LOGINShare
บทที่ 320
Latest chapter
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 332
ใต้เท้าหลี่เห็นนางทำหน้าจริงจัง รู้ว่านางต้องการพูดเรื่องสำคัญ จึงแลกสายตากับท่านกูตู๋แล้วนั่งลงเชียนอวี่เล่าเรื่องที่เกิดในวังให้พวกเขาฟัง แน่นอน นางปิดบังเรื่องวิญญาณมังกรและเรื่องที่จ่านเหยียนได้รับบาดเจ็บใต้เท้าหลี่ฟังแล้วเงียบไปพักใหญ่ท่านกูตู๋ก็พิจารณาเล็กน้อยเหมือนกัน “ไทเฮาทรงประสงค์ช่วยเหลือฝ่าบาท”ใต้เท้าหลี่นึกถึงหลงจ่านเหยียนที่เจอในจวนสกุลหลงเมื่อก่อนหน้านี้ ขณะนั้นแม้นางจะเป็นไทเฮา กลับถูกจวนสกุลหลงกลั่นแกล้ง ยามนี้กลับมีความมั่นใจจะก่อตั้งหน่วยงานตรวจสอบการทุจริตของขุนนาง? ต้องได้รับคำสั่งมาจากมู่หรงฉิงเทียนแน่ในใจของเขาเกิดความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกแม้เขาจะเลื่อมใสมู่หรงฉิงเทียนมาก และรู้สึกว่าเขามีความสามารถเป็นเจ้าแห่งแผ่นดิน แต่... เขาเป็นขุนนาง อย่างไรก็ไม่อยากให้เขานั่งตำแหน่งนั้นหากบอกว่าการกระทำนี้ของไทเฮาเพื่อช่วยฮ่องเต้ และยังเป็นคำสั่งจากเขา นั่นก็พิสูจน์ว่าเขาไม่หมายตาราชบัลลังก์จริงเช่นนี้ต่อให้เขามีใจสวามิภักดิ์มู่หรงฉิงเทียน ก็ไม่รู้สึกผิดต่ออดีตฮ่องเต้และฝ่าบาทแม้แต่น้อยเชียนอวี่มองใต้เท้าหลี่และเอ่ย “ใต้เท้า หากให้ท่านดำรงตำแหน่งเป
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 331
เมื่อขบวนเสด็จมาถึงก็หยุดอยู่หน้าที่ว่าการ ใต้เท้าหลี่นำคนออกมาข้างหน้า “ถวายพระพรองค์หญิง!”“ถวายพระพรองค์หญิงผิงอัน!” บรรดามือปราบต่างคุกเข่าลงบนเกี้ยวหงส์มีคนกระโดดลงมาอย่างว่องไว คนผู้นั้นเดินฉับไปถึงตรงหน้าใต้เท้าหลี่ ใต้เท้าหลี่ไม่กล้าเงยหน้า หางตาเห็นรองเท้าปักลายประณีตเจ้าของรองเท้าปักลายดึงแขนเขาขึ้นมา กลิ่นคุ้นเคยมุดเข้าโพรงจมูกของเขา เขาเงยหน้าขึ้นพึ่บ ร่างกายก็ถูกฉุดขึ้นมาด้วย“เชียนอวี่!” เขามองนางแบบอึ้ง ๆ นี่ต่างกันมากจริง ๆ เดิมยังนึกว่านางจะเกิดเรื่อง ไม่นึกว่านางจะสบายดี ทั้งยังกลายเป็นองค์หญิง“เชียนอวี่!” คนในที่ว่าการห้อมล้อมเข้ามา แต่ละคนแสดงสีหน้าตื่นเต้นยินดีเชียนอวี่ก็ประทับใจมากเหมือนกัน นางสะกดความตื่นเต้น เอ่ย “เราเข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”ทุกคนรีบห้อมล้อมนางเดินเข้าไปท่านกูตู๋ตบบ่าของใต้เท้าหลี่ “เรื่องในโลกนี้ยากหยั่งถึง ไม่นึกว่าเชียนอวี่จะได้รับสุขจากเคราะห์ ความกังวลก่อนหน้านี้ของใต้เท้าคือส่วนเกินแล้ว”ใต้เท้าหลี่อมยิ้ม “จะถือว่าได้รับสุขจากเคราะห์ได้อย่างไร? นางทุ่มเทเพื่อประชาชน ไทเฮาประทานรางวัลแก่นางก็เป็นเรื่องที่คาดการณ์ไว้อยู่แล้ว ข้า
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 330
