิญญาณมังกรก็หายไปแล้ว เขาต้องไม่เป็นไรแน่”

“ให้เจ้าไปเจ้าก็ไปสิ พูดมากทำไม? ตอนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อน หลาย ๆ เรื่องไม่อยู่ในการควบคุมของเรา อีกอย่าง เจ้าอย่าบอกมู่หรงฉิงเทียนว่าข้าสละชีวิตเพื่อช่วยเขา” จ่านเหยียนถลึงตาใส่นาง

“ข้าไม่ได้ขายตัวให้ท่านสักหน่อย ชอบให้ข้า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 334

    อาซิ่นพยักหน้าแบบเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ ยังกังวลเล็กน้อย “เพียงแต่... หากเขาไม่ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตนล่ะขอรับ?”ฮุ่ยอวิ่นขอพรืด “หากไม่ ก็เป็นไปตามที่เราต้องการพอดีมิใช่หรือ? แสดงว่าใช้คนผู้นี้ได้ ประหยัดแรงทางคุกทักษิณ หากเขาทำเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน สวามิภักดิ์ต่อทางราชครูถง พวกเราจะให้เขาสุขสบายได้อย่างไร? ฉวยโอกาสนี้เปลี่ยนตัวเขาเสีย”อาซิ่นลูบศีรษะ เอ่ยอย่างกระอักกระอ่วน “นั่นสิ เหตุใดข้าน้อยจึงคิดไม่ถึงกันนะ?”ฮุ่ยอวิ่นถีบเขาทีหนึ่ง “เจ้าเนี่ยรู้แต่แม่นางอาหูท่านนั้น เห็นนางทีไร จ่านเหยียนก็หัวเราะ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองโง่เหมือนหมูตัวหนึ่ง”ครั้นมู่หรงฉิงเทียนได้ยินคำว่า ‘จ่านเหยียน’ ก็เงยหน้า มองฮุ่ยอวิ่นนิ่ง ๆ ทีหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าอ่านฎีกาต่อ เพียงแต่ไม่มีสมาธิ ภาพเมื่อคืนวนเวียนอยู่ในหัวของเขาไม่หยุด ทำให้เขาหัวใจล่องลอยเตลิดไปไกลความรู้สึกเช่นนี้ นอกจากหนิงเอ๋อร์ก็ไม่เคยมีกับผู้อื่นมาก่อนแต่หนิงเอ๋อร์ในตอนนั้นก็เป็นแค่ความวู่วามของชายหนุ่มคนหนึ่ง หัวใจแรกแย้ม ย่อมต้องเกิดความรู้สึกดีต่อสตรีนางหนึ่งอยู่แล้วบัดนี้เขาใกล้เข้าเลขสาม เลยช่วงอายุวู่วามนั้นแล้วสำห

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 333

    วันนี้ตำหนักหรูหลานสงบมาก ไม่มีใครมาหาเรื่องพระอาจารย์เป่ากวงกับจ่านเหยียนคาดการณ์ผิด คนที่ยิงศรทองมาไม่แน่ว่าจะสมคบคิดกับถงไทเฮากระนั้นจ่านเหยียนก็มิได้วางใจ เพราะนี่หมายถึงนางมีศัตรูในวังสองคนส่วนหากศัตรูสองคนนี้ร่วมมือกัน เช่นนั้นนางต้องเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งระดับพระกาฬตำหนักหรูหลานสงบมาก แต่จวนเซ่อเจิ้งอ๋องกลับไม่สงบอย่างนั้นเมื่อคืนมีคนร้ายเข้ามา จวนเซ่อเจิ้งอ๋องจึงเพิ่มคนและเพิ่มการรักษาความปลอดภัยแน่นหนาขึ้นในคืนนั้นเลย ชั่วขณะ จวนอ๋องเรียกได้ว่าแน่นหนาดังเหล็กกล้าแต่... ยิ่งมีคนมากเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้คนสงสัยวันนี้ไม่มีสภาขุนนาง เซ่อเจิ้งอ๋องย่อมไม่ออกจวน และเหล่าขุนนางในราชสำนักก็ว่างมาก ว่างเสียจนแห่กันมาจวนเซ่อเจิ้งอ๋องเรื่องที่เซ่อเจิ้งอ๋องบาดเจ็บจากอุทกภัยผ่านมาหลายวัน แม้หลายวันนี้จะมีคนมาเยี่ยมเยียน แต่เพราะฮุ่ยอวิ่นไม่ให้เข้าไป ดังนั้นขุนนางหลาย ๆ คนจึงทิ้งของขวัญแล้วจากไปอย่างรู้กาลเทศะหากพวกที่มาวันนี้ไม่เหมือนกัน จะพบมู่หรงฉิงเทียนให้ได้ฮุ่ยอวิ่นกลับเด็ดขาดมาก รับของขวัญไว้ทั้งหมด ส่วนคนก็ไล่ออกไปหมด ทิ้งคำพูดเย็นชาประโยคหนึ่งว่า ‘ท่านอ๋องต้องการพ

