ตอนที่ 19 ช่วยก่อนค่อยถามสืบความ1

ร่างสูงเจ้าของนามนั้นพลิกตัวเข้ามาจึงเซเล็กน้อย กระนั้นกลับมิได้ล้มลงไป 

ครั้นพยายามหยัดยืนได้อย่างมั่นคง รีบมองหานางเจ้าของห้องอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นแล้ว เรียวขาแข็งแรงภายใต้เสื้อคลุมผ้าไหมสีเขียวครามคู่นั้นพลันขยับก้าวยาวๆ เพียงสองสามทีก็รั้งตัวนางเข้าสู่อ้อมแขน

“คิดถึง...”

“หา!”

กระแสเสียงทุ้มต่ำทรงเสน่ห์ทว่าแหบพร่าผิดปกติกระซิบชิดริมหูหญิงสาวอีกครา

“ยวี่ถิง ข้าคิดถึงเจ้าแทบบ้า” 

ไม่พูดเปล่ายังขบติ่งหูนางไปหนึ่งที

“...” 

ตอนแรกคิดว่าหูฝาดแต่พอเขาขบย้ำเท่านั้นแหละ ชัดเลย! 

ติงยวี่ถิงพลันแก้มแดงซ่าน พบคนหื่นหนึ่งอัตรา     

นางรีบยกมือดันแผงอกหน้าอุ่นร้อนให้ออกห่าง

“ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยนะ!”

นอกจากไม่ปล่อย วงแขนแกร่งยังรัดแน่นกว่าเดิม ซุกซบใบหน้าหล่อเหลาลงซอกคอขาว สูดดมอย่างโหยหา เหมือนรักใคร่ปานจะขาดใจตายเสียเดี๋ยวนี้

“หงเย่!” 

ติงยวี่ถิงรู้สึกจักจี้นัก แม้ตกใจแต่เพราะเคยถูกกระทำมากกว่านี้มาแล้วไงจึงรู้สึกคุ้นเคยรสสัมผัสอยู่บ้าง อาการรังเกียจจึงไม่มี “อ๊ะ! อื้อ...” 

เสียวนะ!

ภาพนั้นเสี่ยวจิงกับเจียวมิงให้รู้สึกตกใจอย่างมาก ทั้งสองพากันอ้าปากตาค้าง รีบก้มหน้างุด 

ทว่าพอใคร่ครวญให้ถ้วนถี่พบว่าฝ่ายหนึ่งคือสามีย่อมมีสิทธิ์ทำกับภรรยาได้อยู่แล้ว ทั้งสองลอบมองหน้ากันอย่างปลื้มปริ่ม มือหนึ่งกุมแก้มตน อีกมือหนึ่งตีไหล่อีกคนอย่างเขินอายพลางกระซิบกระซาบว่า

“พวกเรารีบออกไปเถอะ ปล่อยเจ้านายคุยกัน”

“ดีๆ ไปๆ”

สาวใช้ทั้งสองรีบลุกขึ้นหมุนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว หายวับจากห้องในพริบตา 

เปิดโอกาสอย่างหาที่สุดมิได้

ติงยวี่ถิง “...”

ครั้นหันมองเซียวหงเย่อีกครั้ง พบว่าเขาเงยหน้าขึ้นจากซอกคอนางแล้ว แต่มือหนึ่งยังคลึงเอวคอดของนางอยู่ ส่วนอีกมือพยายามคลายสายคาดเอวของนางอย่างย่ามใจ

หญิงสาวให้รู้สึกตื่นตะลึงยิ่งนัก ฉับพลันรับรู้ได้ถึงความร้อนผ่าวจากร่างกายเขาที่มีมากเกินภาวะปกติ

“ใจเย็นๆ หงเย่ เดี๋ยวๆ”

เซียวหงเย่ก้มหน้ามองนางใกล้ๆ ภายนอกยังคงมีท่าทางหนักแน่นสุขุมตามวิสัย ทว่ากลับมีประกายเพลิงที่รุมเร้าค่อยๆ ถูกจุดขึ้นในแววตา ความร้อนแรงค่อยๆ แผดแสงแรงกล้าออกมาเด่นชัด ท้ายที่สุดไฟอารมณ์ร้อนรุ่มก็ลุกท่วมร่าง

ชายหนุ่มหอมแก้มนางฟอดใหญ่

“...”

สายคาดเอวถูกกระชากจนหลุด จากนั้นพลันถูกเหวี่ยงออกไปไร้ทิศทาง บุรุษซบใบหน้ากับทรวงอกกลมกลึง แนบชิดยิ่งขึ้นโดยการพรมจูบ เกลือกกลิ้งจมูกโด่งสันไปมา ท่าทางชัดเจนว่าควบคุมตัวเองไม่ได้แม้แต่น้อย

“เดี๋ยวๆ หงเย่! ท่านเป็นอะไรไปเนี่ย?”

กระแสเสียงทุ้มพร่าดังอู้อี้ตรงหน้าอกหยุ่นนุ่ม “ข้าคิดว่าน่าจะถูกยาปลุกกำหนัดเล่นงาน ช่วยหน่อย”

“หะ!”

“เหอะน่า ช่วยเร็ว” 

ติงยวี่ถิงสับสนมึนงง “อะไรเนี่ย ได้อย่างไร ยังไง?”

“ช่วยก่อน ค่อยสืบความ”

เซียวหงเย่เร่งเร้า เขากัดฟันขบกรามแน่น

ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยขาวจัดบัดนี้แดงก่ำ รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นแรงมาก แรงเสียจนกระแทกเนื้อหนัง แทบทะลุออกมานอกอกเต็มที 

ตอนแรกเขาก็ไม่รู้ แต่ครั้นครุ่นคิดระหว่างทางที่วิ่งมาหานาง พลันคาดเดาได้ไม่ยาก อาการแปลกประหลาดที่ทำเอามังกรตื่นผงาดยากควบคุมนี้