สำหรับใครจะเกิดเรื่อง ใครจะบาดเจ็บนั้น องครักษ์ก็บอกไม่ได้เหมือนกัน บอกแค่ว่าเรื่องทางตำหนักหรูหลานลึกลับมาตลอด ไม่มีผู้ใดรู้ครั้นใต้เท้าหลี่ได้ฟังข่าวนี้ก็ใจสั่นหนักกว่าเดิม ถึงขั้นคิดว่าเชียนอวี่ถูกจัดการอย่างลับ ๆ ไปแล้ว“ไม่ได้ ข้าต้องเข้าวังไปพบหมู่โฮ่วฮองไทเฮา!” ใต้เท้าหลี่ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นตระหนก จึงออกเดินทางทันทีท่านกูตู๋สหายร่วมงานในที่ว่าการเอ่ย “ข้าน้อยเกรงว่าไทเฮาอาจไม่พบใต้เท้า”“ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องลองดู” ใต้เท้าหลี่เป็นห่วงความปลอดภัยของเชียนอวี่ แต่ยังมีสติอยู่ หากบอกว่าเชียนอวี่เกิดเรื่องจริง ๆ ทางไทเฮาต้องแสร้งทำเป็นปกติแน่ จะไม่ให้ผู้ใดเอ่ยถึงเรื่องนี้เด็ดขาด หากเขาเข้าวังถามถึงเรื่องเชียนอวี่ อาจถูกปิดปากได้ง่ายเพียงแต่... ยามนี้เชียนอวี่จะเป็นหรือตายก็ต้องรู้สึกหน่อยกระมัง? เขาไม่อยากรอเช่นนี้ต่อไป แม้จะมีความหวังน้อยนิดก็ต้องลอง!ท่านกูตู๋รู้ว่าเตือนไปก็ไม่มีประโยชน์ กลัวว่าเขาจะวู่วามจนเกิดเรื่อง จึงเอ่ย “เช่นนั้นข้าน้อยจะเข้าวังไปกับท่านด้วย”“ไม่ ท่านอยู่ที่ที่ว่าการ” ใต้เท้าหลี่รู้ว่าเรื่องนี้ทำให้ผู้อื่นติดร่างแหยิ่งน้อยก็ยิ่งดี มีคนติดเข้ามามากหนึ่ง
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 329
แต่เห็นชัดว่านางล่วงรู้ความคิดของเขาแล้ว ทว่ายังยินดีช่วยเขา“หม่อมฉันทูลลา!” เขาไม่อยากให้ตัวเองแสดงอารมณ์ออกมามากเกินไป จึงกล่าวอำลาเสียงเบาจ่านเหยียนผงกศีรษะเล็กน้อย ส่งเขาจากไปด้วยสายตาการที่มู่หรงเจี้ยนเข้าอยู่ฝ่ายนางทันทีเช่นนี้ เห็นได้ว่าสถานการณ์ของเขาในเวลานี้ย่ำแย่เพียงใดยิ่งยามที่ราชอำนาจถูกควบคุม ราชสำนักและบ้านเมืองก็จะยิ่งอันตรายคนในวังต่างแสดงความยินดีกับเชียนอวี่ “ถวายพระพรองค์หญิง!”เชียนอวี่ประดักประเดิด สถานะนี้มาเร็วเกินไป สูงส่งเกินไป ทำให้นางยอมรับไม่ได้ชั่วขณะ“ไอ้หยา พวกเจ้าทำอะไรกันน่ะ? รีบลุกขึ้นมาเร็ว!” นางกระทืบเท้าดึงขึ้นมาทีละคนจ่านเหยียนยิ้มเอ่ย “ตอนนี้เจ้าเป็นองค์หญิงแล้ว พวกเขาทำความเคารพเจ้า เจ้าก็ถือโอกาสฝึกฝนความรู้สึกเช่นนี้หน่อย เมื่อเจ้าเดินออกไป ฐานะของเจ้าคือองค์หญิง คือรองหัวหน้าปาซ่านเหมิน ดังนั้นเจ้าต้องมีเอวที่แข็งพอ มิเช่นนั้น ไม่นานเจ้าจะถูกคนทำลายจนสิ้นซาก”เชียนอวี่ยิ้มอย่างซาบซึ้งกับจ่านเหยียน “ขอบพระทัย!”“จะซาบซึ้งอันใด? ข้ามิได้เสียเปรียบสักหน่อย” จ่านเหยียนเอ่ยหน้าระรื่นเชียนอวี่หยุดชะงัก รู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ“เอ๊
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 328