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 332

    ใต้เท้าหลี่เห็นนางทำหน้าจริงจัง รู้ว่านางต้องการพูดเรื่องสำคัญ จึงแลกสายตากับท่านกูตู๋แล้วนั่งลงเชียนอวี่เล่าเรื่องที่เกิดในวังให้พวกเขาฟัง แน่นอน นางปิดบังเรื่องวิญญาณมังกรและเรื่องที่จ่านเหยียนได้รับบาดเจ็บใต้เท้าหลี่ฟังแล้วเงียบไปพักใหญ่ท่านกูตู๋ก็พิจารณาเล็กน้อยเหมือนกัน “ไทเฮาทรงประสงค์ช่วยเหลือฝ่าบาท”ใต้เท้าหลี่นึกถึงหลงจ่านเหยียนที่เจอในจวนสกุลหลงเมื่อก่อนหน้านี้ ขณะนั้นแม้นางจะเป็นไทเฮา กลับถูกจวนสกุลหลงกลั่นแกล้ง ยามนี้กลับมีความมั่นใจจะก่อตั้งหน่วยงานตรวจสอบการทุจริตของขุนนาง? ต้องได้รับคำสั่งมาจากมู่หรงฉิงเทียนแน่ในใจของเขาเกิดความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกแม้เขาจะเลื่อมใสมู่หรงฉิงเทียนมาก และรู้สึกว่าเขามีความสามารถเป็นเจ้าแห่งแผ่นดิน แต่... เขาเป็นขุนนาง อย่างไรก็ไม่อยากให้เขานั่งตำแหน่งนั้นหากบอกว่าการกระทำนี้ของไทเฮาเพื่อช่วยฮ่องเต้ และยังเป็นคำสั่งจากเขา นั่นก็พิสูจน์ว่าเขาไม่หมายตาราชบัลลังก์จริงเช่นนี้ต่อให้เขามีใจสวามิภักดิ์มู่หรงฉิงเทียน ก็ไม่รู้สึกผิดต่ออดีตฮ่องเต้และฝ่าบาทแม้แต่น้อยเชียนอวี่มองใต้เท้าหลี่และเอ่ย “ใต้เท้า หากให้ท่านดำรงตำแหน่งเป

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 331

    เมื่อขบวนเสด็จมาถึงก็หยุดอยู่หน้าที่ว่าการ ใต้เท้าหลี่นำคนออกมาข้างหน้า “ถวายพระพรองค์หญิง!”“ถวายพระพรองค์หญิงผิงอัน!” บรรดามือปราบต่างคุกเข่าลงบนเกี้ยวหงส์มีคนกระโดดลงมาอย่างว่องไว คนผู้นั้นเดินฉับไปถึงตรงหน้าใต้เท้าหลี่ ใต้เท้าหลี่ไม่กล้าเงยหน้า หางตาเห็นรองเท้าปักลายประณีตเจ้าของรองเท้าปักลายดึงแขนเขาขึ้นมา กลิ่นคุ้นเคยมุดเข้าโพรงจมูกของเขา เขาเงยหน้าขึ้นพึ่บ ร่างกายก็ถูกฉุดขึ้นมาด้วย“เชียนอวี่!” เขามองนางแบบอึ้ง ๆ นี่ต่างกันมากจริง ๆ เดิมยังนึกว่านางจะเกิดเรื่อง ไม่นึกว่านางจะสบายดี ทั้งยังกลายเป็นองค์หญิง“เชียนอวี่!” คนในที่ว่าการห้อมล้อมเข้ามา แต่ละคนแสดงสีหน้าตื่นเต้นยินดีเชียนอวี่ก็ประทับใจมากเหมือนกัน นางสะกดความตื่นเต้น เอ่ย “เราเข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”ทุกคนรีบห้อมล้อมนางเดินเข้าไปท่านกูตู๋ตบบ่าของใต้เท้าหลี่ “เรื่องในโลกนี้ยากหยั่งถึง ไม่นึกว่าเชียนอวี่จะได้รับสุขจากเคราะห์ ความกังวลก่อนหน้านี้ของใต้เท้าคือส่วนเกินแล้ว”ใต้เท้าหลี่อมยิ้ม “จะถือว่าได้รับสุขจากเคราะห์ได้อย่างไร? นางทุ่มเทเพื่อประชาชน ไทเฮาประทานรางวัลแก่นางก็เป็นเรื่องที่คาดการณ์ไว้อยู่แล้ว ข้า

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 330

    สำหรับใครจะเกิดเรื่อง ใครจะบาดเจ็บนั้น องครักษ์ก็บอกไม่ได้เหมือนกัน บอกแค่ว่าเรื่องทางตำหนักหรูหลานลึกลับมาตลอด ไม่มีผู้ใดรู้ครั้นใต้เท้าหลี่ได้ฟังข่าวนี้ก็ใจสั่นหนักกว่าเดิม ถึงขั้นคิดว่าเชียนอวี่ถูกจัดการอย่างลับ ๆ ไปแล้ว“ไม่ได้ ข้าต้องเข้าวังไปพบหมู่โฮ่วฮองไทเฮา!” ใต้เท้าหลี่ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นตระหนก จึงออกเดินทางทันทีท่านกูตู๋สหายร่วมงานในที่ว่าการเอ่ย “ข้าน้อยเกรงว่าไทเฮาอาจไม่พบใต้เท้า”“ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องลองดู” ใต้เท้าหลี่เป็นห่วงความปลอดภัยของเชียนอวี่ แต่ยังมีสติอยู่ หากบอกว่าเชียนอวี่เกิดเรื่องจริง ๆ ทางไทเฮาต้องแสร้งทำเป็นปกติแน่ จะไม่ให้ผู้ใดเอ่ยถึงเรื่องนี้เด็ดขาด หากเขาเข้าวังถามถึงเรื่องเชียนอวี่ อาจถูกปิดปากได้ง่ายเพียงแต่... ยามนี้เชียนอวี่จะเป็นหรือตายก็ต้องรู้สึกหน่อยกระมัง? เขาไม่อยากรอเช่นนี้ต่อไป แม้จะมีความหวังน้อยนิดก็ต้องลอง!ท่านกูตู๋รู้ว่าเตือนไปก็ไม่มีประโยชน์ กลัวว่าเขาจะวู่วามจนเกิดเรื่อง จึงเอ่ย “เช่นนั้นข้าน้อยจะเข้าวังไปกับท่านด้วย”“ไม่ ท่านอยู่ที่ที่ว่าการ” ใต้เท้าหลี่รู้ว่าเรื่องนี้ทำให้ผู้อื่นติดร่างแหยิ่งน้อยก็ยิ่งดี มีคนติดเข้ามามากหนึ่ง

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 329

    แต่เห็นชัดว่านางล่วงรู้ความคิดของเขาแล้ว ทว่ายังยินดีช่วยเขา“หม่อมฉันทูลลา!” เขาไม่อยากให้ตัวเองแสดงอารมณ์ออกมามากเกินไป จึงกล่าวอำลาเสียงเบาจ่านเหยียนผงกศีรษะเล็กน้อย ส่งเขาจากไปด้วยสายตาการที่มู่หรงเจี้ยนเข้าอยู่ฝ่ายนางทันทีเช่นนี้ เห็นได้ว่าสถานการณ์ของเขาในเวลานี้ย่ำแย่เพียงใดยิ่งยามที่ราชอำนาจถูกควบคุม ราชสำนักและบ้านเมืองก็จะยิ่งอันตรายคนในวังต่างแสดงความยินดีกับเชียนอวี่ “ถวายพระพรองค์หญิง!”เชียนอวี่ประดักประเดิด สถานะนี้มาเร็วเกินไป สูงส่งเกินไป ทำให้นางยอมรับไม่ได้ชั่วขณะ“ไอ้หยา พวกเจ้าทำอะไรกันน่ะ? รีบลุกขึ้นมาเร็ว!” นางกระทืบเท้าดึงขึ้นมาทีละคนจ่านเหยียนยิ้มเอ่ย “ตอนนี้เจ้าเป็นองค์หญิงแล้ว พวกเขาทำความเคารพเจ้า เจ้าก็ถือโอกาสฝึกฝนความรู้สึกเช่นนี้หน่อย เมื่อเจ้าเดินออกไป ฐานะของเจ้าคือองค์หญิง คือรองหัวหน้าปาซ่านเหมิน ดังนั้นเจ้าต้องมีเอวที่แข็งพอ มิเช่นนั้น ไม่นานเจ้าจะถูกคนทำลายจนสิ้นซาก”เชียนอวี่ยิ้มอย่างซาบซึ้งกับจ่านเหยียน “ขอบพระทัย!”“จะซาบซึ้งอันใด? ข้ามิได้เสียเปรียบสักหน่อย” จ่านเหยียนเอ่ยหน้าระรื่นเชียนอวี่หยุดชะงัก รู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ“เอ๊

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status