รากฐานของบ้านเมือง คือประชาชน ประชาชนคือน้ำ น้ำสามารถโอบอุ้มเรือได้ก็สามารถคว่ำเรือได้ ดังนั้นขอเพียงทำงานเพื่อประชาชนต้าโจวอย่างจริงใจ นั่นจึงจะเป็นหนทางที่ถูกต้อง“เสด็จแม่ เราเข้าใจแล้ว!” มู่หรงเจี้ยนลุกขึ้นยืน สายตาไม่มีความดูถูกเหมือนเมื่อก่อนอีก แทนที่ด้วยความเคารพ“นั่งลง ข้ายังมีเรื่องจะพูดกับพระองค์” จ่านเหยียนเอ่ยมู่หรงเจี้ยนนั่งลง มองนางอย่างจริงจัง“ก่อนเสด็จพ่อของพระองค์จะสวรรคต เคยคิดจะกำจัดพระองค์ แต่สุดท้ายยังเลือกให้พระองค์ขึ้นครองราชย์ สาเหตุที่ทรงต้องการกำจัดพระองค์นั้น เพราะรู้ว่าพระองค์ต้องถูกสกุลถงบังคับแน่ วันหน้าจะรักษาชีวิตไม่ได้ ทรงอยากรักษาชีวิตของพระองค์เอาไว้ ที่ตอนท้ายทรงเลือกให้พระองค์ขึ้นครองราชย์ นั่นเพราะเชื่อพระทัยพระองค์ ดังนั้นข้าจึงหวัง ไม่ว่าพระองค์จะตัดสินนโยบายใดก็จงนึกถึงความคาดหวังที่เสด็จพ่อของพระองค์มีต่อพระองค์ให้มาก ระมัดระวังรอบคอบให้มาก กับบ้านเมืองเช่นนี้ กับความสัมพันธ์ต่างแคว้นก็เช่นนี้” ที่จ่านเหยียนกล่าว ความจริงก็เพื่อองค์หญิงแปด นางทำใจให้พี่น้องมองหน้ากันไม่ติดเพราะเรื่องนี้ไม่ได้“เสด็จแม่หมายถึงเรื่องของน้องแปดหรือพ่ะย่ะค
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง บทที่ 327
“ท่านจะประเมินอิทธิพลของราชครูถงในราชสำนักต่ำไปแล้ว” มู่หรงเจี้ยนรู้สึกว่านางมีวิสัยทัศน์ของอิสตรี แม้ข้อเสนอของนางจะทำให้เขาหวั่นไหว แต่อันดับแรก จะผ่านด่านของเสด็จอาก็ยากแล้ว ยังไม่ต้องกล่าวถึงราชครูถง สองคนนี้ไม่อนุญาตให้เขาฝึกกองกำลังของตัวเองเชียนอวี่เห็นเขาห่วงหน้าพะวงหลัง จึงอดพูดไม่ได้ “ฝ่าบาท ราชครูถงผู้นี้จะร้ายกาจอย่างไร ก็ไม่กล้าขัดพระประสงค์ของพระองค์อย่างเปิดเผย ฝ่าบาทแค่ได้รับความเห็นชอบจากเซ่อเจิ้งอ๋องก็พอเพคะ จากนั้นก็ประกาศในสภาขุนนาง มิต้องขอความเห็นจากผู้ใด ทรงประกาศ มิใช่ขอความเห็นเพคะ”มู่หรงเจี้ยนเหลือบมองเชียนอวี่แวบหนึ่ง เห็นนางแปลกหน้า กลับพูดจามีประโยชน์ จึงถาม “เจ้าคือใคร?”เชียนอวี่เดินหน้าทำความเคารพ “หม่อมฉันชนชั้นรากหญ้ามือปราบที่ว่าการเมืองหลวงเพคะ”“เป็นมือปราบ กลับเรียกตัวเองว่าชนชั้นรากหญ้า?” มู่หรงเจี้ยนส่ายหน้า “ไม่ค่อยรู้มารยาท”เชียนอวี่เหลือบมองจ่านเหยียนทีหนึ่ง หากไม่เรียกตัวเองว่าชนชั้นรากหญ้า แล้วจะให้เรียกว่าหม่อมฉันผู้เป็นขุนนางผู้น้อย หรือว่าผู้น้อยกันเล่า? นางไม่เข้าใจจริง ๆจ่านเหยียนก็ไม่เข้าใจ ดังนั้นนางจึงเอ่ย “เวลานี้เชียนอวี่
You may also like
สามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.5K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์64.1K viewsกลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.3K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย400.6K viewsมิอาจห้ามใจให้ไร้รัก
ต้ายวี่684 viewsข้าคือภรรยาชายเก็บฟืน
ฉู่เฉียว2.1K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาที่ถูกทิ้ง
น้องเหม่ยเหมย2.8K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว155.7K views
